حدیث مدینة العلم
متن حدیث
حدیث «مدینه علم» با تعبیرهاى مختلف در کتاب هاى حدیثى اهل سنت وارد شده است که به بعضی از آنان اشاره می کنیم:
1 ـ حاکم نیشابورى نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب»[۱]؛ من شهر علمم و على دروازه آن است. پس هر کس اراده آن شهر را نموده است باید از دروازه آن وارد شود.
2 ـ ترمذى در صحیح خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «انا مدینة العلم و علىّ بابها»؛[۲] من شهر علم هستم و على دروازه آن است.
3 ـ ابن عبد البرّ قرطبى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأته من بابه»؛[۳] من شهر علمم و على دروازه آن است، پس هر کس اراده علم کرده، باید از دروازه آن وارد شود.
4 ـ ترمذى به سند خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «انا دار الحکمة و علىّ بابها»[۴]؛ من خانه حکمت و على درِ آن است.
راویان شیعه نیز از پیشوایان خود این حدیث را نقل کرده اند. از امام صادق علیه السلام ضمن حديثى رسيده است كه: «پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: اى على! من شهر علمم و تو باب آنى، هر كه از در درآيد به شهر رسد. اى على! تو آن درى كه مردمان از آن به من درآيند و من درب ورود به خدايم پس هر كه جز از راه تو بسوى من آيد به من نخواهد رسيد و هر كه از راهى جز من بسوى خدا رهسپار گردد به او نخواهد رسيد».
و در حديث ديگر از آن حضرت رسيده كه پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود: «من شهر حكمتم و على بن ابى طالب درب ورود به آن است و به شهر نتوان رسيد جز از درب ورودى آن».[۵]
پانویس
منابع
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف».