آیه 139 سوره انعام: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | وصفهم: وصف: ذكر چگونگى شىء. منظور از آن، توصيف به حلال و حرام است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | |
| − | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۱۵۲: | سطر ۱۵۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | + | |
| − | * [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم |
| − | * [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم |
| − | * [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول |
| − | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم |
| − | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش |
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
[[رده:آیات سوره انعام]] | [[رده:آیات سوره انعام]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۰
| <<138 | آیه 139 سوره انعام | 140>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و گفتند: آنچه در شکم این چهارپایان است مخصوص مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر مرده باشد همه (مردان و زنان) در آن شریک باشند. خداوند آنها را به مجازات این گفتار به زودی می‌رساند و خدا درست کردار و داناست.
و گفتند: آنچه در شکم این چهارپایان است [در صورتی که زنده بیرون آید] ویژه مردان ماست، و بر همسرانمان حرام است، و اگر مرده باشد همگی در آن شریکند؛ به زودی خدا آنان را بر این توصیف بی پایه و باطلشان جزا خواهد داد، زیرا خدا حکیم و داناست.
و گفتند: «آنچه در شكم اين دامهاست اختصاص به مردان ما دارد و بر همسران ما حرام شده است، و اگر [آن جنين] مرده باشد، همه آنان [از زن و مرد ] در آن شريكند. به زودى [خدا] توصيف آنان را سزا خواهد داد، زيرا او حكيم داناست.
و گفتند: آنچه در شكم اين چارپايان است براى مردان ما حلال و براى زنانمان حرام است، و اگر مردار باشد زن و مرد در آن شريكند. خدا به سبب اين گفتار مجازاتشان خواهد كرد. هر آينه او حكيم و داناست.
و گفتند: «آنچه (از بچّه) در شکم این حیوانات است، مخصوص مردان ماست؛ و بر همسران ما حرام است! امّا اگر مرده باشد [= مرده متولّد شود]، همگی در آن شریکند.» بزودی (خدا) کیفر این توصیف (و احکام دروغین) آنها را می‌دهد؛ او حکیم و داناست.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
وصفهم: وصف: ذكر چگونگى شىء. منظور از آن، توصيف به حلال و حرام است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «139»
و (از ديگر عقائد خرافى مشركان، اين بود كه مى) گفتند: آنچه در شكم اين چهارپايان (نذر شده براى بتها) است، (اگر زنده به دنيا آيد) مخصوص مردان ماست و بر زنان ما حرام است و اگر مرده به دنيا آيد، پس همه (زن و مرد) در آن شريكند، خداوند به زودى آنان را به سزاى اين گونه توصيف‌هاى باطل كيفر خواهد داد. همانا او حكيمى داناست.
نکته ها
آشنايى با خرافات دوران جاهليّت، انسان را با زحمات رسول خدا براى هدايت آنان آشنا ساخته، روح قدرشناسى را در انسان، زنده و شكوفا مى‌كند.
پیام ها
1- تبعيض بى‌جا ميان زن و مرد، عملى جاهلى و مطرود است. «خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا»
2- در جاهليّت، تحقير زن تا آن حد بود كه در برخى موارد از حيوان سالم بهره‌اى نداشت و فقط در گوشت حيوان مرده شريك بود. «شُرَكاءُ»
3- جزا و كيفر الهى، بر اساس علم و حكمت اوست. سَيَجْزِيهِمْ ... حَكِيمٌ عَلِيمٌ
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 565
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139)
نوع چهارم از عقايد فاسده آنها را اخبار مى‌فرمايد:
و قالوا ما فى بطون هذه الانعام: و گفتند آنچه در شكمهاى اين چهارپايان بحيره و سائبه است خالِصَةٌ لِذُكُورِنا: حلال است مر مردمان ما را خاصه. و نزد بعضى مراد «ما فِي بُطُونِهِمْ» شير و احشاى آنها است وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا: و حرام كرده شده است بر زنان ما اگر زنده متولد شوند لقوله وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً: و اگر باشد مرده يعنى مرده متولد شوند فَهُمْ فِيهِ شُرَكاءُ:
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 386
پس مرد و زن در خوردن آن شريكند سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ: زود باشد پاداش دهد خدا جزاى وصف كردن ايشان را كه افتراست بر خداى تعالى در تحليل و تحريم إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ: بدرستى كه ذات اقدس الهى حكيم است در آنچه حلال و حرام فرمايد، دانا است به مصالح بندگان در حل و حرمت.
تنبيه- حق تعالى در اين آيه از چهار وجه ذم و عيب كفار فرموده: 1- ذبح آنها به غير اسم خدا. 2- خوردن آن به ادعاى تذكيه جهت افترا بر خداى عزّ و جلّ. 3- تحليل ايشان براى مرد و تحريم زن. 4- تسويه ميته و مزكى نزد آنها.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139)
ترجمه
و گفتند آنچه در شكمهاى اين چهارپايان است خالص است براى مردان ما و حرام است بر زنان ما و اگر باشد مردار پس ايشان در آن انبازانند زود باشد جزا دهد توصيف آنها را بدرستيكه او درست كردار دانا است.
تفسير
قمى ره فرموده يكى از رسوم جاهليّت آن بود كه جنين‌هائى را كه از شكم شتر و گاو و گوسفند بيرون ميآوردند اگر زنده بودند بر زنها حرام ميكردند و اگر مرده بودند بر زن و مرد حلال ميدانستند و تأنيث خالصه باعتبار معنى ما است كه جنين‌ها است يا از براى مبالغه است مانند راويه و اين توصيف بحليّت و حرمت از پيش خود بدعت در دين حق است و خداوند بدعت گذاران را بكيفر اعمالشان خواهد رسانيد چون حكمت اقتضا دارد كه حكم بحليّت و حرمت از عالم بصلاح و فساد صادر شود و او خداوند است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الأَنعام‌ِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلي أَزواجِنا وَ إِن يَكُن مَيتَةً فَهُم فِيهِ شُرَكاءُ سَيَجزِيهِم وَصفَهُم إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139)
و گفتند آنچه در شكم اينکه انعام که سهم خداوند و سهم بتها قرار دادند اگر زنده بدنيا آمدند فقط براي رجال حلال است و بر نساء حرام و اگر مرده بدنيا آمدند بر مردان و زنان مساويست و هر دو دسته شريك هستند زود باشد جزاء دهد آن وصفي که ميگويند محققا خداوند حكيم است عليم است.
وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الأَنعام‌ِ بعض مفسرين گفتند مراد شير آنها است و بعضي گفتند جنين آنها و بعضي گفتند شير و جنين هر دو لكن ظاهر آيه بقرينه جمله بعد همان جنين است و مراد از هذه الانعام همان انعاميست که در آيات قبل اشاره شده چه انعامي که تعيين كرده بودند نصيب خدا و نصيب بتها و چه انعامي که ركوب بر آنها حرام بود و چه انعامي که ذكر اسم خدا بر او نكرده‌اند حكم خود آن انعام در آيات قبل بيان شد که چه حكمي بر آنها بار ميكنند بگمان خود و افتراء بر خدا مي‌بندند فعلا در اينکه آيه حكم بچه‌هايي که از آنها متولد ميشوند چه افترايي ميزنند ميگويند خالِصَةٌ لِذُكُورِنا فقط بر ذكور حلال است وَ مُحَرَّمٌ عَلي أَزواجِنا يعني علي نسائنا در صورتي که بچه‌هاي آنها زنده بدنيا بيايند
جلد 7 - صفحه 221
و اما اگر مرده بيايند وَ إِن يَكُن مَيتَةً تعبير بياء براي رجوع ضمير يكن بكلمه ما في بطون است فَهُم فِيهِ شُرَكاءُ ذكور و اناث هر دو در حلّية اكل مشترك هستند اختصاص ببعضي دون بعضي ندارد.
سَيَجزِيهِم وَصفَهُم جزاء دو مفعوليست هم مفعول به، وصفهم مفعول له است يعني جزاء دادن آنها را براي اينکه توصيف که بدعت و افتراء است داده ميشود
کل بدعة في النار
يعني اهل البدعة که مبدع باشد بسبب بدعتش در آتش است إِنَّهُ حَكِيمٌ افعالش تابع حكم و مصالح است عليم عالم بجميع خصوصيات است هر که را مستحق عذاب ميداند بقدر استحقاق عذاب ميكند.
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
