آیه 7 سوره مجادله

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۵۸ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها) (معانی کلمات آیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ


آیا ندانسته ای که خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است، می داند؟ هیچ گفتگوی محرمانه ای میان سه نفر نیست مگر اینکه او چهارمی آنان است، و نه میان پنج نفر مگر اینکه او ششمی آنان است، و نه کمتر از آن و نه بیشتر مگر اینکه هر کجا باشند او با آنان است، سپس روز قیامت آنان را به اعمالی که انجام داده اند آگاه می کند؛ زیرا خدا به همه چیز داناست.

مشاهده آیه در سوره


<<6 آیه 7 سوره مجادله 8>>
سوره : سوره مجادله (58)
جزء : 28
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آیا ندیدی که آنچه در آسمانها و زمین است خدا بر آن آگاه است؟ هیچ رازی سه کس با هم نگویند جز آنکه خدا چهارم آنها و نه پنج کس جز آنکه خدا ششم آنها و نه کمتر از آن و نه بیشتر جز آنکه هر کجا باشند او با آنهاست سپس روز قیامت همه را به (نتیجه نیک و بد) اعمالشان آگاه خواهد ساخت که خدا به کلیه امور عالم داناست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Have you not regarded that Allah knows whatever there is in the heavens and whatever there is in the earth? There dost not takes place any secret talk among three, but He is their fourth [companion], nor among five but He is their sixth, nor when they are less than that or more but He is with them wherever they may be. Then He will inform them about what they have done on the Day of Resurrection. Indeed Allah has knowledge of all things.

معانی کلمات آیه

  • نجوى: گفتگوى پنهانى. سخن پنهاني. مصدر و اسم هر دو آمده است «نجأ فلانا نجوا و نجوى: ساره»، تناجى نيز به همان معنى است.[۱]

نزول

محمد بن یعقوب کلینى بعد از سه واسطه از ابوبصیر و او از امام صادق علیه‌السلام روایت کند که فرمود: این آیه درباره عده اى از منافقین نازل گردیده که با همدیگر معاهده بسته بودند که نگذارند خلافت و نبوت در خاندان بنى‌هاشم باقى بماند چنان که ابن بابویه نیز بعد از چهار واسطه از عمر بن اذینه و او نیز از امام صادق علیه‌السلام نظیر آن را روایت و نقل نموده است.[۲]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ما يَكُونُ مِنْ نَجْوى‌ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‌ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ «7»

آيا نديدى كه خداوند آنچه را در آسمان‌ها و زمين است، مى‌داند. هيچ رازگويى و نجواى سه نفره نيست مگر آنكه او چهارمين آنهاست و هيچ پنج نفره‌اى نيست، مگر آنكه او ششمين آنان است و نه (رازگويانى) كمتر از آن و نه بيشتر، مگر اين‌كه او با آنهاست، هر جا كه باشند، سپس در روز قيامت آنان را به آنچه كه انجام دادند، خبر خواهد داد. همانا خداوند به هر چيزى بسيار داناست.

نکته ها

«تَرَ» از «رؤيت» به معناى ديدن است كه گاهى به معناى فهميدن نيز بكار مى‌رود و در اينجا اين معنا مراد است.

«نَجْوى‌» از «نجوة» به معناى مكان بلندى است كه از ساير قسمت‌هاى زمين جداست. از آنجا كه سخن در گوشى، در واقع جدا كردن طرف از ديگران است و يا چنان آهسته بيان مى‌شود كه سايرين از آن آگاه نمى‌شوند و يا به خاطر اين‌كه محتواى سخنانى كه گفته مى‌شود، وسيله دور شدن شنونده از خطر مى‌باشد، به آن «نجوا» گفته مى‌شود.

همچنين نجوا شامل جلسات مخفيانه‌اى مى‌شود كه افراد مجرم و خلاف كار، به دور از چشم ديگران تشكيل مى‌دهند و آهسته و بدون كوچك‌ترين سر و صدايى سخن مى‌گويند به گمان اين‌كه كسى آنها را نمى‌بيند و سخنشان را نمى‌شنود.

قرآن، درباره علم خداوند به اسرار و نجواى مردم، چندين بار سخن به ميان آورده است، از جمله: آيه 78 سوره توبه‌ «أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ» و آيه 80 سوره زخرف‌ «أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلى‌ وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ»

جلد 9 - صفحه 509

در اين آيه و آيه قبل، ده بار به علم خداوند اشاره شده و آغاز و پايان اين آيه، با علم الهى است. يَعْلَمُ‌ ... عَلِيمٌ‌

با نگاهى به آيات قبل، به خصوصيات علم الهى پى‌مى‌بريم.

علم او به تمام جزئيات است. «هُوَ رابِعُهُمْ‌، هُوَ سادِسُهُمْ»

علم او دقيق است. «أَحْصاهُ اللَّهُ»

علم او حضورى است. «عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ»

به علم او غبار نسيان نمى‌نشيند. «أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ»

به واسطه علم او ديگران از اعمال فراموش شده خود با خبر مى‌شوند. نَسُوهُ‌ ... يُنَبِّئُهُمْ‌

احاطه علمى خدا به همه هستى هميشگى و ازلى است. «هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا»

علم دارد، ولى معمولًا در دنيا كسى را رسوا نمى‌كند. «يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ»

علم او دائمى است نه موسمى. «يَعْلَمُ‌، عَلِيمٌ»

عمل او به آسمان‌ها و زمين، يكسان است. «يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ»

پیام ها

1- نگاهى كه به دانستن و فهميدن حق نيانجامد، قابل توبيخ است. أَ لَمْ تَرَ ...

2- آسمان و زمين، بزرگ و كوچك، آشكار و پنهان، همه در برابر علم خداوند يكسان است. يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ‌ ... هُوَ رابِعُهُمْ‌ ... هُوَ مَعَهُمْ‌

3- تعدّد افراد و تنوّع سخنان آنان، در علم خداوند تأثيرى نداشته و خداوند به همه آنها و سخنانشان آگاه است. «لا أَدْنى‌ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ»

4- چون وجود خداوند نامحدود است، پس هر جا كه باشيم او همراه ما است.

«هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا»

5- مكان و زمان در علم خداوند اثرى نداشته و او به همه چيز آگاه است. «هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا»

6- در قيامت، خبر دهنده، خود شاهد بوده است. «شَهِيدٌ، عَلِيمٌ‌، يُنَبِّئُهُمْ»

تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 510

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج11، ص60
  2. پرش به بالا البرهان فی تفسیر القرآن.

منابع