صفحهٔ اصلی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۷۹: سطر ۷۹:
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:center"|
 
|style="text-align:center"|
==سوره حمد==
+
==عصمت==
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:right"|
 
|style="text-align:right"|
  
سوره حمد اولین سوره [[قرآن]] است . این سوره اسامی بسیاری دارد که غالب آنها به نحوی جایگاه بالای آن را گوشزد می کنند. در روایات برای این سوره و قرائت آن فضیلت های بسیاری نقل شده است. خواندن سوره فاتحه در نماز مسلمانان واجب است.
+
عصمت به معنای پاکدامنی و ناآلودگی به گناه است. در این که پیامبران باید معصوم باشند، جمیع ملل و شریعت ها اتفاق نظر دارند، جز این که آن را در برخی امور لازم می دانند و در برخی جایز و هر کدام را دلایلی است.
  
==نزول==
+
==تعریف عصمت==
سوره فاتحة الكتاب به قول ابن عباس و قتاده [[مکی]] و بقول مجاهد، [[مدنی]] است و بعضى معتقدند يك بار در مكه و بار ديگر در مدينه نازل شد.
 
  
==اسامى مشهور اين سوره==
+
فاضل مقداد در تعريف عصمت مى گويد: «عصمت، لطفى است كه خداوند در حق مكلف به جاى مى آورد، به گونه اى كه انگيزه اى براى ترك اطاعت و يا انجام معصيت در او باقى نمى ماند، هر چند اين لطف، توان انجام گناه را از وى نمى ستاند».
  
# فاتحه الكتاب: چون قرآن از آن شروع مي شود و نيز آغاز قرائت نماز است بدين جهت «فاتحه» خوانده شد.
+
اين متكلم برجسته [[اماميه]] در ادامه، اسباب تحقق لطف الهى را چنين برمى شمارد:  
# امّ الكتاب: چون بر سائر سوره‌ها مقدم است و عرب به هر چيزى كه جامع يا مقدم بر چيزهاى ديگرى كه تابع آن هستند باشد «امّ» ميگويد. مانند «امّ القرى» به مكه چون زمين از آن نقطه گسترده شد و نسبت به همه آنها «امَّ» است؛ يا از نظر شرافت و برترى آن بر شهرها و مكان‌هاى ديگر «امّ القرى» گفته شده است. بعضى مي گويند: سوره حمد را بدين جهت «امّ الكتاب» خواندند كه اصل آن قرآن است و منظور از اصل بودن حمد اين است كه همه قرآن و مطالبى كه در مجموع سوره‌ها است مانند اثبات خدا و وجوب بندگى كه هدف‌هاى عالى قرآنند در اين سوره بيان شده است.
+
[[سوره حمد|ادامه...]]
+
*برخوردارى از ملكه اى كه آدمى را از اقدام بر معاصى باز مى دارد.
 +
*آگاهى كامل از پى آمدهاى اعمال زشت و زيبا
 +
*ترس از مؤاخذه بر ترك اولی
 +
 
 +
==اعتقاد [[امامیه]] در عصمت==
 +
 
 +
علامه مجلسی در مورد اعتقاد امامیه در بحث عصمت می گوید: بدان كه علماى اماميه رضوان اللّه عليهم اجماع كرده ‌اند بر عصمت انبيا و اوصيا از گناهان كبيره و صغيره كه صادر نمى‌شود از ايشان هيچ نوع از گناهان نه بر سبيل سهو و نسيان و نه بر سبيل خطاى در تأويل و نه بر سبيل مهاونه، نه پيش از پيغمبرى و نه بعد از آن، نه در كودكى و نه در بزرگى.
 +
[[عصمت|ادامه...]]
 
|}
 
|}
 
|}
 
|}

نسخهٔ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۲۴

دانشنامه اسلامی
(دانشنامه ای مشارکتی وابسته به موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام)

۱۴٬۱۱۵ مقاله تا این لحظه


تقویم
ربیع الثانی ۱۴۴۶ در تقویم ایران
شنبه ۱ ۸ ۱۵ ۲۲ ۲۹
یک‌شنبه ۲ ۹ ۱۶ ۲۳ ۱+
دوشنبه ۳ ۱۰ ۱۷ ۲۴
سه‌شنبه ۴ ۱۱ ۱۸ ۲۵
چهارشنبه ۵ ۱۲ ۱۹ ۲۶
پنج‌شنبه ۶ ۱۳ ۲۰ ۲۷
جمعه ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸
دانشنامه تقویم


وقایع و مناسبت ها:

پیشنهاد:

عصمت

عصمت به معنای پاکدامنی و ناآلودگی به گناه است. در این که پیامبران باید معصوم باشند، جمیع ملل و شریعت ها اتفاق نظر دارند، جز این که آن را در برخی امور لازم می دانند و در برخی جایز و هر کدام را دلایلی است.

تعریف عصمت

فاضل مقداد در تعريف عصمت مى گويد: «عصمت، لطفى است كه خداوند در حق مكلف به جاى مى آورد، به گونه اى كه انگيزه اى براى ترك اطاعت و يا انجام معصيت در او باقى نمى ماند، هر چند اين لطف، توان انجام گناه را از وى نمى ستاند».

اين متكلم برجسته اماميه در ادامه، اسباب تحقق لطف الهى را چنين برمى شمارد:

  • برخوردارى از ملكه اى كه آدمى را از اقدام بر معاصى باز مى دارد.
  • آگاهى كامل از پى آمدهاى اعمال زشت و زيبا
  • ترس از مؤاخذه بر ترك اولی

اعتقاد امامیه در عصمت

علامه مجلسی در مورد اعتقاد امامیه در بحث عصمت می گوید: بدان كه علماى اماميه رضوان اللّه عليهم اجماع كرده ‌اند بر عصمت انبيا و اوصيا از گناهان كبيره و صغيره كه صادر نمى‌شود از ايشان هيچ نوع از گناهان نه بر سبيل سهو و نسيان و نه بر سبيل خطاى در تأويل و نه بر سبيل مهاونه، نه پيش از پيغمبرى و نه بعد از آن، نه در كودكى و نه در بزرگى. ادامه...

رده ها:
آ ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش
ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی