اعمال ماه محرم: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{متوسط}} | + | {{متوسط}}{{محرم}} |
{{بخشی از یک کتاب}}«[[ماه محرم|ماه مُحرّم]]» نخستین ماه از [[ماه های قمری|ماههای قمری]] و یکی از ماههای حرام است و روز اول محرم را اول [[سال قمری]] قرار دادند. بخشی از اعمال و آداب این ماه -مطابق کتاب «[[المراقبات (کتاب)|المراقبات]]» [[میرزا جواد آقا ملکی تبریزی|میرزا جواد ملکی تبریزی]]- چنین است: | {{بخشی از یک کتاب}}«[[ماه محرم|ماه مُحرّم]]» نخستین ماه از [[ماه های قمری|ماههای قمری]] و یکی از ماههای حرام است و روز اول محرم را اول [[سال قمری]] قرار دادند. بخشی از اعمال و آداب این ماه -مطابق کتاب «[[المراقبات (کتاب)|المراقبات]]» [[میرزا جواد آقا ملکی تبریزی|میرزا جواد ملکی تبریزی]]- چنین است: | ||
سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
}} | }} | ||
[[رده:ماه محرم]] | [[رده:ماه محرم]] | ||
− | [[رده:اعمال ماه محرم]] | + | [[رده:اعمال ماه محرم]][[رده:اعمال ماه های قمری]] |
[[رده:عزای ابا عبدالله علیه السلام]] | [[رده:عزای ابا عبدالله علیه السلام]] | ||
− |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹
محرم ۱۴۴۶ در تقویم ایران | |||||
شنبه | ۷ | ۱۴ | ۲۱ | ۲۸ | |
یکشنبه | ۱ | ۸ | ۱۵ | ۲۲ | ۲۹ |
دوشنبه | ۲ | ۹ | ۱۶ | ۲۳ | ۳۰ |
سهشنبه | ۳ | ۱۰ | ۱۷ | ۲۴ | |
چهارشنبه | ۴ | ۱۱ | ۱۸ | ۲۵ | |
پنجشنبه | ۵ | ۱۲ | ۱۹ | ۲۶ | |
جمعه | ۶ | ۱۳ | ۲۰ | ۲۷ | |
دانشنامه تقویم |
«ماه مُحرّم» نخستین ماه از ماههای قمری و یکی از ماههای حرام است و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند. بخشی از اعمال و آداب این ماه -مطابق کتاب «المراقبات» میرزا جواد ملکی تبریزی- چنین است:
- سزاوار است که حال دوستان آل محمد صل الله علیه وآله در دهه اول محرم تغییر نموده و در دل و سیماى خود، آثار اندوه و درد این مصیبت هاى بزرگ را آشکار نمایند.
- خوب است که مقدارى از لذائذ زندگى را که از خوردن و نوشیدن و حتى خوابیدن و گفتن بدست مى آید، ترک نمایند و مانند کسى باشند که پدر یا فرزند خود را از دست داده است.
- خوب است که روز تاسوعا و عاشورا، دیدار با برادران دینى را ترک کرده و آن روز را روز گریه و اندوه خود قرار دهند.
- مستحب است که در دهه اول محرم، هر روز امام حسین علیه السلام را با زیارت عاشورا زیارت نمایند.
- سزاوار است که اگر مى توانند مراسم عزادارى آن حضرت را در منزل خود با نیتى خالص برپا نمایند و اگر نمى توانند، در مساجد یا منازل دوستان به برپایى این مراسم کمک کنند.
- شایسته است که هر روز مقدارى از اوقات خود را در مکان هاى عمومى به عزادارى بپردازد.
- مستحب است که در آخر روز عاشورا، زیارت تسلیت را بخوانند.
- یکى از اعمال مهم دهه اول محرم، دعاى اول ماه است و براى این که اول این ماه، اول سال بوده و از طرف دیگر، دعاهاى قبل از وقت نیز تأثیر خاصى در برآورده شدن حاجات و رسیدن به امور مهم دارد؛ این دعا تأثیر زیادى در سلامتى و دورى از آفات دینى و دنیایى آن سال و بهبودى حال و بدست آوردن نیکی ها دارد.
- بهتر است که در شب اول محرم، بعضى از نمازهایى را که در این شب وارد شده به مقدار حال و توانایى خود بخواند؛ حداقل دو رکعت نمازى را که شامل سوره حمد و یازده بار سوره توحید است را بخواند. بعد از آن، دعایى که پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله بعد از این نماز خوانده است و در کتاب اقبال نقل شده را بخواند و فرداى آن روز را روزه بگیرد. در روایت آمده است کسى که چنین عملى را انجام بدهد مانند کسى است که به مدت یک سال کارهاى خوب انجام داده و تا سال آینده محفوظ خواهد بود.
- مستحب است که روز سوم ماه را روزه بگیرد. در روایت آمده است: حضرت یوسف علیه السلام در این روز از چاه خارج شد و اگر کسى این روز را روزه بگیرد، خداوند مشکل او را برطرف نموده و سختی ها را بر او آسان مى نماید.
- روایت شده: مستحب است که انسان تمام این ماه را روزه بگیرد. و در مورد روزه روز تاسوعا و عاشورا روایت مخصوص داریم، اما احتیاط این است که روز عاشورا را روزه نگیرد ولى از خوردن و آشامیدن تا عصر خوددارى نماید و آن گاه چیزى بخورد یا بیاشامد؛ به جهت این که امام حسین علیه السلام و یاران حضرت در عصر از غصه هاى این دنیاى پست رهایى یافتند.
- از کارهایى مثل سرمه کشیدن و غیر آن، بهتر است پرهیز شود.
- مستحب است که شب عاشورا تا صبح پیش قبر امام حسین علیه السلام بماند.
- از شیخ مفید رحمه الله روایت شده است که شب بیست و یکم محرم، شب زفاف سرور تمام زنان جهان حضرت فاطمه علیهاالسلام با حضرت علی علیه السلام است و به همین جهت روزه آن روز مستحب مى باشد.
- مستحب است که در آخر ماه محرم، محاسبه نفس، استغفار و دعا براى اصلاح حال، صورت پذیرد.[۱]
پانویس
- ↑ المراقبات، میرزا جواد ملکی تبریزی، ترجمه ابراهیم محدث بندرریگی.
منابع
- آداب معنوی؛ ۲۰۰۰ عمل مستحب و مکروه، روحالله ابرقویی، قم، نشر حرم، ۱۳۸۱.