آیه 17 سوره توبه: تفاوت بین نسخه‌ها
(←معانی کلمات آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←معانی کلمات آیه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | يعمروا: عمارة: آباد كردن. عمر انسان را از آن عمر گويند كه در آن مدت، بدن به واسطه روح آباد است. | + | يعمروا: عمارة: آباد كردن. عمر انسان را از آن عمر گويند كه در آن مدت، بدن به واسطه روح آباد است. «ان يعمروا»: اينكه آباد كنند. مراد از عمارت، ظاهرا تعمير كردن خرابى كعبه و مساجد است، |
| − | |||
نه نماز خواندن در آنها كه عمارت به اين معنى در عرف قرآن يافته نيست . | نه نماز خواندن در آنها كه عمارت به اين معنى در عرف قرآن يافته نيست . | ||
| + | |||
حبطت: حبط: پوچ شدن، باطل و بى اثر شدن. | حبطت: حبط: پوچ شدن، باطل و بى اثر شدن. | ||
<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | <ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | ||
| سطر ۵۱: | سطر ۵۱: | ||
این آیه درباره بنو عبدالدار نازل شده که محافظین خانه [[کعبه]] بوده و می‌خواستند تا مادامى که مشرک هستند در این سمت باقى بمانند و خداوند فرمود از براى ایشان امکان بقاء در این سمت موجود نیست و سزاوار آن نیستند که خانه خدا را تعمیر نمایند. | این آیه درباره بنو عبدالدار نازل شده که محافظین خانه [[کعبه]] بوده و می‌خواستند تا مادامى که مشرک هستند در این سمت باقى بمانند و خداوند فرمود از براى ایشان امکان بقاء در این سمت موجود نیست و سزاوار آن نیستند که خانه خدا را تعمیر نمایند. | ||
| − | و نیز گویند: درباره عباس بن | + | و نیز گویند: درباره [[عباس بن عبدالمطلب]] نازل گردیده که در روز [[جنگ بدر]] وقتى که اسیر شد، مسلمین او را سرزنش می‌نمودند و [[امام علی علیه السلام|على بن ابى‌طالب]] اصرار داشته است که [[اسلام]] بیاورد.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> |
| − | از طریق على بن ابى‌طلحة از ابن عباس چنین روایت شده که وقتى که عباس در روز بدر اسیر گردید به مسلمین چنین گفت: اگر شما با اسلام آوردن و هجرت و جهاد بر ما سبقت جسته اید، بدانید که ما کسانى بودیم که [[مسجدالحرام]] را تعمیر نمودیم و ساقى حجاج بوده | + | از طریق على بن ابى‌طلحة از ابن عباس چنین روایت شده که وقتى که عباس در روز بدر اسیر گردید به مسلمین چنین گفت: اگر شما با اسلام آوردن و هجرت و جهاد بر ما سبقت جسته اید، بدانید که ما کسانى بودیم که [[مسجدالحرام]] را تعمیر نمودیم و ساقى حجاج بوده ایم، سپس این آیه و آیه 19 نازل گردید<ref> تفسیر ابن ابى‌حاتم.</ref>.<ref>محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص402.</ref> |
| − | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۷۵: | سطر ۷۵: | ||
===پیام ها=== | ===پیام ها=== | ||
| − | 1- در بناى مساجد و بنيادهاى دينى و فرهنگى مسلمانان، كفّار و مشركان دخالت | + | 1- در بناى مساجد و بنيادهاى دينى و فرهنگى مسلمانان، كفّار و مشركان دخالت ندارند. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ» |
جلد 3 - صفحه 392 | جلد 3 - صفحه 392 | ||
| − | |||
| − | |||
2- در ساخت و اداره‌ى مراكز و نهادهاى مقدّس، پول نااهلان را نگيريد، تادخالت وافتخار و توقّع نداشته باشند. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ» | 2- در ساخت و اداره‌ى مراكز و نهادهاى مقدّس، پول نااهلان را نگيريد، تادخالت وافتخار و توقّع نداشته باشند. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ» | ||
| سطر ۸۸: | سطر ۸۶: | ||
5- كسانى‌كه تظاهر به بى‌دينى مى‌كنند، حقّ دخالت در امور مذهبى را ندارند. | 5- كسانى‌كه تظاهر به بى‌دينى مى‌كنند، حقّ دخالت در امور مذهبى را ندارند. | ||
| − | |||
«شاهِدِينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ» | «شاهِدِينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ» | ||
| سطر ۱۹۷: | سطر ۱۹۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | ||
| + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | ||
| + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | ||
| + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | ||
| + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | ||
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
| + | *محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه. | ||
[[رده:آیات سوره توبه]] | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۳
| <<16 | آیه 17 سوره توبه | 18>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
مشرکان را نرسد که مساجد خدا را تعمیر کنند در صورتی که بر کفر خود گواهند. اینانند که اعمالشان نابود خواهد شد و در آتش دوزخ جاوید معذّب خواهند بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
يعمروا: عمارة: آباد كردن. عمر انسان را از آن عمر گويند كه در آن مدت، بدن به واسطه روح آباد است. «ان يعمروا»: اينكه آباد كنند. مراد از عمارت، ظاهرا تعمير كردن خرابى كعبه و مساجد است، نه نماز خواندن در آنها كه عمارت به اين معنى در عرف قرآن يافته نيست .
حبطت: حبط: پوچ شدن، باطل و بى اثر شدن. [۱]
نزول
این آیه درباره بنو عبدالدار نازل شده که محافظین خانه کعبه بوده و می‌خواستند تا مادامى که مشرک هستند در این سمت باقى بمانند و خداوند فرمود از براى ایشان امکان بقاء در این سمت موجود نیست و سزاوار آن نیستند که خانه خدا را تعمیر نمایند.
و نیز گویند: درباره عباس بن عبدالمطلب نازل گردیده که در روز جنگ بدر وقتى که اسیر شد، مسلمین او را سرزنش می‌نمودند و على بن ابى‌طالب اصرار داشته است که اسلام بیاورد.[۲]
از طریق على بن ابى‌طلحة از ابن عباس چنین روایت شده که وقتى که عباس در روز بدر اسیر گردید به مسلمین چنین گفت: اگر شما با اسلام آوردن و هجرت و جهاد بر ما سبقت جسته اید، بدانید که ما کسانى بودیم که مسجدالحرام را تعمیر نمودیم و ساقى حجاج بوده ایم، سپس این آیه و آیه 19 نازل گردید[۳].[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَساجِدَ اللَّهِ شاهِدِينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَ فِي النَّارِ هُمْ خالِدُونَ «17»
مشركان حقّ ندارند مساجد خدا را با آنكه به صراحت بر كفر خويش گواهى مى‌دهند، تعمير كنند. آنان كارهايشان (به خاطر بى‌ايمانى) تباه شده است و در آتش، جاودان خواهند بود.
نکته ها
گرچه شأن نزول آيه درباره‌ى تعمير مسجدالحرام است، ولى حكم آن براى همه‌ى مساجد است و به همين جهت كلمه‌ى «مَساجِدَ» به كار رفته است، نه «مسجد الحرام».
توليت مسجدالحرام و تعمير و رسيدگى به آن، در صدر اسلام تا قبل از فتح مكّه، در دست مشركان بوده است.
يكى از موارد اعلام شده در برائت، توسّط حضرت على عليه السلام، اين بود كه مشركان حق تعمير مسجد الحرام را ندارند، بلكه حقّ ورود به آنجا را هم ندارند. (در آيه‌ى 27 مى‌آيد)
پیام ها
1- در بناى مساجد و بنيادهاى دينى و فرهنگى مسلمانان، كفّار و مشركان دخالت ندارند. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ»
جلد 3 - صفحه 392
2- در ساخت و اداره‌ى مراكز و نهادهاى مقدّس، پول نااهلان را نگيريد، تادخالت وافتخار و توقّع نداشته باشند. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ»
3- عمل به تنهايى مهم نيست، نيّت نقش اصلى را دارد. «ما كانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا»
4- نه هر درآمدى مشروع است و نه هر مشاركتى ارزشمند. مبادا به عشقِ آبادانى مساجد، كفّار در امور دينى نفوذ كنند. «أَنْ يَعْمُرُوا مَساجِدَ اللَّهِ»
5- كسانى‌كه تظاهر به بى‌دينى مى‌كنند، حقّ دخالت در امور مذهبى را ندارند. «شاهِدِينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ»
6- مشرك همان كافر است. لِلْمُشْرِكِينَ ... شاهِدِينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ
7- كفر، سبب نابودى و فساد و بى‌ارزش شدن اعمال نيك كافران است. بِالْكُفْرِ ... حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- پرش به بالا ↑ تفسیر کشف الاسرار.
- پرش به بالا ↑ تفسیر ابن ابى‌حاتم.
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص402.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
