ترکیه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۴ توسط Sedaghat (بحث | مشارکت‌ها) (نقشه)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ترکیه در جهان

سرزمين تركيه گذرگاهى است ميان آسيا و اروپا. بخش آسيايى آن مشتمل بر شبه جزيره آسياى صغير؛ از شمال به درياى سياه؛ از جنوب به مديترانه شرقى، سوريه و عراق؛ از شرق به ايران و از شمال به ارمنستان و گرجستان و بخش اروپايى آن از شمال به درياى سياه، بلغارستان و از غرب به يونان و درياى اژه، تنگه بوسفور، درياى مرمره و تنگه داردانل محدود مى‌شود.[۱] پایتخت ترکیه شهر آنکارا و بزرگ‌ترین شهر آن استانبول است.

اقوام ترکیه

80٪ جمعیت ترکیه را ترکان و 17٪ را کردها، 2٪ را عرب ها و 1٪ بقیه را لازها، گرجیان مسلمان و شمار اندکی از ارمنیان و یونانیان تشکیل می‌دهند. کردها بیشتر در استان های جنوب شرقی ترکیه در مجاورت مرزهای ایران و عراق بسر می‌برند و عرب ها در استان ختای در جنوب کشور، در کرانه‌های دریای مدیترانه در همسایگی با سوریه متمرکزند و شماری از آنان هم در استان آدانا بسر می‌برند. گرجیان ترکیه در نواحی کوهستانی شمال شرقی این کشور و نزدیک مرزهای گرجستان زندگی می‌کنند.

لازها که از اقوام قفقازی به‌شمار می‌آیند، از دیگر اقلیتهای قومی در ترکیه‌اند. این قوم بیشتر در شمال ترکیه در سواحل جنوب شرقی دریای سیاه ساکن‌اند. شهرهایی چون طرابوزان، ریزه، اوف، وقفی‌کبیر و تونیا از مراکز لازنشین ترکیه است.[۲]

زبان مردم ترکیه

زبان رسمی در ترکیه زبان ترکی است. خط نوشتاری این زبان در ترکیه تا 1307ش/ 1928م خط عربی بود، اما در آن سال خط لاتین جایگزین آن شد. پس از ترکی، زبان های کردی و سپس عربی بیشترین تداول را در ترکیه دارد. (انکارتا) در میان کردان ترکیه دو گویش «کرمانجی» و «زازا» رایج است. کردهای استان حکاری به کردی کرمانجی و کردهای ساکن در دیگر نقاط ترکیه به کردی زازا گفتگو می‌کنند.[۲]

دین و مذهب

بیش از 99٪ مردم ترکیه مسلمان‌اند؛ از این شمار حدود 70 تا 80٪ اهل سنت و 15 تا 20٪ علوی و گروهی هم شیعه 12 امامی‌اند. پیروان اهل سنت بیشتر حنفی و شافعی مذهب‌اند. حنفی مذهبان بیشتر در نواحی مرکزی و غربی ترکیه و شافعیان که غالباً کردند، با جمعیتی کمتر از حنفیان در مناطق شرقی کشور سکنا دارند.

علویان در شهرهای سیواس، توقات، قهرمان مرعش، چوروم و آماسیه در اکثریت‌اند و شیعیان که شمار آنها حدود 1 تا 1 و نیم میلیون تن تخمین زده می‌شود، بیشتر در شرق و شمال شرقی ترکیه نزدیک مرزهای این کشور با ایران و ارمنستان در شهرهای آغدیر، قارص، توزلوجا، آرالیک، تاشیلی چای، آکیکا و ارپاچای سکنا دارند.[۲]

پانویس

  1. عبدالکریم بی آزار شیرازی، باستان شناسى و جغرافياى تاريخى قصص قرآن‌، دفتر نشر فرهنگ اسلامى‌، تهران‌، 1380، چاپ سوم‌، ص 341.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج15، مدخل «ترکیه» از رحیم رئیس‌نیا


کشورهای اسلامی
آسیا * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان
آفریقا * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو
سایر قاره ها * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا)