حسینیه: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
[[رده:عزای ابا عبدالله علیه السلام]] | [[رده:عزای ابا عبدالله علیه السلام]] | ||
[[رده:اماکن مذهبی]] | [[رده:اماکن مذهبی]] | ||
| + | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۵
جايى كه براى اقامه سوگوارى براى ابا عبدالله الحسين علیه السلام ساخته شود. حسينيه‌هايى كه در شهرهاى مختلف، از جمله شهرهاى مذهبى ساخته مى‌شود، اغلب علاوه بر مركز تجمع عزاداران و اقامه مراسم سوگوارى، حالت زائر سرا و مسافرخانه‌اى را دارد كه زائران‌از آن استفاده مى‌كنند و جنبه رايگان دارد.
بيشتر آنها به نام مردم شهرى است كه آن را مى‌سازند. مثل: حسينيه آذربايجاني ها، تهراني ها، اصفهاني ها و... كه در شهرهايى نجف، كربلا، مشهد از اين گونه حسينييه‌ها وجود دارد و از نظر شرعى هم محدوديت و احكام مسجد را ندارد.
شايد روى آوردن شيعه به «حسينيه» در دوران هاى كهن به خاطر آن بوده كه مساجد، اغلب در اختيار و زير سلطه حكومت هايى بوده كه براى تشيع و اقامه عزادارى و مراسم‌دينى شيعه، محدوديت ايجاد مى‌كردند.
در مناطق هند، به حسينيه «امام باره» گويند و امام باره‌هاى متعددى با نام هاى مختلف وجود دارد. در برخى مناطق آسياى مركزى نيز، حسينيه‌هايى كه شيعيان مى‌ساختند به «مسجد شيعه‌ها» معروف مى‌شد.
«در نقاط مختلف هند، تكيه و حسينيه نام هاى گوناگون دارد و آن را عزاخانه، امام باره، تعزيه خانه، عاشوراخانه، تابوت خانه، چبوتره، چوك امام صاحب... مى‌خوانند».[۱]
پانویس
- ↑ دائرة المعارف تشيع، ج 4، ص 447.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
