سرمد کاشانی
سرمد کاشانی، محمد سعید
قرن: 11
(وفات 1070 ق)
شاعر، متخلص به سرمد مشهور به سعیدا. وى از ارامنه و یا یهودیان كاشان بود كه عاقبت به شرف اسلام مشرف شد و به تصوف مایل گشت به درجه ى بالایى در عرفان نایل شد. محمدسعید چندگاهى محضر میر ابوالقاسم فندرسكى و ملاصدراى شیرازى را درك كرد، در خدمت مشایخ به تصفیه‌ى باطن پرداخت، آخرالامر مجذوب شده و به هندوستان رفت.
از آن پس برهنه مى گشت. چنان بود كه هرچه داشت به یغمائیان داد تا آن كه از ستر عورت هم باز ماند. سرمد پس از چندى اقامت در تته به لاهور رفت و سپس به حیدرآباد دكن و از آنجا به دهلى عزیمت كرد و در آن شهر با پسر شاه جهان آشنایى یافت.
لیكن عالمان شرع با او به دشمنى برخاستند و سرمد به فتواى یكى از عالمان بنام ملا عبدالقوى و موافقت فقیهان دیگر به قتل رسید قبرش نزدیك مسجد شاه جهان آباد و مزار اهل دل است. از جمله آثارش: «دیوان» شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص219.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
