آیه 14 سوره قصص

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۰۶ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها) (معانی کلمات آیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<13 آیه 14 سوره قصص 15>>
سوره : سوره قصص (28)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و چون موسی به سن عقل و رشد رسید و حد کمال یافت ما به او حکم نبوت و مقام علم عطا کردیم و چنین پاداش به مردم نیکوکار می‌دهیم.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

When he came of age and became fully matured, We gave him judgement and knowledge, and thus do We reward the virtuous.

معانی کلمات آیه

  • اشد: جوانى و نيرومندى. گويند: آن از هيجده سالگى شروع مى‌‏شود چنان كه در حديثى از امام صادق عليه السّلام نقل شده است.
  • استوى: يعنى بر كار خود مسلّط شد. استواء اگر با «على» باشد به معنى‏ استقرار يافتن و بر قرار شدن باشد مثل: «استوت على الجودى» يعنى كشتى بر جودى استقرار يافت و اگر با «الى» باشد به معنى توجه و قصد و رو كردن آيد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوى‌ آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ «14»

چون موسى نيرومند شد و كامل گرديد، به او حكمت و دانش عطا كرديم و ما اين‌گونه نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.

نکته ها

«أشد» از «شدت»، به معنى نيرومند شدن و «اسْتَوى‌» از «استواء» به معناى كمال خلقت واعتدال آن است.

عبارت‌ «حُكْماً وَ عِلْماً» سه مرتبه در قرآن مجيد آمده كه در همه موارد، حُكم بر علم مقدّم‌

جلد 7 - صفحه 28

شده است. «حكم» به معناى فهم درست و قدرت بر داورى صحيح و «علم» به معناى داشتن آگاهى و اطلاعات است.

پیام ها

1- اوّلين شرط پذيرش مسئوليّت، بلوغ جسمانى است. «وَ لَمَّا بَلَغَ»

2- بلوغ واقعى، تنها به رشد جسمى و نيروى جنسى نيست، بلكه به كمال فكر و عقل نيز وابسته است. «وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوى‌»

3- وعده‌هاى الهى، تخلّف‌ناپذير است. جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ‌- وَ لَمَّا بَلَغَ‌ ... آتَيْناهُ‌

4- نزول الطاف الهى، شرايط مناسب مى‌خواهد. وَ لَمَّا بَلَغَ‌ ... آتَيْناهُ‌

5- حكمت بر علم مقدّم است. «حُكْماً وَ عِلْماً»

6- لطف به نيكوكاران، سنّت الهى است. «وَ كَذلِكَ»

7- پاداش نيكوكاران، منحصر به آخرت نيست. «وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ» (بهره‌مند شدن موسى عليه السلام از حكمت ودانش، پاداش الهى در برابر احسان اوست.)

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏8، ص:22

منابع