نصر بن ابی نیزر: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <keywords content='کلید واژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربل...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ نصر ابن ابی نیزر را به نصر بن ابی نیزر منتقل کرد) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «نصر بن ابی‌نیزر» مردی شجاع و از جمله [[شهدای کربلا]] بود. برخی او را از نوادگان نجاشی -پادشاه [[حبشه]]- معرفی کرده‌اند. | |
| + | ==نسب و زندگی== | ||
| + | «نصر» فرزند ابو نِیزَر و او هم فرزند نجاشی - پادشاه [[حبشه]] - بود.<ref>الکامل فی اللغة و الادب، ج3، ص207.</ref> پدرش ابو نیزر از کودکی به [[اسلام]] گرایش یافت، از این رو خدمت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله آمد و مسلمان شد و تحت تعالیم آن حضرت قرار گرفت و برای همیشه در [[مدینه]] اقامت گزید.<ref>معجم البلدان، یاقوت حموی، ج۴، ص۱۷۵.</ref> به نقلی دیگر، [[امام علی]] علیه السلام ابو نیزر را نزد تاجری مکی یافت و او را خرید و آزادش کرد. | ||
| + | نقل است که پس از مرگ نجاشی، مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او - ابو نیزر - را برای پادشاهی به حبشه ببرند؛ اما او نپذیرفت و گفت: «یک ساعت در خدمت [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله بودن، برایم از یک عمر پادشاهی شما در حبشه برتر است».<ref>معجم البلدان، یاقوت حموی، ج۴، ص۱۷۵. </ref> | ||
| + | ابو نیزر پس از وفات رسول اکرم صلی الله علیه وآله، در خدمت [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] سلام الله علیها و فرزندانش قرار گرفت. | ||
| + | نصر بن ابی‌نیزر نیز به تبعیت از پدرش، از خدمتگزاران و یاران [[امام علی]] (ع)، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] (ع) بود.<ref>وسیلة الدارین، ابراهیم موسوی زنجانی، ص۱۹۹.</ref> | ||
| + | ==نصر در کربلا== | ||
| − | + | نصر بن ابی نیزر از [[مدینه]] تا [[مكه|مکه]] و از مکه تا [[کربلا]]، [[امام حسین]] علیه السلام را همراهی کرد. این فرزند خلف «ابو نیزر» همان روحیه پدر را داشت و در پاسخ امام حسین علیه السلام - هنگامی که او را اجازه بازگشت دادند و بیعت را چون بقیه یاران از او برداشتند - این گونه بیان کرد: «نه به خدا، هرگز ... اگر رفتنی بودیم به اینجا نمی‌آمدیم.» | |
| − | + | او جزء سواره نظام لشکر امام علیه السلام محسوب می شد؛ تا این که اسبش از پاى درآمد، پس پیاده به نبرد پرداخت و سرانجام در راه دفاع از مولای خویش در آغاز حمله اول به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسيد.<ref>قاموس الرجال، محمدتقی شوشتری، ج۱۰، ص۳۴۹.</ref> | |
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
| + | ==منابع== | ||
| − | + | *[[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، ص370. | |
| − | + | *[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=44394 "ياران امام حسين علیه‌السلام"، سيد علی‌اكبر حسينی، پژوهشگاه باقرالعلوم علیه‌السلام]، بازیابی: 11 اسفند 1392. | |
| − | + | *یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، مرتضی آقاتهرانی. | |
| − | + | {{الگو:واقعه عاشورا}} | |
| − | + | [[رده:شهدای کربلا]] | |
| + | [[رده: اصحاب امام حسین علیه السلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۸
«نصر بن ابی‌نیزر» مردی شجاع و از جمله شهدای کربلا بود. برخی او را از نوادگان نجاشی -پادشاه حبشه- معرفی کرده‌اند.
محتویات
نسب و زندگی
«نصر» فرزند ابو نِیزَر و او هم فرزند نجاشی - پادشاه حبشه - بود.[۱] پدرش ابو نیزر از کودکی به اسلام گرایش یافت، از این رو خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله آمد و مسلمان شد و تحت تعالیم آن حضرت قرار گرفت و برای همیشه در مدینه اقامت گزید.[۲] به نقلی دیگر، امام علی علیه السلام ابو نیزر را نزد تاجری مکی یافت و او را خرید و آزادش کرد.
نقل است که پس از مرگ نجاشی، مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او - ابو نیزر - را برای پادشاهی به حبشه ببرند؛ اما او نپذیرفت و گفت: «یک ساعت در خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله بودن، برایم از یک عمر پادشاهی شما در حبشه برتر است».[۳] ابو نیزر پس از وفات رسول اکرم صلی الله علیه وآله، در خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها و فرزندانش قرار گرفت.
نصر بن ابی‌نیزر نیز به تبعیت از پدرش، از خدمتگزاران و یاران امام علی (ع)، امام حسن و امام حسین (ع) بود.[۴]
نصر در کربلا
نصر بن ابی نیزر از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا، امام حسین علیه السلام را همراهی کرد. این فرزند خلف «ابو نیزر» همان روحیه پدر را داشت و در پاسخ امام حسین علیه السلام - هنگامی که او را اجازه بازگشت دادند و بیعت را چون بقیه یاران از او برداشتند - این گونه بیان کرد: «نه به خدا، هرگز ... اگر رفتنی بودیم به اینجا نمی‌آمدیم.»
او جزء سواره نظام لشکر امام علیه السلام محسوب می شد؛ تا این که اسبش از پاى درآمد، پس پیاده به نبرد پرداخت و سرانجام در راه دفاع از مولای خویش در آغاز حمله اول به شهادت رسيد.[۵]
پانویس
منابع
- پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، ص370.
- "ياران امام حسين علیه‌السلام"، سيد علی‌اكبر حسينی، پژوهشگاه باقرالعلوم علیه‌السلام، بازیابی: 11 اسفند 1392.
- یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، مرتضی آقاتهرانی.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
