اسلم ترکی
يكى از شهداى كربلا، وى غلام سيدالشهدا علیه السلام و ترك زبان بود، تيرانداز و كماندار بود و كاتب امام حسين علیه السلام به شمار مى رفت. قارى قرآن و آشنا به عربى بود. برخى نام او را سليمان و سليم هم نوشته اند.[۱]
روز عاشورا كه اذن ميدان گرفت، اين گونه رجز مى خواند: البحر من طعنى و ضربى يصطلى و الجو من سهمى و نبلى يمتلى اذا حسامى فى يمينى ينجلى ينشق قلب الحاسد المبجل.[۲] دريا از ضربت نيزه و شمشيرم مى جوشد و آسمان از تيرم پر مى شود، آنگاه كه تيغ در كفم آشكار شود، قلب حسود متكبر را مى شكافد. وى دلاورانه جنگيد و بر زمين افتاد. به سپاه كفر حمله كرد و عده زيادي را به جهنم فرستاد كه بعضي از مورخين تعداد كشتگان او را هفتاد نفر بحساب آورده اند.
امام به بالين او آمد و گريست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسين علیه السلام را بر بالين خود ديد، تبسمى كرد.[۳] و فرياد زد: من مثلي و ابن رسول الله واضع خده علي خدي.
«كيست مثل من كه پسر پيغمبر صورت بر صورتم نهاده» با گفتن اين جمله از شوق، جان به جان آفرين تسليم كرد.[۴] يكجا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت: در دين ما سيه نكند فرق با سفيد.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
- موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، بازیابی: 1 اسفند ماه 1392.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |