عزیزالدین زنجانی: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | ||
| + | '''«عزیزالدین زنجانی»''' (۱۳۳۰-۱۲۵۵ ق)، [[فقیه]]، [[محدث]]، [[علم رجال|رجالى]]، ادیب و شاعر [[شیعه]] در قرن چهاردهم قمری و از شاگردان [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصارى]] بود. وی در زنجان مرجع عهدهدار ریاست شرعى شد و منصب [[قضاوت|قضا]] و [[فتوا|افتاء]] بدو رسید. | ||
| + | {{شناسنامه عالم | ||
| + | ||نام کامل = عزیزالدین زنجانی | ||
| + | ||تصویر= | ||
| + | ||زادروز = ۱۲۵۵ قمری | ||
| + | |زادگاه = زنجان | ||
| + | |وفات = ۱۳۳۰ قمری | ||
| + | |مدفن = زنجان | ||
| + | |اساتید = [[شیخ مرتضی انصاری]]، [[سید حسین کوه کمره ای|سید حسین ترک کوهکمرى]]، [[میرزا محمدحسن شیرازی]]،... | ||
| + | |شاگردان = | ||
| + | |آثار = لطائف الکلام، مفتاح الظفر، التحیة المبارکة، جواب السوال عن آیات بدء الخلق، الصبح الصادق، معارج الرضوان فى مصائب الامام العطشان، تعلیقات بر [[فرائد الاصول (کتاب)|الرسائل]]،... | ||
| + | }} | ||
| + | ==زندگینامه== | ||
| + | عزیزالدین زنجانی در سال ۱۲۵۵ قمری در زنجان به دنیا آمد. پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش، به قزوین رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد. در ۱۲۷۸ ق. به [[عراق]] رفت و در [[نجف]] اشرف نزد [[شیخ مرتضی انصاری]]، [[سید حسین کوه کمره ای|سید حسین ترک کوهکمرى]] و [[میرزا محمدحسن شیرازی]] تحصیلات خود را تکمیل کرد. | ||
| − | + | شیخ زنجانی در ۱۲۸۸ ق. به زنجان بازگشت و پس از وفات پدرش مرجع ریاست شرعى شد و منصب [[قضاوت|قضا]] و [[فتوا|افتاء]] بدو رسید. | |
| − | + | عزیزالدین زنجانی سرانجام در سال ۱۳۳۰ ق. وفات یافت. | |
| − | + | ==آثار و تألیفات== | |
| − | + | شیخ عزیزالدین داراى تصانیف بسیارى است، از جمله: | |
| − | + | *لطائف الکلام فى الأوانى الذهب و الفضة من الاحکام؛ | |
| − | + | *مفتاح الظفر، در [[نماز]] سفر؛ | |
| + | *التحیة المبارکة، در احکام [[سلام]]؛ | ||
| + | *شرح «[[دعای کمیل]]»؛ | ||
| + | *جواب السوال عن آیات بدء الخلق و آیة ردّ الشمس لسلیمان؛ | ||
| + | *الصبح الصادق، در مسائل اجتماعى و وظائف سلطان، به فارسى؛ | ||
| + | *معارج الرضوان فى مصائب الامام العطشان؛ | ||
| + | *تعلیقات بر «[[فرائد الاصول (کتاب)|الرسائل]]»؛ | ||
| + | *حواشى بر «[[ریاض المسائل (کتاب)|الریاض]]»؛ | ||
| + | *رساله فى حرمة الخمر. | ||
وى [[قصیده|قصایدى]] به عربى و فارسى نیز داشته است. | وى [[قصیده|قصایدى]] به عربى و فارسى نیز داشته است. | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۳۵: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *[[ | + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج۳، ص۱۶۷. |
{{شعر فارسی}} | {{شعر فارسی}} | ||
| − | [[رده: | + | [[رده:علمای قرن چهاردهم]][[رده:علماء شیعه]][[رده:فقیهان]][[رده:محدثان]][[رده:شعرای پارسی گوی قرن چهاردهم]] |
| − | |||
| − | [[رده: | ||
| − | |||
| − | [[رده:فقیهان]] | ||
| − | [[رده:محدثان]] | ||
| − | [[رده: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۰
«عزیزالدین زنجانی» (۱۳۳۰-۱۲۵۵ ق)، فقیه، محدث، رجالى، ادیب و شاعر شیعه در قرن چهاردهم قمری و از شاگردان شیخ انصارى بود. وی در زنجان مرجع عهدهدار ریاست شرعى شد و منصب قضا و افتاء بدو رسید.
| نام کامل | عزیزالدین زنجانی |
| زادروز | ۱۲۵۵ قمری |
| زادگاه | زنجان |
| وفات | ۱۳۳۰ قمری |
| مدفن | زنجان |
|
| |
| اساتید |
شیخ مرتضی انصاری، سید حسین ترک کوهکمرى، میرزا محمدحسن شیرازی،... |
|
| |
| آثار |
لطائف الکلام، مفتاح الظفر، التحیة المبارکة، جواب السوال عن آیات بدء الخلق، الصبح الصادق، معارج الرضوان فى مصائب الامام العطشان، تعلیقات بر الرسائل،... |
زندگینامه
عزیزالدین زنجانی در سال ۱۲۵۵ قمری در زنجان به دنیا آمد. پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش، به قزوین رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد. در ۱۲۷۸ ق. به عراق رفت و در نجف اشرف نزد شیخ مرتضی انصاری، سید حسین ترک کوهکمرى و میرزا محمدحسن شیرازی تحصیلات خود را تکمیل کرد.
شیخ زنجانی در ۱۲۸۸ ق. به زنجان بازگشت و پس از وفات پدرش مرجع ریاست شرعى شد و منصب قضا و افتاء بدو رسید.
عزیزالدین زنجانی سرانجام در سال ۱۳۳۰ ق. وفات یافت.
آثار و تألیفات
شیخ عزیزالدین داراى تصانیف بسیارى است، از جمله:
- لطائف الکلام فى الأوانى الذهب و الفضة من الاحکام؛
- مفتاح الظفر، در نماز سفر؛
- التحیة المبارکة، در احکام سلام؛
- شرح «دعای کمیل»؛
- جواب السوال عن آیات بدء الخلق و آیة ردّ الشمس لسلیمان؛
- الصبح الصادق، در مسائل اجتماعى و وظائف سلطان، به فارسى؛
- معارج الرضوان فى مصائب الامام العطشان؛
- تعلیقات بر «الرسائل»؛
- حواشى بر «الریاض»؛
- رساله فى حرمة الخمر.
وى قصایدى به عربى و فارسى نیز داشته است.
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج۳، ص۱۶۷.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالبهای شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیعبند * ترکیببند * قطعه * رباعی |
| سبکهای شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
