حدیث مستفیض
نسخهٔ تاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۲۶ توسط Saeed zamani (بحث | مشارکتها)
محتویات
حدیث مستفیض در لغت
مستفیض از نظر لغوی اسم فاعل باب استفعال از ریشه (ف ی ض) و به معنای فراگیر و شایع است.
حدیث مستفیض در اصطلاح
در اصطلاح به حدیثی گفته می شود که راویان آن بیش از سه نفر و کمتر از حد تواتر باشد
تفاوت حدیث مستفیض و حدیث مشهور
گاهی از حدیث مستفیض، تعبیر به «مشهور» هم شده كه به نظر میرسد، مشهور اعم از مستفیض است، زیرا در حدیث مستفیض، استفاضه راویان میباید در تمامی طبقات باشد بر خلاف مشهور، كه ممكن است در برخی از طبقات به مرز استفاضه رسیده باشد، مانند: حدیث «انّما الاعمال بالنیّات» كه مشهور دانسته شده و نه مستفیض.
حکم حدیث مستفیض
تعدد طرق در حدیث مستفیض اگر چه فی نفسه موجب یقین نمی شود ولی ظن به صدور ان را تقویت می کند.
منابع
شادي نفيسي، درايه الحديث: بازپژوهي مصطلحات حديثي در نگاه فريقين، انتشارات سمت
سيد رضا مؤدب، درس نامه درايه الحديث، ص40، در دسترس در سایت اندیشه قم، تاریخ بازیابی:26 آذر 1391