آیه 76 سوره مائده
| <<75 | آیه 76 سوره مائده | 77>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
بگو: آیا شما کسی را غیر از خدا می‌پرستید که مالک هیچ سود و زیانی نسبت به شما نخواهد بود؟! و خداست که شنوا و داناست.
بگو: آیا به جای خدا چیزی را می پرستید که برای شما قدرت دفع هیچ زیان و جلب هیچ سودی را ندارد؟! و خداست که شنوا [یِ همه گفتارها] و دانا [یِ همه اسرار و رازها] ست.
بگو: «آيا غير از خدا چيزى را كه اختيار زيان و سود شما را ندارد، مى‌پرستيد؟ و حال آنكه خداوند شنواى داناست.»
بگو: آيا جز اللّه خداى ديگرى را كه براى شما مالك هيچ سود و زيانى نيست مى‌پرستيد و حال آنكه اللّه شنوا و داناست؟
بگو: «آیا جز خدا چیزی را می‌پرستید که مالک سود و زیان شما نیست؟! و خداوند، شنوا و داناست.»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مِن دُونِ»: بجز. غیر از. «مَا»: چیزی. کسی. در اینجا مراد حضرت عیسی، یا حضرت عیسی و مادرش حضرت مریم است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ «76»
(اى پيامبر! به مردم) بگو: آيا غير از خدا، چيزى را كه براى شما هيچ سود و زيانى ندارد مى‌پرستيد؟ در حالى كه خداوند همان شنواى داناست.
نکته ها
در اين آيه، گروهى از مسيحيان به خاطر شرك و غلوّ درباره‌ى عيسى عليه السلام مورد توبيخ خدا قرار گرفته‌اند. قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ...
پیام ها
1- در بطلان راه شرك، به عقل و وجدان خود مراجعه كنيد. «أَ تَعْبُدُونَ»
2- محور و ريشه پرستش، جلب منفعت و يا دفع ضرر است و غير خداوند نمى‌تواند ضررى را دفع و منفعتى را جلب كند. لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً ...
3- تنها خداوند، شنواى درخواست‌ها و آگاه به سود و زيان انسان‌هاست، نه معبودهاى ديگر. «وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (76)
بعد از آن در احتجاج افزوده مى‌فرمايد:
قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ: بگو اى پيغمبر نصارى را بر سبيل انكار، آيا عبادت مى‌كنيد غير خدا را. ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً: آن را كه بذاته مالك نيست براى شما نه ضرر و نه نفع را، يعنى عيسى عليه السّلام تصرف آن نداشت كه به خودى خود ضررى و نفعى از بلا و عنا به شما رساند، بلكه آن به تمكين حق تعالى و اعطاى قدرت است به او، و هر گاه او بنفسه مالك چيزى نباشد كه خدا به بنده مى‌رساند از محنت و نعمت و صحت و نقمت، پس چگونه رتبه الوهيت داشته باشد. وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ: و ذات اقدس الهى، معبود به حق اوست، شنوا به اقوال باطله شما، دانا به عقايد فاسده شما. پس شما را بر وفق آن جزا و سزا خواهد داد.
برهان- شخص عاقل به اندك تفكر و تعقل در موجودات عالم آفاق و انفس، هر آينه دريابد كه هيچيك قابل پرستش و ستايش نباشند جز خالق و صانع آنها، و الوهيت، خاصه ذات ذو الجلال اوست. چنانچه حضرت صادق عليه السّلام به مفضّل فرمايد:
اول عبرتها و دليلها بر صانع عالم- تعالى شأنه- تهيه و نظام اين عالم و تأليف اجزاى آن است بر وجه كمال؛ زيرا كه اگر تأمل كنى در اين عالم به فكر، و تميز كنى به عقل خود، خواهى يافت اين عالم را مانند خانه بنا شده و هر چه بندگان را به آن احتياج است در آن مهيا شده، پس آسمان رفيع مانند
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 152
سقف اين خانه، و زمين وسيع ماند بساطى است گسترده، و ستارگان كه به حسن انتظام چيده‌اند مانند چراغها بر اين طاق مقرنس «1» آويخته، و جواهر كه در جبال مخزون است مانند ذخيره‌ها براى انسان مهيا ساخته، و هر شيئى براى مصلحتى مقرّر، و انسان به منزله كسى است كه اين خانه را به او بخشيده‌اند و آنچه را در آنست به او وا گذاشته‌اند و انواع نباتات به جهت منافع او مهيا، و اقسام حيوانات بسبب نفع او آفريده. پس انتظام اين امور و اتّساق احوال، دليل واضح است بر مخلوقيت عالم به تقدير حكمت و مصلحت، و خالق همه يكى است كه اين اصناف مخلوقات را از الفت بهم داده، و بعضى را به بعضى مربوط ساخته. جلّ جلاله. «2»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ اللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (76)
ترجمه
بگو آيا ميپرستيد از غير خدا چيزيرا كه مالك نميباشد از براى شما زيانى و نه سودى را و خدا او است شنواى دانا.
بيان
گفته‌اند اشاره است بآنكه حضرت عيسى (ع) از پيش خود كارى نميكرد هر چه مى‌كرد از احياء اموات و شفاء امراض بحول و قوه الهى بود حتى شفاعت و نفرين انبياء هم بدون اذن و اراده الهى مؤثر نيست ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قُل أَ تَعبُدُون‌َ مِن دُونِ اللّه‌ِ ما لا يَملِك‌ُ لَكُم ضَرًّا وَ لا نَفعاً وَ اللّه‌ُ هُوَ السَّمِيعُ العَلِيم‌ُ (76)
بفرما باين نصاري آيا عبادت ميكنيد از غير خدا چيزي را که مالك نيست براي شما ضرر و نفعي را و خداوند ميشنود كلام شما را و ميداند افعال و كردار شما را قُل أَ تَعبُدُون‌َ مِن دُونِ اللّه‌ِ اطاعت و عبادت كسي را بايد كرد که تمام احتياجات بنده را بتواند بنحو اتم اكمل موافق حكمت و مصلحت رفع كند و آن فقط قادر متعال حكيم علي الاطلاق، عالم بجميع خصوصيات باطنيه و ظاهريه، ذات مقدس پروردگار است نه غير آن ما لا يَملِك‌ُ چيزي و كسي که مالك هيچگونه امري نيست نه از خود و نه غير خود لَكُم ضَرًّا وَ لا نَفعاً بلكه خود هم سر تا پا محتاج است وَ اللّه‌ُ هُوَ السَّمِيعُ العَلِيم‌ُ
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
