سند حدیث
نسخهٔ تاریخ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۳ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکت‌ها)
در لغت به معنای تکیه گاه و جمع آن اسناد است و در اصطلاح به مجموعه افرادی گفته می شود که متن حدیث را یکی پس از دیگری از گوینده آن نقل می کنند.
منبع
شادی نفیسی، دراية الحديث: بازپژوهي مصطلحات حديثي در نگاه فريقين، انتشارات سمت
