آیه 41 سوره کهف: تفاوت بین نسخهها
(←معانی کلمات آیه) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
سطر ۴۲: | سطر ۴۲: | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
غورا: غور: فرو رفتن «غار الماء غورا: دخل في الارض ...» | غورا: غور: فرو رفتن «غار الماء غورا: دخل في الارض ...» | ||
− | آن در آيه به معنى غائر و فرو رفته است | + | آن در آيه به معنى غائر و فرو رفته است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۱۰
<<40 | آیه 41 سوره کهف | 42>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
یا آبش به زمین فرو رود و دیگر هرگز نتوانی آب به دست آری (و باغت از بیآبی خشک شود).
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
غورا: غور: فرو رفتن «غار الماء غورا: دخل في الارض ...» آن در آيه به معنى غائر و فرو رفته است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَعَسى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ يُرْسِلَ عَلَيْها حُسْباناً مِنَ السَّماءِ فَتُصْبِحَ صَعِيداً زَلَقاً «40»
پس اميد است كه پروردگارم بهتر از باغ تو را به من عطا كند ومجازات (صاعقه و عذابى) حساب شده بر باغ تو از آسمان فرستد تا به زمينى هموار و بىگياه و لغزنده تبديل شود.
أَوْ يُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَباً «41»
يا آب آن (باغ به زمين) فروكش كند، پس هرگز نتوانى آن را بازيابى.
نکته ها
«زلق» به زمين صاف وبدون گياه گفته مىشود، آن چنانكه پاى انسان در آن بلغزد.
پیام ها
1- دادن و گرفتنهاى خدا، براساس ربوبيّت وتربيت اوست. «فَعَسى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ»
2- فقيران مأيوس نباشند، أَنَا أَقَلَ ... فَعَسى رَبِّي كه يأس ونااميدى بدتر از فقر است.
3- اگر خدا بخواهد، فقير، غنى، بلكه برتر از غنى مىشود. «خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ»
4- آرزوى سلب نعمت از كفّار فخرفروش، و نفرين بر آنان، پسنديده است. يُرْسِلَ عَلَيْها حُسْباناً ...
5- قهر خداوند حساب شده و عادلانه است. «حُسْباناً»
6- ثروتمندان به داشتههاى خود مغرور نشوند، شايد در يك لحظه همه ثروتشان نابود شود. «فَتُصْبِحَ صَعِيداً زَلَقاً»
7- شرك و كفر و فخرفروشى، دارايى و سرسبزى را به كوير تبديل مىكند. «فَتُصْبِحَ صَعِيداً زَلَقاً»
8- دست خدا براى قهر و عذاب، باز است، چه از آسمان، چه از زمين. «يُرْسِلَ عَلَيْها حُسْباناً مِنَ السَّماءِ- يُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً»
جلد 5 - صفحه 175
9- در برابر خشم و غضب الهى، قدرت و راه نجاتى نيست. «فَلَنْ تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَباً»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم