سماع (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکت‌ها) (الگو:اصطلاحات حدیثی) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | {{خوب}} | ||
یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته اند بهترين اقسام تحمل [[حديث]] است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ<ref>درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125، به نقل از تقريب نووى.،در دسترس در [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392. </ref> و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير. | یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته اند بهترين اقسام تحمل [[حديث]] است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ<ref>درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125، به نقل از تقريب نووى.،در دسترس در [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392. </ref> و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير. | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۱
یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته اند بهترين اقسام تحمل حديث است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ[۱] و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير.
عبارات «حدّثَنا»، «اخبرَنا»، «خبَّرَنا»، «انبأَنا» و «سمعت فلاناً یقول » معرف طریق سماع است[۲]، منتها بعضى كلمه حدثنا را در مورد شنيدن جمعى از استاد اختصاص داده اند، چنان كه حدثنى را به موردى كه راوى حديث را به تنهايى از استاد شنيده باشد مختص دانسته اند.[۳]
نيز بعضى لفظ (انبانا) را در مورد اجازه و يا مناوله بكار برده اند.[۴]
پانویس
- ↑ درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125، به نقل از تقريب نووى.،در دسترس در مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392.
- ↑ دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل "تحمل حدیث" از مجید معارف، بازیابی:13 خرداد 1392
- ↑ ر.ك: الحديث النبوى، ص 150.
- ↑ ر.ك: علوم الحديث حاكم.
منابع
- درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392.
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل تحمل حدیث از مجید معارف، بازیابی:13 خرداد 1392
