شناسه ناقص است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

سید عبدالله موسوی شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آیت الله سید عبدالله شیرازی را به سید عبدالله موسوی شیرازی منتقل کرد)
 
(۲۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
 +
'''آیت الله سید عبدالله شیرازی''' (۱۲۷۰-۱۳۶۳ ش)، از فقهای وارسته و مراجع تقلید مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[آقا ضیاءالدین عراقی]] بود. وی در جریان انقلاب اسلامی [[ایران]]، زمام امور [[خراسان]] را به عهده گرفت و در واقعه [[مسجد گوهرشاد]] و مبارزه با كشف [[حجاب]] نقش مؤثری داشت. از ایشان آثار متعدد [[اصول فقه|اصولی]] و [[فقه|فقهی]] به یادگار مانده است.
 +
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
 
||نام کامل = سید عبدالله موسوی شیرازی
 
||نام کامل = سید عبدالله موسوی شیرازی
 
|تصویر=[[پرونده:Shirazi.jpg|۲۲۰px|center]]
 
|تصویر=[[پرونده:Shirazi.jpg|۲۲۰px|center]]
−
||زادروز =  1270 شمسی
+
||زادروز =  ۱۲۷۰ شمسی
 
|زادگاه = [[شیراز]]
 
|زادگاه = [[شیراز]]
−
|وفات =  ۱۳۶3 شمسی
+
|وفات =  ۱۳۶۳ شمسی
 
|مدفن =  [[مشهد]]
 
|مدفن =  [[مشهد]]
−
|اساتید = آیت الله علی ابوالوردی، آیت الله العظمی [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آیت الله العظمی شیخ [[ضیاءالدین العراقی|ضیاءالدین عراقی]] و آیت الله العظمی شیخ [[محمدحسین نائینی]]
+
|اساتید = شیخ علی ابوالوردی، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[میرزا محمدحسین نائینی]]،...
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
−
|آثار = الاحتجاجات العشره، الامامه والشیعه، پوشش زن از دیدگاه اسلام، امام و امامت از دیدگاه اسلام و کتب فقهی
+
|آثار = الاحتجاجات العشره، الامامة والشیعه، پوشش زن از دیدگاه اسلام، امام و امامت از دیدگاه اسلام، كتاب القضاء، مناسک حج،...
 
}}
 
}}
  
−
سید عبدالله موسوی شیرازی در شب ۱۳ [[شعبان]] ۱۳۰۹ قمری مطابق با ۲۳ اسفند ۱۲۷۰ در شیراز به‌دنیا آمد. وی یکی از مراجع تقلید عالم تشیع سده بیستم میلادی و از نوادگان امامزاده احمد بن موسی سلام الله علیه، معروف به [[شاهچراغ|شاه‌چراغ]] است.
+
==ولادت==
  
−
==ولادت سید عبدالله شیرازی==
+
سید عبدالله موسوی شیرازی در شب 13 [[شعبان]] 1309 هـ.ق (1270 ش)، در [[شیراز]] دیده به جهان گشود. او از نوادگان امامزاده [[احمد بن موسی]] علیه السلام معروف به «شاهچراغ» است.
  
−
در شب 13 [[شعبان]] 1309 هـ.ق مطابق با 13/12/1271، كودكی در یكی از محله‌های شیراز كه بیشترشان [[سادات]] موسوی بودند، دیده به جهان گشود كه نامش را «سید عبدالله» نهادند. مادرش، بی‌بی علویه از تبار قاضی حسین دزفولی، از خاندان خوزستانی بود.
+
==تحصیل و اساتید==
  
−
==تحصیل==
+
سید عبدالله در آغاز 7 سالگی، وارد مكتب‌خانه شد. او روخوانی [[قرآن]] را در آنجا و خواندن و نوشتن كتاب‌های فارسی و ادبیات مرسوم را نزد پدر خود فراگرفت. وی در نزدیك‌ترین [[حوزه علمیه]] زادگاهش، به آموختن لغت، [[صرف]] و [[نحو]] و [[ادبیات عرب]] پرداخت و برخی از كتاب‌های [[اصول فقه|اصولی]] و [[فقه|فقهی]] و [[منطق]] و [[فلسفه]] را نزد استادان حوزه علمیه شیراز آموخت.
  
−
سید عبدالله در آغازین روزهای 7 سالگی، با جمعی از كودكان هم‌بازی خود وارد مكتب‌خانه شد. او روخوانی [[قرآن]] را در آن جا و خواندن و نوشتن كتاب‌های فارسی و ادبیات مرسوم را نزد پدر خود فراگرفت. وی در نزدیك‌ترین حوزه علمیه زادگاهش، به آموختن لغت، صرف و نحو و ادبیات عرب پرداخت و برخی از كتاب‌های اصولی و فقهی و [[منطق]] و [[فلسفه]] را نزد استادان حوزه علمیه شیراز و پدر خویش آموخت.
+
آیت الله شیخ علی ابوالوردی، آیت الله میرزا محمدصادق مجتهد و آیت الله شیخ محمدرضا شامنی، استادان او در شیراز بودند. او بسیاری از كتاب‌های درسی حوزه را مطالعه كرد و در 21 سالگی به [[اجتهاد]] رسید. بارها استادش، آیت الله شیخ علی ابوالوردی در جمع علما و طلاب، ‌تصریح نمود: «آقا سید عبدالله احتیاج به [[نجف]] رفتن ندارد.» آیت الله شیرازی از وی اجازه اجتهاد مطلق گرفته بود.
  
−
==استادان آیت الله سید عبدالله شیرازی==
+
'''حوزه علمیه نجف'''
−
 
 
−
استادان وی اندك بودند. آیت الله شیخ علی ابوالوردی، آیت الله میرزا محمدصادق مجتهد و آیت الله حاج شیخ محمدرضا شامنی استادان او در [[حوزه علمیه]] شیراز بودند. او بسیاری از كتاب‌های درسی حوزه را مطالعه كرد. وی در 21 سالگی به [[اجتهاد]] رسید. بارها استادش، آیت الله شیخ علی ابوالوردی در جمع علما و طلاب، ‌تصریح نمود: «آقا سید عبدالله احتیاج به [[نجف]] رفتن ندارد.» آیت الله شیرازی از وی اجازه اجتهاد مطلق گرفته بود.
 
  
−
آیت الله حاج سید محمدباقر آیت اللهی كه از استوانه‌های حوزه علمیه شیراز بود، فرمود: «من اجازه [[اجتهاد]] مرحوم حاج شیخ علی ابوالوردی را كه در سال 1332 هـ.ق به آیت الله العظمی شیرازی داده بود، دیدم و خواندم».
+
آیت الله شیرازی به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه خاندان پهلوی و استعمارگران، عرصه را بر خود تنگ دید و به ناچار در [[جمادی الاول]] 1333 هـ.ق شیراز را به قصد ادامه تحصیل در حوزه علمیه [[نجف]] ترك گفت. وی در مدرسه بزرگ آیت الله [[آخوند خراسانی]] حجره گرفت و با تمام وجود، به تحصیل علوم و معارف [[اهل بیت]] علیهم السلام پرداخت؛ به طوری كه در مدتی كوتاه، طلبه مهاجر شیرازی در میان طلاب حوزه علمیه نجف شهره گشت.  
  
−
آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، آیت الله العظمی شیخ ضیاءالدین عراقی و آیت الله العظمی شیخ محمدحسین نائینی استادان او در [[حوزه علمیه]] نجف بودند. آیت الله شیخ ضیاءالدین عراقی در حضور شاگردانش از آیت الله سید عبدالله شیرازی تعریف كرد و گفت: «من ایشان را برای آینده نزدیك نجف اشرف ذخیره نموده‌ام و ایشان امید علمی آینده من است».
+
آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آیت الله [[آقا ضیاءالدین عراقی]] و آیت الله [[میرزا محمدحسین نائینی]] استادان او در [[حوزه علمیه]] نجف بودند. آیت الله شیخ ضیاءالدین عراقی در حضور شاگردانش از آیت الله سید عبدالله شیرازی تعریف كرد و گفت: «من ایشان را برای آینده نزدیك نجف اشرف ذخیره نموده‌ام و ایشان امید علمی آینده من است».
  
−
'''حوزه علمیه نجف'''
+
==فعالیت‌های اجتماعی==
 +
آیت الله عبدالله شیرازی در جریان انقلاب اسلامی سال 1357 زمام امور [[خراسان]] را به عهده گرفت و مجمع علمای مبارز [[مشهد]] را تشكیل داد و حیات دوباره‌ای به حوزه علمیه خراسان بخشید.
  
−
آیت الله شیرازی به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه خاندان پهلوی و استعمارگران، عرصه را بر خود تنگ دید و به ناچار در [[جمادی الاول]] 1333 هـ.ق شیراز را به قصد ادامه تحصیل در حوزه علمیه [[نجف]] ترك گفت. وی در مدرسه بزرگ آیت الله آخوند خراسانی حجره گرفت و با تمام وجود، به تحصیل علوم و معارف [[اهل بیت]] علیهم السلام پرداخت؛ به طوری كه در مدتی كوتاه، طلبه مهاجر شیرازی در میان طلاب حوزه علمیه نجف شهره گشت. او درباره روزهای نخست تحصیل خود در نجف می‌گوید: «...عشق و علاقه من به تحصیل و رسیدن هر چه سریعتر به مراتب عالیه در این حد بود. دورانی كه در مدرسه بزرگ آخوند بودم، از میان 63 نفر طلبه، فقط دو نفرشان درس كفایه می‌خواندند و بقیه مراحلی از درس خارج را گذرانده بودیم و غالباً یا مجتهد بودند یا قریب الاجتهاد... بالاخره در مدرسه قزوینی حجره گرفتم... كه اكثر ساكنانش از مجتهدان مسلم یا در حد اجتهاد بودند...».
+
شور و شوق زایدالوصفی در میان طلاب و علما افتاده بود. گردهمایی های بزرگی از سوی طلاب و فضلای خراسان برای مبارزه با كشف [[حجاب]] برگزار گردید. روحانیت تشكل یافت و می‌رفت كه قیامی بزرگ علیه رژیم شاه اتفاق افتد. پس از نشست‌های فراوان روحانیون طراز اول شهر، به اوضاع سر در گم شهر قدری انسجام بخشیدند و سمت و سوی انقلاب تا حدی شفاف و چهره منحوس رژیم پهلوی برملا گشت. دولت از این خیزش، سخت برآشفته شده بود. وی به علت نقشی که در واقعه [[مسجد گوهرشاد]] در دوران رضاخان پهلوی داشت، به [[تهران]] کوچ داده شد.
  
−
==تشكیل مجمع علمای مبارز مشهد==
+
==ویژگی‌های اخلاقی==
  
−
آیت الله شیرازی حیات دوباره‌ای به [[حوزه علمیه]] خراسان بخشید. شور و شوق زایدالوصفی در میان طلاب و علما افتاده بود. گردهمایی های بزرگی از سوی طلاب و فضلای خراسان برای مبارزه با كشف حجاب برگزار گردید. روحانیت تشكل یافت و می‌رفت كه قیامی بزرگ علیه رژیم شاه اتفاق افتد. پس از نشست‌های فراوان روحانیون طراز اول شهر، به اوضاع سر در گم شهر قدری انسجام بخشیدند و سمت و سوی انقلاب تا حدی شفاف و چهره منحوس رژیم پهلوی برملا گشت. دولت از این خیزش، سخت برآشفته شده بود.
+
آیت الله سید عبدالله شیرازی در میان علمای معاصر، ‌در [[تواضع]] یگانه بود با همه یكسان برخورد می‌كرد. ارباب رجوع را با چهره باز استقبال می‌نمود و میان كوچك و بزرگ، عوام و خواص، فقیر و ثروتمند فرقی نمی‌گذاشت. غذای اندرونی و خدمه یكسان بود. او بیشتر همراه خادمان، شاگردان و مهمانان، در مهمانخانه غذا را صرف می‌كرد.  
  
−
==ویژگی اخلاقی آیت الله سید عبدالله شیرازی==
+
وی از افراد متملق و چاپلوس كراهت داشت. دوست نداشت خدمه جلو آقا دست به سینه بایستند. بارها گوشزد كرد كه همانند فراعنه، با مردم و نزدیكان و خدمه خویش رفتار نكنید. او بیشتر اوقات تنها برای تدریس می‌آمد. عبای خودش را به سر می‌كشید و متواضعانه از كوچه پس كوچه‌های شهر عبور می‌كرد.
  
−
او بیشتر پیاده رفت و آمد می‌كرد. كمتر اتفاق می‌افتاد كه از ماشین سواری استفاده كند. می‌گفتند: آقا چرا سوار وسیله نقلیه نمی‌شوید؟ می‌فرمود: می‌ترسم عادت كنم. او در میان علمای معاصر، ‌در [[تواضع]] یگانه بود با همه یكسان برخورد می‌كرد. ارباب رجوع را با چهره باز استقبال می‌نمود و میان كوچك و بزرگ، عوام و خواص، فقیر و ثروتمند فرقی نمی‌گذاشت. غذای اندرونی و خدمه یكسان بود. او بیشتر همراه خادمان، شاگردان و مهمانان، در مهمانخانه غذا را صرف می‌كرد. وی از افراد متملق و چاپلوس كراهت داشت. دوست نداشت خدمه جلو آقا دست به سینه بایستند. بارها گوشزد كرد كه همانند فراعنه، با مردم و نزدیكان و خدمه خویش رفتار نكنید. او بیشتر اوقات تنها برای تدریس می‌آمد. عبای خودش را به سر می‌كشید و متواضعانه از كوچه پس كوچه‌های شهر عبور می‌كرد.
+
تا آخرین روزهای زندگی، ظرف غذای خود را خودش می‌شست. او در منزل خدمتكار مخصوص نداشت، و با همسرش كارهای خانه را انجام می‌دادند. او نوافل را ترك نمی‌كرد؛ حتی برای یك بار هم [[نماز شب]] او ترك نشد. وی در تعقیبات نمازش، بیشتر [[دعای ابوحمزه ثمالی]] را می‌خواند. وی از 13 سالگی [[روزه]] ماه مبارك [[رمضان]] را آغاز كرد و تا دو سال قبل از رحلتش ادامه داد. پزشكان معالج اصرار داشتند كه نباید آقا [[روزه]] بگیرد، ولی ایشان می‌فرمود: در طول هشتاد سال و اندی، یك روز بدون دلیل روزه‌ام را [[افطار]] نكرده‌ام. می‌گفت: دوست دارم در این اواخر عمر، با زبان روزه‌دار خدا را ملاقات نمایم.
  
−
تا آخرین روزهای زندگی، ظرف غذای خود را خودش می‌شست. او در منزل خدمتكار مخصوص نداشت، او و همسرش كارهای خانه را انجام می‌دادند. آیت الله شیرازی از مردان نمونه روزگار بود. او در نیمه‌های شب با معشوق خود خلوت می‌كرد، حتی برای یك بار هم [[نماز شب]] او ترك نشد. وی در تعقیبات نمازش، بیشتر [[دعای ابوحمزه ثمالی]] را می‌خواند. او نوافل را ترك نمی‌كرد. وی از 13 سالگی روزه ماه مبارك [[رمضان]] را آغاز كرد و تا دو سال قبل از رحلتش ادامه داد. پزشكان معالج اصرار داشتند كه نباید آقا [[روزه]] بگیرد، ولی ایشان می‌فرمود: در طول هشتاد سال و اندی، یك روز بدون دلیل روزه‌ام را [[افطار]] نكرده‌ام. می‌گفت: دوست دارم در این اواخر عمر، با زبان روزه‌دار خدا را ملاقات نمایم.
+
آیت الله شیرازی در [[زهد]] یگانه عصر خود بود. او هیچگاه از موقعیت و مقامی كه كسب كرده بود، سود دنیوی نبرد. او همانند یك طلبه معمولی زندگی می‌كرد. وی تا آخر عمرش اجازه نداد در اتاقش ساده‌ترین فرش پهن گردد. دوستانش به او پیشنهاد كردند: آقا، دو تكه فرش لازم است در حجره پهن شود. فرمود: «می‌خواهید در این آخر عمر وضع زندگی مرا تغییر دهید و آن را اعیانی نمایید؟! سبحان الله... ابداً اجازه نمی‌دهم».
  
−
آیت الله شیرازی در زهد یگانه عصر خود بود. او هیچگاه از موقعیت و مقامی كه كسب كرده بود، سود دنیوی نبرد. او همانند یك طلبه معمولی زندگی می‌كرد. آیت الله شیرازی تا آخر عمرش اجازه نداد در اتاقش ساده‌ترین فرش پهن گردد. دوستانش به او پیشنهاد كردند: آقا، دو تكه فرش لازم است در حجره پهن شود. فرمود: «می‌خواهید در این آخر عمر وضع زندگی مرا تغییر دهید و آن را اعیانی نمایید؟! سبحان الله... ابداً اجازه نمی‌دهم».
+
ایشان تا زمانی كه در [[نجف]] بود حاضر نشد از كولر، پنكه و یخچال كه از ضروریات اولیه زندگی است، ‌استفاده نماید و می‌گفت: «حالا كه اكثر مردم فاقد یخچال هستند، چرا ما نباشیم؛ مگر بدون یخچال نمی‌شود زندگی كرد؟» وی از ساده‌ترین غذاهای موجود استفاده می‌كرد. هرگز دیده نشد سر سفره وی دو نوع غذا گسترده شود. خوراكش، بیشتر آبگوشت و دوغ بود.
  
−
وی تا زمانی كه در [[نجف]] بود حاضر نشد از كولر، پنكه و یخچال كه از ضروریات اولیه زندگی است، ‌استفاده نماید و می‌گفت: «حالا كه اكثر مردم فاقد یخچال هستند، چرا ما نباشیم؛ مگر بدون یخچال نمی‌شود زندگی كرد...» وی از ساده‌ترین غذاهای موجود استفاده می‌كرد. هرگز دیده نشد سر سفره وی دو نوع غذا گسترده شود. خوراكش، بیشتر آبگوشت و دوغ بود.
+
==آثار و تألیفات==
−
 
 
−
==آثار آیت الله سید عبدالله شیرازی==
 
  
 
آیت الله شیرازی با این كه به تدریس و حضور در امور سیاسی و اجتماعی مردم مشغول بودند،‌ آثار زیادی از ایشان به یادگار مانده است كه اینك فقط به آثار چاپ شده ایشان اشاره می‌گردد:
 
آیت الله شیرازی با این كه به تدریس و حضور در امور سیاسی و اجتماعی مردم مشغول بودند،‌ آثار زیادی از ایشان به یادگار مانده است كه اینك فقط به آثار چاپ شده ایشان اشاره می‌گردد:
  
−
# عمده الوسائل فی الحاشیه علی الرسائل، حاشیه بر «رسائل» [[شیخ مرتضی انصاری]] در [[اصول فقه]]، 4 جلد
+
#عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل، حاشیه بر «رسائل» [[شیخ مرتضی انصاری]] در [[اصول فقه]]، 4 جلد
−
# كتاب القضاء، [[فقه]] استدلالی، در قضاوت و [[احكام]] آن، 2 جلد
+
#كتاب القضاء، [[فقه]] استدلالی، در قضاوت و [[احكام]] آن، 2 جلد
−
# الدّرر المبیض فی منجزات المریض، فقه استدلالی در موضوع ارث
+
#الدّرر المبیض فی منجزات المریض، فقه استدلالی در موضوع [[ارث]]
−
# ازاحه الشبهات فی الشك فی الركعات، فقه استدلالی در بیان احكام شك‌های [[نماز]]
+
#ازاحة الشبهات فی الشك فی الركعات، فقه استدلالی در بیان احكام شك‌های [[نماز]]
−
# رفع الحاجب فی الاجره علی الواجب، فقه استدلالی در بیان احكام اخذ بهاء و اجرت نیابت در [[عبادت]]
+
#رفع الحاجب فی الاجرة علی الواجب، فقه استدلالی در بیان احكام اخذ بهاء و اجرت نیابت در [[عبادت]]
−
# ازاحه الشبهه فی حكم الافاق المتحده والمختلفه، فقه استدلالی در بیان حكم رؤیت هلال ماه
+
#ازاحة الشبهه فی حكم الافاق المتحده والمختلفه، فقه استدلالی در بیان حكم رؤیت هلال ماه
−
# التحفه الكاظمیه فی قتل الحیوانات بالآلات الكهربائیه، فقه استدلالی در بیان حكم ذبح حیوانات به وسیله ابزار برقی
+
#التحفة الكاظمیه فی قتل الحیوانات بالآلات الكهربائیه، فقه استدلالی در بیان حكم [[ذبح]] حیوانات به وسیله ابزار برقی  
−
# الرساله الرجبیه، فقه استدلالی، توضیح درباره حجاب از نظر [[قرآن]] و روایات
+
[[پرونده:Qazah.jpg|thumb|left|كتاب القضاء - یکی از آثار آیت الله سید عبدالله شیرازی]]
−
# الرساله الربیعیه فی تصحیح النیابه العبادیه، فقه استدلالی در بیان حكم نیابت در عبادت
+
#الرسالة الرجبیه، فقه استدلالی، توضیح درباره حجاب از نظر [[قرآن]] و روایات
−
# المسأله الرجوعیه فی حكم المطلقه الرجعیه، فقه استدلالی در بیان حكم مطلقه به طلاق رجعی
+
#الرسالة الربیعیه فی تصحیح النیابه العبادیه، فقه استدلالی در بیان حكم نیابت در عبادت
−
# الحاشیه علی العروه الوثقی، فقه استدلالی، مجموعه نظریات در تمام مباحث فقهی، حاشیه بر كتاب عروه الوثقی، تألیف علامه سید محمدكاظم یزدی قدس سره
+
#المسألة الرجوعیه فی حكم المطلقه الرجعیه، فقه استدلالی در بیان حكم مطلقه به [[طلاق]] رجعی
−
# الاحتجاجات العشره، بحث و مناظره با دانشمندان اهل سنت، درباره مسائل اعتقادی. این كتاب چندین بار به وسیله نویسندگان مبرز حوزه‌های علمیه [[نجف]] اشرف و [[قم]] و تهران، به زبان فارسی ترجمه و نیز در خارج از كشور به زبان‌های اردو و انگلیسی و گجراتی ترجمه و چاپ شده است.
+
#الحاشیة علی العروة الوثقی، فقه استدلالی، مجموعه نظریات در تمام مباحث فقهی، حاشیه بر كتاب [[عروة الوثقی]]، تألیف علامه [[سید محمدکاظم یزدی]]
−
# الامامه والشیعه، بحثی كلامی درباره مسئله امامت از دیدگاه شیعه
+
#الاحتجاجات العشره، بحث و مناظره با دانشمندان [[اهل سنت]]، درباره مسائل اعتقادی. این كتاب چندین بار به وسیله نویسندگان مبرز حوزه‌های علمیه [[نجف]] و [[قم]] و [[تهران]]، به زبان فارسی ترجمه و نیز در خارج از كشور به زبان‌های اردو و انگلیسی و گجراتی ترجمه و چاپ شده است.
−
# پوشش زن از دیدگاه اسلام
+
#الامامة والشیعه، بحثی كلامی درباره مسئله [[امامت]] از دیدگاه [[شیعه]]
−
# امام و امامت از دیدگاه اسلام
+
#پوشش زن از دیدگاه اسلام
−
# مناظرات دهگانه با علمای اهل سنت، درباره بعضی عقاید شیعه
+
#امام و امامت از دیدگاه اسلام
−
# ذخیره الصالحین. مجموعه فتاوای آیت الله شیرازی در تمام ابواب [[فقه]]، رساله عملیه به زبان عربی، 2 جلد
+
#مناظرات دهگانه با علمای اهل سنت، درباره بعضی عقاید شیعه
−
# توضیح المسائل، مجموعه فتاوای وی در تمام ابواب فقه، رساله عملیه به زبان فارسی. این رساله تاكنون چند بار به زبان اردو و انگلیسی به چاپ رسیده و در اختیار مسلمانان كشورهای اروپایی، آفریقایی، هند و پاكستان قرار گرفته است.
+
#ذخیرة الصالحین، مجموعه [[فتوا|فتاوای]] آیت الله شیرازی در تمام ابواب [[فقه]]، رساله عملیه به زبان عربی، 2 جلد
−
# مناسك [[حج]]، مجموعه [[احكام]] حج به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی و اردو
+
#توضیح المسائل، مجموعه فتاوای وی در تمام ابواب فقه، رساله عملیه به زبان فارسی. این رساله تاكنون چند بار به زبان اردو و انگلیسی به چاپ رسیده و در اختیار مسلمانان كشورهای اروپایی، آفریقایی، هند و پاكستان قرار گرفته است.
−
# انیس المقلدین، اولین رساله عملیه وی كه به زبان فارسی، در سال 1363 هـ.ق به چاپ رسید.
+
#مناسك حج، مجموعه احكام [[حج]] به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی و اردو
 +
#انیس المقلدین، اولین رساله عملیه وی كه به زبان فارسی، در سال 1363 هـ.ق به چاپ رسید.
  
−
==وفات آیت الله سید عبدالله شیرازی==
+
==وفات==
  
−
سرانجام این عالم وارسته، فقیه برجسته، مجاهد نستوه، اسطوره زهد و پارسایی و ستاره پرفروغ خراسان كه وجودش در یك قرن اخیر مایه خیر و بركت بود، در 96 سالگی، در سحرگاه اول [[محرم]] 1405 هـ.ق 5/7/1363 به لقاءالله پیوست، و بدن مطهرش در جوار آرامگاه [[امام رضا]] علیه السلام پس از تشییع باشكوهی به خاك سپرده شد.
+
این عالم وارسته و فقیه برجسته، سرانجام در 96 سالگی، در سحرگاه اول [[ماه محرم|محرم]] 1405 هـ.ق (1363 ش) در خراسان به لقاءالله پیوست، و بدن مطهرش در جوار آرامگاه [[امام رضا]] علیه السلام پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] باشكوهی به خاک سپرده شد.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
−
* تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 3، زندگی نامه "آیت الله سید عبدالله شیرازی" از سيد حسن احمدي‌نژاد.
+
 
−
* آیت اللّه العظمی سید عبدالله شیرازی، افق حوزه، 25 دی 1387، شماره 215، در دسترس در [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/6877/82683 پایگاه اطلاع رسانی حوزه]، بازیابی: 25 اسفند 1392.
+
*[[گلشن ابرار]]، جلد 3، زندگینامه "آیت‌الله سید عبدالله شیرازی" از سيد حسن احمدی‌نژاد.
 +
*"آیت‌اللّه العظمی سید عبدالله شیرازی"، افق حوزه، 25 دی 1387، شماره 215.
  
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
سطر ۹۷: سطر ۹۸:
  
 
==آرشیو عکس و تصویر==
 
==آرشیو عکس و تصویر==
−
<gallery mode="packed" heights="170px">
+
<gallery mode="packed" heights="170">
 
پرونده:شیرازی0.jpg|سید عبدالله موسوی شیرازی در ایام نوجوانی
 
پرونده:شیرازی0.jpg|سید عبدالله موسوی شیرازی در ایام نوجوانی
−
پرونده:شیرازی (2).jpg|سید عبدالله موسوی شیرازی
+
پرونده:شیرازی (9).jpg|alt=آیت الله شیرازی در کنار پدر در دوران جوانی|از راست: سید عبدالله موسوی شیرازی، سید محمدطاهر موسوی شیرازی و برادران موسوی شیرازی
−
پرونده:شیرازی (3).jpg|سید عبدالله موسوی شیرازی
+
پرونده:شیرازی (5).jpg|alt=آیت الله شیرازی در دوران رضاشاه|سید عبدالله موسوی شیرازی بعد از دستیگیری واقعه تحصن [[مسجد گوهرشاد]]
−
پرونده:شیرازی (7).jpg|اجازه اجتهاد سید عبدالله موسوی شیرازی
+
پرونده:شیرازی (1).jpg|از راست: ناشناس، سید عبدالله موسوی شیرازی و سید هدایت‌الله تقوی شیرازی
−
پرونده:حسین وحید خراسانی (3).jpg|از راست: سید نورالدین طاهری شیرازی، ناشناس، حسین وحید خراسانی، سید عبدالله موسوی شیرازی و علی نمازی شاهرودی
+
پرونده:شیرازی (7).jpg|اجازه اجتهاد سید عبدالله موسوی شیرازی توسط [[سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن موسوی اصفهانی]]
−
پرونده:اشرفی (1).jpg|از راست: شهید عطاالله اشرفی خوزانی (اصفهانی)، سید عبدالله موسوی شیرازی و ناشناس
+
پرونده:الواعظین (2).jpg|ردیف جلو از راست: ناشناس، سید عبدالله موسوی شیرازی و [[سلطان الواعظين شيرازى|سید محمد موسوی شیرازی]] (سلطان الواعظین)
−
پرونده:مرعشی نجفی (4).png|از راست: [[آیت الله سید عبدالله شیرازی|سید عبدالله موسوی شیرازی]] و سید شهاب الدین مرعشی نجفی
+
پرونده:شیرازی (4).jpg|alt=امام خمینی و آیت الله شیرازی|[[امام خمینی|سید روح الله موسوی مصطفوی خمینی]] و سید عبدالله موسوی شیرازی
−
پرونده:سید محمدرضا گلپایگانی (18).jpg|از راست: ناشناسان، سید عبدالله موسوی شیرازی و سید محمدرضا موسوی گلپایگانی
+
پرونده:شیرازی (8).jpg|alt=مقام معظم رهبری و آیت الله شیرازی در دوران انقلاب|1. [[سید علی حسینی خامنه ای]] و 2. سید عبدالله موسوی شیرازی
−
پرونده:سيد محمد حسين فضل الله (88).jpg|از راست: سید محمدحسین فضل‌الله و سید عبدالله موسوی شیرازی
+
پرونده:حسین لنکرانی (33).jpg|1. سید عبدالله موسوی شیرازی 2. [[حسین لنکرانی]] 3. [[علی ابوالحسنی|علی ابوالحسنی (منذر)]] در حسینیه فاطمیون تهران
−
پرونده:علامه (8).jpg|[[آیت الله سید عبدالله شیرازی |سید عبدالله موسوی شیرازی]] و سید محمدحسین طباطبایی
+
پرونده:حسین وحید خراسانی (3).jpg|از راست: سید نورالدین طاهری شیرازی، ناشناس، [[حسین وحید خراسانی]]، سید عبدالله موسوی شیرازی و علی نمازی شاهرودی
−
 
+
پرونده:شیرازی (6).jpg|[[شیخ محمدتقی بهلول|محمدتقی بهلول]] و سید عبدالله موسوی شیرازی
 +
پرونده:اشرفی (1).jpg|از راست: شهید [[شهید عطاءالله اشرفی اصفهانی|عطاالله اشرفی خوزانی (اصفهانی)]]، سید عبدالله موسوی شیرازی و ناشناس
 +
پرونده:شبیری0.jpg|از راست: جوادآقا تهرانی، عبدالنبی کجوری، سید عبدالله موسوی شیرازی، سید کاظم اخوان مرعشی و [[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری (حسینی) زنجانی]]
 +
پرونده:مرعشی نجفی (4).png|از راست: سید عبدالله موسوی شیرازی و [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی]]
 +
پرونده:اراکی0.jpg|از راست: سید عبدالله موسوی شیرازی، [[محمدعلی اراکی]]، علیرضا الهی و ناشناس
 +
پرونده:سید محمدرضا گلپایگانی (18).jpg|از راست: ناشناسان، سید عبدالله موسوی شیرازی و [[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی]]
 +
پرونده:سيد محمد حسين فضل الله (88).jpg|از راست: [[سید محمدحسین فضل الله|سید محمدحسین فضل‌الله]] و سید عبدالله موسوی شیرازی
 +
پرونده:شیرازی (2).jpg|نماز جماعت سید عبدالله موسوی شیرازی در [[حرم امام رضا علیه السلام]]
 +
پرونده:علامه (8).jpg|alt=آیت الله شیرازی و علامه طباطبایی|سید عبدالله موسوی شیرازی و [[علامه طباطبايى|سید محمدحسین طباطبایی]]
 +
پرونده:شیرازی (3).jpg|تشییع پیکر سید عبدالله موسوی شیرازی در [[مشهد]]
 
</gallery>
 
</gallery>
  
−
[[رده:علمای معاصر|موسوی شیرازی،سيد عبدالله]]
+
[[رده:علمای معاصر|شیرازی،سيد عبدالله]][[رده:علماء شیعه]]
 
[[رده:مجتهدین]]
 
[[رده:مجتهدین]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]
 +
[[رده:مدفونین در حرم امام رضا علیه السلام]]
 
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹

Confirm3.jpg

آیت الله سید عبدالله شیرازی (۱۲۷۰-۱۳۶۳ ش)، از فقهای وارسته و مراجع تقلید مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آقا ضیاءالدین عراقی بود. وی در جریان انقلاب اسلامی ایران، زمام امور خراسان را به عهده گرفت و در واقعه مسجد گوهرشاد و مبارزه با كشف حجاب نقش مؤثری داشت. از ایشان آثار متعدد اصولی و فقهی به یادگار مانده است.

۲۲۰px
نام کامل سید عبدالله موسوی شیرازی
زادروز ۱۲۷۰ شمسی
زادگاه شیراز
وفات ۱۳۶۳ شمسی
مدفن مشهد

Line.png

اساتید

شیخ علی ابوالوردی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا محمدحسین نائینی،...


آثار

الاحتجاجات العشره، الامامة والشیعه، پوشش زن از دیدگاه اسلام، امام و امامت از دیدگاه اسلام، كتاب القضاء، مناسک حج،...


ولادت

سید عبدالله موسوی شیرازی در شب 13 شعبان 1309 هـ.ق (1270 ش)، در شیراز دیده به جهان گشود. او از نوادگان امامزاده احمد بن موسی علیه السلام معروف به «شاهچراغ» است.

تحصیل و اساتید

سید عبدالله در آغاز 7 سالگی، وارد مكتب‌خانه شد. او روخوانی قرآن را در آنجا و خواندن و نوشتن كتاب‌های فارسی و ادبیات مرسوم را نزد پدر خود فراگرفت. وی در نزدیك‌ترین حوزه علمیه زادگاهش، به آموختن لغت، صرف و نحو و ادبیات عرب پرداخت و برخی از كتاب‌های اصولی و فقهی و منطق و فلسفه را نزد استادان حوزه علمیه شیراز آموخت.

آیت الله شیخ علی ابوالوردی، آیت الله میرزا محمدصادق مجتهد و آیت الله شیخ محمدرضا شامنی، استادان او در شیراز بودند. او بسیاری از كتاب‌های درسی حوزه را مطالعه كرد و در 21 سالگی به اجتهاد رسید. بارها استادش، آیت الله شیخ علی ابوالوردی در جمع علما و طلاب، ‌تصریح نمود: «آقا سید عبدالله احتیاج به نجف رفتن ندارد.» آیت الله شیرازی از وی اجازه اجتهاد مطلق گرفته بود.

حوزه علمیه نجف

آیت الله شیرازی به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه خاندان پهلوی و استعمارگران، عرصه را بر خود تنگ دید و به ناچار در جمادی الاول 1333 هـ.ق شیراز را به قصد ادامه تحصیل در حوزه علمیه نجف ترك گفت. وی در مدرسه بزرگ آیت الله آخوند خراسانی حجره گرفت و با تمام وجود، به تحصیل علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام پرداخت؛ به طوری كه در مدتی كوتاه، طلبه مهاجر شیرازی در میان طلاب حوزه علمیه نجف شهره گشت.

آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی، آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی و آیت الله میرزا محمدحسین نائینی استادان او در حوزه علمیه نجف بودند. آیت الله شیخ ضیاءالدین عراقی در حضور شاگردانش از آیت الله سید عبدالله شیرازی تعریف كرد و گفت: «من ایشان را برای آینده نزدیك نجف اشرف ذخیره نموده‌ام و ایشان امید علمی آینده من است».

فعالیت‌های اجتماعی

آیت الله عبدالله شیرازی در جریان انقلاب اسلامی سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت و مجمع علمای مبارز مشهد را تشكیل داد و حیات دوباره‌ای به حوزه علمیه خراسان بخشید.

شور و شوق زایدالوصفی در میان طلاب و علما افتاده بود. گردهمایی های بزرگی از سوی طلاب و فضلای خراسان برای مبارزه با كشف حجاب برگزار گردید. روحانیت تشكل یافت و می‌رفت كه قیامی بزرگ علیه رژیم شاه اتفاق افتد. پس از نشست‌های فراوان روحانیون طراز اول شهر، به اوضاع سر در گم شهر قدری انسجام بخشیدند و سمت و سوی انقلاب تا حدی شفاف و چهره منحوس رژیم پهلوی برملا گشت. دولت از این خیزش، سخت برآشفته شده بود. وی به علت نقشی که در واقعه مسجد گوهرشاد در دوران رضاخان پهلوی داشت، به تهران کوچ داده شد.

ویژگی‌های اخلاقی

آیت الله سید عبدالله شیرازی در میان علمای معاصر، ‌در تواضع یگانه بود با همه یكسان برخورد می‌كرد. ارباب رجوع را با چهره باز استقبال می‌نمود و میان كوچك و بزرگ، عوام و خواص، فقیر و ثروتمند فرقی نمی‌گذاشت. غذای اندرونی و خدمه یكسان بود. او بیشتر همراه خادمان، شاگردان و مهمانان، در مهمانخانه غذا را صرف می‌كرد.

وی از افراد متملق و چاپلوس كراهت داشت. دوست نداشت خدمه جلو آقا دست به سینه بایستند. بارها گوشزد كرد كه همانند فراعنه، با مردم و نزدیكان و خدمه خویش رفتار نكنید. او بیشتر اوقات تنها برای تدریس می‌آمد. عبای خودش را به سر می‌كشید و متواضعانه از كوچه پس كوچه‌های شهر عبور می‌كرد.

تا آخرین روزهای زندگی، ظرف غذای خود را خودش می‌شست. او در منزل خدمتكار مخصوص نداشت، و با همسرش كارهای خانه را انجام می‌دادند. او نوافل را ترك نمی‌كرد؛ حتی برای یك بار هم نماز شب او ترك نشد. وی در تعقیبات نمازش، بیشتر دعای ابوحمزه ثمالی را می‌خواند. وی از 13 سالگی روزه ماه مبارك رمضان را آغاز كرد و تا دو سال قبل از رحلتش ادامه داد. پزشكان معالج اصرار داشتند كه نباید آقا روزه بگیرد، ولی ایشان می‌فرمود: در طول هشتاد سال و اندی، یك روز بدون دلیل روزه‌ام را افطار نكرده‌ام. می‌گفت: دوست دارم در این اواخر عمر، با زبان روزه‌دار خدا را ملاقات نمایم.

آیت الله شیرازی در زهد یگانه عصر خود بود. او هیچگاه از موقعیت و مقامی كه كسب كرده بود، سود دنیوی نبرد. او همانند یك طلبه معمولی زندگی می‌كرد. وی تا آخر عمرش اجازه نداد در اتاقش ساده‌ترین فرش پهن گردد. دوستانش به او پیشنهاد كردند: آقا، دو تكه فرش لازم است در حجره پهن شود. فرمود: «می‌خواهید در این آخر عمر وضع زندگی مرا تغییر دهید و آن را اعیانی نمایید؟! سبحان الله... ابداً اجازه نمی‌دهم».

ایشان تا زمانی كه در نجف بود حاضر نشد از كولر، پنكه و یخچال كه از ضروریات اولیه زندگی است، ‌استفاده نماید و می‌گفت: «حالا كه اكثر مردم فاقد یخچال هستند، چرا ما نباشیم؛ مگر بدون یخچال نمی‌شود زندگی كرد؟» وی از ساده‌ترین غذاهای موجود استفاده می‌كرد. هرگز دیده نشد سر سفره وی دو نوع غذا گسترده شود. خوراكش، بیشتر آبگوشت و دوغ بود.

آثار و تألیفات

آیت الله شیرازی با این كه به تدریس و حضور در امور سیاسی و اجتماعی مردم مشغول بودند،‌ آثار زیادی از ایشان به یادگار مانده است كه اینك فقط به آثار چاپ شده ایشان اشاره می‌گردد:

  1. عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل، حاشیه بر «رسائل» شیخ مرتضی انصاری در اصول فقه، 4 جلد
  2. كتاب القضاء، فقه استدلالی، در قضاوت و احكام آن، 2 جلد
  3. الدّرر المبیض فی منجزات المریض، فقه استدلالی در موضوع ارث
  4. ازاحة الشبهات فی الشك فی الركعات، فقه استدلالی در بیان احكام شك‌های نماز
  5. رفع الحاجب فی الاجرة علی الواجب، فقه استدلالی در بیان احكام اخذ بهاء و اجرت نیابت در عبادت
  6. ازاحة الشبهه فی حكم الافاق المتحده والمختلفه، فقه استدلالی در بیان حكم رؤیت هلال ماه
  7. التحفة الكاظمیه فی قتل الحیوانات بالآلات الكهربائیه، فقه استدلالی در بیان حكم ذبح حیوانات به وسیله ابزار برقی
كتاب القضاء - یکی از آثار آیت الله سید عبدالله شیرازی
  1. الرسالة الرجبیه، فقه استدلالی، توضیح درباره حجاب از نظر قرآن و روایات
  2. الرسالة الربیعیه فی تصحیح النیابه العبادیه، فقه استدلالی در بیان حكم نیابت در عبادت
  3. المسألة الرجوعیه فی حكم المطلقه الرجعیه، فقه استدلالی در بیان حكم مطلقه به طلاق رجعی
  4. الحاشیة علی العروة الوثقی، فقه استدلالی، مجموعه نظریات در تمام مباحث فقهی، حاشیه بر كتاب عروة الوثقی، تألیف علامه سید محمدکاظم یزدی
  5. الاحتجاجات العشره، بحث و مناظره با دانشمندان اهل سنت، درباره مسائل اعتقادی. این كتاب چندین بار به وسیله نویسندگان مبرز حوزه‌های علمیه نجف و قم و تهران، به زبان فارسی ترجمه و نیز در خارج از كشور به زبان‌های اردو و انگلیسی و گجراتی ترجمه و چاپ شده است.
  6. الامامة والشیعه، بحثی كلامی درباره مسئله امامت از دیدگاه شیعه
  7. پوشش زن از دیدگاه اسلام
  8. امام و امامت از دیدگاه اسلام
  9. مناظرات دهگانه با علمای اهل سنت، درباره بعضی عقاید شیعه
  10. ذخیرة الصالحین، مجموعه فتاوای آیت الله شیرازی در تمام ابواب فقه، رساله عملیه به زبان عربی، 2 جلد
  11. توضیح المسائل، مجموعه فتاوای وی در تمام ابواب فقه، رساله عملیه به زبان فارسی. این رساله تاكنون چند بار به زبان اردو و انگلیسی به چاپ رسیده و در اختیار مسلمانان كشورهای اروپایی، آفریقایی، هند و پاكستان قرار گرفته است.
  12. مناسك حج، مجموعه احكام حج به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی و اردو
  13. انیس المقلدین، اولین رساله عملیه وی كه به زبان فارسی، در سال 1363 هـ.ق به چاپ رسید.

وفات

این عالم وارسته و فقیه برجسته، سرانجام در 96 سالگی، در سحرگاه اول محرم 1405 هـ.ق (1363 ش) در خراسان به لقاءالله پیوست، و بدن مطهرش در جوار آرامگاه امام رضا علیه السلام پس از تشییع باشكوهی به خاک سپرده شد.

منابع

  • گلشن ابرار، جلد 3، زندگینامه "آیت‌الله سید عبدالله شیرازی" از سيد حسن احمدی‌نژاد.
  • "آیت‌اللّه العظمی سید عبدالله شیرازی"، افق حوزه، 25 دی 1387، شماره 215.



آرشیو عکس و تصویر

برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=سید_عبدالله_موسوی_شیرازی&oldid=151417»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا