یا حسین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ندای «يا حُسَين» سوزناكترين ناله برخاسته از ژرفاى جان است، كه شيعه كربلايى با آن ندا، امام حسين علیه السلام را صدا مى‌زند. ندايى كه قلب هاى عاشق سیدالشهداء را به هم متصل مى‌كند و حسينيان را زير خيمه «ذكر» گرد مى‌آورد.
شعارى كه بر پرچم عزاداران ماه محرم، بر پيشانى رزمندگان اسلام و بر لب هاى نوحه سرايان عاشورا مى‌درخشد و مى‌شكفد. نداى شوق آميزى كه صحابی بزرگوار، جابر بن عبدالله انصارى، وقتى همراه عطیه عوفی بر سر تربت حسين علیه السلام آمد و بيهوش شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين! يا حسين! يا حسين!». آنگاه گفت: «أحبيبٌ لايُجيبُ حبيبَه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام پرداخت.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
