وجاده (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | وجاده، مصدر جعلى (مولد) از فعل وجد بوده و یکی از روش های | + | وجاده، مصدر جعلى (مولد) از فعل وجد بوده و یکی از روش های [[تحمل حدیث]] است. در این قسم طالب [[حدیث|حديث]]، كتاب يا حديثى به خط شيخ يا يكى از مشايخ حديث بيابد و يقين كند كه به خط اوست يا اين كه كتاب معروفى با تصحيح و مقابله شيخ بيابد. |
| − | ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل | + | گرچه جمعى از تحديث كتاب يا روايات مزبور منع نموده اند،<ref>اين منع از بزرگان فرقه مالكيه نقل شده است.(تقريب)</ref> ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل احاديث كتب صحاح فريقين را كه انتساب آن به مؤلفين يقينى باشد، جايز دانسته اند. منتها بايد هنگام تحديث بگويد: (وجدت بخط فلان. او فى كتاب صححه فلان كذا). |
| − | گمان مى رود كسانى كه از نقل | + | گمان مى رود كسانى كه از نقل احاديث مزبور منع نموده اند، نقل از شيخ به لفظ حدثنى و اخبرنى و مانند آن را جايز ندانسته اند وگرنه نقل از كتب معروف حديث كه مصحح و مورد اعتماد باشد، بدون اشكال است، منتها بعضى فرموده اند: چنانچه راوى وثوق و اعتماد به صحت نسخه دارد، مى تواند بگويد: قال فلان، ولى در صورتى كه نسخه كاملاً مورد اعتماد نباشد، مى بايست بگويد: (بلغنى عن فلان. او وجدت فى نسخة من كتابه).<ref>متاسفانه در زمان ما بدون توجه به صحت و سقم نسخه، حديث را به مصنف كتاب يا به امام نسبت مى دهند. در صورتى كه قسمتى از كتب مطبوعه يا نسخه هاى دستنويس خالى از اشتباه و تحريف نيست.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۱
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
وجاده، مصدر جعلى (مولد) از فعل وجد بوده و یکی از روش های تحمل حدیث است. در این قسم طالب حديث، كتاب يا حديثى به خط شيخ يا يكى از مشايخ حديث بيابد و يقين كند كه به خط اوست يا اين كه كتاب معروفى با تصحيح و مقابله شيخ بيابد.
گرچه جمعى از تحديث كتاب يا روايات مزبور منع نموده اند،[۱] ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل احاديث كتب صحاح فريقين را كه انتساب آن به مؤلفين يقينى باشد، جايز دانسته اند. منتها بايد هنگام تحديث بگويد: (وجدت بخط فلان. او فى كتاب صححه فلان كذا).
گمان مى رود كسانى كه از نقل احاديث مزبور منع نموده اند، نقل از شيخ به لفظ حدثنى و اخبرنى و مانند آن را جايز ندانسته اند وگرنه نقل از كتب معروف حديث كه مصحح و مورد اعتماد باشد، بدون اشكال است، منتها بعضى فرموده اند: چنانچه راوى وثوق و اعتماد به صحت نسخه دارد، مى تواند بگويد: قال فلان، ولى در صورتى كه نسخه كاملاً مورد اعتماد نباشد، مى بايست بگويد: (بلغنى عن فلان. او وجدت فى نسخة من كتابه).[۲]
پانویس
منابع
درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127 و 128 با دخل و تصرف، بازیابی: 7اردیبهشت1392.
