آیه 18 سوره انعام: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَب...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | القاهر: قهر: غلبه و ذليل كردن. «قهره قهرا: غلبه» قاهر: غالب.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | |
| − | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۱۴۸: | سطر ۱۴۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | + | |
| − | * [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم |
| − | * [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم |
| − | * [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول |
| − | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم |
| − | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش |
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
[[رده:آیات سوره انعام]] | [[رده:آیات سوره انعام]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۵
| <<17 | آیه 18 سوره انعام | 19>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
بگو: خداست که کمال اقتدار و توانایی را بر بندگان دارد و اوست که درستکار و آگاه است.
اوست که بر بندگانش چیره و غالب است، و او حکیم و آگاه است.
و اوست كه بر بندگان خويش چيره است، و اوست حكيم آگاه.
و اوست قاهرى بالاتر از همه بندگان خويش و دانا و آگاه است.
اوست که بر بندگان خود، قاهر و مسلّط است؛ و اوست حکیم آگاه!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
القاهر: قهر: غلبه و ذليل كردن. «قهره قهرا: غلبه» قاهر: غالب.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «18»
اوست كه بر بندگان خود قاهر و مسلط است و اوست حكيم آگاه.
نکته ها
كلمه‌ى «قهر»، به آن نوع غلبه‌اى گفته مى‌شود كه مقهور، ذليلِ قاهر باشد.
در آيه‌ى 14، ولايت و رزّاقيّت خدا مطرح بود: وَلِيًّا ... وَ هُوَ يُطْعِمُ در آيه‌ى 15، قهر و قيامت الهى: إِنِّي أَخافُ ... عَذابَ در آيه‌ى 16، نجات و رحمت خدايى: ... فَقَدْ رَحِمَهُ در آيه‌ى 17، حلّ مشكلات و رسيدن به خيرات: «فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ» و در اين آيه، قدرت مطلقه‌ى خدا مطرح است: «وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ»
پیام ها
1- از ديگران هراسى نداشته باشيم كه قدرت خدا فوق همه‌ى قدرت‌هاست. «وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ»
2- قدرت و قهاريّت خدا، همراه با حكمت و علم اوست. «الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ»
3- نفع و ضرر رساندن خداوند، بر اساس حكمت و آگاهى اوست. يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ ... يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ ... وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «18»
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ: و ذات قهار اوست قهر كننده، و غلبه نماينده فوق بندگان خود، يعنى او سبحانه استعلا و غالبيت دارد به قدرت و قهر بر همه مخلوقات وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ: و اوست فاعل آنچه بر وفق مصلحت و مقتضاى حكمت باشد، دانا و آگاه به حقايق احوال بندگان و مصالح امور ايشان از خير و شر و نفع و ضرر و مرض و صحت و ضيق و وسعت، پس قهاريت و غلبيت و استيلاى او به تعدى و ظلم نباشد، بلكه محض عدل و عدل محض است؛ با وجود فرط قهاريت، اراده امرى نفرمايد مگر آنكه موافق حكمت و مقتضاى مصلحت عباد باشد.
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمايد: بتحقيق خداوند متعال داناست به پنهانيها، و آگاه است از ضميرها. ذات سبحانى راست احاطه از حيث علم و قدرت به همه چيز از كليات و جزئيات، و او راست غلبه و تسلط به هر چيز از كائنات، و قدرت بر هر شى‌ء از مكوّنات، و چون ذات واجب الوجود بر سرائر و ضمائر شما آگاه و علم او احاطه دارد به همه احوال شما، پس بايد عمل كند عامل از شما در ايام مهلت خود، يعنى عمر، پيش از سرعت لحوق اجل او. و در زمان فراغت و حضور قبل از زمان مشغولى به اهوال قبور و نشور، و در زمان تنفس او قبل از آنكه گرفته شود راه نفس او. «1»
«1» نهج البلاغه، خطبه 86.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 238
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «18»
ترجمه
و او است غالب فوق بندگانش و او است درست كردار آگاه.
تفسير
تصوير غلبه بقدرت غير متناهيه است كه در آيه سابقه بآن اشاره شد بعلاوه بيان حكمت كامله خداوند در تدبير امور بندگان و احاطه علميه الهيه بجزئيات احوال عباد و سرائر آنها شده است تا مبرهن شود كه سزاوار است بنده در تمام امور اعتماد و اتّكال بحق نمايد و تفويض امور خويش را باو كند تا از همّ و غم فارغ و از خلق بى‌نياز شود و امور او بر وفق حكمت و صلاح منظم گردد و بخير دنيا و آخرت برسد ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ هُوَ القاهِرُ فَوق‌َ عِبادِهِ وَ هُوَ الحَكِيم‌ُ الخَبِيرُ «18»
و خداوند قاهر است بر سر تمام بنده‌گان خود و او است عالم بجميع حكم و مصالح و دانا است بجميع جزئيات و خصوصيات.
وَ هُوَ القاهِرُ قاهريت از صفات ذاتيه است و صفات كماليه عين ذات حق است، و توهّم اينكه از صفات فعليه است چون مقهوري بايد باشد تا خداوند بر او قاهر باشد مثل خالقية و رازقيت فاسد است.
توضيح كلام اينكه صفات ذاتيه دو قسم است: صفات صرفه مثل حي‌ّ، ازليت، ابديت، سرمديت. و صفات ذات اضافه مثل قادريت، عالميت. قادر اذ لا مقدور و عالم اذ لا معلوم پس قاهر اذ لا مقهور. و معناي قاهريت يعني تمام اشياء مقهور تحت قدرت او است و با قادر قريب المعني است.
فَوق‌َ عِبادِهِ فوقيت بمعني علو و ارتفاع و احاطه است مثل يَدُ اللّه‌ِ فَوق‌َ أَيدِيهِم فتح آيه 10.
وَ هُوَ الحَكِيم‌ُ با اينكه قدرت و غلبه و قهر او بر جميع بالذات باشد و هر چه بخواهد بكند ميتواند لكن عالم بجميع حكم و مصالح است و بر خلاف حكمت و مصلحت فعلي از او صادر نخواهد شد زيرا بر خلاف حكمت يا قبيح است اگر ذي مفسده باشد يا لغو است اگر بلا مصلحت باشد و هر دو محال است از او صادر شود و همين است معني عدل که يكي از اصول مذهب شيعه است الخبير خبير عالم بجزئيات است از ظاهر و باطن، از سري تا ثريّا، از مجردات و ماديات، نباتات جمادات، جن‌ّ، انس، ملك، حيوانات برّي و بحري با خبر است.
28
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
