فخرالدین طریحی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''«فخرالدین طریحی»''' (۱۰۸۵-۹۷۹ ق)، فقیه، محدث، رجالی و لغت‌شناس بزرگ [[امامیه|امامیه]] در قرن یازدهم هجری و مؤلف کتاب معروف «[[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]» است. علامه طریحی در طول زندگی پربار خود علاوه بر خدمات بسیار ارزنده فرهنگی و اجتماعی به جهان [[اسلام]]، دانشمندان و محققان بسیاری را تربیت کرد که از آن جمله، [[علامه مجلسی]]، [[سید هاشم بحرانی|سید هاشم بحرانی]] و [[شیخ حر عاملی]] هستند. | |
| − | + | {{شناسنامه عالم | |
| + | ||نام کامل = فخرالدین طریحی | ||
| + | ||تصویر= | ||
| + | ||زادروز = ۹۷۹ قمری | ||
| + | |زادگاه = [[نجف]] | ||
| + | |وفات = ۱۰۸۵ قمری | ||
| + | |مدفن = نجف | ||
| + | |اساتید = شیخ محمدعلی طریحی، شیخ محمود مشرفی جزائری، سید امین‌الدین علی شولستانی، شیخ محمد نجفی،... | ||
| + | |شاگردان = [[علامه مجلسی]]، [[سید هاشم بحرانی|سید هاشم بحرانی]]، [[شیخ حر عاملی]]، [[سید نعمت الله جزائری|سید نعمة‌الله جزائری]]،... | ||
| + | |آثار = [[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]، الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج، الاربعون حدیثاً، تقلید المیت، التکمله والذیل والصلة للصحاح، جامع الفوائد، مشارق النور، [[منتخب طریحی (کتاب)|المنتخب فی جمع المراثی والخطب]]،... | ||
| + | }} | ||
==ولادت و خاندان== | ==ولادت و خاندان== | ||
| − | فخرالدین فرزند محمد بن علی در محله «آل طریح» [[نجف]] اشرف که امروزه به «محله براق» معروف است به دنیا آمد. مادر وی از شهر [[مشهد]] مقدس رضوی و پدرش اهل نجف بود.<ref>گلشن ابرار، جلد ۴، صفحه ۱۶۰، زندگی فخرالدین طریحی از نورالدین علی‌لو.</ref> | + | فخرالدین فرزند محمد بن علی در سال ۹۷۹ قمری در محله «آل طریح» [[نجف]] اشرف که امروزه به «محله براق» معروف است به دنیا آمد. مادر وی از شهر [[مشهد]] مقدس رضوی و پدرش اهل نجف بود.<ref>گلشن ابرار، جلد ۴، صفحه ۱۶۰، زندگی فخرالدین طریحی از نورالدین علی‌لو.</ref> |
| − | خانواده طریحی از خاندان های کهن و مشهور نجف بودند که بنابر نام جدّ اعلایشان طُریح، به طُریحی شهرت یافتند. نسب این خاندان به [[حبیب بن مظاهر اسدی|حبیب بن | + | خانواده طریحی از خاندان های کهن و مشهور نجف بودند که بنابر نام جدّ اعلایشان طُریح، به طُریحی شهرت یافتند. نسب این خاندان به [[حبیب بن مظاهر اسدی|حبیب بن مظاهر اسدی]] -صحابی مشهور [[امام علی]] و [[امام حسین]] علیهماالسلام-، می‌رسد. ظاهراً این خاندان پس از تخریب [[کوفه]] و در قرن ششم به نجف اشرف رفته اند. |
| − | == | + | ==تحصیل و استادان== |
| − | طریحی اوان جوانی را در [[نجف]] نزد پدرش و عمویش، محمدحسین طریحی گذراند. در ۱۰۶۲ از [[عراق]] به [[مکه]] رفت و شماری از آثار خود را در اثنای این سفر نگاشت. پس از آن به [[ایران]] سفر کرد. وی بنابر زمان تألیف آثارش در ۱۰۷۹ به [[مشهد]] رفته است. وی تألیف | + | طریحی اوان جوانی را در [[نجف]] نزد پدرش و عمویش، محمدحسین طریحی گذراند. در ۱۰۶۲ ق. از [[عراق]] به [[مکه]] رفت و شماری از آثار خود را در اثنای این سفر نگاشت. پس از آن به [[ایران]] سفر کرد. وی بنابر زمان تألیف آثارش در ۱۰۷۹ به [[مشهد]] رفته است. وی تألیف «ایضاح الحساب» را در ۱۰۸۳ ق. در [[اصفهان]] به پایان رسانده، که نشان می دهد مدتی نیز در اصفهان اقامت داشته است. او پس از سفر به چند شهر دیگر، به نجف بازگشت.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل "طریحی" از قاسم درزی.</ref> |
| − | علامه طریحی | + | علامه طریحی با فراگیری علوم در رشته‌های مختلف، اندیشه و قلب خود را بارور ساخت. در اینجا به نام چند تن از آن‌ها اشاره می‌‌شود: |
#شیخ محمدعلی طریحی | #شیخ محمدعلی طریحی | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۳۱: | ||
==تدریس و شاگردان== | ==تدریس و شاگردان== | ||
| − | طریحی شاگردان بسیاری از ملت‌های مختلف به دور خود جمع نموده و از خود نامداران عالی مقداری را به یادگار گذارد. درس وی در [[حوزه علمیه]] نجف یکی از درس‌های پرجمعیت بود. درس و بحث او فقط در شهر نجف محدود نبود بلکه از شهرهای نجف و [[کربلا]] فراتر رفته، در شهرهایی همچون [[مشهد]] مقدس، | + | طریحی شاگردان بسیاری از ملت‌های مختلف به دور خود جمع نموده و از خود نامداران عالی مقداری را به یادگار گذارد. درس وی در [[حوزه علمیه]] نجف یکی از درس‌های پرجمعیت بود. درس و بحث او فقط در شهر نجف محدود نبود بلکه از شهرهای [[نجف]] و [[کربلا]] فراتر رفته، در شهرهایی همچون [[مشهد]] مقدس، [[اصفهان]] و [[شیراز]] نیز ادامه داشت و در آن شهرها به تدریس می‌‌پرداخت و به عده‌ای که شایسته بودند، [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] نقل [[حدیث]] می‌‌داد. برخی از شاگردان و یا کسانی که از وی روایت کرده‌اند، عبارتند از: |
| − | + | #[[علامه مجلسی]] | |
| − | |||
| − | #[[علامه مجلسی]] | ||
#[[سید هاشم بحرانی|سید هاشم بن سلیمان بحرانی]] | #[[سید هاشم بحرانی|سید هاشم بن سلیمان بحرانی]] | ||
| + | #[[شیخ حر عاملی]] | ||
| + | #[[سید نعمت الله جزائری|سید نعمة‌الله جزائری]] | ||
#شیخ صفی‌الدین | #شیخ صفی‌الدین | ||
#شیخ حسام‌الدین بن جمال‌الدین طریحی | #شیخ حسام‌الدین بن جمال‌الدین طریحی | ||
| − | |||
#شیخ محمدامین بن محمدعلی کاظمی | #شیخ محمدامین بن محمدعلی کاظمی | ||
#مولی محمدطاهر بن محمدحسن نجفی | #مولی محمدطاهر بن محمدحسن نجفی | ||
#شیخ محمد بن عبدالرحمن بن حلی | #شیخ محمد بن عبدالرحمن بن حلی | ||
#شیخ عنایت‌الله بن محمدحسین مشهدی | #شیخ عنایت‌الله بن محمدحسین مشهدی | ||
| − | |||
#سید محمد بن اسماعیل نجفی | #سید محمد بن اسماعیل نجفی | ||
#سید محمود بن فتح الله نجفی کاظمی | #سید محمود بن فتح الله نجفی کاظمی | ||
| سطر ۴۰: | سطر ۴۸: | ||
#جمال‌الدین بن محمدعلی طریحی | #جمال‌الدین بن محمدعلی طریحی | ||
#شیخ شمس‌الدین بن فخرالدین طریحی | #شیخ شمس‌الدین بن فخرالدین طریحی | ||
| − | #شیخ محمد بحرانی.<ref>مطلع البدرین، ص د؛ ماضی النجف و حاضرها، ج ۲، ص ۴۵۵؛ | + | #شیخ محمد بحرانی.<ref>مطلع البدرین، ص د؛ ماضی النجف و حاضرها، ج ۲، ص ۴۵۵؛ ریحانة الادب، ج ۴، ص ۵۵ـ۵۳.</ref> |
==آثار و تألیفات== | ==آثار و تألیفات== | ||
| − | + | آثار متعددی در موضوعات [[اصول فقه|اصول]]، [[فقه]] و [[رجال]] از فخرالدین طریحی بر جای مانده است، از جمله: | |
| − | + | #[[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]: در این کتاب ابتدا [[آیه|آیات قرآنی]] و [[احادیث]] و بعد از آن‌ها مطالب مورد نیاز ـ که اشاره کردن به آن لازم بوده ـ مورد پژوهش قرار گرفته است، مانند اشاره به نام‌های [[انبیاء]]، [[محدث|محدثان]]، پادشاهان و شخصیت‌های معروف تاریخی و موارد غیرلغوی دیگری همچون [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، عقاید و شرح [[حدیث]]. در حقیقت می‌‌توان این کتاب بی‌نظیر را راهی به اقیانوس بیکران [[علوم قرآنی]] و [[علوم حدیث|حدیثی]] دانست. | |
#الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج | #الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج | ||
#الادله الداله علی مشروعیه العمل بالظن المستفاد من الکتاب والسنه؛ دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] رحمه الله به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به شماره ۱/۳۸۳ موجود است. | #الادله الداله علی مشروعیه العمل بالظن المستفاد من الکتاب والسنه؛ دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] رحمه الله به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به شماره ۱/۳۸۳ موجود است. | ||
#الاربعون حدیثاً، چهل [[حدیث]]؛ یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شمار ۳/۲۱۱۵ موجود است. | #الاربعون حدیثاً، چهل [[حدیث]]؛ یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شمار ۳/۲۱۱۵ موجود است. | ||
#ایضاح الاحباب فی شرح خلاصه الحساب، در علم حساب | #ایضاح الاحباب فی شرح خلاصه الحساب، در علم حساب | ||
| − | #ترتیب «[[خلاصة الاقوال (کتاب)| | + | #ترتیب «[[خلاصة الاقوال (کتاب)|خلاصة الاقوال]]» [[علامه حلی]] |
| − | #ترتیب مشیخه [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]] | + | #ترتیب مشیخه [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]] [[شیخ صدوق]] |
#تحفة الوارد و عقال الشارد، در علم لغت | #تحفة الوارد و عقال الشارد، در علم لغت | ||
#تحفة الاخوان فی تقویه الایمان؛ این کتاب خطی منسوب به وی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره ۵۵۷ موجود است. | #تحفة الاخوان فی تقویه الایمان؛ این کتاب خطی منسوب به وی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره ۵۵۷ موجود است. | ||
| سطر ۶۱: | سطر ۶۹: | ||
#المستطرفات فی شرح نهج الهداه، در شرح «[[نهج البلاغة (کتاب)|نهج البلاغه]]» | #المستطرفات فی شرح نهج الهداه، در شرح «[[نهج البلاغة (کتاب)|نهج البلاغه]]» | ||
#مشارق النور، معروف به «مشارق الطریحیه» [[تفسیر قرآن|تفسیر]] مختصر در [[قرآن]] | #مشارق النور، معروف به «مشارق الطریحیه» [[تفسیر قرآن|تفسیر]] مختصر در [[قرآن]] | ||
| − | # | + | #[[منتخب طریحی (کتاب)|المنتخب فی جمع المراثی والخطب]] یا المقتل. |
| − | |||
| − | علامه طریحی بعد از خود کتابخانه‌ای به یادگار گذارد که به «خزانه فخریه» معروف گشت. این گنجینه کتب از قدیمی‌‌ترین مخزن‌های کتاب بعد از خزانه غرویه در [[نجف]] و دارای آثار نفیس و گرانبهایی بود که اکثر آن‌ها را علامه در زمان خود وقف طلاب علوم دینی | + | علامه فخرالدین طریحی بعد از خود کتابخانه‌ای به یادگار گذارد که به «خزانه فخریه» معروف گشت. این گنجینه کتب از قدیمی‌‌ترین مخزن‌های کتاب بعد از خزانه غرویه در [[نجف]] و دارای آثار نفیس و گرانبهایی بود که اکثر آن‌ها را علامه در زمان خود [[وقف]] طلاب علوم دینی نمود. اما بعد از وفات وی کتاب‌هایش در اثر بی‌توجهی ورثه، بسیاری از آن‌ها از بین رفته و تباه شده است!<ref>مقدمه تفسیر غریب القرآن؛ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص ۸۵۳.</ref> |
==وفات== | ==وفات== | ||
| − | علامه طریحی در اواخر عمر شریف خود در رماحیه رحل اقامت افکند و [[مرجعیت|مرجع]] تقلید و عالم آن شهر به حساب می‌‌آمد و به اقامه [[نماز جماعت|جماعت]] و رسیدگی به امور مردم می‌‌پرداخت.<ref>مقدمه مجمع البرحین، ص ۱۲، مقدمه تفسیر غریب القرآن، ص: کر.</ref> وی سرانجام در سال ۱۰۸۵ در رماحیه وفات نمود و جنازه اش در [[نجف]] اشرف مدفون شد.<ref> [http://www.shaaer.com/articles/viewarticle-26868.aspx فخرالدین طریحی، پایگاه شعائر]، بازیابی: ۹ اسفند ۱۳۹۱.</ref> | + | علامه فخرالدین طریحی در اواخر عمر شریف خود در رماحیه رحل اقامت افکند و [[مرجعیت|مرجع]] تقلید و عالم آن شهر به حساب می‌‌آمد و به اقامه [[نماز جماعت|جماعت]] و رسیدگی به امور مردم می‌‌پرداخت.<ref>مقدمه مجمع البرحین، ص ۱۲، مقدمه تفسیر غریب القرآن، ص: کر.</ref> وی سرانجام در سال ۱۰۸۵ ق. در رماحیه وفات نمود و جنازه اش در [[نجف]] اشرف مدفون شد.<ref> [http://www.shaaer.com/articles/viewarticle-26868.aspx فخرالدین طریحی، پایگاه شعائر]، بازیابی: ۹ اسفند ۱۳۹۱.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۷۵: | سطر ۸۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، ج ۴، ص ۱۶۰، "زندگی فخرالدین طریحی" از نورالدین علی‌لو. |
| − | * | + | *دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل "طریحی" از قاسم درزی. |
| − | + | *"فخرالدین طریحی"، پایگاه شعائر. | |
| − | [[رده: | + | [[رده:علمای قرن یازدهم]][[رده:علماء شیعه]][[رده:رجالیون]][[رده:اصولیون]][[رده:لغت شناسان]][[رده:فقیهان]][[رده:مدفونین در نجف]] |
| − | [[رده:رجالیون]] | ||
| − | [[رده:اصولیون]] | ||
| − | [[رده:فقیهان]] | ||
| − | [[رده: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۴
«فخرالدین طریحی» (۱۰۸۵-۹۷۹ ق)، فقیه، محدث، رجالی و لغت‌شناس بزرگ امامیه در قرن یازدهم هجری و مؤلف کتاب معروف «مجمع البحرین» است. علامه طریحی در طول زندگی پربار خود علاوه بر خدمات بسیار ارزنده فرهنگی و اجتماعی به جهان اسلام، دانشمندان و محققان بسیاری را تربیت کرد که از آن جمله، علامه مجلسی، سید هاشم بحرانی و شیخ حر عاملی هستند.
| نام کامل | فخرالدین طریحی |
| زادروز | ۹۷۹ قمری |
| زادگاه | نجف |
| وفات | ۱۰۸۵ قمری |
| مدفن | نجف |
|
| |
| اساتید |
شیخ محمدعلی طریحی، شیخ محمود مشرفی جزائری، سید امین‌الدین علی شولستانی، شیخ محمد نجفی،... |
| شاگردان |
علامه مجلسی، سید هاشم بحرانی، شیخ حر عاملی، سید نعمة‌الله جزائری،... |
| آثار |
مجمع البحرین، الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج، الاربعون حدیثاً، تقلید المیت، التکمله والذیل والصلة للصحاح، جامع الفوائد، مشارق النور، المنتخب فی جمع المراثی والخطب،... |
محتویات
ولادت و خاندان
فخرالدین فرزند محمد بن علی در سال ۹۷۹ قمری در محله «آل طریح» نجف اشرف که امروزه به «محله براق» معروف است به دنیا آمد. مادر وی از شهر مشهد مقدس رضوی و پدرش اهل نجف بود.[۱]
خانواده طریحی از خاندان های کهن و مشهور نجف بودند که بنابر نام جدّ اعلایشان طُریح، به طُریحی شهرت یافتند. نسب این خاندان به حبیب بن مظاهر اسدی -صحابی مشهور امام علی و امام حسین علیهماالسلام-، می‌رسد. ظاهراً این خاندان پس از تخریب کوفه و در قرن ششم به نجف اشرف رفته اند.
تحصیل و استادان
طریحی اوان جوانی را در نجف نزد پدرش و عمویش، محمدحسین طریحی گذراند. در ۱۰۶۲ ق. از عراق به مکه رفت و شماری از آثار خود را در اثنای این سفر نگاشت. پس از آن به ایران سفر کرد. وی بنابر زمان تألیف آثارش در ۱۰۷۹ به مشهد رفته است. وی تألیف «ایضاح الحساب» را در ۱۰۸۳ ق. در اصفهان به پایان رسانده، که نشان می دهد مدتی نیز در اصفهان اقامت داشته است. او پس از سفر به چند شهر دیگر، به نجف بازگشت.[۲]
علامه طریحی با فراگیری علوم در رشته‌های مختلف، اندیشه و قلب خود را بارور ساخت. در اینجا به نام چند تن از آن‌ها اشاره می‌‌شود:
- شیخ محمدعلی طریحی
- شیخ محمدحسین طریحی
- شیخ محمود بن حسام مشرفی جزائری
- سید امین الدین علی شولستانی
- شیخ محمد بن جابر نجفی
تدریس و شاگردان
طریحی شاگردان بسیاری از ملت‌های مختلف به دور خود جمع نموده و از خود نامداران عالی مقداری را به یادگار گذارد. درس وی در حوزه علمیه نجف یکی از درس‌های پرجمعیت بود. درس و بحث او فقط در شهر نجف محدود نبود بلکه از شهرهای نجف و کربلا فراتر رفته، در شهرهایی همچون مشهد مقدس، اصفهان و شیراز نیز ادامه داشت و در آن شهرها به تدریس می‌‌پرداخت و به عده‌ای که شایسته بودند، اجازه نقل حدیث می‌‌داد. برخی از شاگردان و یا کسانی که از وی روایت کرده‌اند، عبارتند از:
- علامه مجلسی
- سید هاشم بن سلیمان بحرانی
- شیخ حر عاملی
- سید نعمة‌الله جزائری
- شیخ صفی‌الدین
- شیخ حسام‌الدین بن جمال‌الدین طریحی
- شیخ محمدامین بن محمدعلی کاظمی
- مولی محمدطاهر بن محمدحسن نجفی
- شیخ محمد بن عبدالرحمن بن حلی
- شیخ عنایت‌الله بن محمدحسین مشهدی
- سید محمد بن اسماعیل نجفی
- سید محمود بن فتح الله نجفی کاظمی
- شیخ عبدالواحد بن محمد بورانی نجفی
- جمال‌الدین بن محمدعلی طریحی
- شیخ شمس‌الدین بن فخرالدین طریحی
- شیخ محمد بحرانی.[۳]
آثار و تألیفات
آثار متعددی در موضوعات اصول، فقه و رجال از فخرالدین طریحی بر جای مانده است، از جمله:
- مجمع البحرین: در این کتاب ابتدا آیات قرآنی و احادیث و بعد از آن‌ها مطالب مورد نیاز ـ که اشاره کردن به آن لازم بوده ـ مورد پژوهش قرار گرفته است، مانند اشاره به نام‌های انبیاء، محدثان، پادشاهان و شخصیت‌های معروف تاریخی و موارد غیرلغوی دیگری همچون تفسیر، عقاید و شرح حدیث. در حقیقت می‌‌توان این کتاب بی‌نظیر را راهی به اقیانوس بیکران علوم قرآنی و حدیثی دانست.
- الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج
- الادله الداله علی مشروعیه العمل بالظن المستفاد من الکتاب والسنه؛ دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی رحمه الله به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به شماره ۱/۳۸۳ موجود است.
- الاربعون حدیثاً، چهل حدیث؛ یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شمار ۳/۲۱۱۵ موجود است.
- ایضاح الاحباب فی شرح خلاصه الحساب، در علم حساب
- ترتیب «خلاصة الاقوال» علامه حلی
- ترتیب مشیخه من لایحضره الفقیه شیخ صدوق
- تحفة الوارد و عقال الشارد، در علم لغت
- تحفة الاخوان فی تقویه الایمان؛ این کتاب خطی منسوب به وی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره ۵۵۷ موجود است.
- تقلید المیت؛ رساله‌ای در مسائل تقلید از مجتهد مرده
- التکمله والذیل والصله للصحاح جوهری، در لغت
- جامع المقال فیما یتعلق باحوال الدرایه والرجال (تمییز مشترکات من الرجال)؛ این کتاب در موضوع خود، اولین نوشته می‌‌باشد که در سال ۱۰۵۳ ق. تألیف و در سال ۱۳۵۵ ش در تهران توسط انتشارات جعفری منتشر شده است.
- جامع الفوائد: رد بر اخباری‌گری و اندیشه‌های میرزا محمدامین استرآبادی. دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه آیت الله مرعشی رحمه الله علیه به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات تهران به شماره ۳/۳۸۳ موجود است.
- جواهر المطالب فی فضائل الامام علی بن ابی طالب علیه‌السلام به احتمال قوی این کتاب همان «الاربعون حدیثا» است.
- المستطرفات فی شرح نهج الهداه، در شرح «نهج البلاغه»
- مشارق النور، معروف به «مشارق الطریحیه» تفسیر مختصر در قرآن
- المنتخب فی جمع المراثی والخطب یا المقتل.
علامه فخرالدین طریحی بعد از خود کتابخانه‌ای به یادگار گذارد که به «خزانه فخریه» معروف گشت. این گنجینه کتب از قدیمی‌‌ترین مخزن‌های کتاب بعد از خزانه غرویه در نجف و دارای آثار نفیس و گرانبهایی بود که اکثر آن‌ها را علامه در زمان خود وقف طلاب علوم دینی نمود. اما بعد از وفات وی کتاب‌هایش در اثر بی‌توجهی ورثه، بسیاری از آن‌ها از بین رفته و تباه شده است![۴]
وفات
علامه فخرالدین طریحی در اواخر عمر شریف خود در رماحیه رحل اقامت افکند و مرجع تقلید و عالم آن شهر به حساب می‌‌آمد و به اقامه جماعت و رسیدگی به امور مردم می‌‌پرداخت.[۵] وی سرانجام در سال ۱۰۸۵ ق. در رماحیه وفات نمود و جنازه اش در نجف اشرف مدفون شد.[۶]
پانویس
- ↑ گلشن ابرار، جلد ۴، صفحه ۱۶۰، زندگی فخرالدین طریحی از نورالدین علی‌لو.
- ↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل "طریحی" از قاسم درزی.
- ↑ مطلع البدرین، ص د؛ ماضی النجف و حاضرها، ج ۲، ص ۴۵۵؛ ریحانة الادب، ج ۴، ص ۵۵ـ۵۳.
- ↑ مقدمه تفسیر غریب القرآن؛ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص ۸۵۳.
- ↑ مقدمه مجمع البرحین، ص ۱۲، مقدمه تفسیر غریب القرآن، ص: کر.
- ↑ فخرالدین طریحی، پایگاه شعائر، بازیابی: ۹ اسفند ۱۳۹۱.
منابع
- گلشن ابرار، ج ۴، ص ۱۶۰، "زندگی فخرالدین طریحی" از نورالدین علی‌لو.
- دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل "طریحی" از قاسم درزی.
- "فخرالدین طریحی"، پایگاه شعائر.
