یا حسین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 +
ندای «يا حُسَين» سوزناكترين ناله برخاسته از ژرفاى جان است، كه [[شيعه]] كربلايى با آن ندا، [[امام حسین علیه السلام|امام حسين‌]] علیه السلام را صدا مى‌زند. ندايى كه قلب هاى عاشق [[سیدالشهداء]] را به هم متصل مى‌كند و حسينيان را زير خيمه ‌«ذكر» گرد مى‌آورد.
  
سوزناكترين ناله برخاسته از ژرفاى جان، كه [[شيعه]] كربلايى با آن ندا، [[سیدالشهدا]] را صدا مى‌زند، ندايى كه قلب هاى عاشق حسين‌ علیه السلام را به هم متصل مى‌كند و حسينيان را زيرخيمه ‌«ذكر» گرد مى‌آورد.
+
شعارى كه بر پرچم عزاداران [[ماه محرم]]، بر پيشانى رزمندگان [[اسلام]] و بر لب هاى نوحه سرايان [[روز عاشورا|عاشورا]] مى‌درخشد و مى‌شكفد. نداى شوق آميزى كه [[صحابی]] ‌بزرگوار، [[جابر ابن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله انصارى]]، وقتى همراه [[عطیه عوفی]] بر سر [[تربت امام حسین علیه السلام|تربت‌ حسين‌]] علیه السلام آمد و بيهوش‌ شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين! يا حسين! يا حسين!». آنگاه گفت: «أحبيبٌ لايُجيبُ حبيبَه؟» و سپس به [[زيارت]] ابا عبدالله عليه السلام ‌پرداخت.
 
 
شعارى كه بر پرچم عزاداران [[محرم]]، بر پيشانى رزمندگان [[اسلام]] بر لب هاى نوحه سرايان عاشورا مى‌درخشد و مى‌شكفد. نداى شوق آميزى كه صحابى ‌بزرگوار، جابر بن عبدالله انصارى، وقتى همراه عطيه بر سر تربت‌ حسين‌ علیه السلام آمد و بيهوش‌ شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين! يا حسين! يا حسين!».
 
 
 
آنگاه گفت: «احبيب لايجيب حبيبه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام ‌پرداخت.
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
  
 
[[رده:شعارهای عاشورائی]]
 
[[رده:شعارهای عاشورائی]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۶

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ندای «يا حُسَين» سوزناكترين ناله برخاسته از ژرفاى جان است، كه شيعه كربلايى با آن ندا، امام حسين‌ علیه السلام را صدا مى‌زند. ندايى كه قلب هاى عاشق سیدالشهداء را به هم متصل مى‌كند و حسينيان را زير خيمه ‌«ذكر» گرد مى‌آورد.

شعارى كه بر پرچم عزاداران ماه محرم، بر پيشانى رزمندگان اسلام و بر لب هاى نوحه سرايان عاشورا مى‌درخشد و مى‌شكفد. نداى شوق آميزى كه صحابی ‌بزرگوار، جابر بن عبدالله انصارى، وقتى همراه عطیه عوفی بر سر تربت‌ حسين‌ علیه السلام آمد و بيهوش‌ شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين! يا حسين! يا حسين!». آنگاه گفت: «أحبيبٌ لايُجيبُ حبيبَه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام ‌پرداخت.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها