ملا محمدمهدی نراقی
حاج ملا محمدمهدی بن ابی‌ذر فاضل نراقی (م۱۲۰۹ هـ.ق) معروف به «محقق نراقی»، فقیه، فیلسوف، ریاضیدان و عالم اخلاقی شیعه است که آثار متعددی در علوم مختلف دارد. او پدر ملا احمد نراقی است و این دو به فاضلین نراقی معروف اند. اثر معروف او کتاب جامع السعادات است. ملا محمدمهدی نراقی در نجف اشرف مدفون است.
 | |
| نام کامل | ملا محمدمهدی نراقی |
| زادروز | 1209 قمری |
| زادگاه | کاشان |
| وفات | 1281 قمری |
| مدفن | نجف |
|
| |
| اساتید | |
|
| |
| آثار |
جامع السعادات، لوامع الاحکام،... |
ولادت
در سال ۱۱۲۸ ق. در نراق ـ یکی از روستاهای اطراف کاشان ـ نوزادی از مادر متولد می‌شود. پدر وی که ابوذر نام داشت و از کارگزاران ساده دولتی بود به امید این که فرزندش از ناشران حقیقی شریعت محمدی صلی الله علیه و آله و از منتظران واقعی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف باشد نام او را «محمدمهدی» می‌گذارد.[۱]
تحصیلات و اساتید
محمدمهدی دوران کودکی و نوجوانی را در روستای نراق سپری می‌کند. در همان اوان نوجوانی علاقه شدیدی نسبت به تحصیل علم و آگاهی از واقعیت‌های هستی در وجود خود احساس می‌کند. بدین سان آوای هجرت سر می‌دهد و برای ثبت نام در مدرسه علوم دینی کاشان به سوی آن دیار روانه می‌گردد و در حلقه درس اندیشمند توانا مرحوم «ملا جعفر بیدگلی» حاضر می‌شود. چندین سال از محضر پرفیض این عالم فرزانه خوشه‌های علم و حکمت می‌چیند و دوره مقدمات، سطح و مقداری از دروس عالی را در شهر کاشان به پایان می‌رساند.[۲]
چون درس‌های موجود در کاشان نمی‌توانست خواسته‌های علمی و مشکلات درسی او را پاسخ دهد به ناچار برای تکمیل اندوخته‌های علمی، راهی حوزه علمیه اصفهان می‌شود. در آنجا پس از مدتی اقامت و جستجو در بین عالمان تراز اول، حکیم پارسا مرحوم «مولی اسماعیل خواجویی» را به استادی انتخاب می‌کند و در حدود سی سال توقف در آن شهر از کرسی درس وی از جمله: فقه، اصول، کلام، فلسفه، حساب، هندسه و نجوم استفاده‌های شایان می‌برد. همچنین از محضر استاد کل فلسفه مرحوم «محمد زمان کاشانی» و «شیخ محمدمهدی هرندی» نیز بهره‌های فراوان کسب می‌کند.[۳]
این دوره از تحصیل ایشان در اصفهان نقش بسزایی در رشد و نبوغ علمی وی برجای می‌نهد و استعدادهای نهفته‌اش را به خوبی شکوفا کرده، او را به مرحله باروری می‌نشاند. دیری نمی‌پاید که در زمره عالمان و استادان بزرگ حوزه اصفهان قرار گرفته، در میان آنان همانند ستاره پرنور می‌درخشد. ملا مهدی نراقی در آنجا علاوه بر تحصیل، تدریس و تحقیق به تبلیغ و ارشاد مردم نیز همت می‌گمارد و حتی با یادگیری خط و زبان عبری و لاتین نزد عالمان یهودی با رهبران مذهبی اقلیت‌ها وارد بحث و مناظره می‌شود و از متن کتب مذهبی آنان با خط عبری مطالبی را بر حقانیت رسالت پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله نقل و ترجمه می‌کند.[۴]
بازگشت به کاشان:
نابغه نراق، پس از سى سال تلاش بى امان در شهر اصفهان و استفاده از حضور استادان نامى آن سامان با یک دنیا علم و حکمت و با کوله بارى از تجربه و عرفان براى خدمت به هموطنان خود عازم کاشان مى شود و این در حالى است که این شهر نفس هاى آخر حیات خود را مى کشد و به طور آشکارا از جنبش و نشاط باز مانده است.[۵]با ورود او مردم کاشان یوسف گمگشته خویش را - که چندین سال در فراقش یعقوب وار به انتظار نشسته بودن - باز مى یابند. مانند پروانه به دور شمع وجودش طواف مى کنند و ملا مهدى نراقى پرچم هدایت را به دوش مى گیرد. نخست در حوزه علمیه کاشان، کرسى درس و بحث بر پا مى دارد و نهر نور و معرفت بر سینه تشنگان حقیقت جارى مى سازد. سپس از مسجد، سنگر استوارى پدید مى آورد که در محراب و منبر آن با اقامه نماز و ایراد خطبه هاى روح انگیز نشاط و امید را در دل اهالى شهر و حومه زنده نگه داشته، جنب و جوش روزگار فیض کاشانى را دوباره به فضاى شهر باز مى گرداند.[۶]
حوزه نجف و کربلا:
این اندیشمند فرزانه بعد از مدتى - که تاریخ دقیق آن روشن نیست - براى پیوستن به کبوتران حرم قدسى و علوى نجف و کربلا شهر کاشان را به سوى عراق ترک مى گوید.ایشان در کنار بارگاه حضرت امام على و امام حسین علیهم السلام مدت زیادى توشه علم و عمل مى گیرد. او با شرکت در درسهاى فقه و اصول بزرگانى همچون آیات عظام وحید بهبهانی، شیخ یوسف بحرانى و شیخ محمدمهدى فتونى رونق دیگرى به محفل هر کدام داده، خود نیز به قله هاى سر به فلک کشیده نور و معرفت مى رساند.[۷]نراقی پس از سال‌ها تلاش و تحقیق در نجف و کربلا، دوباره به وطن خود کاشان باز می‌گردد تا جان در بدن دارد در خدمت مردم قرار گیرد.
آثار و تألیفات
علامه نراقى آراء و نظریات خود را در دعوت بر اخلاق و حکمت عملى بر اساس ذوق اسلامى گزارده که از احادیث نبویه و اخبار و آثار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بدست آورده است و باید با صراحت اظهار نموده که وى در عین حال اساسى را هدم و از بین برده و اساس و بناى صحیح را بنیانگذارى کرده است.
از اینجا باید یادآور شد که کتاب «جامع السعادات» امتیاز بسزایى از «احیاء العلوم» غزالى دارد زیرا غزالى بناى خودش را در اخلاق بر اساس روح تصوف سنى گرى گذارده است که از اخبار موضوعه امثال ابوهریره‌ها بدست آورده است و علامه نراقى در حسن انتخابش در «جامع السعادات» که بناى اخلاق را بر اساس علمى و فلسفى دینى مأخوذ از اهل بیت علیهم السلام گذاشته در میان علماى امامیه بعد از ابن مسکویه متوفى (۴۲۱ ه) و علامه فیض کاشانى متوفى (۱۰۹۱) هجرى در درجه اول قرار گرفته است.
و در فقاهت و اجتهاد در احکام شرعیه چنانچه از مطالعه کتاب «معتمد الشیعة» و «لوامع الاحکام» آن فقید سعید معلوم مى شود اعلا درجه اجتهاد را با احراز مقام تحقیق و اجتهاد در مبنى حائز بوده است که در میان فقهاء نظائرش کمتر است.
از این عالم توانمند تألیفات گرانبهای دیگری در رشته‌های گوناگون به یادگار مانده که هر کدام آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. فهرست اجمالی آن به شرح زیر است:
الف. فقه:
- لوامع الاحکام
- معتمد الشیعه
- انیس التجار
- انیس الحجاج
- المناسک المکیه
- صلاه الجمعه
- تحفه رضویه
ب. اصول فقه:
- تجرید الاصول
- جامعه الاصول
- رساله الاجماع
- انیس المجتهدین
ج. فلسفه و حکمت:
- جامع الافکار و فاقد الانظار
- اللمعه الالهیه فی الحکمه المتعالیه
- شرح الالهیات من کتاب الشفاء
- قره العیون فی الوجود والماهیه
- لمعات العرشیه
- الکلمات الوجیزه
- انیس الحکماء
- انیس الموحدین
ح. ریاضیات و هیئت:
- توضیح الاشکال (هندسه اقلیدسی)
- رساله تحریر اکرثاذر سینوس
- رساله عقود انامل
- المستقصی (هیئت)
- المحصل (هیئت)
- معراج السماء (هیئت)
س. اخلاق:
- جامع السعادات
- جامع المواعظ
ش. متفرقات:
- محرق القلوب (مقتل)
- مشکلات العلوم (کشکول)
- نخبه البیان (تشبیه، استعاره و محسنات بدیعه)
- طائر قدسی (دیوان اشعار)
- حواشی و تعلیقات بر آثار علمای پیشین
بیشتر این کتاب‌های گرانسنگ به صورت نسخه‌های خطی در کتابخانه‌های مختلف نگهداری می‌شود و تنها حدود ۱۰ مورد از آن به مرحله چاپ و نشر رسیده[۸] و بعضی از آن‌ها نیز مانند «انیس التجار» چندین بار چاپ شده و از سوی مراجع بزرگ همچون آیات عظام سید محمدکاظم طباطبائی یزدی، سید اسماعیل صدر و شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاشیه‌هایی بر آن زده شده است.[۹]
وفات
این عالم خدمتگزار پس از سال‌ها فداکاری و خدمت، روز شنبه ۱۸ شعبان ۱۲۰۹ در هشتاد و یک سالگی در شهر کاشان به دیار ابدی می‌شتابد و با پرواز جاودانی خویش ملت مسلمان عصر خود را به عزا و ماتم می‌نشاند. در آن حال پیکر پاک و مطهر نراقی باشکوه و عظمت فراوان در این شهر تشییع می‌شود. سپس به نجف اشراف منتقل گشته، در کنار حرم امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام سر بر آستان علوی می‌گذارد[۱۰] و برای همیشه در آن مکان مقدس آرام می‌گیرد. رضوان خدا بر روان او باد.
پانویس
- ↑ مقدمه جامع السعادات، محمدمهدی نراقی، ج ۱، (محمدرضا مظفر).
- ↑ مقدمه اللمعه الالهیه، محمدمهدی نراقی، حسن نراقی، ص ۷، چاپ انتشارات انجم فلسفه، ۱۳۵۷ ق. (از حسن نراقی).
- ↑ همان، ص۸.
- ↑ انیس الموحدین، ص ۱۱۶، انتشارات الزهرا، ۱۳۶۳ هـ.ش.
- ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۱۴۳.
- ↑ لباب الالقاب، ص ۹۳.
- ↑ مقدمه شرح الالهیات من کتاب الشفاء، محمد مهدى نراقى ، ص ۲۲. (از حسن نراقى)
- ↑ برای توضیح بیشتر در مورد کتاب‌های ایشان، ر.ک: ملا مهدی نراقی، «منادی اخلاق» شماره ۵ دیدار با ابرار.
- ↑ همان، ص ۶۶.
- ↑ ریحانه الادب، محمدعلی مدرس، ج ۶، ص ۱۶۳ و شرح الالهیات، مقدمه از حسن نراقی.
منابع
- مجموعه گلشن ابرار، جلد1، زندگی نامه "ملا محمدمهدی نراقی" از عبدالرحيم اباذری.
- شخصيت ملا محمدمهدى نراقى، زندگینامه نراقی، بازیابی: 18 فروردین 1393.
