حجاج بن مسروق الجعفی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۱ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها) (رجز حجاج در عاشورا)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حجّاج بن مسروق بن مالک بن کثیف بن عتبة الکداع الجعفی، یکی از شهدای کربلا است.

نسب حجاج

حجاج بن مسروف، حجاج بن سردق، حجاج بن‌ مرزوق نيز گفته ‌اند و جعفي منسوب به جعفي بن سعد، عشيره‌اي از «مذحج» و از عرب قحطان.(يمن و عرب جنوب) نام وي در تاريخ طبري، زيارت ناحيه و بحارالانوار آمده است. خوارزمي نيز از او نام برده است.

پیوستن به امام حسین علیه السلام

از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام در کوفه بود. چون باخبر شد که امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه حرکت کرده است، رهسپار مکه شد و به آن حضرت پیوست. هنگام حرکت امام علیه السلام از مکه به سوی عراق در کنار و همراه امام علیه السلام بود.

موذن امام حسین علیه السلام

وی در تمام اوقات نماز، مؤذن امام حسین علیه السلام بود.[۱] در جریان ملاقات حرّ با امام حسین علیه السلام چون ظهر شد، امام علیه السلام به حجّاج فرمود که اذان بگوید و او نیز گفت.

دعوت از عبیدالله حر جعفی

در قصر بنی ‌مقاتل وی و یزید بن مغفّل از طرف سیدالشهدا به خیمه عبیدالله حر جعفی رفتند و پیام آن بزرگوار را به او رساندند و از او برای یاری آن حضرت دعوت به عمل آوردند.

رجز حجاج در عاشورا

حجاج در روز عاشورا وارد میدان شد و چنین رجز خواند:


أَقْدِمْ حُسَیْناً هادِیاً مَهْدِیّا الْیَوْمَ تَلْقی جَدَّکَ النَبِیّا

ثُمَّ أَباکَ ذَاالْعَلا عَلِیّا وَالْحَسَنَ الْخَیْرَ الرِّضَی الّوَلِیّا

وَذَاالْجَناحَیْنِ الْفَتَی الکَمِیّا وَاسَدَ اللَّه الشَّهیدَ الْحَیّا

ای حسین، ای رهبر هدایت یافته پیش آی، امروز جدت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و پدرت علی علیه السلام، امام حسن، جعفر طیار و حمزه سیدالشهدا را ملاقات خواهی نمود.

شهادت حجاج

پس از آن جنگید و به قولی بیست و پنج تن را به هلاکت رساند. سرانجام خودش نیز به افتخار شهادت نایل شد.

زیارتنامه حجاج

در زیارت ناحیه از وی چنین یاد شده است: السَّلامُ عَلی حَجَّاجِ بْنِ مَسْرُوقِ الْجُعْفِی.

همواره ملازم سيدالشهدا بود و در پنج وقت نماز، اذان مى گفت. در مسير راه وقتى كه امام حسين علیه السلام به منزلگاه «قصر بنى مقاتل» رسيد و در آنجا خيمه گاه عبيدالله بن حر جعفى را ديد، حجاج بن مسروق را در پى او فرستاد تا او را به پيوستن به امام فراخواند.[۲] (گرچه توفيق حسينى شدن نيافت.)

هنگامى كه كاروان حسين علیه السلام با سپاه حر برخورد كردند، او به امر امام اذان ظهر گفت. در برخى كتب از او با عنوان «مؤذن حسين» ياد كرده اند.[۳] روز عاشورا به ميدان رفت و جنگيد و غرق خون نزد امام برگشت. پس از گفتگويى با سيدالشهدا، بار ديگر به ميدان رفت و شهيد شد.

پانویس

  1. بحارالانوار، ج45، ص25.
  2. عنصر شجاعت، ج1، ص80.
  3. انصارالحسين، ص68.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
  • حجاج بن مسروق، پایگاه جامع عاشورا، بازیابی: 3 اسفند 1392.
  • جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص140-141. در دسترس در [www.ashoora.ir/دانشنامه-عاشورا /article/564.htmlویکی فقه]، بازیابی: 3 اسفند 1392.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها