مهیار دیلمی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
| − | {{شناسنامه شخصیت | + | {{شناسنامه شخصیت |
| − | |نام=علی بن محمد بن ارسلان | + | |نام کامل=علی بن محمد بن ارسلان |
| − | | | + | |زادروز= تاریخ تولد نامشخص |
| − | + | |زادگاه=ایران | |
| − | | | ||
|وفات= ۴۲۸ هجری قمری | |وفات= ۴۲۸ هجری قمری | ||
| − | | | + | |مدفن= [[بغداد]] |
| − | | | + | |آثار=دیوان شعر، [[قصیده لامیه]] |
}} | }} | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۳: | ||
==آثار مهیار دیلمی== | ==آثار مهیار دیلمی== | ||
| − | از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ [[قصیده | + | از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ [[قصیده لامیه]] كه [[ابن طاووس حلى]] شرحى به نام [[«الازهار»]] بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است. |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۵۰
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
| مهیار دیلمی | |
| نام کامل | علی بن محمد بن ارسلان |
| زادروز | تاریخ تولد نامشخص |
| زادگاه | ایران |
| وفات | ۴۲۸ هجری قمری |
| مدفن | بغداد |
| آثار |
دیوان شعر، قصیده لامیه |
اساتید و دین مهیار
ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین زرتشتى داشت سپس بدست سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در «ریحانة الادب» آمده كه او بدست شریف مرتضى ایمان آورده ولى در خدمت شریف رضى به تحصیل علم و ادب پرداخته است.
شعر مهیار دیلمی
وى مدتى متصدى امر كتابت آل بویه بود و در بغداد براى ترجمه ى مطالب از فارسى به عربى استخدام شد. وى شاعرى بزرگ بود و مقدم شاعران هم عصر خود به حساب مى آمد. وی اصلاً ایرانی و اهل بغداد بود لذا به او کاتب فارسی گفته‌اند.
او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى امام حسین علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى عباسى و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره كرد.
فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده كه «قصیده ى حائیه»اش معروف است.
آثار مهیار دیلمی
از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ قصیده لامیه كه ابن طاووس حلى شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است.
منابع
- ابو الحسن مهیار دیلمی،راسخون، بازیابی: 27 شهریور 1392.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
