عبدالله بن یحیی الکاهلی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ عبدالله بن يحيى الكاهلى الكوفى را به عبدالله بن یحیی الکاهلی منتقل کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
عبدالله بن یحیى الکاهلى الکوفى برادر اسحاق، هر دو از روات حضرت [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] علیهماالسلام مى‌باشند و عبدالله وجاهت داشت نزد حضرت کاظم علیه‌السلام و آن حضرت سفارش او را به [[علی بن یقطین|على بن یقطین]] کرده بود و به او فرموده بود که ضمانت کن براى من کفالت کاهلى و عیال او را تا ضامن شوم براى تو [[بهشت]] را.  
+
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = عبدالله بن یحیى الکاهلى
 +
||تصویر=
 +
||زادروز =  قرن دوم هجری
 +
|زادگاه =  [[کوفه]]
 +
|وفات = 
 +
|مدفن = 
 +
|اساتید =  [[محمد بن مسلم ثقفی کوفی]]،...
 +
|شاگردان =  [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]]، [[زکریا بن آدم]]،...
 +
|آثار = کتاب الحدیث،...
 +
}}
 +
'''«عبدالله بن یحیى الکاهلى الکوفى»'''، از راویان موثق [[شیعه]] در قرن دوم هجری و از اصحاب [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] علیهماالسلام است. او نزد حضرت کاظم علیه‌السلام وجاهت داشت و امام او را از حسن عاقبت و سرانجام نیکو خبر داده بود.
  
على قبول کرد و پیوسته طعام و پول و سایر نفقات شهریه براى ایشان مى‌داد و چندان بر کاهلى نعمت عطا مى‌کرد که عیالات و قرابات او را فرو مى‌گرفت و ایشان مستغنى بودند تا کاهلى وفات کرد.
+
==جایگاه عبدالله کاهلی نزد ائمه==
  
و کاهلى قبل از وفات خود به [[حج]] رفت و خدمت حضرت [[امام کاظم|امام موسى]] علیه‌السلام وارد شد، حضرت به او فرمود: عمل خیر به جا آور در این سال یعنى اهتمامت در عمل خیر زیادتر باشد. همانا اجل تو نزدیک شده.
+
ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی، نزد [[ائمه]] علیهم السلام دارای قرب و منزلتی بوده است. [[امام کاظم]] علیه‌السلام او را بسیار دوست می‌داشت، آن‌چنان‌که به [[علی بن یقطین]] فرمود: تو زندگی عبدالله کاهلی و عیال او را تضمین کن، تا من هم [[بهشت]] را برای تو ضمانت می‌کنم. و ابن یقطین به دستور امام عمل کرد و حتی خویشاوندان نزدیک او را مورد توجه قرار داد و عطایا و بخشش‌هایی را به سوی آنان روانه ساخت و پس از مرگ کاهلی نیز همچنان هزینه زندگی خانواده او را تامین می‌کرده است.<ref>کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.</ref>
  
کاهلى گریست، حضرت فرمود: براى چه مى‌گریى؟ گفت: براى آن که خبر [[مرگ]] به من دادى، فرمود: بشارت باد تو را! تو از [[شیعه|شیعیان]] مایى و امر تو به خیر است، راوى گفت: که بعد از این زنده نماند عبدالله مگر زمان کمى، پس وفات کرد.<ref> تنقیح المقال،‌ ۲: ۲۲۳-۲۲۴.</ref>
+
کاهلى قبل از وفات خود به [[حج]] رفت و خدمت [[امام کاظم]] علیه‌السلام وارد شد، آن حضرت به او فرمود: امسال کار نیکو زیاد انجام ده که [[اجل]] تو نزدیک شده است. کاهلی از شنیدن این کلام به گریه افتاد. امام پرسید: چرا گریه می‌کنی؟ کاهلی گفت: جانم به قربان شما، خبر از [[مرگ]] من می‌دهید! امام فرمود: مژده باد ترا که تو از [[شیعه|شیعیان]] ما و مردی عاقبت به خیر هستی. آنگاه کاهلی مدت زیادی زنده نماند تا از دنیا رفت.<ref>حسن حلی، رجال ابن داوود، ص۱۲۵؛ عبدالله مامقانی، تنقیح المقال،‌ ج۲ ص۲۲۳-۲۲۴.</ref> به همین دلیل او را محدثی ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref>
  
 +
==جایگاه علمی و روایی==
 +
 +
عبدالله بن یحیی کاهلی، از اصحاب [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] (علیهماالسلام) بود<ref>برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۲؛ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۵۷.</ref> و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۱.</ref> او علاوه بر امامان، از بزرگانی چون [[محمد بن مسلم ثقفی کوفی|محمد بن مسلم]] نیز روایت نقل کرده است.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref>
 +
 +
راویان بزرگی چون [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]] و [[زکریا بن آدم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.</ref>
 +
 +
عبدالله الکاهلی کتابی در [[حدیث]] گردآورده،<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.</ref> که برخی ثقات برجسته و [[اصحاب اجماع]] از جمله [[احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی|احمد بن محمد بن ابی نصر]] آن را روایت کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۰۲؛ محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۶، ص۶۵۹.</ref> همچنین از عبدالله بن یحیی الکاهلی، به روایت [[هارون بن موسی تلعکبری]] ۱۳ حدیث -به واسطه و یا بی‌واسطه- از امامان نقل شده است.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
*"عبدالله الکاهلی"، پژوهشگاه دائرةالمعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۵.
 +
*[[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]]، شیخ عباس قمی، قسمت دوم، باب دهم: در تاریخ حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام.
 +
*"راویان امام صادق علیه‌السلام"، سایت مجمع جهانی شیعه‌شناسی.   
 +
*"کتاب عبدالله الکاهلی"، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  
* [[شیخ عباس قمی]]، [[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]] قسمت دوم، باب دهم: در تاریخ حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام.
+
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]  
 
+
[[رده:اصحاب امام صادق علیه السلام]][[رده:اصحاب امام کاظم علیه السلام]]
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
+
[[رده:علمای قرن دوم]][[رده:راویان حدیث]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۸

نام کامل عبدالله بن یحیى الکاهلى
زادروز قرن دوم هجری
زادگاه کوفه

Line.png

اساتید

محمد بن مسلم ثقفی کوفی،...

شاگردان

حسن بن محبوب، محمد بن سنان، زکریا بن آدم،...

آثار

کتاب الحدیث،...

«عبدالله بن یحیى الکاهلى الکوفى»، از راویان موثق شیعه در قرن دوم هجری و از اصحاب امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام است. او نزد حضرت کاظم علیه‌السلام وجاهت داشت و امام او را از حسن عاقبت و سرانجام نیکو خبر داده بود.

جایگاه عبدالله کاهلی نزد ائمه

ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی، نزد ائمه علیهم السلام دارای قرب و منزلتی بوده است. امام کاظم علیه‌السلام او را بسیار دوست می‌داشت، آن‌چنان‌که به علی بن یقطین فرمود: تو زندگی عبدالله کاهلی و عیال او را تضمین کن، تا من هم بهشت را برای تو ضمانت می‌کنم. و ابن یقطین به دستور امام عمل کرد و حتی خویشاوندان نزدیک او را مورد توجه قرار داد و عطایا و بخشش‌هایی را به سوی آنان روانه ساخت و پس از مرگ کاهلی نیز همچنان هزینه زندگی خانواده او را تامین می‌کرده است.[۱]

کاهلى قبل از وفات خود به حج رفت و خدمت امام کاظم علیه‌السلام وارد شد، آن حضرت به او فرمود: امسال کار نیکو زیاد انجام ده که اجل تو نزدیک شده است. کاهلی از شنیدن این کلام به گریه افتاد. امام پرسید: چرا گریه می‌کنی؟ کاهلی گفت: جانم به قربان شما، خبر از مرگ من می‌دهید! امام فرمود: مژده باد ترا که تو از شیعیان ما و مردی عاقبت به خیر هستی. آنگاه کاهلی مدت زیادی زنده نماند تا از دنیا رفت.[۲] به همین دلیل او را محدثی ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۳]

جایگاه علمی و روایی

عبدالله بن یحیی کاهلی، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بود[۴] و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است.[۵] او علاوه بر امامان، از بزرگانی چون محمد بن مسلم نیز روایت نقل کرده است.[۶]

راویان بزرگی چون حسن بن محبوب، محمد بن سنان و زکریا بن آدم از او روایت کرده‌اند.[۷]

عبدالله الکاهلی کتابی در حدیث گردآورده،[۸] که برخی ثقات برجسته و اصحاب اجماع از جمله احمد بن محمد بن ابی نصر آن را روایت کرده‌اند.[۹] همچنین از عبدالله بن یحیی الکاهلی، به روایت هارون بن موسی تلعکبری ۱۳ حدیث -به واسطه و یا بی‌واسطه- از امامان نقل شده است.

پانویس

  1. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.
  2. حسن حلی، رجال ابن داوود، ص۱۲۵؛ عبدالله مامقانی، تنقیح المقال،‌ ج۲ ص۲۲۳-۲۲۴.
  3. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
  4. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۲؛ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۵۷.
  5. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۱.
  6. مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
  7. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.
  8. آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.
  9. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۰۲؛ محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۶، ص۶۵۹.

منابع

  • "عبدالله الکاهلی"، پژوهشگاه دائرةالمعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۵.
  • منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، قسمت دوم، باب دهم: در تاریخ حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام.
  • "راویان امام صادق علیه‌السلام"، سایت مجمع جهانی شیعه‌شناسی.
  • "کتاب عبدالله الکاهلی"، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه