آیه 58 سوره آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←نزول) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | «ذلِکَ»: آنچه راجع به کار و بار عیسی گذشت. «ذِکْر»: قرآن | + | «ذلِکَ»: آنچه راجع به کار و بار عیسی گذشت. «ذِکْر»: قرآن. «حَکِیم»: دارای حکمت. محکم و متقن. |
| + | |||
==نزول== | ==نزول== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۵۴
| <<57 | آیه 58 سوره آل عمران | 59>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
این سخنان که بر تو می‌خوانیم از آیات الهی و ذکر حکمت آموز است.
این داستان هایی که بر تو می خوانیم از آیات [الهی] و پندهای حکیمانه است.
اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن حكمت‌آميز بر تو مى‌خوانيم.
اينها كه بر تو مى‌خوانيم از آيات و اندرزهاى حكمت‌آميز است.
اینها را که بر تو می‌خوانیم، از نشانه‌ها (ی حقّانیّت تو) است، و یادآوری حکیمانه است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«ذلِکَ»: آنچه راجع به کار و بار عیسی گذشت. «ذِکْر»: قرآن. «حَکِیم»: دارای حکمت. محکم و متقن.
نزول
محل نزول:
اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:
حسن بصرى روايت كند كه دو نفر راهب نجرانى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند. يكى از آن دو سؤال كرد يا محمد پدر عيسى كيست؟ از آنجائي كه پيامبر در جواب تعجيل نمى فرمود و صبر مي‌كرد تا به او وحى بشود و با خداوند در ميان بگذارد. اين آيه با دو آيه بعد از آن تا «فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ» نازل گرديد[۲].[۳]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«58» ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ
(اى پيامبر!) آنچه بر تو مى‌خوانيم، آيه‌ها و اندرز حكمت آميز است.
پیام ها
1- براى رهبرى صحيح، علم و حكمت (نشانه‌هاى الهى و بيان حكيمانه و مستدل) لازم است. «الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ: اين قصه عيسى عليه السّلام و غير او را مى‌خوانيم بر تو در حالتى كه از جمله علامات نبوت و دلالات رسالت است، وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ: و از ذكر محكم است، كه ممنوع باشد از راه يافتن خلل به آن.
مراد، قرآن است، يعنى قصه زكريا و مريم و يحيى و عيسى عليهم السلام و احوال ايشان؛ و ذكر نموديم براى تو، همه آن از آيات قرآن. و ذكر محكم، مشتمل بر حكم و علم ممنوع از زلل و خطا و خلل است، و همه آن از علامات نبوت است و علمى است محكم و مطابق با واقع. و اخبار آن از مثل تو كه نخواندى و نياموختى از كسى، دال است بر اطلاع دادن آنها از جانب علام الغيوب، به توسط وحى.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)
ترجمه
اينكه ميخوانيم آنرا بر تو از آيات الهى و پند نامه حكمت آميز است.
تفسير
اشاره است از طرف خداوند بقضيه حضرت عيسى و مريم و اينكه تمام اين قصص و حكايات دلايل واضحه است بر توحيد و علم و قدرت كامله الهى و بر نبوت حضرت ختمى مرتبت بواسطه امى بودن آنحضرت و خبر دادن او از مغيبات و مذكر است چون مشتمل است بر حكم و مصالح بندگان و محكم است كه ممنوع است از تطرق خلل و نقصان و مراد قرآن يا لوح محفوظ است و در اين آيه چندين وجه از تركيب بحسب قواعد عربيت راه دارد ولى بنظر حقير بهتر از همه بر حسب قواعد عربيه آنستكه ذلك مبتدا باشد و نتلوه عليك خبر بقيه آيه حال و بر حسب ملائمت با ترجمه آنستكه ذلك مبتدا باشد بمعنى الذى و نتلوه صله باشد و من الايات خبر در هر حال منظور از اين آيه شريفه بنظر حقير آنستكه مردم بدانند مقصود از بيان اين وقايع در قرآن قصه سرائى و تاريخ گوئى و عبارت پردازى نيست بلكه مقصود معجزه باقيه پيغمبر (ص) و تصديق حضرت عيسى و ارشاد خلق بمقام توحيد و علم و قدرت كامله الهيه و عبرت آنها و نصح و تحذير و پند و وعظ و اتعاظ و تذكر و ايقاظ است و غير اين جهات از قرآن منظور نظير الهيون نيست.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ذلِكَ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ مِنَ الآيات‌ِ وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ (58)
اينست آنچه تلاوت كرديم و نازل فرموديم بر تو از آيات قرآنيّه و ذكر محكم ذلک اشاره باينست که درباره مريم و عيسي و زكريّا و يحيي نازل شده که بيان آنها شد.
نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ تلاوت همان وحي است که توسط جبرئيل بر پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم ميشد و قرائت مينمود.
مِنَ الآيات‌ِ بيان ذلک است و ذلک مبتداء و خبرش نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ و الف و لام آيات از براي عهد ذكري است که قبلا ذكر فرموده.
وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ يكي از اسامي قرآن مجيد است، و اطلاق ذكر براي ياد آوريست، و الحكيم صفت و الذكر است، و اطلاق حكيم بر قرآن بواسطه اينست که مطابق با واقع و موافق با حكمت و مصلحت و دليل محكم بر نبوّت و رسالت حضرت رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و حجّة بر خصم است و اعظم معجزات آن حضرت است.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 58)- پس از شرح داستان مسیح (ع)، در این آیه روی سخن را به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله کرده می‌گوید: «اینها را که بر تو می‌خوانیم از نشانه‌های حقانیت تو و یادآوری حکیمانه است» که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالی از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ).
این در حالی است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین و خرافات و بدعتها آلوده‌اند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ تفسير ابن ابى‌حاتم.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 117.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
