قصاب کاشانی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''قصاب کاشانی، سعید''' * ملیت: ایرانی * قرن: 12 ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
* قرن: 12 | * قرن: 12 | ||
| − | (س دوازدهم ق)، شاعر، متخلص به قصاب. اهل كاشان و | + | (س دوازدهم ق)، شاعر، [[تخلص|متخلص]] به قصاب. اهل كاشان و حرفه ى وى قصابى بود. گویند كه عامى بوده و اشعار زیادى از دیگر شعرا از حفظ داشته است. او در مجلس شعرا حاضر مى شد و در گفتن [[غزل]]ها با آنها همكارى مى كرد. |
| − | معاصر و معاشر با صائب تبریزى بود و اشعار خود را نزد وى | + | معاصر و معاشر با [[صائب تبریزى]] بود و اشعار خود را نزد وى مى خواند و نزدش تلمذ مى كرد. قصاب با آن كه خط و سواد نداشت، [[دیوان]] شعرش به بیست هزار [[بیت]] مى‌رسید. |
| − | در آخر عمر شاعرى را كنار گذاشت و در [[مشهد]] مقدس تا آخر عمر ساكن بود و پس از درگذشت در آنجا دفن شد. در 1176 ق كلیات دیوانش در حدود یك هزار و پانصد بیت در | + | در آخر عمر شاعرى را كنار گذاشت و در [[مشهد]] مقدس تا آخر عمر ساكن بود و پس از درگذشت در آنجا دفن شد. در 1176 ق كلیات دیوانش در حدود یك هزار و پانصد بیت در كتابخانه ى احمدشاه، پادشاه دهلى بوده است. |
| − | در | + | در مجموعه ى دیوانهاى مجلس، حدود هشتصد بیت از [[غزل|غزلیات]]او (از ردیف الف تا د) موجود است. «دیوان» وى براى اولین بار در 1338 ش با تصحیح و مقدمه‌ى پرتو بیضایى به چاپ رسید. |
==منابع== | ==منابع== | ||
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج4، ص357. | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج4، ص357. | ||
| − | [[رده: | + | {{شعر فارسی}} |
| + | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
| + | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن دوازدهم]] | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۴
قصاب کاشانی، سعید
- ملیت: ایرانی
- قرن: 12
(س دوازدهم ق)، شاعر، متخلص به قصاب. اهل كاشان و حرفه ى وى قصابى بود. گویند كه عامى بوده و اشعار زیادى از دیگر شعرا از حفظ داشته است. او در مجلس شعرا حاضر مى شد و در گفتن غزلها با آنها همكارى مى كرد.
معاصر و معاشر با صائب تبریزى بود و اشعار خود را نزد وى مى خواند و نزدش تلمذ مى كرد. قصاب با آن كه خط و سواد نداشت، دیوان شعرش به بیست هزار بیت مى‌رسید.
در آخر عمر شاعرى را كنار گذاشت و در مشهد مقدس تا آخر عمر ساكن بود و پس از درگذشت در آنجا دفن شد. در 1176 ق كلیات دیوانش در حدود یك هزار و پانصد بیت در كتابخانه ى احمدشاه، پادشاه دهلى بوده است.
در مجموعه ى دیوانهاى مجلس، حدود هشتصد بیت از غزلیاتاو (از ردیف الف تا د) موجود است. «دیوان» وى براى اولین بار در 1338 ش با تصحیح و مقدمه‌ى پرتو بیضایى به چاپ رسید.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص357.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
