الرسائل الرجالیه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:الرسائل الرجالية.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:الرسائل الرجالية.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= محمد بن محمد ابراهیم الکلباسی
+
|نویسنده= میرزا ابوالمعالی کلباسی
  
|موضوع= محدثان شیعه/ علم الرجال
+
|موضوع= محدثان شیعه/ علم رجال
  
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 4
+
|تعداد جلد= ۴
  
|عنوان افزوده1= تحقيق
+
|عنوان افزوده1= تحقیق
  
|افزوده1= محمدحسين الدرايتي
+
|افزوده1= محمدحسین درایتی
 
   
 
   
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۱: سطر ۲۱:
 
|افزوده2=
 
|افزوده2=
  
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38721/ رسائل الرجالیه کرباسی]
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38721/ الرسائل الرجالیه]
  
 
}}
 
}}
{{بخشی از یک کتاب}}
+
 
 +
'''«الرسائل الرجالیة»'''، تألیف [[میرزا ابوالمعالی کلباسی|میرزا ابوالمعالى کلباسی]] (م، ۱۳۱۵ ق) در موضوع [[علم رجال|علم رجال]]، که به صورت ۲۹ رساله مستقل به زبان عربى تنظیم شده است. مؤلف در این کتاب، قواعد و ضوابط مفیدی براى اخذ قول راوى بیان نموده است.
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
شیخ محمد بن ابراهیم بن محمدحسن بن محمدقاسم كباس (كرباسى)، مكنّا به ابوالمعالى (م 1315 ق).
+
[[میرزا ابوالمعالی کلباسی|میرزا ابوالمعالى محمد کلباسی]] (۱۳۱۵-۱۲۴۷ ق) فرزند [[محمدابراهیم کرباسی|محمدابراهیم کلباسی]]، فقیه اصولی، محدث رجالی، ادیب ماهر و زاهد عابد شیعه در قرن ۱۴ هجری بود.  
 
 
==زندگی‌نامه و اظهارنظرها==
 
 
 
وى از زاهدترین، عابدترین، دانشمندترینِ اعاظم عصر خویش در علوم مختلف، مجتهد و صاحب نظر بود. [[شیخ عباس قمى]] در الكنى والالقاب مى فرماید: «ابوالمعالى اصفهانى، عالم فاضل، متفكر دقیق، بسیار احتیاط كننده و داراى تألیفات فراوان بوده است».
 
 
 
مرحوم سید امین مى فرماید: «وى عالمى عامل، فاضل، دقیق النظر، كثیرالاحتیاط، شدید الورع و عالم ربانى منقطع به سوى كمال و علم است. من او را دیدم؛ وى اعقل زمان خودش بود».<ref> [[الكنى والالقاب]]، ج 1، ص 159؛ [[اعیان الشیعه]]، ج 2، ص 432؛ مقدمه تنقیح المقال خ علم الرجال.</ref>
 
 
 
==استادان==
 
 
 
سید حسن مدرس، سید امیر محمد بن عبدالصمد الحسینى، امیرمحمد صادقى.
 
  
==شاگردان==
+
علاوه بر پدرش محمدابراهیم کلباسی، سید حسن مدرس اصفهانی و [[سید محمد شهشهانی]]، از اساتید او بودند و خود استاد بزرگانی چون [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید ابوالقاسم دهکردی]] و [[شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی|شیخ حسنعلی نخودکی]] بود.
  
امیرمحمد صادقى، سید ابوالقاسم بن محمدباقر حسینى، كمال الدین (صاحب سماءالمقال)، فرزندش جمال الدین و...
+
[[شیخ عباس قمى]] در «[[الکنی و الالقاب (کتاب)|الکنی و الالقاب]]» مى فرماید: «ابوالمعالى اصفهانى، عالم فاضل، متفکر دقیق، بسیار احتیاط کننده و داراى تألیفات فراوان بوده است». [[سید محسن امین]] نیز در مورد او مى فرماید: «وى عالمى عامل، فاضل، دقیق النظر، کثیرالاحتیاط، شدید الورع و عالم ربانى منقطع به سوى کمال و علم است. من او را دیدم؛ وى اعقل زمان خودش بود».<ref> الکنى والالقاب، ج ۱، ص ۱۵۹؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۴۳۲؛ مقدمه تنقیح المقال فی علم الرجال.</ref>
  
==تألیفات==
+
میرزا ابوالمعالى در علوم مختلف اسلامی، مجتهد و صاحب نظر بود و حدود ۷۵ کتاب و ۳۱ رساله از جمله «حواشی بر [[الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیه‌ (کتاب)|شرح لمعه]]»، «البشارات فی اصول الفقه»، «رسالة فی الجبر و التفویض» و «الاستشفاء بالتربة الحسینیة»، به رشته تحریر درآورد.<ref> ر.ک: مقدمه الرسائل الرجالیة.</ref>
  
وى حدود 75 كتاب و 31 رساله به رشته تحریر درآورده است.<ref> ر.ك: مقدمه الرسائل الرجالیة.</ref>
+
==معرفى کتاب==
  
==معرفى اجمالى كتاب==
+
کتاب «الرسائل الرجالیة» از چهار جلد (شامل ۲۹ رساله: جلد۱: سه رساله، جلد۲: هفت رساله، ج۳: پانزده رساله و جلد۴: چهار رساله) تشکیل شده است. روش نویسنده، انتقادى و اجتهادى است.
  
این كتاب مشتمل بر چندین رساله است. در مجموع این كتاب قواعد و ضوابط مفید براى اخذ قول راوى بدست مى دهد و در حد خود كتابى جامع به شمار مى آید.
+
نویسنده در این اثر، بسیارى از مباحث مرتبط با [[درایه|درایه]] و شناسایى رجال [[حدیث|حدیث]] مانند: [[جرح و تعدیل|جرح و تعدیل]] راویان، [[اصحاب اجماع]]، نقد و بررسى کتاب‌هاى رجالى، اسامى مشترک و مباحثى ابتکارى مثل بحث تفصیلى درباره معنا و انواع ثقه، نقد مشیخه (در [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من‌لایحضره‌الفقیه]] و [[تهذیب الأحکام (کتاب)|تهذیب الاحکام]] و [[الاستبصار (کتاب)|استبصار]]) را توضیح داده است.
  
==وضعیت نشر==
+
یکى از مزایاى «الرسائل الرجالیة» این است که برخى از موضوعات و مسائل بیان شده در این مجموعه، پیش از این به‌صورت بحث مستقلى عنوان نشده و مؤلف، مبتکر بحث تفصیلى آنها شده است؛ مانند: بحث از معناى ثقه و تعابیر مختلف بیان وثوق؛ و لزوم نقد اسانید کتب حدیث.
  
این كتاب به كوشش المطبعة السرور در سال 1422 ق چاپ و منتشر شده است.
+
نویسنده در این کتاب، رساله‌هاى متعددى را به بررسى وضعیت راویان یا رجال‌شناسان یا کتاب‌هاى مرتبط با مباحث روایى و رجالى اختصاص داده و براى هر یک رساله‌اى جداگانه نوشته است.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
 
  
==متن کتاب رسائل الرجالیه کرباسی==
+
*کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38721/الرسائل-الرجالية رسائل الرجالیه کرباسی]
+
*"الرسائل الرجالية"، ویکی نور.
  
 
[[رده:منابع رجالی]]
 
[[رده:منابع رجالی]]
 
{{حدیث}}
 
{{حدیث}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹

الرسائل الرجالية.jpg
نویسنده میرزا ابوالمعالی کلباسی
موضوع محدثان شیعه/ علم رجال
زبان عربی
تعداد جلد ۴
تحقیق محمدحسین درایتی

الرسائل الرجالیه

«الرسائل الرجالیة»، تألیف میرزا ابوالمعالى کلباسی (م، ۱۳۱۵ ق) در موضوع علم رجال، که به صورت ۲۹ رساله مستقل به زبان عربى تنظیم شده است. مؤلف در این کتاب، قواعد و ضوابط مفیدی براى اخذ قول راوى بیان نموده است.

مؤلف

میرزا ابوالمعالى محمد کلباسی (۱۳۱۵-۱۲۴۷ ق) فرزند محمدابراهیم کلباسی، فقیه اصولی، محدث رجالی، ادیب ماهر و زاهد عابد شیعه در قرن ۱۴ هجری بود.

علاوه بر پدرش محمدابراهیم کلباسی، سید حسن مدرس اصفهانی و سید محمد شهشهانی، از اساتید او بودند و خود استاد بزرگانی چون سید ابوالحسن اصفهانی، سید ابوالقاسم دهکردی و شیخ حسنعلی نخودکی بود.

شیخ عباس قمى در «الکنی و الالقاب» مى فرماید: «ابوالمعالى اصفهانى، عالم فاضل، متفکر دقیق، بسیار احتیاط کننده و داراى تألیفات فراوان بوده است». سید محسن امین نیز در مورد او مى فرماید: «وى عالمى عامل، فاضل، دقیق النظر، کثیرالاحتیاط، شدید الورع و عالم ربانى منقطع به سوى کمال و علم است. من او را دیدم؛ وى اعقل زمان خودش بود».[۱]

میرزا ابوالمعالى در علوم مختلف اسلامی، مجتهد و صاحب نظر بود و حدود ۷۵ کتاب و ۳۱ رساله از جمله «حواشی بر شرح لمعه»، «البشارات فی اصول الفقه»، «رسالة فی الجبر و التفویض» و «الاستشفاء بالتربة الحسینیة»، به رشته تحریر درآورد.[۲]

معرفى کتاب

کتاب «الرسائل الرجالیة» از چهار جلد (شامل ۲۹ رساله: جلد۱: سه رساله، جلد۲: هفت رساله، ج۳: پانزده رساله و جلد۴: چهار رساله) تشکیل شده است. روش نویسنده، انتقادى و اجتهادى است.

نویسنده در این اثر، بسیارى از مباحث مرتبط با درایه و شناسایى رجال حدیث مانند: جرح و تعدیل راویان، اصحاب اجماع، نقد و بررسى کتاب‌هاى رجالى، اسامى مشترک و مباحثى ابتکارى مثل بحث تفصیلى درباره معنا و انواع ثقه، نقد مشیخه (در من‌لایحضره‌الفقیه و تهذیب الاحکام و استبصار) را توضیح داده است.

یکى از مزایاى «الرسائل الرجالیة» این است که برخى از موضوعات و مسائل بیان شده در این مجموعه، پیش از این به‌صورت بحث مستقلى عنوان نشده و مؤلف، مبتکر بحث تفصیلى آنها شده است؛ مانند: بحث از معناى ثقه و تعابیر مختلف بیان وثوق؛ و لزوم نقد اسانید کتب حدیث.

نویسنده در این کتاب، رساله‌هاى متعددى را به بررسى وضعیت راویان یا رجال‌شناسان یا کتاب‌هاى مرتبط با مباحث روایى و رجالى اختصاص داده و براى هر یک رساله‌اى جداگانه نوشته است.

پانویس

  1. الکنى والالقاب، ج ۱، ص ۱۵۹؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۴۳۲؛ مقدمه تنقیح المقال فی علم الرجال.
  2. ر.ک: مقدمه الرسائل الرجالیة.

منابع

  • کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
  • "الرسائل الرجالية"، ویکی نور.