آیه 9 سوره توبه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ س...» ایجاد کرد) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | «إِشْتَرَوْا»: فروخته‌اند. معاوضه کرده‌اند | + | «إِشْتَرَوْا»: فروخته‌اند. معاوضه کرده‌اند |
| + | |||
| + | «صَدُّوا»: باز ماندند و به دور افتادند. بازداشتند و به دور نگاه داشتند. این فعل ذو وَجْهَیْن است و در اینجا می‌تواند هم لازم باشد و هم متعدّی. | ||
==نزول== | ==نزول== | ||
| − | «[[شیخ طوسی]]» گوید: درباره کسى که این آیه براى او نازل گردیده دو قول است: مجاهد گوید درباره ابوسفیان نازل گردیده که به کفار اطعام می‌نمود و نیز به حلفاء و هم‌سوگندان قریش نیز اطعام می‌کرد ولى به حلفاء و هم‌سوگندان پیامبر اطعام نمى نمود. | + | «[[شیخ طوسی]]» گوید: درباره کسى که این آیه براى او نازل گردیده دو قول است: مجاهد گوید درباره [[ابوسفیان]] نازل گردیده که به کفار اطعام می‌نمود و نیز به حلفاء و هم‌سوگندان [[قریش]] نیز اطعام می‌کرد ولى به حلفاء و هم‌سوگندان پیامبر اطعام نمى نمود. |
| − | ابوعلى جبائى گوید: درباره قومى از یهود نازل شده که داخل در عهد و پیمان شدند و سپس آن را شکستند | + | ابوعلى جبائى گوید: درباره قومى از [[یهود]] نازل شده که داخل در عهد و پیمان شدند و سپس آن را شکستند<ref> صاحب روض الجنان گوید: مراد، اهل طایف مى باشند که از طرف کفار قریش آنها یارى و کمک گردید تا با [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به جنگ پردازند چنان که ابن عباس روایت کرده است».</ref>.<ref>محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص401.</ref> |
| − | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۶۷: | سطر ۶۹: | ||
4- رضاى الهى و بهشت ابدى را به دنياى زودگذر و پرآفت فروختن، بدترين كار است. اشْتَرَوْا ... ثَمَناً قَلِيلًا ... ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ | 4- رضاى الهى و بهشت ابدى را به دنياى زودگذر و پرآفت فروختن، بدترين كار است. اشْتَرَوْا ... ثَمَناً قَلِيلًا ... ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ | ||
| − | + | ----- | |
«1». آياتى كه بر داد وستد انسان دلالت دارد، نشانه اختيار انسان است. | «1». آياتى كه بر داد وستد انسان دلالت دارد، نشانه اختيار انسان است. | ||
| سطر ۱۷۶: | سطر ۱۷۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | ||
| + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | ||
| + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | ||
| + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | ||
| + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | ||
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
| + | *محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه. | ||
[[رده:آیات سوره توبه]] | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۸
| <<8 | آیه 9 سوره توبه | 10>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آنان آیات کتاب خدا را به بهایی اندک فروختند تا آنکه راه خدا را (به روی خلق) بستند، همانا بسیار بد می‌کرده‌اند.
آیات خدا را در برابر بهایی اندک فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند؛ راستی چه بد است آنچه را همواره انجام می دادند.
آيات خدا را به بهاى ناچيزى فروختند و [مردم را] از راه او باز داشتند، به راستى آنان چه بد اعمالى انجام مى‌دادند.
آيات خدا را به بهاى اندك فروختند و مردم را از راه خدا باز داشتند و بد كارى كردند.
آنها آیات خدا را به بهای کمی فروختند؛ و (مردم را) از راه او باز داشتند؛ آنها اعمال بدی انجام می‌دادند!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«إِشْتَرَوْا»: فروخته‌اند. معاوضه کرده‌اند
«صَدُّوا»: باز ماندند و به دور افتادند. بازداشتند و به دور نگاه داشتند. این فعل ذو وَجْهَیْن است و در اینجا می‌تواند هم لازم باشد و هم متعدّی.
نزول
«شیخ طوسی» گوید: درباره کسى که این آیه براى او نازل گردیده دو قول است: مجاهد گوید درباره ابوسفیان نازل گردیده که به کفار اطعام می‌نمود و نیز به حلفاء و هم‌سوگندان قریش نیز اطعام می‌کرد ولى به حلفاء و هم‌سوگندان پیامبر اطعام نمى نمود.
ابوعلى جبائى گوید: درباره قومى از یهود نازل شده که داخل در عهد و پیمان شدند و سپس آن را شکستند[۱].[۲]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «9»
(مشركان پيمان شكن،) آيات خدا را به بهاى اندكى فروختند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به راستى آنان بد اعمالى انجام مى‌دادند.
پیام ها
1- انسان در عمل و گزينش راه، داراى حقّ انتخاب است. «اشْتَرَوْا» «1»
2- در برابر از دست دادن آيات الهى، هر چه به دست آوريم، كم است، چرا كه همه‌ى دنيا و آنچه در آن است، در برابر الطاف الهى به مؤمنان، متاع قليل و ناچيز است. اشْتَرَوْا ... ثَمَناً قَلِيلًا ... ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
3- دنياطلبى، سبب مبارزه با دين و باز داشتن مردم از راه خداست. «اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ»
4- رضاى الهى و بهشت ابدى را به دنياى زودگذر و پرآفت فروختن، بدترين كار است. اشْتَرَوْا ... ثَمَناً قَلِيلًا ... ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
«1». آياتى كه بر داد وستد انسان دلالت دارد، نشانه اختيار انسان است.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 384
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «9»
بعد از آن بيان صفات ذميمه و افعال سيئه ايشان فرمايد:
اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ: بدل كردند و اختيار نمودند به آيات الهى و قرآن سبحانى. ثَمَناً قَلِيلًا: بهاى اندك، يعنى چيزى را كه ثمن حقير و قليلى دارد از متاع دنيا. مراد اتباع هوى و شهوات است. مروى است «1» كه ابو سفيان ملعون بعضى از مشركان را تطميع مى‌كرد به حطام دنيا، و براى قتال اهل اسلام جمع كرد. ايشان تكذيب قرآن نموده و به طمع افتاده، در صدد قتل مؤمنان برآمدند.
بنا بقولى «2» مراد يهودند كه اخذ رشوه از عوام مى‌نمودند براى تحريف و تغيير
«1» مجمع البيان ج 3 ص 10.
«2» اين قول جبائى است. همان مدرك.
ج5، ص 27
احكام الهى و منحرف ساختند مردم را از متابعت دين اسلام و پيغمبر آخر الزمان صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ: پس اعراض كردند از راه خدا و طاعت حق. يا منع نمودند و بازداشتند مردمان را از راه خدا و حج. إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ: بدرستى كه ايشان بدكارى است آنچه را كه مى‌كنند از منع و بازداشتن مردمان از راه حق و طريق مستقيم.
تنبيه- آيه شريفه شمول دارد در هر عصرى، نسبت به كسانى كه بازدارند مردم را از صراط هدايت قرآن و شريعت پيغمبر آخر الزمان، و ترغيب و تحريص نمايند براى قتل نفوس مسلمانان.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «9» لا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ «10» فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «11»
ترجمه
خريدند بآيتهاى خدا بهاى اندك را پس بازداشتند از راه او همانا آنها بد است آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند
مراعات نمى‌كنند در حق مؤمنى سوگندى و نه پيمانى را و آنگروه ايشان متجاوزانند
پس اگر توبه كنند و بپا دارند نماز را و بدهند زكوة را پس برادران شمايند در دين و بتفصيل بيان مى‌كنيم آيات را براى گروهى كه مى‌دانند.
تفسير
اهل شرك و نفاق مبادله نمودند آيات قرآن را كه اگر بمفاد آن عمل مينمودند بسعادت دنيا و آخرت ميرسيدند با شهوات و اغراض فاسده خودشان كه بهاء و عوض كم و كوتاه است پس بازماندند و بازداشتند خودشان و مردم را از راه حق و بسيار بدكارى كردند كه بوبال دنيا و آخرت آن گرفتار شدند و حال آنها آنستكه مراعات نميكنند در باره احدى از اهل ايمان حقّ قسم و قرابت و عهد را و نه حقّ پيمان و امان و زنهار را و باين جهت متجاوز از حق و متعدى بغير و ستم‌كارند كه اين اعمال از آنها بروز و ظهور پيدا كرده و نقض عهد از طرف آنها ثابت شده است با وصف اين اگر توبه كنند از كفر و دو عمل مثبت اسلام را كه نماز و زكوة است انجام دهند برادران دينى
جلد 2 صفحه 560
شمايند و در نفع و ضرر با شما شريكند و خداوند با آنكه اين معانى را بنحو اجمال در آيات سابقه بيان فرموده بود اينك بتفصيل بيان فرموده براى اهل فكر و دانش كه تأمّل و تدبّر نمايند و از فوائد آن بهره‌مند شوند و تصديق بحق بودن آن نمايند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
اشتَرَوا بِآياتِ اللّه‌ِ ثَمَناً قَلِيلاً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِهِ إِنَّهُم ساءَ ما كانُوا يَعمَلُون‌َ «9»
آيات الهي را از دست دادند ببهاء كمي از زخارف دنيا پس صد شدند از رسيدن بندگان براه حق که دين مقدس اسلام است محققا آنها بد عملي است که مرتكب ميشوند.
اشتَرَوا بِآياتِ اللّه‌ِ ثَمَناً قَلِيلًا يعني آيات الهي را فروختند بمنافع شخصيه دنيويه، و تعبير باشتري چون متعدي بباء شده در بآيات اللّه بمعني خريد دنيا و فروش دين است پس در واقع ثمنا قليلا مشتراست و دين مبيع ميشود و اصل معامله مبادله جنس بجنس و طرفين معامله هر كدام باعتباري بايع و مشتري ميشوند دين را فروخت دنيا را خريد، و مراد از آيات اللّه ممكن است احكام تورات باشد که بهواي نفس خود تغيير دادند و براي منافع شخصيه خود از بين بردند و ممكن است انبياء باشند که آنها را تكذيب كردند، و ممكن است مراد معجزات آنها
جلد 8 - صفحه 183
باشد که حمل بسحر كردند، و ممكن است مراد آيات قرآن باشد که زير بار نرفتند، و ممكن است ائمه اطهار عليهم السلام باشند که قبول ولايت آنها را نكردند و ممكن است مراد مجموع آنها باشد که هر طائفه‌اي يك قسمت آنها را منكر شدند از مشركين و اهل كتاب و مخالفين، و مراد از ثمن قليل منافع دنيويه است که در جنب منافع اخرويه ناچيز است.
فَصَدُّوا عَن سَبِيلِهِ صدّ عن سبيل اللّه منع ديگران است از تشرف باسلام که متكبرين از آنها جلوگيري ميكردند مستضعفين و تابعين خود را از تشرف بدين حق که در چند جاي قرآن بحث اينکه دو طائفه را در قيامت تذكر فرموده يَقُول‌ُ الَّذِين‌َ استُضعِفُوا لِلَّذِين‌َ استَكبَرُوا لَو لا أَنتُم لَكُنّا مُؤمِنِين‌َ قال‌َ الَّذِين‌َ استَكبَرُوا لِلَّذِين‌َ استُضعِفُوا أَ نَحن‌ُ صَدَدناكُم عَن‌ِ الهُدي بَعدَ إِذ جاءَكُم بَل كُنتُم مُجرِمِين‌َ وَ قال‌َ الَّذِين‌َ استُضعِفُوا لِلَّذِين‌َ استَكبَرُوا بَل مَكرُ اللَّيل‌ِ وَ النَّهارِ إِذ تَأمُرُونَنا أَن نَكفُرَ بِاللّه‌ِ وَ نَجعَل‌َ لَه‌ُ أَنداداً سبأ آيه 30 و 31 و 32.
إِنَّهُم ساءَ ما كانُوا يَعمَلُون‌َ زيرا علاوه از عقوبت شرك و كفر و ساير معاصي خود عذاب ديگران را هم دارند که مانع آنها شدند
(من سن‌ّ سنة حسنة کان له اجرها و أجر من عمل بها الي يوم القيمه و من سن‌ّ سنة سيئة کان له وزرها و وزر من عمل بها الي يوم القيمة)
و غير اينها از اخبار.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 9)- در این آیه یکی از نشانه‌های فسق و نافرمانبرداری آنها را چنین توضیح می‌دهد: «آنها آیات خدا را با بهای کمی معامله کردند، و به خاطر منافع زود گذر مادی و ناچیز خود، مردم را از راه خدا باز داشتند» (اشْتَرَوْا بِآیاتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِیلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِهِ).
بعد می‌گوید: «چه عمل بدی آنها انجام می‌دادند» (إِنَّهُمْ ساءَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ). هم خود را از سعادت و هدایت و خوشبختی محروم می‌ساختند، و هم سدّ راه دیگران می‌شدند، و چه عملی از این بدتر!
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ صاحب روض الجنان گوید: مراد، اهل طایف مى باشند که از طرف کفار قریش آنها یارى و کمک گردید تا با رسول خدا صلی الله علیه و آله به جنگ پردازند چنان که ابن عباس روایت کرده است».
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص401.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
