آیه 56 سوره آل عمران: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدً...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
سطر ۵۲: | سطر ۵۲: | ||
و امّا گروهى كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به عذابى سخت عذابشان مىكنم و براى آنها هيچ ياورانى نيست. | و امّا گروهى كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به عذابى سخت عذابشان مىكنم و براى آنها هيچ ياورانى نيست. | ||
+ | |||
+ | «57» وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ | ||
+ | |||
+ | و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، پاداشهاى آنها را (خدا) بطور كامل خواهد داد و خداوند ستمگران را دوست نمىدارد. | ||
+ | |||
+ | ===نکته ها=== | ||
+ | |||
+ | در تفسير اطيبالبيان، نمونهاى از عذابهاى دنيوى بنىاسرائيل، اينگونه آمده است: 37 سال پس از حضرت مسيح، شخصى به نام طيطوس كه از قيصرهاى روم بود، بر يهود مسلّط شد وميليونها نفر از آنان را كشت و هزاران نفر را به اسارت گرفت. او دستور داد اموال آنان را به آتش كشيده و يا غارت كنند و اسيران آنها را طعمهى درندگان سازند. | ||
+ | |||
+ | در كنار تهديد كفّار، تشويق اهل ايمان لازم است، چنانكه در كنار ايمان، انجام كارهاى نيك لازم است. | ||
+ | |||
+ | جلد 1 - صفحه 525 | ||
+ | |||
+ | ===پیام ها=== | ||
+ | |||
+ | 1- سرانجام كفر و بىايمانى، عذاب الهى است. «فَأُعَذِّبُهُمْ» | ||
+ | |||
+ | 2- هرچه اتمام حجّت بيشتر باشد، قهر خدا بر انكار كنندگان بيشتر خواهد بود. | ||
+ | |||
+ | كسانى كه زنده كردن مرده را از عيسى مىبينند، ولى ايمان نمىآورند، مستحق هر نوع عذابى هستند. «فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً» | ||
+ | |||
+ | 3- گاهى خداوند در اين دنيا نيز مجازات مىدهد. «فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ» | ||
+ | |||
+ | 4- در برابر قهر خدا، هيچ قدرتى نمىتواند مانع باشد. «وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ» | ||
+ | |||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۵۵
<<55 | آیه 56 سوره آل عمران | 57>> | |||||||||||||
|
ترجمه های فارسی
پس آن گروهی را که کافر شدند به عذابی سخت در دنیا و آخرت معذّب گردانم، و (برای نجاتشان) هیچ کس به آنها مدد و یاری نخواهد کرد.
اما کسانی که کافر شدند، آنان را در دنیا و آخرت به عذابی سخت شکنجه می کنم و برای آنان هیچ یاوری نخواهد بود؛
اما كسانى كه كفر ورزيدند، در دنيا و آخرت به سختى عذابشان كنم و ياورانى نخواهند داشت.
اما آنان را كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به سختى عذاب خواهم كرد و آنها را مددكارانى نيست.
امّا آنها که کافر شدند، (و پس از شناختن حق، آن را انکار کردند،) در دنیا و آخرت، آنان را مجازات دردناکی خواهم کرد؛ و برای آنها، یاورانی نیست.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«56» فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ
و امّا گروهى كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به عذابى سخت عذابشان مىكنم و براى آنها هيچ ياورانى نيست.
«57» وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، پاداشهاى آنها را (خدا) بطور كامل خواهد داد و خداوند ستمگران را دوست نمىدارد.
نکته ها
در تفسير اطيبالبيان، نمونهاى از عذابهاى دنيوى بنىاسرائيل، اينگونه آمده است: 37 سال پس از حضرت مسيح، شخصى به نام طيطوس كه از قيصرهاى روم بود، بر يهود مسلّط شد وميليونها نفر از آنان را كشت و هزاران نفر را به اسارت گرفت. او دستور داد اموال آنان را به آتش كشيده و يا غارت كنند و اسيران آنها را طعمهى درندگان سازند.
در كنار تهديد كفّار، تشويق اهل ايمان لازم است، چنانكه در كنار ايمان، انجام كارهاى نيك لازم است.
جلد 1 - صفحه 525
پیام ها
1- سرانجام كفر و بىايمانى، عذاب الهى است. «فَأُعَذِّبُهُمْ»
2- هرچه اتمام حجّت بيشتر باشد، قهر خدا بر انكار كنندگان بيشتر خواهد بود.
كسانى كه زنده كردن مرده را از عيسى مىبينند، ولى ايمان نمىآورند، مستحق هر نوع عذابى هستند. «فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً»
3- گاهى خداوند در اين دنيا نيز مجازات مىدهد. «فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ»
4- در برابر قهر خدا، هيچ قدرتى نمىتواند مانع باشد. «وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ (56)
پس بيان حكم متخلفين را فرمايد:
فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا: پس آنانكه كافر شدند از يهود و نصارى به خدا و انبياء و آيات الهى، فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً: پس عذاب فرمايم ايشان را عذابى سخت، فِي الدُّنْيا: در دنيا به كشتن و اسيرى و جزيه و خوارى، وَ الْآخِرَةِ: و در آخرت به انواع عذاب و خلود در جهنم، وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ: و نيست مر اين كفار را هيچ يارى كنندهاى در دفع عذاب از ايشان. اينست نتيجه سوء اختيار ايشان، كفر را.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 120
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ (56)
ترجمه
پس اما آنانكه كافر شدند پس عذاب مىكنم ايشانرا عذابى دشوار در دنيا و آخرت و نيست مر ايشان را ياورانى..
تفسير
براى عذاب دنياشان همان ذلت و خوارى كافى است و كشته شدنشان بدست پيغمبر (ص) و امير المؤمنين (ع) در يك روز فوج فوج در نهايت مذلت و فرو رفتنشان در زمين و اسير شدن و جزيه دادن و ساير عقوبات دنيوى آنها كه از مراجعه بتواريخ معلوم ميشود و عذاب اخروى آنها را خدا ميداند و بعد از اين بيان خواهد شد و ابدى است و ياورى ندارند كه بتواند با آنها كمكى نمايد و در عذاب دنيا و آخرت آنها تخفيف دهد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُم عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ ما لَهُم مِن ناصِرِينَ (56)
پس كساني که بعيسي كافر شدند عذاب ميكنم آنها را بعذاب سخت هم در دنيا و هم در آخرت واحدي نيست براي آنها که آنها را ياري كند و از عذاب نجات دهد عذاب شديد آنها در دنيا تسلّط طيطوس رومي بنا بر نقل يوسيفس يهودي در تاريخش که 37 سال پس از مسيح عليه السّلام بر يهود مسلّط شد و يك مليون و هزار نفر آنها را بقتل رسانيد و هفت هزار از آنها را باسيري برد و هر چه داشتند سوزانيد يا بغارت برد، و همچنين در تمام ادوار الي زماننا هذا بلكه تا قيامت وَ ضُرِبَت عَلَيهِمُ الذِّلَّةُ وَ المَسكَنَةُ الي يوم القيمة.
و امّا در آخرت عذاب آنها نه منحصر بكفر آنها باشد بلكه نسبتهايي که بمقام مقدّس انبياء در كتب خود که نسبت بوحي ميدهند از قضاياي آدم و نوح و اسحق و يعقوب و داود و سليمان و لوط عليهم السلام و غير آنها بلكه نسبت بحضرت باري تعالي و ظلمها و اذيّتهايي که بانبياء كردند بلكه طبق ضرورت اسلام که كفّار مكلّف بفروع هستند چنانچه مكلّف باصول ميباشند عقوبت ترك كلّيّه واجبات و فعل كليّه محرمات را هم دارند.
جلد 4 - صفحه 223
وَ ما لَهُم مِن ناصِرِينَ دفع توهّم آنها است که تصوّر ميكنند که مثل حضرت موسي و هارون و ساير انبياء خود آنها را شفاعت كنند بلكه آنها خصم اينها هستند براي تغيير دادن دين آنها و اذيّتهايي که بآنها روا داشتند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 56)- این آیه و آیه بعد خطاب به حضرت مسیح (ع) است میفرماید:
بعد از آن که مردم به سوی خدا باز گشتند و او در میان آنان داوری کرد، صفوف از هم جدا میشود «اما کسانی که کافر شدند (و حق را شناختند و انکار کردند) آنها را مجازات شدیدی در دنیا و آخرت خواهم کرد و یاورانی ندارند» (فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا
ج1، ص289
فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِیداً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ)
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم