حدیث معنعن
«معنعن» از کلمه «عنعنه» که مصدر جعلی است اخذ شده و کلمه عنعنه از تکرار حرف «عن» گرفته شده است. بنابراین «حدیث مُعَنعَن» حدیثى را گویند که در سلسله سند آن واژە «عَن» تکرار شده باشد، بدون ذکر الفاظِ «أخبَرَنى» «حَدَّثَنى» یا «سَمعتُ»،[۱] مانند: «احمد بن ادریس، عن محمد بن حسّان، عن أبى محمد الرازى، عن سیف بن عمیره، عن اسحاق بن عمار، قال: قال ابو عبدالله علیه‌السلام...».[۲]
معمولاً چنان‌چه راوی از شیخ حدیث دارای اجازه باشد، حدیث را به کلمه «عن» نقل می‌کند. اما برخی بر این باورند که حدیث معنعن، «مرسل» است مگر اتصال آن ثابت شود. از جمله شرایط متصل بودن حدیث معنعن عبارت است از: امکان یا ثبوت ملاقات راوی با مروی عنه و سالم بودن راوی از تدلیس.
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۷۵.
- پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث معنعن».
