آیه 11 سوره طه: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۶۱: | سطر ۶۱: | ||
نام موسى در بيست سوره و 136 مرتبه در قرآن آمده وماجراى موسى عليه السلام از بزرگ‌ترين | نام موسى در بيست سوره و 136 مرتبه در قرآن آمده وماجراى موسى عليه السلام از بزرگ‌ترين | ||
| − | |||
| − | |||
جلد 5 - صفحه 327 | جلد 5 - صفحه 327 | ||
| سطر ۷۷: | سطر ۷۵: | ||
1- چه بسا انسان به قصد كارى گام برمى‌دارد، امّا به نتيجه ديگرى مى‌رسد. | 1- چه بسا انسان به قصد كارى گام برمى‌دارد، امّا به نتيجه ديگرى مى‌رسد. | ||
| − | |||
آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ ... نُودِيَ | آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ ... نُودِيَ | ||
| سطر ۹۱: | سطر ۸۸: | ||
5- رابطه‌ى عميق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى‌هاست. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» | 5- رابطه‌ى عميق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى‌هاست. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» | ||
| − | + | ----- | |
«1». نساء، 164. | «1». نساء، 164. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳
| <<10 | آیه 11 سوره طه | 12>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
چون موسی به آن آتش نزدیک شد (در میان درختی آتشی روشن دید و از آنجا) ندا شد که ای موسی،
پس چون به آن آتش رسید، ندا داده شد: ای موسی!
پس چون بدان رسيد، ندا داده شد كه: «اى موسى،
چون نزد آتش آمد، ندا داده شد: اى موسى،
هنگامی که نزد آتش آمد، ندا داده شد که: «ای موسی!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«نُودِیَ»: صدا زده شد. مجهول (نادی) است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَلَمَّا أَتاها نُودِيَ يا مُوسى «11»
پس همين كه نزد آتش آمد، ندا داده شد: اى موسى!
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً «12»
همانا من پروردگار تو هستم. پس كفش خود را بيرون آور، به درستى كه تو در سرزمين مقدّس «طُوى» هستى.
نکته ها
نام موسى در بيست سوره و 136 مرتبه در قرآن آمده وماجراى موسى عليه السلام از بزرگ‌ترين
جلد 5 - صفحه 327
داستان‌هاى قرآن است، زيرا حدود نهصد آيه از قرآن را به خود اختصاص داده است.
كلمه «ربّ» كه از اسماى حسناى الهى است، بيش از 970 مرتبه در قرآن آمده است و خداوند در اوّلين تجلّى بر حضرت موسى عليه السلام خودش را با اين نام به او معرفى فرمود. «إِنِّي أَنَا رَبُّكَ» وچون نبوّت حضرت موسى عليه السلام با ندا و كلام الهى آغاز شد، لذا او را كليم اللّه مى‌نامند. «وَ كَلَّمَ اللَّهُ مُوسى تَكْلِيماً» «1»
«وادى الْمُقَدَّسِ» به مكان دور از عيب و گناه اطلاق مى‌گردد و «طُوىً» يعنى چيزى يا جايى كه با بركت آميخته شده است.
در حديثى مى‌خوانيم كه مراد از كندن دو كفش، دل كندن از دو نگرانى است: يكى نگرانى از وضع همسر در آن سرما و ديگرى، نگرانى از شرّ فرعون. «2» بعضى نيز آن را اشاره به همسر و فرزند و يا حبّ دنيا و آخرت دانسته‌اند. در تورات كنونى نيز عبارت «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» به همين تعبير آمده است. «3»
پیام ها
1- چه بسا انسان به قصد كارى گام برمى‌دارد، امّا به نتيجه ديگرى مى‌رسد. آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ ... نُودِيَ
رفت موسى كآتشى آرد بدست
آتشى ديد او كه از آتش بِرَست
2- همين كه اراده‌ى خداوند بر تحقّق چيزى تعلّق گرفت، تمام وسايل به خدمت آن هدف درمى‌آيند. (تاريكى شب، باردارى همسر، گم‌كردن راه، ديدن آتش، همه مقدّمه جذب موسى عليه السلام و ارائه وحى و نبوّت به او در ميعادگاه الهى شد.)
3- هر كجا كه ناباورى احساس مى‌شود، بايد تأكيد بيشترى كرد. «إِنِّي أَنَا رَبُّكَ»
4- آثار قداست و معنويت كار بايد در ظاهر افراد نيز پيدا باشد. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ»
5- رابطه‌ى عميق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى‌هاست. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ»
«1». نساء، 164.
«2». تفسير نورالثقلين.
«3». تورات، سِفر خروج، فصل سوّم.
جلد 5 - صفحه 328
6- براى دريافت مسئوليت، فروتنى از ابتدائى‌ترين لوازم است. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ»
7- بعضى از مكان‌ها داراى قداست خاصى هستند. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ» (پابرهنه‌شدن وبيرون‌آوردن كفش، از آداب ورود به مكان‌هاى مقدّس است)
8- پيام‌هاى مقدّس، در مكان‌هاى مقدّس نازل مى‌شوند. نُودِيَ ... بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ
9- پذيرش مسئوليت‌هاى آسمانى در دل پاك طبيعت، همچون؛ كوه طور، وادى مقدّس طُوى و غار حرا بوده است. نُودِيَ ... بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَلَمَّا أَتاها نُودِيَ يا مُوسى «11»
فَلَمَّا أَتاها: پس چون آمد آن آتش را. موسى عليه السلام بعد از مشاهده آتش، تنها به طرف آن آمد. ديد آتشى سفيد سر تا پاى درختى سبز كه عناب يا عوسج بود فرا گرفته، و در حوالى آتش هيچكس نيست. متحير شد از روشنى آتش و سبزى درخت متعجب بود. ناگاه: نُودِيَ يا مُوسى: ندا گرديده شد اى موسى.
«1» تفسير برهان، ج 3، ص 33.
جلد 8 - صفحه 249
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ مُوسى «9» إِذْ رَأى ناراً فَقالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ ناراً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدىً «10» فَلَمَّا أَتاها نُودِيَ يا مُوسى «11» إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً «12» وَ أَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِما يُوحى «13»
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي «14» إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكادُ أُخْفِيها لِتُجْزى كُلُّ نَفْسٍ بِما تَسْعى «15» فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنْها مَنْ لا يُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَتَرْدى «16»
ترجمه
و آيا رسيد بتو خبر موسى
چون ديد آتشى پس گفت به كسانش درنگ كنيد همانا من يافتم آتشى را شايد من بياورم براى شما از آن شعله‌اى يا بيابم بر اثر آتش هدايتى
پس چون آمد نزد آن ندا كرده شد اى موسى
بدرستيكه من پروردگار توام پس بيرون كن نعلين خود را همانا تو در وادى مقدس طوائى
و من برگزيدم تو را پس گوش ده آنچه را وحى ميرسد بتو
بدرستيكه من خدائى هستم كه نيست خدائى مگر من پس عبادت كن مرا و بر پادار نماز را براى ياد من
همانا قيامت آينده است نزديك بود پنهان دارمش تا جزا داده شود هر كسى بآنچه سعى ميكند
پس باز ندارد تو را از آن كسيكه ايمان نميآورد بآن و پيروى كرده
جلد 3 صفحه 500
است از خواهش دلش پس هلاك شوى.
تفسير
گفته‌اند چون اين سوره در اوائل بعثت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شده خداوند براى دلگرمى آنحضرت بامر رسالت و صبر و بردبارى آن سرور در تحمل شدائد و ناملايمات دعوت ابتداء امر رسالت حضرت موسى را بيان فرموده باين تقريب كه آيا قصّه بعثت موسى را كه شگفت آور است شنيده‌اى و آن از اين قرار است چون نشنيدى بشنو پس از آنكه حضرت موسى چند سال در مدين خدمت شعيب را نمود با اجازه آنحضرت عازم سفر بمصر شد براى ملاقات مادر و برادرش هارون و باعيال خود صفورا دختر شعيب عليه السّلام و اطفال خويش و گوسفندانى كه در آنمدت مالك شده بود رهسپار گرديد و چون بوادى و سرزمين طوى كه كوه طور آنجا است رسيد شب جمعه بود و هوا بسيار سرد و تاريك و زمين پر از يخ عيالش را درد زائيدن گرفت با آنكه راه را هم گم كرده بود و گوسفندانش متفرق شده بودند ناگهان از جانب كوه طور آتشى را مشاهده نمود ناچار بخانواده خود گفت درنگ نمائيد من آتشى كه اميد فرج در آنست مشاهده نمودم چون ايناس رؤيت بدون شبهه يا موجب استيناس و رافع وحشت است شايد من بياورم از آن آتش شعله و پاره‌اى كه با آن گرم شويم يا بوسيله آن آتش افروخته و كسانيكه در اطراف اويند براه مقصود واقف گرديم و بجانب آتش حركت كرد و چون نزديك شد ديد آتش سفيد رنگى از درخت سبزى مشتعل است در اينجا قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه پس رو بآتش رفت كه از آن اقتباس نمايد آتش رو باو آورد موسى ترسيد و عقب رفت و آتش هم بجاى خود برگشت باز موسى نزديك بآن شد براى انجام مقصود و آتش رو باو نمود و او عقب كشيد و آتش بمحل خود باز گشت كرد تا سه مرتبه و در دفعه سوّم آتش برنگشت و نداى خداوند را شنيد و تتمّه حديث در سوره قصص ذكر خواهد شد انشاء اللّه تعالى و آن ندا اين بود كه خدا فرمود اى موسى همانا من و براى تأكيد مكرّر كرد پروردگار توام پس نعلين خود را از پايت بيرون كن بدرستيكه تو در وادى پاكيزه و مقدّس ناميده شده بطوائى و مناسب با ادب و تواضع پا برهنه بودن است و در فقيه و اكمال و علل از امام صادق عليه السّلام و قمّى ره روايت نموده كه نعلين آنحضرت از پوست حيوان مرده بود لذا مأمور بخلع
جلد 3 صفحه 501
شد ولى در بعضى از روايات از اين معنى تكذيب شده و فرموده‌اند مراد خلع محبت اهل و اولاد است و در بعضى فرموده‌اند مراد خوف از تلف عيال در وضع حمل و خوف از فرعون است و هر يك در محل و مورد خود از ظاهر و باطن صحيح و مناسب است و بعضى طوى را بمعناى طى كرده شده گرفته‌اند و بنابراين حال است براى وادى يعنى انّك بالواد المقدّس الّذى طويته و در علل از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه آن وادى مقدّس شد براى آنكه پاكيزه شد در آن ارواح و برگزيده شد در آن ملائكه و سخن گفت خداوند با موسى سخن گفتنى و نيز خداوند بموسى عليه السّلام فرمود و من برگزيدم تو را به نبوت پس گوش ده آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع هر دو است يعنى برگزيدم تو را براى چيزيكه وحى ميشود پس گوش ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز براى ادامه ياد خدا و مشغول شدن قلب و زبان بذكر او كه طريقه موحّدين و سيره مقرّبين است و از چند روايت معتبره استفاده ميشود كه مراد آنستكه هر گاه نمازى از شخص فوت شود هر وقت يادش بيايد بايد بخواند ماداميكه وقت نماز حاضرش تنگ نشده باشد و بايد دانست كه مسلما روز قيامت خواهد آمد نهايت آنكه وقتش معلوم نيست چون خداوند خواسته است مخفى باشد و ناگهان آشكار گردد تا مردم از آن خائف و ترسان باشند و بقدرى خداوند باخفاء آن اهتمام دارد كه نزديك بود وقت آنرا بر خلق و خويش مخفى كند و اين كلام را معمولا براى مبالغه در كتمان امرى ميگويند چنانچه در مجمع و جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه نزديك بود مخفى كنم آنرا از خودم و بعضى «اكاد اخفيها من نفسى» قرائت نموده‌اند و قمّى ره نيز نقل نموده پرسيدند چگونه مخفى مينمايد آنرا بر خودش فرمود قرار ميدهد آنرا بدون وقت و بعضى گفته‌اند مراد بيرون آوردن از خفاء است چون اخفاء باين معنى نيز ميآيد در هر حال روز قيامت ميآيد و پنهان است وقتش يا ميآيد و نزديك است ظاهر شود بمعناى اخير براى آنكه هر كس بپاداش كار خود از خوب و بد برسد پس نبايد حضرت موسى و امت او را باز دارد از تصديق بروز قيامت يا
جلد 3 صفحه 502
نماز كسيكه ايمان بيكى از آن دو ندارد و متابعت هواى نفس امّاره خود را نموده در اين بى‌ايمانى پس هلاك شود العياذ باللّه آنحضرت يا كسيكه باز داشته شده است از اين عقيده حقه مانند فرعون و فرعونيان چون ادلّه قطعيّه بر ثبوت هر دو اقامه شده است بطوريكه جاى شبهه و ترديد براى احدى باقى نمى‌ماند مگر آنكه خواسته باشد هوا پرستى كند ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَلَمّا أَتاها نُودِيَ يا مُوسي «11»
پس چون آمد نزد نار ندايي شنيد خطاب باو باسم يا موسي حضرت موسي بمجرد آنكه نزديك آتش شد امور غريبه مشاهده كرد.
«1» اينكه ديد اينکه آتش از درخت سبز خرّم مشتعل است نه آتش درخت را مي‌سوزاند و نه درخت آتش را فرو مي‌نشاند چنانچه در جاي ديگر ميفرمايد:
(فَلَمّا أَتاها نُودِيَ مِن شاطِئ‌ِ الوادِ الأَيمَن‌ِ فِي البُقعَةِ المُبارَكَةِ مِن‌َ الشَّجَرَةِ).
جلد 13 - صفحه 13
«2» اينكه احدي نيست که اينکه آتش را افروخته باشد.
«3» صدا از درخت بصداي بلند که تعبير به نودي ندا باشد تعبير فرموده.
«4» اينكه موسي را مي‌شناسد و او را باسم ندا ميدهد که ميفرمايد (فَلَمّا أَتاها نُودِيَ يا مُوسي).
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 11)- «پس هنگامی که موسی نزد آتش آمد، صدایی شنید که (او را
ج3، ص113
مخاطب ساخته) می‌گوید: ای موسی»! (فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ یا مُوسی).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
