آیه 15 سوره نحل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(معانی کلمات آیه)
 
سطر ۴۳: سطر ۴۳:
 
رواسى: رسو: ثبوت و رسوخ. راسى: ثابت و راسخ، رواسى جمع آن است.
 
رواسى: رسو: ثبوت و رسوخ. راسى: ثابت و راسخ، رواسى جمع آن است.
  
تميد: ميد: اضطراب چيز بزرگ. طبرسى اضطراب مطلق گفته است.«الميد الميل يمينا و شمالا و هو الاضطراب».<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref>
+
تميد: ميد: اضطراب چيز بزرگ. [[شیخ طبرسی|طبرسى]] اضطراب مطلق گفته است: «الميد الميل يمينا و شمالا و هو الاضطراب».<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref>
  
== تفسیر آیه ==
+
==تفسیر آیه==
 
<tabber>
 
<tabber>
 
  تفسیر نور=
 
  تفسیر نور=
سطر ۵۸: سطر ۵۸:
 
===نکته ها===  
 
===نکته ها===  
  
كوهها مايه تعادل و آرامش زمين هستند. «ميد» به معناى حركت به راست و چپ و اضطراب است. جمله‌ى‌ «أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ» يعنى كوهها سبب آرامش شما و جلوگيرى از لرزش‌
+
كوهها مايه تعادل و آرامش زمين هستند. «ميد» به معناى حركت به راست و چپ و اضطراب است. جمله‌ى‌ «أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ» يعنى كوهها سبب آرامش شما و جلوگيرى از لرزش‌ زمين هستند.
  
 
جلد 4 - صفحه 501
 
جلد 4 - صفحه 501
 
زمين هستند.
 
  
 
حضرت على عليه السلام درباره كوهها مى‌فرمايد: خداوند، جنبش زمين را با سنگ‌هاى بزرگ و كوههاى استوار، پايدار نمود. «1» بُن كوهها در جاى‌جاى آن فرو رفته و در سوراخ‌هاى آن خزيده است.
 
حضرت على عليه السلام درباره كوهها مى‌فرمايد: خداوند، جنبش زمين را با سنگ‌هاى بزرگ و كوههاى استوار، پايدار نمود. «1» بُن كوهها در جاى‌جاى آن فرو رفته و در سوراخ‌هاى آن خزيده است.
سطر ۷۳: سطر ۷۱:
  
 
1- كوهها، محصول يك تصادف كور نيست، بلكه بر اساس تدبير حكيمانه است.
 
1- كوهها، محصول يك تصادف كور نيست، بلكه بر اساس تدبير حكيمانه است.
 
 
«أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ»
 
«أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ»
  
سطر ۸۳: سطر ۸۰:
  
 
5- كوهها هم مايه‌ى هدايت ظاهرى‌اند وهم معنوى. «لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»
 
5- كوهها هم مايه‌ى هدايت ظاهرى‌اند وهم معنوى. «لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»
 
+
-----
 
«1». نهج‌البلاغه، خطبه 91.
 
«1». نهج‌البلاغه، خطبه 91.
  
سطر ۲۲۴: سطر ۲۲۱:
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
+
<div style="font-size:smaller"><references /></div>
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
+
 
* [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
+
*[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
* [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
+
*[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
* [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
+
*[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
* [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
+
*[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
* [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌
+
*[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
 +
*[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌
  
 
[[رده:آیات سوره نحل]]
 
[[رده:آیات سوره نحل]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۲

مشاهده آیه در سوره

وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<14 آیه 15 سوره نحل 16>>
سوره : سوره نحل (16)
جزء : 14
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

و نیز کوههای بزرگ را در زمین بنهاد تا زمین شما را به لرزه و اضطراب نیفکند و نهرها جاری کرد و راهها پدیدار ساخت تا مگر هدایت شوید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He cast firm mountains in the earth lest it should shake with you, and [made] streams and ways, so that you may be guided

معانی کلمات آیه

رواسى: رسو: ثبوت و رسوخ. راسى: ثابت و راسخ، رواسى جمع آن است.

تميد: ميد: اضطراب چيز بزرگ. طبرسى اضطراب مطلق گفته است: «الميد الميل يمينا و شمالا و هو الاضطراب».[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَ أَنْهاراً وَ سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «15»

وخداوند در زمين كوههايى استوار افكند تا زمين شما را نلرزاند و نهرهايى و راههايى (قرار داد) تا راه يابيد.

نکته ها

كوهها مايه تعادل و آرامش زمين هستند. «ميد» به معناى حركت به راست و چپ و اضطراب است. جمله‌ى‌ «أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ» يعنى كوهها سبب آرامش شما و جلوگيرى از لرزش‌ زمين هستند.

جلد 4 - صفحه 501

حضرت على عليه السلام درباره كوهها مى‌فرمايد: خداوند، جنبش زمين را با سنگ‌هاى بزرگ و كوههاى استوار، پايدار نمود. «1» بُن كوهها در جاى‌جاى آن فرو رفته و در سوراخ‌هاى آن خزيده است.

همان‌گونه كه اضطرابِ زمين، نياز به كوههاى عميق واستوار دارد، اضطرابِ ساكنان زمين نيز، نياز به انسان‌هاى استوار وخدايى دارد، تا مايه آرامش جامعه شوند. چنانكه در روايات آمده: «جعلهم الله اركان الارض ان تميد باهلها» «2» خداوند اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام را اركانِ زمين قرار داد تا اهل زمين را از اضطراب نجات دهند.

كوهها، در زندگى انسان نقش عمده‌اى دارند. با ذخيره‌كردن برف‌هاى زمستانى در دامنه‌هاى خود، سرچشمه‌ى نهرها وجويبارهاى بهارى مى‌شوند وبا شكل‌هاى مختلفى كه دارند همچون علامتِ راه، راهنماى مسافران قرار مى‌گيرند و اين نكته را وقتى مى‌فهميم كه فرض كنيم كلّ زمين، مسطّح و صاف بود.

پیام ها

1- كوهها، محصول يك تصادف كور نيست، بلكه بر اساس تدبير حكيمانه است. «أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ»

2- كوهها چون ثابت و استوار هستند، مى‌توانند مانع اضطراب و مايه آرامش زمين و ساكنانِ آن شوند. «رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ» (آرى كسى مى‌تواند جلوى ناآرامى و اضطرابِ جامعه را بگيرد كه خود ثابت‌قدم و استوار باشد.)

3- كوهها با سراشيبى دامنه‌هاى آن، سبب جريان آب در نهرها مى‌شوند. «أَنْهاراً»

4- كوهها، بر خلاف آنچه به نظر مى‌رسد، مانع راه نيستند، بلكه راهنماى راه هستند. «سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

5- كوهها هم مايه‌ى هدايت ظاهرى‌اند وهم معنوى. «لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»


«1». نهج‌البلاغه، خطبه 91.

«2». تفسير نورالثقلين.

جلد 4 - صفحه 502

(كوهها بهترين علامت راه در بيابان است و همچنين بهترين راه خداشناسى و توجّه به عظمت و قدرتِ خالق‌اند.)

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع