ملاحم
کلمه ملاحم، جمع «مَلحَمه» است و از دو ریشه گرفته می‌شود، گرچه بازگشت هر دو ریشه به یک اصل است: یکى چسبندگى و دیگری گوشت. اگر از ریشه اول گرفته شود، به معناى سختى نبرد است که در آن جنگ‌جویان به همدیگر گلاویز مى شوند و اگر از ریشه دوم گرفته شود به معناى قتلگاه است، کنایه از این که گوشت بدن انسان‌ها در آن مى ریزد. در هر صورت مراد از ملحمه در این جا، حوادث و جنگ‌هاى خونینی است که در آینده رخ مى دهد.[۱]
در شیعه، «ملاحم و فتن» عنوانی عام است برای پیشگویی حوادث آینده (بالاخص جنگ ها و فتنه ها) و کتاب هایی از عالمان شیعه با عنوان ملاحم در طول تاریخ برجای مانده است.[۲]
این کتاب ها روایاتی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام را دربردارند که حوادث پس از خود را پیش بینی می نمایند. تعداد زیادی از روایات نقل شده در این کتاب ها به فتنه‌های فراگیر آخر الزمان اشاره دارند.
از جمله کتاب های با عنوان ملاحم می توان از «الملاحم و الفتن» سید بن طاووس نام برد.
پانویس
