جامع احادیث الشیعه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
جز (افزودن محتوا با منبع جدید) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{نیازمند ویرایش فنی}} |
| + | جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة ، کتابی جامع شامل احادیث فقهی ، به عربی ، اثر اسماعیل معزّی ملایری که با پیشنهاد و نظارت آیت اللّه حاج آقاحسین بروجردی (متوفی 1340 ش ) تألیف شد. | ||
| + | |||
| + | == تولد و تحصیلات نویسنده جامع احادیث الشیعة == | ||
در روزهای پایانی [[صفر]] 1292 ق. خانه حجه الاسلام حاج سید علی بن سید احمد طباطبایی با تولد نوزادی كه «حسین» نام گرفت. غرق در ذكر و سپاس پروردگار شد. سید حسین اندك اندك بالید، جامع المقدمات، [[سیوطی]]، منطق و گلستان سعدی را در مكتب آموخت و سپس در مدرسه نوربخش به تكمیل اندوختهها و [[تهذیب نفس]] پرداخت. | در روزهای پایانی [[صفر]] 1292 ق. خانه حجه الاسلام حاج سید علی بن سید احمد طباطبایی با تولد نوزادی كه «حسین» نام گرفت. غرق در ذكر و سپاس پروردگار شد. سید حسین اندك اندك بالید، جامع المقدمات، [[سیوطی]]، منطق و گلستان سعدی را در مكتب آموخت و سپس در مدرسه نوربخش به تكمیل اندوختهها و [[تهذیب نفس]] پرداخت. | ||
| سطر ۶: | سطر ۹: | ||
آن گاه عزم اصفهان سپاهان كرد و پس از جلب رضایت پدر سمت آن سرزمین دانش خیز به راه افتاد. آقا نوح الدین، پسر عموی سید حسین، در مدرسه صدر روزگار میگذراند؛ دانشجوی سخت كوش بروجرد یكسره نزد پسر عمویش شتافت و در حجره او اقامت گزید، رابطه پسرعموهای بروجردی بسیار نیك بود. آقا نوح الدین در روزهای آغازین به سید حسین گفت: اگر میخواهی در دانش اندوزی و تدریس كامروا شوی باید در محافل علمی سخن بگویی و در درس اشكال كنی و اگرنه تا پایان عمر چون من گمنام میمانی. | آن گاه عزم اصفهان سپاهان كرد و پس از جلب رضایت پدر سمت آن سرزمین دانش خیز به راه افتاد. آقا نوح الدین، پسر عموی سید حسین، در مدرسه صدر روزگار میگذراند؛ دانشجوی سخت كوش بروجرد یكسره نزد پسر عمویش شتافت و در حجره او اقامت گزید، رابطه پسرعموهای بروجردی بسیار نیك بود. آقا نوح الدین در روزهای آغازین به سید حسین گفت: اگر میخواهی در دانش اندوزی و تدریس كامروا شوی باید در محافل علمی سخن بگویی و در درس اشكال كنی و اگرنه تا پایان عمر چون من گمنام میمانی. | ||
| + | |||
| + | == چگونگی نگارش کتاب جامع الأحادیث == | ||
| + | |||
| + | آیت اللّه بروجردی که بر اهمیت علم رجال و شناخت اِسناد و جایگاه آن در استنباط فقهی تأکید می کرد <ref> فاضل لنکرانی، ص 145؛ سبحانی، ص 177 </ref>، کتاب وسائل الشیعه (اثر محمدبن حسن حرّعاملی، متوفی 1104) را که احادیث فقهی را به ترتیب ابواب فقهی در بر دارد بسیار ارج می نهاد، ولی اصرار داشت که این کتاب به سبب برخی اشکالات و کاستیها نیازمند تنقیح و تکمیل است <ref> استادی، ص 295296؛ معزّی ملایری، ج 1، مقدمة محمدحسن بروجردی، ص 9 </ref>. | ||
| + | |||
| + | برخی از این کاستیها از دیدگاه او عبارت بودند از:1) تقطیع و پاره پاره شدن احادیث که موجب شده یک حدیث به شکل چند پاره حدیث در چندین باب گوناگون بیاید، از این رو مجتهد در مقام استنباط فقهی به درستی نمی تواند متوجه فضای صدور حدیث و قرائن موجود در متن آن شود. از سوی دیگر، تقطیع سبب تکرار اسناد احادیث و زیاد شدن ابواب کتاب و در نتیجه پر حجم شدن کتاب شده، تا آنجا که گفته اند نزدیک به یک سوم احادیث آن تکراری است <ref> بروجردی، مقدمة واعظ زاده خراسانی، ص 42؛ استادی، ص 295297؛ واعظ زاده خراسانی، 1370 ش، ص 216 </ref>؛ 2) ذکر نشدن آیات مربوط به احکام در ابتدای ابواب؛ 3) درآمیختن احادیث آداب وسنن با احادیث احکام فقهی؛ 4) نقل نکردن دقیق برخی احادیث از کتب اربعه ( کافی، کتاب من لایحضره الفقیه، تهذیب الاحکام، الاستبصار )، به طوری که گاه معنای احادیث منقول با احادیث اصلی تفاوت دارد؛ 5) صاحب وسائل در ارجاع خواننده به دیگر احادیثِ هم مضمون، تعابیری مبهم مانند «تَقَدَّم » یا «یَأتی » به کار برده و نشانی حدیثِ مورد اشاره را دقیقاً معلوم نکرده است؛ 6) گاه همة احادیثِ یک موضوع ذکر نشده و برعکس، احادیث غیرمرتبط نقل شده است <ref> معزّی ملایری، همان مقدمه، ص 910. </ref> | ||
| + | |||
| + | این واقعیتها آیت اللّه بروجردی را بر آن داشت تا طرح اثری حدیثی را پیشنهاد کند که در بر دارندة تمامی احادیث فقهی و دارای باب بندی مناسب و بدون تکرار و تقطیع باشد. با استقبال شاگردان ایشان از این طرح، اجرای آن به اهتمامِ شماری از آنان و با اِشراف و نظارت مستمر خود او آغاز شد <ref> همان مقدمه، ص 10 11؛ استادی، ص 297 298؛ علوی، ص 322 </ref>. در جریان تألیف کتاب، بسیاری از افراد گروه از ادامة همکاری باز ایستادند و در نهایت، کار تألیف و باب بندی و چاپ کتاب را اسماعیل معزّی ملایری به انجام رساند. در مقدمة فرزند آیت اللّه بروجردی بر نخستین جلد کتاب <ref> ص 10 </ref>، اسماعیل معزّی و شیخ علی پناه اشتهاردی، دو تن از افراد فعال در این باره معرفی شده اند. | ||
| + | |||
| + | به گفتة برخی مؤلفان <ref> برای نمونه رجوع کنید به واعظ زاده خراسانی، 1370 ش، ص 209210 </ref>، در ابتدا قرار بود که این کتاب، تنها ناظر به احادیث کتاب وسائل الشیعه باشد و با نام تهذیب الوسائل منتشر شود اما در ادامة کار تصمیم گرفته شد که کتاب،شامل تمام احادیث فقهی شیعه باشد؛ از این رو، احادیث مستدرک الوسائل محدّث نوری نیز بدان افزوده شد. نام کتاب را آیت اللّه بروجردی خود برگزید <ref> بروجردی، مقدمة واعظ زاده خراسانی، ص 43 </ref>. | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
| + | |||
| + | == ویژگی های کتاب جامع الأحادیث == | ||
کتاب شریف "جامع احادیث الشیعه" در 31 جلد در ابواب مختلف فقهی لباس طبع پوشیده و بوستانی از روایات متنوع و متعدد فقهی را پیش روی شیفتگان علوم آل الله قرار داده است، [[احادیث]] پربهاء علمی که از ناحیه مقدس [[ائمه اطهار]] علیهم السلام صادر شده است. | کتاب شریف "جامع احادیث الشیعه" در 31 جلد در ابواب مختلف فقهی لباس طبع پوشیده و بوستانی از روایات متنوع و متعدد فقهی را پیش روی شیفتگان علوم آل الله قرار داده است، [[احادیث]] پربهاء علمی که از ناحیه مقدس [[ائمه اطهار]] علیهم السلام صادر شده است. | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۴۷: | ||
در آغاز این جامع حدیثی، مقدمه مفیدی در خصوص علم حدیث و وجوب تمسک به کتاب الله و عترت رسول الله آمده که حاوی نکات ارزشمند حدیثی است. | در آغاز این جامع حدیثی، مقدمه مفیدی در خصوص علم حدیث و وجوب تمسک به کتاب الله و عترت رسول الله آمده که حاوی نکات ارزشمند حدیثی است. | ||
| + | |||
| + | == چاپ کتاب جامع احادیث الشیعه== | ||
| + | |||
| + | آیت اللّه بروجردی از تألیف کتاب، بسیار خرسند بود و آن را ثمرة عمر خویش می دانست <ref> رجوع کنید به معزّی ملایری، ج 1، مقدمة محمدحسن بروجردی، ص 11 </ref>. چاپ کتاب در زمان حیات ایشان آغاز شد و نخستین جلد (شامل ابواب مقدمات و مبحث طهارت ) در 1380، چند روز پس از وفات ایشان، در قطع رحلی منتشر گردید <ref> رجوع کنید به مشار، ستون 239 </ref>. در ابتدای کتاب، بابی مقدماتی گشوده شده که در بر دارندة برخی مباحث مهم اصولی است، مانند حجیت عقل، حجیت ظاهر قرآن و سنّت پیامبر اکرم، و مشروط بودن تکلیف به عقل و بلوغ از دیدگاه احادیث. تألیف مقدمة کتاب را آیت اللّه بروجردی خود آغاز کرد و پس از وفات او، فرزندش سید محمدحسن، آن را تکمیل نمود. جلد دوم کتاب در همان قطع و شامل ابوابی از مباحث نماز در 1385 چاپ شد. چاپ کامل کتاب در قطع وزیری، در 1399 با توصیه و حمایت مالی آیت اللّه خوئی در قم آغاز شد و در 1415 در 26 جلد به پایان رسید. در ابتدای مجلدات کتاب تا جلد بیستم، دستخط تشویق آمیز آیت اللّه خوئی دیده می شود. چاپ مجلدات پایانی کتاب نیز از حمایت آیات، سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدعلی سیستانی، برخوردار شد. | ||
| + | |||
| + | آخرین چاپ جامع احادیث الشیعه، با اضافات و اصلاحاتی بر چاپ پیشین، در 1371 ش آغاز شد و در 1383 ش در 31 جلد به پایان رسید. مهم ترین ویژگیهای این چاپ، بنا بر آنچه در مقدمة آن آمده، عبارت است از:افزودن حدود هزار حدیث که در وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل نیامده است، ذکر معانی لغات، آوردن تعلیق و توضیح در بارة برخی احادیث، تبدیل شمارة صفحات منابع حدیثی به چاپهای جدیدتر آنها و تصحیح اشتباهات چاپ اول <ref> در بارة کتاب رجوع کنید به واعظ زاده خراسانی، 1379 ش، ص 182186 </ref>. | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "جامع احادیث الشیعه" از عباس عبيري | + | *تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "جامع احادیث الشیعه" از عباس عبيري |
| − | + | * دانشنامه جهان اسلام، "مدخل جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة " از محمدکاظم رحمان ستایش. | |
[[رده:منابع حدیثی]] | [[رده:منابع حدیثی]] | ||
{{حدیث}} | {{حدیث}} | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۱۳:۰۹
جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة ، کتابی جامع شامل احادیث فقهی ، به عربی ، اثر اسماعیل معزّی ملایری که با پیشنهاد و نظارت آیت اللّه حاج آقاحسین بروجردی (متوفی 1340 ش ) تألیف شد.
محتویات
تولد و تحصیلات نویسنده جامع احادیث الشیعة
در روزهای پایانی صفر 1292 ق. خانه حجه الاسلام حاج سید علی بن سید احمد طباطبایی با تولد نوزادی كه «حسین» نام گرفت. غرق در ذكر و سپاس پروردگار شد. سید حسین اندك اندك بالید، جامع المقدمات، سیوطی، منطق و گلستان سعدی را در مكتب آموخت و سپس در مدرسه نوربخش به تكمیل اندوختهها و تهذیب نفس پرداخت.
نحو، صرف، بدیع، عروض، منطق، فقه و اصول بخشی از دستاوردهای سال های مدرسه نوربخش شمرده میشد. سال هایی كه سید حسین سخت كوشید و در پناه عنایت های ویژه الهی به پیشرفتی چشمگیر دست یافت.
آن گاه عزم اصفهان سپاهان كرد و پس از جلب رضایت پدر سمت آن سرزمین دانش خیز به راه افتاد. آقا نوح الدین، پسر عموی سید حسین، در مدرسه صدر روزگار میگذراند؛ دانشجوی سخت كوش بروجرد یكسره نزد پسر عمویش شتافت و در حجره او اقامت گزید، رابطه پسرعموهای بروجردی بسیار نیك بود. آقا نوح الدین در روزهای آغازین به سید حسین گفت: اگر میخواهی در دانش اندوزی و تدریس كامروا شوی باید در محافل علمی سخن بگویی و در درس اشكال كنی و اگرنه تا پایان عمر چون من گمنام میمانی.
چگونگی نگارش کتاب جامع الأحادیث
آیت اللّه بروجردی که بر اهمیت علم رجال و شناخت اِسناد و جایگاه آن در استنباط فقهی تأکید می کرد [۱]، کتاب وسائل الشیعه (اثر محمدبن حسن حرّعاملی، متوفی 1104) را که احادیث فقهی را به ترتیب ابواب فقهی در بر دارد بسیار ارج می نهاد، ولی اصرار داشت که این کتاب به سبب برخی اشکالات و کاستیها نیازمند تنقیح و تکمیل است [۲].
برخی از این کاستیها از دیدگاه او عبارت بودند از:1) تقطیع و پاره پاره شدن احادیث که موجب شده یک حدیث به شکل چند پاره حدیث در چندین باب گوناگون بیاید، از این رو مجتهد در مقام استنباط فقهی به درستی نمی تواند متوجه فضای صدور حدیث و قرائن موجود در متن آن شود. از سوی دیگر، تقطیع سبب تکرار اسناد احادیث و زیاد شدن ابواب کتاب و در نتیجه پر حجم شدن کتاب شده، تا آنجا که گفته اند نزدیک به یک سوم احادیث آن تکراری است [۳]؛ 2) ذکر نشدن آیات مربوط به احکام در ابتدای ابواب؛ 3) درآمیختن احادیث آداب وسنن با احادیث احکام فقهی؛ 4) نقل نکردن دقیق برخی احادیث از کتب اربعه ( کافی، کتاب من لایحضره الفقیه، تهذیب الاحکام، الاستبصار )، به طوری که گاه معنای احادیث منقول با احادیث اصلی تفاوت دارد؛ 5) صاحب وسائل در ارجاع خواننده به دیگر احادیثِ هم مضمون، تعابیری مبهم مانند «تَقَدَّم » یا «یَأتی » به کار برده و نشانی حدیثِ مورد اشاره را دقیقاً معلوم نکرده است؛ 6) گاه همة احادیثِ یک موضوع ذکر نشده و برعکس، احادیث غیرمرتبط نقل شده است [۴]
این واقعیتها آیت اللّه بروجردی را بر آن داشت تا طرح اثری حدیثی را پیشنهاد کند که در بر دارندة تمامی احادیث فقهی و دارای باب بندی مناسب و بدون تکرار و تقطیع باشد. با استقبال شاگردان ایشان از این طرح، اجرای آن به اهتمامِ شماری از آنان و با اِشراف و نظارت مستمر خود او آغاز شد [۵]. در جریان تألیف کتاب، بسیاری از افراد گروه از ادامة همکاری باز ایستادند و در نهایت، کار تألیف و باب بندی و چاپ کتاب را اسماعیل معزّی ملایری به انجام رساند. در مقدمة فرزند آیت اللّه بروجردی بر نخستین جلد کتاب [۶]، اسماعیل معزّی و شیخ علی پناه اشتهاردی، دو تن از افراد فعال در این باره معرفی شده اند.
به گفتة برخی مؤلفان [۷]، در ابتدا قرار بود که این کتاب، تنها ناظر به احادیث کتاب وسائل الشیعه باشد و با نام تهذیب الوسائل منتشر شود اما در ادامة کار تصمیم گرفته شد که کتاب،شامل تمام احادیث فقهی شیعه باشد؛ از این رو، احادیث مستدرک الوسائل محدّث نوری نیز بدان افزوده شد. نام کتاب را آیت اللّه بروجردی خود برگزید [۸].
==پانویس==
- ↑ فاضل لنکرانی، ص 145؛ سبحانی، ص 177
- ↑ استادی، ص 295296؛ معزّی ملایری، ج 1، مقدمة محمدحسن بروجردی، ص 9
- ↑ بروجردی، مقدمة واعظ زاده خراسانی، ص 42؛ استادی، ص 295297؛ واعظ زاده خراسانی، 1370 ش، ص 216
- ↑ معزّی ملایری، همان مقدمه، ص 910.
- ↑ همان مقدمه، ص 10 11؛ استادی، ص 297 298؛ علوی، ص 322
- ↑ ص 10
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به واعظ زاده خراسانی، 1370 ش، ص 209210
- ↑ بروجردی، مقدمة واعظ زاده خراسانی، ص 43
ویژگی های کتاب جامع الأحادیث
کتاب شریف "جامع احادیث الشیعه" در 31 جلد در ابواب مختلف فقهی لباس طبع پوشیده و بوستانی از روایات متنوع و متعدد فقهی را پیش روی شیفتگان علوم آل الله قرار داده است، احادیث پربهاء علمی که از ناحیه مقدس ائمه اطهار علیهم السلام صادر شده است.
گرچه تاکنون جوامع حدیثی دیگری در اختیار فقها بوده است اما ویژگیهای این کتاب شریف که حسب الا‌مر و با نظارت مرحوم آیة الله العظمی بروجردی تالیف و تحقیق شده، چنان بود که ضمن گزینش در پنجمین دوره کتاب سال ولا‌یت در سال 1382، تایید و تحسین بسیاری از علما را برانگیخته است، آن گونه که زبان به ستایش این اثر قوي گشوده‌اند.
مرحوم آیة الله العظمی میلا‌نی معتقد بودند جامعیت این کتاب هر روز 5 ساعت از وقت تحقیق و مطالعه درسی ایشان را صرفه‌جویی می‌کند.
کتاب جامع احادیث الشیعه فی احکام الشریعة همچنین مورد عنایت و استفاده جمعی از بزرگان و مراجع عالیقدر همچون آیات عظام گلپایگانی، سیستانی، صافی گلپایگانی، مرحوم سید محسن حکیم و... قرار گرفته است و حضرت امام خمینی رحمة الله علیه که از این کتاب، تدریس داشته‌اند در نجف به مولف محترم توصیه می‌فرمایند که تمام وقتشان را صرف تدوین و تکمیل این کتاب نمایند.
مرحوم آیة الله العظمی خويی نیز در تقریظی که برای این کتاب، خطاب به دانشمند فرزانه حجةالا‌سلا‌م والمسلمین اسماعیل معزی ملایری گردآورنده این اثر نوشته‌اند می‌فرمایند: فریدا فی نوعه و جمیلا فی اسلوبه و ممن بذل جهوده فیه العلا‌مة المحقق حجة الاسلام الحاج شیخ اسماعیل المعزی الملا‌یری دامت برکات وجوده فانه ایده الله تعالی قد اتعب نفسه فی تالیف هذالکتاب و ترتیبه حتی اخرجه باحسن اسلوب و اجمل نظام.
جامع احادیث الشیعة امتیازات بارزی دارد که به برخی از آنان اشاره می‌نمائیم:
- اول این که، افزون بر احادیث وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل، حاوی هشتصد حدیث دیگر نیز می‌باشد.
- دوم، آیات مربوط به واجبات و مستحبات احکام شریعت را در ابتدای هر باب متذکر شده است.
- سوم، احادیث بدون تلخیص، تبدیل، تغییر و تقطیع درج شده است.
- چهارم، در هر باب به روایاتی که به ابواب دیگر نیز ارتباط دارد دقیقاً و با نشانی ارجاع داده شده تا محققان به راحتی به روایات مربوط به یک موضوع در ابواب مختلف دست یابند.
- پنجم آن که، روایات "معتبر" و "مفتی به" متمایز شده است.
- ششم، رعایت نظم و دقت در مکا‌ن‌یابی احادیث است که هر حدیث دقیقاً در باب مربوط ذکر شود.
- هفتم آن که، وجوهی که فقهای بزرگ سلف در جمع بین متعارضین بیان کرده‌اند ذکر شده است.
- هشتم، یادآوری نسبت به واژگان غریب، مشکل و توضیحات ضروری برای فهم احادیث، اصلا‌ح خلل اسناد و تذکر موارد مشتبه در کتاب، امدادگر محققان است.
در آغاز این جامع حدیثی، مقدمه مفیدی در خصوص علم حدیث و وجوب تمسک به کتاب الله و عترت رسول الله آمده که حاوی نکات ارزشمند حدیثی است.
چاپ کتاب جامع احادیث الشیعه
آیت اللّه بروجردی از تألیف کتاب، بسیار خرسند بود و آن را ثمرة عمر خویش می دانست [۱]. چاپ کتاب در زمان حیات ایشان آغاز شد و نخستین جلد (شامل ابواب مقدمات و مبحث طهارت ) در 1380، چند روز پس از وفات ایشان، در قطع رحلی منتشر گردید [۲]. در ابتدای کتاب، بابی مقدماتی گشوده شده که در بر دارندة برخی مباحث مهم اصولی است، مانند حجیت عقل، حجیت ظاهر قرآن و سنّت پیامبر اکرم، و مشروط بودن تکلیف به عقل و بلوغ از دیدگاه احادیث. تألیف مقدمة کتاب را آیت اللّه بروجردی خود آغاز کرد و پس از وفات او، فرزندش سید محمدحسن، آن را تکمیل نمود. جلد دوم کتاب در همان قطع و شامل ابوابی از مباحث نماز در 1385 چاپ شد. چاپ کامل کتاب در قطع وزیری، در 1399 با توصیه و حمایت مالی آیت اللّه خوئی در قم آغاز شد و در 1415 در 26 جلد به پایان رسید. در ابتدای مجلدات کتاب تا جلد بیستم، دستخط تشویق آمیز آیت اللّه خوئی دیده می شود. چاپ مجلدات پایانی کتاب نیز از حمایت آیات، سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدعلی سیستانی، برخوردار شد.
آخرین چاپ جامع احادیث الشیعه، با اضافات و اصلاحاتی بر چاپ پیشین، در 1371 ش آغاز شد و در 1383 ش در 31 جلد به پایان رسید. مهم ترین ویژگیهای این چاپ، بنا بر آنچه در مقدمة آن آمده، عبارت است از:افزودن حدود هزار حدیث که در وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل نیامده است، ذکر معانی لغات، آوردن تعلیق و توضیح در بارة برخی احادیث، تبدیل شمارة صفحات منابع حدیثی به چاپهای جدیدتر آنها و تصحیح اشتباهات چاپ اول [۳].
==پانویس==
منابع
- تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "جامع احادیث الشیعه" از عباس عبيري
- دانشنامه جهان اسلام، "مدخل جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة " از محمدکاظم رحمان ستایش.
