آیه 29 سوره سجدة: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تفسیر آیه)
(معانی کلمات آیه)
 
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
«یَوْمَ الْفَتْحِ»: (نگا: سجده / ).
 
  
 
== تفسیر آیه ==
 
== تفسیر آیه ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۶

مشاهده آیه در سوره

قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<28 آیه 29 سوره سجدة 30>>
سوره : سوره سجدة (32)
جزء : 21
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

بگو که (امروز باید ایمان آرید که) روز فتح، ایمان آنان که کافر بودند سود نبخشد و آنها را مهلت ندهند.

بگو: روز فتح و پیروزی [حتمی مؤمنان] کسانی که کفر ورزیده اند، نه ایمان آوردنشان سودشان دهد و نه به آنان مهلت داده می شود؛

بگو: «روز پيروزى، ايمان كسانى كه كافر شده‌اند سود نمى‌بخشد و آنان مهلت نمى‌يابند.»

بگو: در روز پيروزى، ايمان آوردن كافران سودشان ندهد، و مهلتشان ندهند.

بگو: «روز پیروزی، ایمان آوردن، سودی به حال کافران نخواهد داشت؛ و به آنها هیچ مهلت داده نمی‌شود!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Say, ‘On the day of judgement their [newly found] faith will not avail the faithless, nor will they be granted any respite.’

Say: On the day of judgment the faith of those who (now) disbelieve will not profit them, nor will they be respited.

Say (unto them): On the day of the victory the faith of those who disbelieve (and who then will believe) will not avail them, neither will they be reprieved.

Say: "On the Day of Decision, no profit will it be to Unbelievers if they (then) believe! nor will they be granted a respite."

معانی کلمات آیه

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «28»

و كفّار مى‌پرسند: اگر راست مى‌گوييد، اين پيروزى (شما) چه زمانى است؟

قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ «29»

بگو: (بدانيد كه در) روز پيروزى، ايمان آوردنِ كسانى كه كفر ورزيدند به حالشان سودى نخواهد داشت، و به آنان مهلت داده نخواهد شد.

فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ «30»

پس، از آنان دورى كن و منتظر باش، كه آنان نيز منتظرند.

نکته ها

خداوند در آيات قبل فرمود: ما از مجرمان انتقام مى‌گيريم و آنان را به كيفر مى‌رسانيم. كفّار به عنوان استهزا مى‌پرسند: روز پيروزى شما مؤمنان و انتقام از ما چه روزى است؟ خداوند به اين عمل و سخن آنان نيز پاسخ مى‌دهد.

جلد 7 - صفحه 322

پیام ها

1- به گفته‌هاى مخالفان ديگران پاسخ دهيم. يَقُولُونَ‌ ... قُلْ‌

2- ايمان، در لحظه‌ى اضطرار سودى ندارد. لا يَنْفَعُ‌ ... إِيمانُهُمْ‌

3- گرچه مهلت دادن، از سنّت‌هاى الهى است، «أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً» «1» ليكن آن هم حدّ و مرزى دارد. «وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ»

4- بعد از استدلال و هشدار، آخرين مرحله، اعراض از منحرفان است. «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ»

5- گذر زمان، مسايل و اختلافات ميان پيروان حقّ و باطل را روشن مى‌كند. «وَ انْتَظِرْ»

6- رهبر بايد به آينده خوش بين و دلگرم باشد. «وَ انْتَظِرْ»

7- كفّار همواره در انتظار شكست مسلمانان مى‌باشند. «إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ»

«والحمد للّه ربّ العالمين»

«1». طارق، 17.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ «29»

چون بر وجه استهزاء و استعجال سؤال مى‌كردند، خطاب شد به پيغمبر:

قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ‌: بگو در جواب، روز فتح و نصرت و حكم به ثواب و عقاب، لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا: فايده و سود نخواهد داشت آنانكه كافرند، إِيمانُهُمْ‌:

ايمان آوردن ايشان، زيرا وقت استيصال، ايمان بر وجه اضطرار است نه بر وجه اختيار، پس آنها را فايده نخواهد داد. وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ‌: و نيستند ايشان كه مهلت داده شوند و عذاب آنها توقف يابد، يا روز قيامت ايمان آنها فايده نخواهد داشت در دفع عذاب. پس از تكذيب آنها باك مدار و آنها را واگذار تا وقت معلوم كه نزول آيه سيف يا قيامت باشد.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ «26» أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ «27» وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «28» قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ «29» فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ (30)

جلد 4 صفحه 297

ترجمه‌

آيا راهنمائى نكرد براى آنها كه چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل اعصار كه راه ميروند در مسكنهاى آنها همانا در اين هر آينه آيتها است آيا پس نميشنوند

آيا نديدند كه ما روان ميكنيم آبرا بسوى زمين بى‌گياه پس بيرون ميآوريم بآن كشت را كه ميخورند از آن چهارپايانشان و خودشان آيا پس مشاهده نميكنند

و ميگويند چه زمان خواهد بود اين فتح اگر هستيد راستگويان‌

بگو روز فتح سود ندهد آنانرا كه كافر شدند ايمان آوردنشان و نه آنها مهلت داده شوند

پس روى گردان از آنها و منتظر باش همانا آنها منتظرانند.

تفسير

خداوند سبحان به بيان ديگرى تهديد فرموده كفار مكه را و آن آنستكه آيا هدايت و بيان ننمود براى آنها آنچه شنيدند و ديدند كه چه قدر هلاك كرديم ما پيش از آنها از اهل اعصار گذشته و اقوام سابقه مانند قوم عاد و ثمود و لوط كه آنها در سفرها بر ديار و آثار باقيه آن اقوام عبور ميكنند و مشاهده مينمايند شواهد عذاب را همانا در اين هلاك نمودن اهل شرك هر آينه دلائل و موجبات عبرتى است براى مردم آيا نميشنوند آيات الهى را در احوال آن اقوام از قرآن و ساير كتب سماوى و مواعظ انبيا و نصايح اولياء را و آيا نديدند كه ما ميرانيم آبرا از كوهها بسوى زمين بى آب و گياه شده و سوق ميدهيم قطرات باران را از آسمان بجانب آن اراضى پس بيرون ميآوريم بآن آب كه جارى يا نازل از آسمان است زراعت حبوبات و غيره را كه ميخورند از آن شتر و گاو و گوسفند آنها از كاه و برگش و خودشان از حبّه و ميوه‌اش آيا نمى‌بينند اين قدرت و رحمت و كرم را تا استدلال نمايند بر وجود قادر رحيم كريم كه ميتواند مرده را زنده نمايد و دانه پوسيده را حبه و ميوه رسيده فرمايد و چون كفار بر سبيل استهزاء در مقابل وعده فتح و نصرتى كه خداوند بمسلمانان داده بود ميگفتند پس اين فتح و ظفر براى شما چه وقت خواهد بود اگر راست ميگوئيد بگوئيد ما بدانيم خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه در جواب آنها بگويد اگر شما ميخواهيد روز فتح را بدانيد كه آنروز ايمان بياوريد ايمان آنروز بحال شما نفعى ندارد چون از ترس شمشير است علاوه بر آنكه مسلمانان بشما مهلت نميدهند و بخاك هلاكتان مى‌افكنند و بعد از مشاهده عذاب و مرگ جاى توبه و ايمان باقى نمى‌ماند و محتمل است مراد فتح اكبر باشد كه‌

جلد 4 صفحه 298

قيامت است و ايمان در آنروز بحال كسى فائده ندارد و مهلتى در كار نيست چون ناگهان بر پا ميشود و كفار بعذاب ابدى گرفتار ميگردند و قمى ره اين سؤال و جواب را مربوط بآيه‌ وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى‌ دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ دانسته و حمل بر رجعت و ظهور امام زمان عليه السّلام نموده بعد از خبر دادن پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم كفار را بآن در هر حال پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله مأمور شد كه بكلى از آنها و اسلامشان صرف نظر نمايد و منتظر فتح موعود الهى باشد چنانچه آنها هم منتظر بودند كه از دست او و مسلمانان آسوده شوند در مجمع و ثواب الاعمال از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند نامه عملش را بدست راستش بدهد و حساب اعمالش را نكشد و از رفقاء محمد صلى اللّه عليه و اله و اهل بيت اطهارش باشد رزقنا اللّه تعالى شأنه.

جلد 4 صفحه 299

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ يَقُولُون‌َ مَتي‌ هذَا الفَتح‌ُ إِن‌ كُنتُم‌ صادِقِين‌َ «28» قُل‌ يَوم‌َ الفَتح‌ِ لا يَنفَع‌ُ الَّذِين‌َ كَفَرُوا إِيمانُهُم‌ وَ لا هُم‌ يُنظَرُون‌َ «29»

و مي‌گويند چه‌ زماني‌ ‌است‌ و كي‌ مي‌آيد ‌اينکه‌ فتحي‌ ‌که‌ مي‌گوئيد ‌که‌ مؤمنين‌ فاتح‌ مي‌شوند ‌بر‌ كفار و مشركين‌ ‌اگر‌ ‌شما‌ راست‌ گويانيد.

‌به‌ ‌آنها‌ بفرما ‌که‌ روز فتح‌ ديگر ‌براي‌ ‌شما‌ نتيجه‌ ندارد، ايمان‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز، نفع‌ ندارد ‌براي‌ كساني‌ ‌که‌ كافر شدند ايمان‌ ‌آنها‌ و مهلت‌ داده‌ ‌هم‌ نمي‌شوند.

مفسرين‌ اختلاف‌ كردند ‌که‌ يوم الفتح‌ چه‌ روزي‌ ‌است‌! بعضي‌ گفتند روز بدر كبري‌ بعضي‌ گفتند يوم فتح‌ مكه‌ بعضي‌ گفتند دوره ظهور حضرت‌ بقية اللّه‌ لكن‌ ‌آيه‌ خلاف‌ اينها مي‌فرمايد زيرا ‌در‌ بدر كبري‌ و ‌در‌ فتح‌ مكه‌ و ‌در‌ دوره ظهور ايمان‌ نفع‌ مي‌بخشد ‌حتي‌ دارد ‌پس‌ ‌از‌ ظهور اول‌ طائفه‌اي‌ ‌که‌ مشرف‌ ‌به‌ اسلام‌ مي‌شوند نصاري‌ هستند، ‌هم‌ توبه‌ قبول‌ ‌است‌ و ‌هم‌ ايمان‌ مقبول‌ ‌است‌. بعضي‌ گفتند مراد قيامت‌ ‌است‌، ‌اينکه‌ ‌هم‌ صدق‌ فتح‌ ‌بر‌ ‌او‌ ‌به‌ نظر نمي‌آيد و ‌آن‌ چه‌ ‌به‌ نظر نزديك‌ ‌است‌ و اخبار ‌هم‌ ‌بر‌ طبقش‌ داريم‌ دوره رجعت‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ زنده‌ مي‌كنند و ‌از‌ ‌آنها‌ انتقام‌ مي‌كشند و ديگر ‌از‌ ‌آنها‌ توبه‌ و ايمان‌ پذيرفته‌ نمي‌شود.

‌هذا‌ ‌ما عندنا.

وَ يَقُولُون‌َ مَتي‌ هذَا الفَتح‌ُ ظاهرا اشاره‌ ‌باشد‌ ‌به‌ آيه شريفه‌ وَعَدَ اللّه‌ُ الَّذِين‌َ آمَنُوا مِنكُم‌‌-‌ ‌الي‌ ‌قوله‌ ‌تعالي‌‌-‌ أَمناً يَعبُدُونَنِي‌ لا يُشرِكُون‌َ بِي‌ شَيئاً (نور آيه 55) شرحش‌ گذشت‌.

إِن‌ كُنتُم‌ صادِقِين‌َ اشاره‌ ‌به‌ تكذيب‌ قرآن‌ و ‌رسول‌ اللّه‌ و ‌از‌ باب‌ سخريه‌ و استهزاء گفتند.

قُل‌ يَوم‌َ الفَتح‌ِ ‌که‌ بناء ‌بر‌ ‌آن‌ چه‌ اشاره‌ شد دوره رجعت‌ ‌است‌.

لا يَنفَع‌ُ الَّذِين‌َ كَفَرُوا إِيمانُهُم‌ ديگر ايمان‌ پذيرفته‌ نمي‌شود.

وَ لا هُم‌ يُنظَرُون‌َ بمجرد ‌اينکه‌ ‌که‌ ‌از‌ قبور خارج‌ مي‌شوند ‌از‌ ‌آنها‌ انتقام‌ كشيده‌ ميشود

470

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 29)- قرآن بلافاصله به آنها پاسخ می‌گوید و به پیامبر دستور می‌دهد:

«بگو: روز پیروزی (فرا می‌رسد، اما در آن روز) ایمان آوردن سودی به حال کافران نخواهد داشت، و به آنها هیچ مهلت داده نمی‌شود»! (قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمانُهُمْ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ).

یعنی اگر منظورتان این است که صدق وعده‌های الهی را که از زبان پیامبر شنیده‌اید ببینید و ایمان بیاورید، آن روز دیگر دیر شده است، و ایمان برای شما هیچ فایده‌ای ندارد.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع