سوره قمر/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ترتیل)
سطر ۹: سطر ۹:
 
<center>'''سورة القمر'''</center>   
 
<center>'''سورة القمر'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
  
 
{{کلیک آیه}}
 
{{کلیک آیه}}
 +
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|1|﴿١﴾}}<p></P>
 
+
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
به نام خدای بخشاینده مهربان
+
قیامت بسیار نزدیک شد، و ماه از هم شکافت. (۱)<p></p>
 
 
 
 
[[آیه 1 سوره قمر|
 
{{متن قرآن|اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ }}]]
 
 
 
قیامت نزدیک شد و ماه دو پاره گردید
 
 
==2==
 
==2==
[[آیه 2 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|2|﴿٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ }}]]
+
و اگر معجزه ای را ببینند، روی بگردانند و گویند: [این] جادویی همیشگی است! (۲)<p></p>
 
 
و اگر معجزه ای ببینند، روی، بگردانند و گویند: جادویی بزرگ است
 
 
==3==
 
==3==
[[آیه 3 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|3|﴿٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ }}]]
+
و [قرآن، رسالت پیامبر و معجزه را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی خواهند دانست که قرآن و پیامبر بر حق است یا معبودانشان؟] (۳)<p></p>
 
 
و تکذیب می کنند و از پی هواهای خویش می روند و هر کاری را هدفی است
 
 
==4==
 
==4==
[[آیه 4 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|4|﴿٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ }}]]
+
بی تردید آنچه از خبرها [ی گذشتگان] که [در آن] مایه بازداشتن [از کفر و شرک و گناهان] است برای آنان آمده است. (۴)<p></p>
 
 
و برایشان خبرهایی آمده است که از گناهشان باز می دارد
 
 
==5==
 
==5==
[[آیه 5 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|5|﴿٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ }}]]
+
[این خبرها] پندی رساست، ولی هشدارها [به این ستمکاران لجوج] سودی نمی بخشد. (۵)<p></p>
 
 
حکمتی است تمام ولی بیم دهندگان سودشان ندهند
 
 
==6==
 
==6==
[[آیه 6 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|6|﴿٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ }}]]
+
بنابراین از آنان روی بگردان [و] روزی را [یاد کن] که آن دعوت کننده [یعنی اسرافیل] آنان را به امری بس دشوار و هولناک دعوت می کند. (۶)<p></p>
 
 
پس در آن روز که آن دعوت کننده ، آنان را به چیزی ناخوش فرا می خواند، از ایشان رویگردان شو
 
 
==7==
 
==7==
[[آیه 7 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|7|﴿٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ }}]]
+
در حالی که دیدگانشان [از شدت ترس] فرو افتاده، هم چون ملخ های پراکنده از گورها بیرون آیند. (۷)<p></p>
 
 
نشان ذلت در چشمانشان آشکار است چون ملخهای پراکنده از قبرها بیرون می، آیند
 
 
==8==
 
==8==
[[آیه 8 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|8|﴿٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ }}]]
+
شتابان به سوی آن دعوت کننده می روند و کافران می گویند: امروز روز بسیار سختی است. (۸)<p></p>
 
 
سرها را بالا گرفته به سوی آن دعوت کننده می شتابند کافران می گویند:این روز دشواری است
 
 
==9==
 
==9==
[[آیه 9 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|9|﴿٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ }}]]
+
پیش از آنان قوم نوح [پیامبران] را تکذیب کردند، پس بنده ما [نوح] را هم تکذیب کردند و گفتند: دیوانه است، و جن زده ای است [که آثاری از گزند جن در او می باشد.] (۹)<p></p>
 
 
پیش از اینها قوم نوح تکذیب کرده بودند بنده ما را تکذیب کردند و گفتند: دیوانه است و به دشنامش راندند
 
 
==10==
 
==10==
[[آیه 10 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ }}]]
+
پس پروردگارش را خواند که من مغلوب شده ام [و از ستم و زورگویی آنان دلتنگم] بنابراین انتقام [مرا از اینان] بگیر. (۱۰)<p></p>
 
+
=11==
و پروردگارش را خواند: من مغلوب شده ام ، انتقام بکش
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|11|﴿١١﴾}}<p></P>
==11==
+
پس [در پاسخ درخواستش] درهای آسمان را به آبی بسیار فراوان و ریزان گشودیم، (۱۱)<p></p>
[[آیه 11 سوره قمر|
 
{{متن قرآن|فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ }}]]
 
 
 
و ما نیز درهای آسمان را به روی آبی که به شدت می ریخت گشودیم
 
 
==12==
 
==12==
[[آیه 12 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ }}]]
+
و زمین را به [جوشیدن] چشمه هایی [پر آب] شکافتیم؛ پس آبِ آسمان و زمین برای کاری که مقدّر شده بود به هم پیوستند، (۱۲)<p></p>
 
 
و از زمین چشمه ها شکافتیم تا آب به آن مقدار که مقدر شده بود گرد آمد
 
 
==13==
 
==13==
[[آیه 13 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ }}]]
+
و او را بر کشتی که دارای تخته ها و میخ ها بود سوار کردیم، (۱۳)<p></p>
 
 
و او را بر آن کشتی که تخته ها و میخها داشت سوار کردیم
 
 
==14==
 
==14==
[[آیه 14 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ }}]]
+
که زیر نظر ما روان بود. [و این] پاداشی بود برای کسی که مورد تکذیب قرار گرفته بود. (۱۴)<p></p>
 
 
زیر نظر ما، روان شد این بود جزای کسانی که کفر ورزیدند
 
 
==15==
 
==15==
[[آیه 15 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
و بی تردید آن سرگذشت را [برای آیندگان] مایه پند و عبرت باقی گذاشتیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۱۵)<p></p>
 
 
و هر آینه آن کشتی را نشانه ای ساختیم آیا هیچ پند گیرنده ای هست ?
 
 
==16==
 
==16==
[[آیه 16 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۱۶)<p></p>
 
 
پس عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?
 
 
==17==
 
==17==
[[آیه 17 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۱۷)<p></p>
 
 
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?
 
 
==18==
 
==18==
[[آیه 18 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
قوم عاد [پیامبرشان را] تکذیب کردند، پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۱۸)<p></p>
 
 
قوم عاد تکذیب کردند پس عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?
 
 
==19==
 
==19==
[[آیه 19 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ }}]]
+
ما بر آنان در روزی شوم که شومی اش استمرار داشت، تندبادی سخت و بسیار سرد [به عنوان عذاب] فرستادیم، (۱۹)<p></p>
 
 
ما بر آنها در روزی نحس و طولانی بادی سخت فرستادیم ،
 
 
==20==
 
==20==
[[آیه 20 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ }}]]
+
که مردم را [از زمین] برمی کند [و بعد از آن عذاب،] گویی تنه های نخلی بودند که ریشه کن شده اند. (۲۰)<p></p>
 
 
که مردمان را از زمین ، همانند ریشه های از جای کنده نخل ، بر می کند،
 
 
==21==
 
==21==
[[آیه 21 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۲۱)<p></p>
 
 
عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?
 
 
==22==
 
==22==
[[آیه 22 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۲۲)<p></p>
 
 
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?
 
 
==23==
 
==23==
[[آیه 23 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ }}]]
+
قوم ثمود بیم دهندگان را تکذیب کردند. (۲۳)<p></p>
 
 
قوم ثمود بیم دهندگان را تکذیب کردند
 
 
==24==
 
==24==
[[آیه 24 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ }}]]
+
پس گفتند: آیا ما بشری از جنس خود را که [تک و] تنهاست [و جمعیت و نیرویی با خود ندارد] پیروی کنیم؟! در این صورت در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود. (۲۴)<p></p>
 
 
گفتند: اگر از انسانی همانند خود پیروی کنیم گمراه و دیوانه باشیم ،
 
 
==25==
 
==25==
[[آیه 25 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَؤُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ }}]]
+
آیا از میان ما فقط بر او وحی نازل شده است؟! [نه، چنین نیست] بلکه او بسیار دروغگو و پر افاده و متکبر است [که می خواهد بر ما بزرگی کند.] (۲۵)<p></p>
 
 
آیا از میان همه ما کلام خدا به او القا شده است ? نه ، او دروغگویی خودخواه است
 
 
==26==
 
==26==
[[آیه 26 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ }}]]
+
در فردای نزدیک خواهند دانست که بسیار دروغگو و پرافاده و متکبر کیست؟ (۲۶)<p></p>
 
 
فردا خواهند دانست که دروغگوی خودخواه کیست
 
 
==27==
 
==27==
[[آیه 27 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ }}]]
+
[به صالح گفتیم:] ما برای آزمایش آنان یقیناً آن ماده شتر [درخواست شده] را خواهیم فرستاد؛ پس در انتظار سرانجام آنان باش و شکیبایی پیشه کن. (۲۷)<p></p>
 
 
ما آن ماده شتر را برای آزمایششان می فرستیم پس مراقبشان باش و صبرکن
 
 
==28==
 
==28==
[[آیه 28 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ }}]]
+
و آنان را خبر ده که آب آشامیدنی میان آنان و ماده شتر تقسیم شده است؛ هریک در زمان نوبت خود بر سر آب حاضر شوند. (۲۸)<p></p>
 
 
و به آنها بگوی که آب میانشان تقسیم شده نوبت هر که باشد او به سر آب، می رود
 
 
==29==
 
==29==
[[آیه 29 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ }}]]
+
پس آنان یارشان را [که برای پی کردن ناقه آماده کرده بودند] فرا خواندند و [او] دست به کار شد و [ماده شتر را] پی کرد. (۲۹)<p></p>
 
 
یارشان را ندا دادند و او شمشیر برگرفت و آن را پی کرد
 
 
==30==
 
==30==
[[آیه 30 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۳۰)<p></p>
 
 
عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?
 
 
==31==
 
==31==
[[آیه 31 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ }}]]
+
ما بر آنان یک فریاد مرگبار فرستادیم، پس همه آنان به صورت گیاه خشکی که در آغل چهارپایان جمع می کنند، درآمدند. (۳۱)<p></p>
 
 
ما بر آنها یک آواز سهمناک فرستادیم پس همانند آن علفهای خشک آغل گوسفند شدند
 
 
==32==
 
==32==
[[آیه 32 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۳۲)<p></p>
 
 
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پندگیرنده ای هست ?
 
 
==33==
 
==33==
[[آیه 33 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ }}]]
+
قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند. (۳۳)<p></p>
 
 
قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند
 
 
==34==
 
==34==
[[آیه 34 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ }}]]
+
ما بر آنان توفانی سخت که با خود ریگ و سنگ می آورد فرستادیم [در نتیجه همه را هلاک کرد]، مگر خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم. (۳۴)<p></p>
 
 
ما بر آنها بادی رمل برانگیز فرستادیم ، مگر بر خاندان لوط که آنها را سحرگاه رهانیدیم
 
 
==35==
 
==35==
[[آیه 35 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ }}]]
+
[این] نعمت و رحمتی از سوی ما بود، این گونه کسی را که سپاس گزار است، پاداش می دهیم. (۳۵)<p></p>
 
 
نعمتی بود از جانب ما و آنان را که سپاس گویند چنین پاداش دهیم
 
 
==36==
 
==36==
[[آیه 36 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ }}]]
+
به راستی لوط آنان را به مؤاخذه سخت ما بیم داده بود، ولی [آنان با وی] در بیمها و هشدارها [یش] سرسختانه مجادله و ستیزه کردند. (۳۶)<p></p>
 
 
از، انتقام سخت ما ترسانیدشان ولی با بیم دهندگان به جدال برخاستند
 
 
==37==
 
==37==
[[آیه 37 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
و از میهمانانش [که در حقیقت فرشتگان ما بودند] کام جویی خواستند، در نتیجه دیدگانشان را محو و نابینا کردیم؛ پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۷)<p></p>
 
 
از مهمان او کاری زشت خواستند ما نیز چشمانشان را کور گردانیدیم پس بچشید عذاب و بیم دادنهای مرا
 
 
==38==
 
==38==
[[آیه 38 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ }}]]
+
به یقین در سپیده دم عذابی پیگیر و پایدار به آنان رسید. (۳۸)<p></p>
 
 
هر آینه بامدادان عذابی پایدار به سر وقتشان آمد
 
 
==39==
 
==39==
[[آیه 39 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ }}]]
+
پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۹)<p></p>
 
 
پس عذاب من و بیم دادنهای مرا بچشید
 
 
==40==
 
==40==
[[آیه 40 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۴۰)<p></p>
 
 
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?
 
 
==41==
 
==41==
[[آیه 41 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ }}]]
+
و همانا برای فرعونیان بیم دهندگان آمدند. (۴۱)<p></p>
 
 
بیم دهندگان نزد خاندان فرعون آمدند
 
 
==42==
 
==42==
[[آیه 42 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ }}]]
+
[آنان] همه معجزات و آیات ما را تکذیب کردند؛ در نتیجه آنان را [به عذابی سخت] گرفتیم، گرفتن توانایی شکست ناپذیر و نیرومند. (۴۲)<p></p>
 
 
همه آیات ما را تکذیب کردند ما نیز آنها را فرو گرفتیم چون فرو گرفتن، پیروزمندی مقتدر
 
 
==43==
 
==43==
[[آیه 43 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ }}]]
+
آیا کافران [شهر] شما از اقوامی که برشمردیم، بهتر و برترند [تا به سبب بهتری و برتری مصون از عذاب باشند؟] یا برای شما در کتاب های آسمانی امان نامه ای هست [که هر جرمی را مرتکب شوید عذابی نخواهید داشت؟!] (۴۳)<p></p>
 
 
آیا کافران شما از ایشان نیرومندترند یا در کتابها آمده است که در امان هستید ?
 
 
==44==
 
==44==
[[آیه 44 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ }}]]
+
یا [آنکه] می گویند: ما گروهی متحد و پشتیبان یکدیگریم [که هرکس بخواهد آسیبی به ما رساند، با قدرت هرچه تمام تر از او انتقام می گیریم؟] (۴۴)<p></p>
 
 
یا می گویند که ما همگی به انتقام بر می خیزیم ?
 
 
==45==
 
==45==
[[آیه 45 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ }}]]
+
به زودی [این] گروه [متحد در جنگی که خود بر ضد مؤمنان تدارک می بینند] شکست می خورند و پشت کنان می گریزند. (۴۵)<p></p>
 
 
زودا که آن جمع منهزم شود و پشت کرده بازگردند
 
 
==46==
 
==46==
[[آیه 46 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ }}]]
+
بلکه وعده گاهشان قیامت است، و قیامت هولناک تر و تلخ تر است. (۴۶)<p></p>
 
 
بلکه وعده گاه آنها قیامت است و قیامت بلاخیزتر و تلختر است
 
 
==47==
 
==47==
[[آیه 47 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ }}]]
+
بی تردید گنهکاران در گمراهی و انحراف و در آتش افروخته اند. (۴۷)<p></p>
 
 
مجرمان در گمراهی و جنونند
 
 
==48==
 
==48==
[[آیه 48 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>﴿
{{متن قرآن|يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ }}]]
+
روزی که با صورت در آتش کشیده می شوند [و به آنان می گویند:] سوزندگی و عذاب دردناک دوزخ را بچشید. (۴۸)<p></p>
 
 
روزی که آنها را، به صورت ، در جهنم کشند که : بچشید عذاب سقر را
 
 
==49==
 
==49==
[[آیه 49 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ }}]]
+
ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (۴۹)<p></p>
 
 
ما هر چیز را به اندازه آفریده ایم
 
 
==50==
 
==50==
[[آیه 50 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ }}]]
+
و فرمان ما جز فرمان واحدی نیست که مانند یک چشم بر هم زدن است. (۵۰)<p></p>
 
 
فرمان ما تنها یک فرمان است ، آن هم چشم بر هم زدنی است
 
 
==51==
 
==51==
[[آیه 51 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ }}]]
+
بی تردید ما هم مسلکان شما را [که در گذشته به سر می بردند، به خاطر طغیانشان] هلاک کردیم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۵۱)<p></p>
 
 
کسانی را، که همانند شما بودند، هلاک کردیم آیا پند گیرنده ای هست ?
 
 
==52==
 
==52==
[[آیه 52 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ }}]]
+
و هر عملی را که انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (۵۲)<p></p>
 
 
هر کاری که کرده اند در دفترهاست
 
 
==53==
 
==53==
[[آیه 53 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ }}]]
+
و هر کوچک و بزرگی [از اعمالشان در آن] نوشته شده است. (۵۳)<p></p>
 
 
هر کار بزرگ و کوچکی مکتوب است
 
 
==54==
 
==54==
[[آیه 54 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ }}]]
+
یقیناً پرهیزکاران در بهشت ها و [کنار] نهرها هستند؛ (۵۴)<p></p>
 
 
پرهیزگاران در باغها و کنار جویبارانند
 
 
==55==
 
==55==
[[آیه 55 سوره قمر|
+
{{متن قرآن/در سوره|قمر|54|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ }}]]
+
در جایگاهی حق و پسندیده نزد پادشاهی توانا. (۵۵)<p></p>
 
 
در جایگاهی پسندیده ، نزد فرمانرایی توانا
 
  
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۴۷


Quran1.jpg
درباره سوره قمر (54)
آیات سوره قمر
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)



سورة القمر
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

قیامت بسیار نزدیک شد، و ماه از هم شکافت. (۱)

2

وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿٢﴾

و اگر معجزه ای را ببینند، روی بگردانند و گویند: [این] جادویی همیشگی است! (۲)

3

وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿٣﴾

و [قرآن، رسالت پیامبر و معجزه را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی خواهند دانست که قرآن و پیامبر بر حق است یا معبودانشان؟] (۳)

4

وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿٤﴾

بی تردید آنچه از خبرها [ی گذشتگان] که [در آن] مایه بازداشتن [از کفر و شرک و گناهان] است برای آنان آمده است. (۴)

5

حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿٥﴾

[این خبرها] پندی رساست، ولی هشدارها [به این ستمکاران لجوج] سودی نمی بخشد. (۵)

6

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُكُرٍ ﴿٦﴾

بنابراین از آنان روی بگردان [و] روزی را [یاد کن] که آن دعوت کننده [یعنی اسرافیل] آنان را به امری بس دشوار و هولناک دعوت می کند. (۶)

7

خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ ﴿٧﴾

در حالی که دیدگانشان [از شدت ترس] فرو افتاده، هم چون ملخ های پراکنده از گورها بیرون آیند. (۷)

8

مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ ﴿٨﴾

شتابان به سوی آن دعوت کننده می روند و کافران می گویند: امروز روز بسیار سختی است. (۸)

9

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿٩﴾

پیش از آنان قوم نوح [پیامبران] را تکذیب کردند، پس بنده ما [نوح] را هم تکذیب کردند و گفتند: دیوانه است، و جن زده ای است [که آثاری از گزند جن در او می باشد.] (۹)

10

فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ ﴿١٠﴾

پس پروردگارش را خواند که من مغلوب شده ام [و از ستم و زورگویی آنان دلتنگم] بنابراین انتقام [مرا از اینان] بگیر. (۱۰)

11=

فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ ﴿١١﴾

پس [در پاسخ درخواستش] درهای آسمان را به آبی بسیار فراوان و ریزان گشودیم، (۱۱)

12

وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ﴿١٢﴾

و زمین را به [جوشیدن] چشمه هایی [پر آب] شکافتیم؛ پس آبِ آسمان و زمین برای کاری که مقدّر شده بود به هم پیوستند، (۱۲)

13

وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ ﴿١٣﴾

و او را بر کشتی که دارای تخته ها و میخ ها بود سوار کردیم، (۱۳)

14

تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ ﴿١٤﴾

که زیر نظر ما روان بود. [و این] پاداشی بود برای کسی که مورد تکذیب قرار گرفته بود. (۱۴)

15

وَلَقَدْ تَرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿١٥﴾

و بی تردید آن سرگذشت را [برای آیندگان] مایه پند و عبرت باقی گذاشتیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۱۵)

16

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿١٦﴾

پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۱۶)

17

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿١٧﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۱۷)

18

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿١٨﴾

قوم عاد [پیامبرشان را] تکذیب کردند، پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۱۸)

19

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ ﴿١٩﴾

ما بر آنان در روزی شوم که شومی اش استمرار داشت، تندبادی سخت و بسیار سرد [به عنوان عذاب] فرستادیم، (۱۹)

20

تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ ﴿٢٠﴾

که مردم را [از زمین] برمی کند [و بعد از آن عذاب،] گویی تنه های نخلی بودند که ریشه کن شده اند. (۲۰)

21

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿٢١﴾

پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۲۱)

22

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٢٢﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۲۲)

23

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ ﴿٢٣﴾

قوم ثمود بیم دهندگان را تکذیب کردند. (۲۳)

24

فَقَالُوا أَبَشَرًا مِنَّا وَاحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿٢٤﴾

پس گفتند: آیا ما بشری از جنس خود را که [تک و] تنهاست [و جمعیت و نیرویی با خود ندارد] پیروی کنیم؟! در این صورت در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود. (۲۴)

25

أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ ﴿٢٥﴾

آیا از میان ما فقط بر او وحی نازل شده است؟! [نه، چنین نیست] بلکه او بسیار دروغگو و پر افاده و متکبر است [که می خواهد بر ما بزرگی کند.] (۲۵)

26

سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ ﴿٢٦﴾

در فردای نزدیک خواهند دانست که بسیار دروغگو و پرافاده و متکبر کیست؟ (۲۶)

27

إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ﴿٢٧﴾

[به صالح گفتیم:] ما برای آزمایش آنان یقیناً آن ماده شتر [درخواست شده] را خواهیم فرستاد؛ پس در انتظار سرانجام آنان باش و شکیبایی پیشه کن. (۲۷)

28

وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ ﴿٢٨﴾

و آنان را خبر ده که آب آشامیدنی میان آنان و ماده شتر تقسیم شده است؛ هریک در زمان نوبت خود بر سر آب حاضر شوند. (۲۸)

29

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ ﴿٢٩﴾

پس آنان یارشان را [که برای پی کردن ناقه آماده کرده بودند] فرا خواندند و [او] دست به کار شد و [ماده شتر را] پی کرد. (۲۹)

30

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿٣٠﴾

پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۳۰)

31

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ ﴿٣١﴾

ما بر آنان یک فریاد مرگبار فرستادیم، پس همه آنان به صورت گیاه خشکی که در آغل چهارپایان جمع می کنند، درآمدند. (۳۱)

32

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٣٢﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۳۲)

33

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ ﴿٣٣﴾

قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند. (۳۳)

34

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ ﴿٣٤﴾

ما بر آنان توفانی سخت که با خود ریگ و سنگ می آورد فرستادیم [در نتیجه همه را هلاک کرد]، مگر خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم. (۳۴)

35

نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ ﴿٣٥﴾

[این] نعمت و رحمتی از سوی ما بود، این گونه کسی را که سپاس گزار است، پاداش می دهیم. (۳۵)

36

وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ ﴿٣٦﴾

به راستی لوط آنان را به مؤاخذه سخت ما بیم داده بود، ولی [آنان با وی] در بیمها و هشدارها [یش] سرسختانه مجادله و ستیزه کردند. (۳۶)

37

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿٣٧﴾

و از میهمانانش [که در حقیقت فرشتگان ما بودند] کام جویی خواستند، در نتیجه دیدگانشان را محو و نابینا کردیم؛ پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۷)

38

وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرٌّ ﴿٣٨﴾

به یقین در سپیده دم عذابی پیگیر و پایدار به آنان رسید. (۳۸)

39

فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿٣٩﴾

پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۹)

40

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٤٠﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۴۰)

41

وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ ﴿٤١﴾

و همانا برای فرعونیان بیم دهندگان آمدند. (۴۱)

42

كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ ﴿٤٢﴾

[آنان] همه معجزات و آیات ما را تکذیب کردند؛ در نتیجه آنان را [به عذابی سخت] گرفتیم، گرفتن توانایی شکست ناپذیر و نیرومند. (۴۲)

43

أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ ﴿٤٣﴾

آیا کافران [شهر] شما از اقوامی که برشمردیم، بهتر و برترند [تا به سبب بهتری و برتری مصون از عذاب باشند؟] یا برای شما در کتاب های آسمانی امان نامه ای هست [که هر جرمی را مرتکب شوید عذابی نخواهید داشت؟!] (۴۳)

44

أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ ﴿٤٤﴾

یا [آنکه] می گویند: ما گروهی متحد و پشتیبان یکدیگریم [که هرکس بخواهد آسیبی به ما رساند، با قدرت هرچه تمام تر از او انتقام می گیریم؟] (۴۴)

45

سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ ﴿٤٥﴾

به زودی [این] گروه [متحد در جنگی که خود بر ضد مؤمنان تدارک می بینند] شکست می خورند و پشت کنان می گریزند. (۴۵)

46

بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ ﴿٤٦﴾

بلکه وعده گاهشان قیامت است، و قیامت هولناک تر و تلخ تر است. (۴۶)

47

إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿٤٧﴾

بی تردید گنهکاران در گمراهی و انحراف و در آتش افروخته اند. (۴۷)

48

يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ ﴿٤٨﴾

﴿ روزی که با صورت در آتش کشیده می شوند [و به آنان می گویند:] سوزندگی و عذاب دردناک دوزخ را بچشید. (۴۸)

49

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿٤٩﴾

ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (۴۹)

50

وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿٥٠﴾

و فرمان ما جز فرمان واحدی نیست که مانند یک چشم بر هم زدن است. (۵۰)

51

وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٥١﴾

بی تردید ما هم مسلکان شما را [که در گذشته به سر می بردند، به خاطر طغیانشان] هلاک کردیم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟ (۵۱)

52

وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ ﴿٥٢﴾

و هر عملی را که انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (۵۲)

53

وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿٥٣﴾

و هر کوچک و بزرگی [از اعمالشان در آن] نوشته شده است. (۵۳)

54

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿٥٤﴾

یقیناً پرهیزکاران در بهشت ها و [کنار] نهرها هستند؛ (۵۴)

55

فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ ﴿٥٥﴾

در جایگاهی حق و پسندیده نزد پادشاهی توانا. (۵۵)