منابع و پی نوشتهای متوسط
جامعیت مقاله متوسط
شناسه ناقص است
عنوان بندی ضعیف
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

یزید بن معاویه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(الگوی سنجش کیفی)
(ویرایش)
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
خليفه جنايتكار [[بنی امیه|اموى]] كه فاجعه [[كربلا]] به دستور او پديد آمد. وى در سال 25 هجرى‌ تولد يافت. جوانى ميگسار، سگباز و اهل بوزينه بازى و عياشى بود.<ref>سفینة البحار ، ج 1 ، ص 528 .</ref>
+
یزید بن معاویه خلیفه جنایتکار [[بنی امیه|اموى]] است که فاجعه [[کربلا]] به دستور او پدید آمد. وى در سال ۲۵ هجرى‌ تولد یافت. جوانى میگسار، سگباز و اهل بوزینه بازى و عیاشى بود.<ref>سفینة البحار ، ج ۱ ، ص ۵۲۸ .</ref>
  
چون [[معاویه|معاويه]] مرد، با او به عنوان خلافت بيعت كردند. معاويه پيش از مرگش از بسيارى بيعت بر وليعهدى او گرفته بود. يزيد انديشه‌هاى الحادى داشت و به مبدا و [[معاد]] بى عقيده بود. بى بند و بار و اهل عيش و طرب بود. در زمان او فسق و فجور به واليان هم گسترش يافت و آوازه خوانى‌ در [[مكه]] و [[مدينه]] آشكار شد و مردم به شرابخوارى علنى پرداختند.<ref>مروج الذهب ، ج 3 ، ص 67 </ref>
+
چون [[معاویه|معاویه]] مرد، با او به عنوان [[خلافت]] بیعت کردند. معاویه پیش از مرگش از بسیارى بیعت بر ولیعهدى او گرفته بود. یزید اندیشه‌هاى الحادى داشت و به مبدا و [[معاد]] بى عقیده بود. بى بند و بار و اهل عیش و طرب بود. در زمان او [[فسق]] و فجور به والیان هم گسترش یافت و آوازه خوانى‌ در [[مکه]] و [[مدینه]] آشکار شد و مردم به [[شراب خواری|شرابخوارى]] علنى پرداختند.<ref>مروج الذهب ، ج ۳ ، ص ۶۷ </ref>
  
[[سیدالشهدا]] علیه السلام وقتى با اصرار وليد و [[مروان بن حکم|مروان]] براى بيعت با يزيد مواجه شد به [[فسق]] او شهادت داد و فرمود: «يزيد رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحترمة معلن بالفسق ومثلى لايبايع مثله‌».<ref>بحارالانوار ، ج 44 ، ص 325</ref> يزيد، مردى فاسق، شرابخوار، آدم كش است كه آشكارا گناه مى‌كند و كسى همچون من با كسى مثل او بيعت نخواهد كرد.
+
[[سیدالشهدا]] علیه السلام وقتى با اصرار [[ولید بن عتبه|ولید]] و [[مروان بن حکم|مروان]] براى بیعت با یزید مواجه شد به [[فسق]] او شهادت داد و فرمود: «یزید رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحترمة معلن بالفسق و مثلى لایبایع مثله‌».<ref>بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۳۲۵</ref> یزید، مردى فاسق، شرابخوار، آدم کش است که آشکارا گناه مى‌کند و کسى همچون من با کسى مثل او بیعت نخواهد کرد.
  
اين شناخت‌ سيدالشهدا علیه السلام از يزيد، سابقه داشت. حتى روزى در يك جلسه، آن ‌حضرت در پاسخ معاويه كه از يزيد ستايش كرد، برخاسته، زشتي ها و مفاسد يزيد را برشمرد و به معاويه به خاطر بيعت گرفتن از اين و آن براى پسرش يزيد، اعتراض كرد.<ref> الغدیر ، ج 1 ، ص 248</ref>
+
این شناخت‌ سیدالشهدا علیه السلام از یزید، سابقه داشت. حتى روزى در یک جلسه، آن ‌حضرت در پاسخ معاویه که از یزید ستایش کرد، برخاسته، زشتی ها و مفاسد یزید را برشمرد و به معاویه به خاطر بیعت گرفتن از این و آن براى پسرش یزید، اعتراض کرد.<ref> الغدیر ، ج ۱ ، ص ۲۴۸</ref>
  
يزيد نيز همچون پدرش، به حيف و ميل بيت المال و كشتن انسانهاى باايمان و ايجاد فساد و مفاسد در دستگاه حكومت پرداخت. به والى [[مدينه]] نوشت كه به زور از [[سیدالشهدا]] علیه السلام بيعت بگيرد و اگر نپذيرفت، گردن او را بزند.
+
یزید نیز همچون پدرش، به حیف و میل [[بیت المال|بیت المال]] و کشتن انسانهاى باایمان و ایجاد فساد و مفاسد در دستگاه حکومت پرداخت. او به والى [[مدینه]] نوشت که به زور از سیدالشهدا علیه السلام بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردن او را بزند.
  
براى سركوبى هواداران [[امام ‌حسين]] علیه السلام كه با [[مسلم بن عقیل]] در [[كوفه]] بيعت كرده بودند، «[[عبیدالله بن زیاد|ابن زياد]]» را به ولايت [[کوفه|كوفه ‌]]<nowiki/>گماشت و به كشتن امام فرمان داد.
+
براى سرکوبى هواداران [[امام ‌حسین]] علیه السلام که با [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]] بیعت کرده بودند، «[[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]]» را به ولایت کوفه <nowiki/>گماشت و به کشتن امام فرمان داد.
  
«ابن جوزى‌» درباره او گفته است: «چگونه قضاوت ‌مى‌كنيد درباره مردى كه سه سال حكومت كرد، در سال اول [[امام حسين‌]] علیه السلام را به شهادت‌ رساند و در سال دوم مردم [[مدينه]] را دچار وحشت‌ ساخت و مدينه را براى لشكريان خود مباح گرداند و در سال سوم، [[کعبه|خانه خدا]] را با منجنيق سنگباران كرد و ويران ساخت».<ref>تذکرة الخواص ، ابن جوزی ، ص 164</ref>
+
«[[ابن جوزي|ابن جوزى‌]]» درباره او گفته است: «چگونه قضاوت ‌مى‌کنید درباره مردى که سه سال حکومت کرد، در سال اول [[امام حسين‌]] علیه السلام را به شهادت‌ رساند و در سال دوم مردم [[مدینه]] را دچار وحشت‌ ساخت و مدینه را براى لشکریان خود مباح گرداند و در سال سوم، [[کعبه|خانه خدا]] را با منجنیق سنگباران کرد و ویران ساخت».<ref>تذکرة الخواص ، ابن جوزی ، ص ۱۶۴</ref>
  
كه ‌اشاره به حادثه كربلاست و «[[حره‌|واقعه حره‌]]» كه مردم مدينه در سال 63 هجرى بر ضد والى قيام ‌كردند و او و ديگر امويان را از شهر بيرون نمودند و اين پس از آن بود كه فساد و آلودگى و جنايات يزيد بر آنان آشكار شد. يزيد هم [[مسلم بن عقبه]] را با لشكرى براى قتل عام مردم ‌فرستاد.
+
جمله فوق ‌اشاره به حادثه [[کربلا|کربلا]] است و «[[واقعه حره|واقعه حره‌]]» که مردم مدینه در سال ۶۳ هجرى بر ضد والى قیام ‌کردند و او و دیگر [[بنی امیه|امویان]] را از شهر بیرون نمودند و این پس از آن بود که فساد و آلودگى و جنایات یزید بر آنان آشکار شد. یزید هم [[مسلم بن عقبه]] را با لشکرى براى قتل عام مردم ‌فرستاد.
  
در سال 64 هجرى نيز همان سپاه براى سركوب قيام [[عبد الله بن زبیر|عبدالله بن زبير]] به [[مكه]] هجوم ‌بردند و به [[مسجدالحرام]] و حرم خدا با منجنيق حمله كردند. [[کعبه|كعبه]] و [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] سوخت و ويران شد و عده‌اى كشته شدند.<ref>   مروج الذهب ، ج 3 ، ص 69 تا 72 ، العقد الفرید ، ج 5 ، ص 139 </ref> ننگها و آلودگیهای یزید، بیش از آن است که در این مختصر بگنجد . <ref> از جمله در این باره ر . ک‍ : حیاة الامام الحسین ج 2 ، ص 180 ، الغدیر ، ج 10 ، ص 248 تا 256 . تاریخ مفصل اسلام ، عماد زاده ، ص 267 </ref>
+
در سال ۶۴ هجرى نیز همان سپاه براى سرکوب قیام [[عبدالله بن زبیر|عبدالله بن زبیر]] به [[مکه]] هجوم ‌بردند و به [[مسجدالحرام]] و حرم خدا با منجنیق حمله کردند. [[کعبه|کعبه]] و [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] سوخت و ویران شد و عده‌اى کشته شدند.<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۶۹ تا ۷۲، العقد الفرید، ج ۵، ص ۱۳۹ </ref> ننگها و آلودگیهای یزید، بیش از آن است که در این مختصر بگنجد.<ref>از جمله در این باره ر. ک‍ : حیاة الامام الحسین ج ۲ ، ص ۱۸۰ ، الغدیر ، ج ۱۰ ، ص ۲۴۸ تا ۲۵۶ . تاریخ مفصل اسلام ، عماد زاده ، ص ۲۶۷ </ref>
  
مدت حكومت‌ يزيد، سه سال و هشت ماه بود و در سال 64 در «حوارين‌» از اطراف [[دمشق]] مرد<ref>مروج الذهب ، ج 3 ، ص 53 </ref> و در «باب الصغير» دمشق دفن شد.<ref>سفینة البحار ، ج 1 ، ص 582 .</ref>  
+
مدت حکومت‌ یزید، سه سال و هشت ماه بود و در سال ۶۴ در «حوارین‌» از اطراف [[دمشق]] مرد<ref>مروج الذهب ، ج ۳ ، ص ۵۳ </ref> و در «باب الصغیر» دمشق دفن شد.<ref>سفینة البحار ، ج ۱ ، ص ۵۸۲ .</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.{{سنجش کیفی
 
 
[[رده:عاملان واقعه کربلا]]
 
[[رده:خلفای اموی]]
 
[[رده:مقاله های مهم]]
 
{{سنجش کیفی
 
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده
 
|شناسه= متوسط
 
|شناسه= متوسط
سطر ۴۴: سطر ۳۸:
 
|رده= دارد
 
|رده= دارد
 
}}
 
}}
 +
[[رده:عاملان واقعه کربلا]]
 +
[[رده:خلفای اموی]]
 +
[[رده:مقاله های مهم]]
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۳۹


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


یزید بن معاویه خلیفه جنایتکار اموى است که فاجعه کربلا به دستور او پدید آمد. وى در سال ۲۵ هجرى‌ تولد یافت. جوانى میگسار، سگباز و اهل بوزینه بازى و عیاشى بود.[۱]

چون معاویه مرد، با او به عنوان خلافت بیعت کردند. معاویه پیش از مرگش از بسیارى بیعت بر ولیعهدى او گرفته بود. یزید اندیشه‌هاى الحادى داشت و به مبدا و معاد بى عقیده بود. بى بند و بار و اهل عیش و طرب بود. در زمان او فسق و فجور به والیان هم گسترش یافت و آوازه خوانى‌ در مکه و مدینه آشکار شد و مردم به شرابخوارى علنى پرداختند.[۲]

سیدالشهدا علیه السلام وقتى با اصرار ولید و مروان براى بیعت با یزید مواجه شد به فسق او شهادت داد و فرمود: «یزید رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحترمة معلن بالفسق و مثلى لایبایع مثله‌».[۳] یزید، مردى فاسق، شرابخوار، آدم کش است که آشکارا گناه مى‌کند و کسى همچون من با کسى مثل او بیعت نخواهد کرد.

این شناخت‌ سیدالشهدا علیه السلام از یزید، سابقه داشت. حتى روزى در یک جلسه، آن ‌حضرت در پاسخ معاویه که از یزید ستایش کرد، برخاسته، زشتی ها و مفاسد یزید را برشمرد و به معاویه به خاطر بیعت گرفتن از این و آن براى پسرش یزید، اعتراض کرد.[۴]

یزید نیز همچون پدرش، به حیف و میل بیت المال و کشتن انسانهاى باایمان و ایجاد فساد و مفاسد در دستگاه حکومت پرداخت. او به والى مدینه نوشت که به زور از سیدالشهدا علیه السلام بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردن او را بزند.

براى سرکوبى هواداران امام ‌حسین علیه السلام که با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرده بودند، «ابن زیاد» را به ولایت کوفه گماشت و به کشتن امام فرمان داد.

«ابن جوزى‌» درباره او گفته است: «چگونه قضاوت ‌مى‌کنید درباره مردى که سه سال حکومت کرد، در سال اول امام حسين‌ علیه السلام را به شهادت‌ رساند و در سال دوم مردم مدینه را دچار وحشت‌ ساخت و مدینه را براى لشکریان خود مباح گرداند و در سال سوم، خانه خدا را با منجنیق سنگباران کرد و ویران ساخت».[۵]

جمله فوق ‌اشاره به حادثه کربلا است و «واقعه حره‌» که مردم مدینه در سال ۶۳ هجرى بر ضد والى قیام ‌کردند و او و دیگر امویان را از شهر بیرون نمودند و این پس از آن بود که فساد و آلودگى و جنایات یزید بر آنان آشکار شد. یزید هم مسلم بن عقبه را با لشکرى براى قتل عام مردم ‌فرستاد.

در سال ۶۴ هجرى نیز همان سپاه براى سرکوب قیام عبدالله بن زبیر به مکه هجوم ‌بردند و به مسجدالحرام و حرم خدا با منجنیق حمله کردند. کعبه و مسجدالحرام سوخت و ویران شد و عده‌اى کشته شدند.[۶] ننگها و آلودگیهای یزید، بیش از آن است که در این مختصر بگنجد.[۷]

مدت حکومت‌ یزید، سه سال و هشت ماه بود و در سال ۶۴ در «حوارین‌» از اطراف دمشق مرد[۸] و در «باب الصغیر» دمشق دفن شد.[۹]

پانویس

  1. سفینة البحار ، ج ۱ ، ص ۵۲۸ .
  2. مروج الذهب ، ج ۳ ، ص ۶۷
  3. بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۳۲۵
  4. الغدیر ، ج ۱ ، ص ۲۴۸
  5. تذکرة الخواص ، ابن جوزی ، ص ۱۶۴
  6. مروج الذهب، ج ۳، ص ۶۹ تا ۷۲، العقد الفرید، ج ۵، ص ۱۳۹
  7. از جمله در این باره ر. ک‍ : حیاة الامام الحسین ج ۲ ، ص ۱۸۰ ، الغدیر ، ج ۱۰ ، ص ۲۴۸ تا ۲۵۶ . تاریخ مفصل اسلام ، عماد زاده ، ص ۲۶۷
  8. مروج الذهب ، ج ۳ ، ص ۵۳
  9. سفینة البحار ، ج ۱ ، ص ۵۸۲ .

منابع



11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها