ادهم بن امیه العبدی
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«اَدهَم بن امیة بن عبدى بصرى» از شهدای کربلا است. پدرش ابوعبدالله از اصحاب رسول خدا صلى الله علیه و آله بود و از آن حضرت نقل حدیث کرد. وى در بصره سُکنى گزید و در آن شهر چند پسر از خود به جاى گذاشت.
از امام باقر علیه السلام نقل شده است که ادهم از شیعیان بصره بود و در جلسات منزل بانوى شیعى، ماریه بنت سعد که خانه وى محل تجمع و تبادل نظر بزرگان شیعه بود، شرکت مى جست.
آن گاه که ابن زیاد از مکاتبه اهل عراق با امام حسین علیه السلام و حرکت آن حضرت به سوى کوفه آگاه شد، فرمان مراقبت از راه هاى بصره را به کارگزار خود صادر کرد که مبادا کسى براى یارى امام حسین علیه السلام از بصره خارج شود. در این هنگام یزید بن ثبیط تصمیم بر خروج از بصره و پیوستن به کاروان حسینى را گرفت. وى که ده پسر داشت از آن‌ها خواست تا او را همراهى کنند. دو تن از آن‌ها به نام هاى عبدالله و عبیدالله دعوت پدر را اجابت کردند.
ادهم بن امیه نیز به اتفاق آن‌ها از بصره خارج شد و در جایى به نام «ابطَح»، در نزدیکى مکه، به کاروان حسینى رسید و پس از اندکى استراحت به آن حضرت پیوست و همراه آن امام هُمام به کربلا آمد و سرانجام در روز عاشورا به شهادت رسید. بنا به قولى شهادت وى در شدت درگیرى حمله نخست همراه شمارى از یاران امام حسین علیه السلام اتفاق افتاده است.
منابع
- پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
