آیه 68 سوره انفال: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تفسیر آیه)
جز (ویرایش مهدی موسوی (بحث) به آخرین تغییری که Quran انجام داده بود واگردانده شد)
سطر ۵۷: سطر ۵۷:
  
 
اگر حكم ازلى خداوند نبود (كه بدون ابلاغ، هيچ امّتى را كيفر ندهد)، به خاطر آنچه (از اسيران كه نابجا) گرفتيد، عذابى بزرگ به شما مى‌رسيد.
 
اگر حكم ازلى خداوند نبود (كه بدون ابلاغ، هيچ امّتى را كيفر ندهد)، به خاطر آنچه (از اسيران كه نابجا) گرفتيد، عذابى بزرگ به شما مى‌رسيد.
 
فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلالًا طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ «69»
 
 
پس، از آنچه غنيمت گرفتيد، كه حلال و پاكيزه است، مصرف كنيد و از خداوند پروا كنيد، همانا خداوند، آمرزنده و مهربان است.
 
 
جلد 3 - صفحه 357
 
 
===نکته ها===
 
 
در معناى جمله‌ى‌ «كِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ» اقوالى بيان شده است:
 
 
الف: اشاره به سنّت الهى است كه او پيش از بيان حكم، كسى را كيفر نمى‌دهد. چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌فرمايد: «وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا» «1»
 
 
ب: اشاره به اراده‌ى الهى به پيروزى مسلمانان در جنگ بدر است كه اگر تقدير خداوند به پيروزى شما نبود، اسير گرفتن پيش از تثبيت مواضع، ضربه‌ى سنگينى به شما مى‌زد. «2»
 
 
ج: شايد مراد نكته‌اى باشد كه در آيه 33 همين سوره خوانديم كه تا پيامبر صلى الله عليه و آله در بين شماست، خداوند عذابتان نمى‌كند. «وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ»
 
 
بنابراين آيه را چنين معنا مى‌كنيم: اگر به خاطر حضور مبارك تو كه سابقاً در كتاب آسمانى گذشت نبود، مسلمانان در جنگ بدر به خاطر اسير گرفتن بى‌موقع مرتكب گناه كبيره و عذاب بزرگى مى‌شدند.
 
 
طبق روايات، غنائم در اين آيه، همان مبلغى است كه به عنوان فديه، در برابر آزادى هر اسير دريافت مى‌كردند كه بين هزار تا چهار هزار درهم بوده است.
 
 
===پیام ها===
 
 
1- اسير گرفتن در بحبوحه‌ى جنگ، شكست و عذاب سختى را بدنبال دارد. «لَمَسَّكُمْ فِيما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ»
 
 
2- پرداختن به غنائم پيش از سركوبى كامل دشمن، ممنوع است. «لَمَسَّكُمْ فِيما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ»
 
 
3- شرط مصرف، حلال و پاك و دلپسند بودن است. «حَلالًا طَيِّباً»
 
 
4- همه‌ى غنائم از شما نيست، بلكه بايد خمس آن رابپردازيد. فَكُلُوا مِمَّا ...
 
 
چنانكه در آيه 41 خوانديم: وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ‌ ...
 
 
5- هشيار باشيد تا غنائم جنگى و فديه گرفتن‌ها، انگيزه‌ى والاى شمارا در جهاد
 
 
«1». اسراء، 15.
 
 
«2». تفسير اطيب‌البيان.
 
 
جلد 3 - صفحه 358
 
 
تغيير ندهد و همواره خدا را در نظر داشته باشيد. «اتَّقُوا اللَّهَ» (آرى، بهره‌بردارى از غنائم، لغزشگاه است.)
 
 
6- عفو كيفر اسير گرفتن بى‌موقع در جنگ بدر و حلال كردن درآمد حاصل از آزادى اسرا، (با اين‌كه نبايد اسير مى‌گرفتند)، جلوه‌اى از رحمت و مغفرت الهى است. فَكُلُوا ... غَفُورٌ رَحِيمٌ‌
 
 
7- مغفرت الهى، پرتوى از رحمت اوست. «غَفُورٌ رَحِيمٌ»
 
 
}}
 
}}
  
سطر ۱۱۲: سطر ۶۶:
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
  
فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلالاً طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (69)
 
 
در منهج- مروى است كه اصحاب بعد از نزول اين آيه، هراسان و خائف‌
 
 
جلد 4 صفحه 378
 
 
شده، از فديه دست كشيده گرد آن نگشتند، حق تعالى آيه شريفه نازل فرمود:
 
 
فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ‌: پس بخوريد آنچه غنيمت گرفته‌ايد از فديه، چه آن از جمله غنايم است، حَلالًا طَيِّباً: خوردنى حلال و پاكيزه. و فايده اين قيد، ازاحه آن چيزى بود كه در نفوس آنها خطور كرده بود از كراهت يا حرمت آن به سبب معاتبه در اخذ فديه.
 
 
تبصره: كسانى كه از اصوليين امر بعد از حظر (منع) را مفيد اباحه دانسته، تمسك به امثال اين آيه نموده‌اند.
 
  
وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌: و بپرهيزيد و بيانديشيد از عذاب و سخط الهى در مخالفت. إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌: بتحقيق كه خداوند متعال آمرزنده است گناهان شما را.
+
لَوْ لا كِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (68)
  
مهربان است كه مباح فرمود به رحمت رحيميه، آنچه از كفار اخذ كرديد و بر امم ديگر حرام بود.
+
لَوْ لا كِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ‌: اگر نه فرمان و حكم مى‌بود از خداى تعالى كه پيشى گرفته است اثبات آن در لوح محفوظ كه بدون نهى صريح عقوبت نفرمايد. يا به نادانى مؤاخذه نكند. يا غنايم را بر شما حلال سازد. يا علم الهى سبقت نگرفته بود به نزول قرآن و مستوجب شدن شما به سبب ايمان به آن غفران را، يا اگر سبقت نبود حكم در لوح محفوظ كه تا وجود پيغمبر محترم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در ميان شما باشد عذاب نازل نفرمايد. لَمَسَّكُمْ فِيما أَخَذْتُمْ‌:
  
در منهج- از حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است كه فرمود: فضّلت على الانبياء بخمس، بعثت الى الكافّة و احلّ لى المغنم و نصرت بالرّعب و جعلت لى الارض مسجدا و ظهورا و خصّصت بالشّفاعة. «1» فرمود تفضيل يافتم من بر انبيا به پنج چيز: 1- مبعوث بر كافه خلق. 2- حلال شدن غنايم. 3- منصور به رعب و خوف. 4- قرار داده براى من زمين مسجد و طهور تا هر جا روم نماز گزارم، و اگر آب نيابم بدان تيمم كنم، و حال آنكه هيچ پيغمبرى را نماز صحيح نبود مگر در محراب. 5- مخصوص شدم به شفاعت، و اذن در آن قبل از قيامت به من عطا شد به خلاف ساير انبيا كه روز محشر به آنها اذن داده شود.
+
هر آينه مى‌رسيد شما را در آنچه گرفته بوديد از فدا، عَذابٌ عَظِيمٌ‌: عذابى بزرگ كه آسمان را قوت تحمل آن نيست.
 
 
نكته: قوله: فكلوا، براى سببيت و سبب محذوف است تقدير اينكه: «ابحت لكم الغنائم فكلوا» و حلالا حال از مقسوم يا صفت مصدر محذوف است اى: اكلا حلالا طيّبا.
 
 
 
«1» در كتاب ارزشمند جامع احاديث الشيعه، جلد 3، باب نهم از ابواب تيمّم (صفحات 53 تا 55) رواياتى بدين مضمون از مجاميع معتبر حديثى نقل شده است.
 
 
 
جلد 4 صفحه 379
 
  
  
سطر ۱۶۸: سطر ۱۰۵:
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
فَكُلُوا مِمّا غَنِمتُم‌ حَلالاً طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللّه‌َ إِن‌َّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيم‌ٌ (69)
+
لَو لا كِتاب‌ٌ مِن‌َ اللّه‌ِ سَبَق‌َ لَمَسَّكُم‌ فِيما أَخَذتُم‌ عَذاب‌ٌ عَظِيم‌ٌ (68)
  
‌پس‌ بخوريد آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ بغنيمت‌ بدست‌ آورديد ‌بر‌ ‌شما‌ حلال‌ و گوارا ‌است‌ و ‌از‌ ‌خدا‌ بپرهيزيد محققا خداوند آمرزنده‌ و رحم‌كننده‌ ‌است‌.
+
‌اگر‌ نبود آنچه‌ خداوند معين‌ فرموده‌ و نوشته‌ ‌براي‌ ‌شما‌ قبلا ‌هر‌ آينه‌ ميرسيد بشما ‌در‌ آنچه‌ ‌که‌ گرفتيد عذاب‌ عظيمي‌.
  
فَكُلُوا مِمّا غَنِمتُم‌ شرائط مقرره‌ ‌در‌ باب‌ غنائم‌ مثل‌ اينكه‌ خمس‌ ‌آنها‌ ‌را‌ بدهيد و ‌در‌ ميان‌ مجاهدين‌ ‌در‌ تحت‌ نظر نبي‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و امام‌ و منصوب‌ ‌از‌ قبل‌ ‌آنها‌ تقسيم‌ شود و ‌از‌ مختصات‌ نبي‌ و امام‌ نباشد ‌که‌ ‌در‌ كتاب‌ جهاد مسطور ‌است‌ حَلالًا طَيِّباً حلّية بمعني‌ اباحه‌ تصرف‌ و ملكية ‌که‌ مفاد كلوا ‌است‌ زيرا معني‌ اكل‌ ‌در‌ اينجا ‌هر‌ نوع‌ تصرفي‌ ‌است‌، و طيبة مراد گوارا و ‌با‌ بركت‌ و پاك‌ و پاكيزه‌ ‌است‌ وَ اتَّقُوا اللّه‌َ ‌که‌ بمصارف‌ ‌غير‌ مشروعه‌ صرف‌ نشود و تعدي‌ ‌از‌ حق‌ معين‌ ‌بر‌ ‌خود‌ نكند و باعث‌ نشود ‌که‌ ‌شما‌ ‌را‌ بمعاصي‌ و طغيان‌ و نافرماني‌ ‌خدا‌ بيندازد إِن‌َّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيم‌ٌ محققا خداوند ميآمرزد ‌شما‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ تقصيرات‌ قبل‌ ‌که‌ ‌از‌ ‌شما‌ صادر ‌شده‌ ‌که‌ معذب‌ نميفرمايد ‌شما‌ ‌را‌ و مورد ترحم‌ ‌خود‌ قرار ميدهد بافاضه‌ نعم‌ ‌در‌ دنيا و مثوبات‌ ‌در‌ آخرت‌.
+
‌از‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌ استفاده‌ ميشود ‌که‌ مسلمين‌ ‌از‌ كفار اسير گرفتند ‌ يا ‌ اموالي‌ بغنيمت‌ بردند و ‌اينکه‌ جايز نبود مگر ‌بعد‌ ‌از‌ تسلط ‌بر‌ كفار و شكست‌ ‌آنها‌ و بيچارگي‌ ‌آنها‌ و شايد حكمت‌ ‌اينکه‌ ‌باشد‌ ‌که‌ موجب‌ ميشود ‌که‌ كفار جريتر ميشوند و ‌آنها‌ ‌هم‌ اسير
  
160
+
جلد 8 - صفحه 159
 +
 
 +
و غنيمت‌ ‌از‌ مسلمين‌ ميگيرند اما ‌بعد‌ ‌از‌ شكست‌ ‌آنها‌ و تسلط مسلمين‌ ديگر ‌آنها‌ چنين‌ قدرتي‌ ندارند لذا ميفرمايد لَو لا كِتاب‌ٌ مِن‌َ اللّه‌ِ سَبَق‌َ ‌اگر‌ خداوند تقدير و مقرر نفرموده‌ ‌بود‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌هر‌ حالي‌ فتح‌ و ظفر ‌براي‌ ‌شما‌ ‌باشد‌ و مقهوريت‌ كفار لَمَسَّكُم‌ فِيما أَخَذتُم‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ اسيري‌ و غنيمتي‌ ‌که‌ بدوا ‌شما‌ گرفته‌ بوديد ‌هر‌ آينه‌ بشما مساس‌ ميكرد عَذاب‌ٌ عَظِيم‌ٌ ممكن‌ ‌است‌ مراد ‌اينکه‌ ‌باشد‌ ‌که‌ كفار جريتر ميشدند و ‌از‌ ‌شما‌ اسير ميگرفتند و اموال‌ ‌شما‌ ‌را‌ مي‌بردند و بالاخره‌ ‌بر‌ ‌شما‌ غالب‌ ميشدند و ممكن‌ ‌است‌ مراد ‌اينکه‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌شما‌ ‌اينکه‌ عملتان‌ چون‌ ‌بر‌ خلاف‌ دستور الهي‌ ‌بود‌ معذب‌ بعذاب‌ عظيم‌ ميشديد لكن‌ عفو و غفران‌ الهي‌ ‌شما‌ ‌را‌ نجات‌ بخشيد و اللّه‌ العالم‌
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۸۳: سطر ۱۲۲:
 
]
 
]
  
(آیه 69)- در این آیه اشاره به یکی دیگر از احکام اسیران جنگی و آن مسأله گرفتن «فداء» شده است.
+
(آیه 68)- در این آیه بار دیگر به ملامت و توبیخ کسانی که برای تأمین منافع زود گذر مادّی مصالح مهمّ اجتماعی را به خطر افکندند، پرداخته، می‌گوید: «اگر فرمان سابق خدا نبود عذاب و کیفر بزرگی به خاطر اسیرانی که گرفتید به شما می‌رسید» (لَوْ لا کِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّکُمْ فِیما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ).
 
 
بعد از پایان جنگ بدر و گرفتن اسیران جنگی گروه انصار به پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله عرض کردند ما هفتاد نفر را کشته و هفتاد نفر را اسیر کردیم و اینها از قبیله تو و اسیران تواند، آنها را به ما ببخش تا در برابر آزادی آنها «فداء» بگیریم (پیامبر صلّی اللّه علیه و آله در انتظار نزول وحی آسمانی در این باره بود) آیه نازل شد و اجازه گرفتن «فداء» در مقابل آزادی اسیران داد.
 
 
 
به هر حال آیه مورد بحث به مسلمانان اجازه می‌دهد که از این غنیمت جنگی (یعنی مبلغی را که در برابر آزادی اسیران می‌گرفتند) استفاده کنند و می‌گوید: «از آنچه به غنیمت گرفته‌اید، حلال و پاکیزه بخورید و بهره گیرید» (فَکُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلالًا طَیِّباً).
 
 
 
این جمله ممکن است معنی وسیعی داشته باشد، و علاوه بر موضوع «فداء» سایر غنایم را نیز شامل شود.
 
 
 
سپس به آنها دستور می‌دهد که: «تقوا را پیشه کنید و از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید» (وَ اتَّقُوا اللَّهَ).
 
  
اشاره به این که مباح بودن این گونه غنایم نباید سبب شود که هدف مجاهدین در میدان جهاد جمع غنیمت و یا گرفتن اسیر به خاطر «فداء» باشد. و اگر در گذشته چنین نیات زشتی در دل داشتند، بیرون کنند.
+
ولی همان گونه که در آیات دیگر قرآن تصریح شده، سنّت پروردگار این است که نخست احکام را تبیین می‌کند سپس متخلّفین را کیفر می‌دهد.
  
در پایان آیه نسبت به گذشته وعده عفو و آمرزش داده، می‌گوید: «خداوند آمرزنده و مهربان است» (إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ).
+
ج2، ص170
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۲۰۳: سطر ۱۳۴:
  
 
==تفسیر های فارسی==
 
==تفسیر های فارسی==
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر خسروی|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر خسروی|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر عاملی|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر عاملی|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر جامع|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر جامع|سوره=8 |آیه=68}}===
  
 
==تفسیر های عربی==
 
==تفسیر های عربی==
==={{تفسیر المیزان|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر المیزان|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر الصافی|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر الصافی|سوره=8 |آیه=68}}===
==={{تفسیر الکاشف|سوره=8 |آیه=69}}===
+
==={{تفسیر الکاشف|سوره=8 |آیه=68}}===
 
</tabber>
 
</tabber>
  

نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۵۴

مشاهده آیه در سوره

لَوْلَا كِتَابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


<<67 آیه 68 سوره انفال 69>>
سوره : سوره انفال (8)
جزء : 10
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

اگر نبود حکم سابق از خدا (که بر پیغمبر اسلام فدا و غنایم را روا دانست) همانا در آنچه (از آن اسیران) گرفتید به شما عذاب سخت رسیده بود.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Had it not been for a prior decree of Allah, surely there would have befallen you a great punishment for what you took.

معانی کلمات آیه

«کِتَابٌ»: حکم. فرمان. مراد کیفر ندادن بدون ابلاغ قبلی است (نگا: اسراء / )، عذاب سخت و توان فرسا ندادن مسلمانان در زمان حیات پیغمبر و استغفارشان از گناهان (نگا: انفال / )، و عدم مجازاتِ مجتهدِ مخطّی در اجتهاد خود (نگا: تفسیرالمنتخب، و صفوة‌التفاسیر).

نزول

انس روایت کند که رسول خدا صلى الله علیه و آله درباره اسیران بدر با اصحاب مشورت نمود و فرمود: خداوند شما را درباره آن‌ها مخیر و مختار نموده است، عمر بن الخطاب برخاست و گفت: یا رسول اللّه آن‌ها را گردن بزن.

پیامبر به وى اعتنائى ننمود، ابوبکر برخاست و گفت: یا رسول الله مى بینم که تمایل دارى آن‌ها را مورد عفو قرار بدهى و از آن‌ها فدیة قبول نمائى، پیامبر چنین کرد و آن‌ها را بخشید و از آن‌ها فدیه قبول نمود و این آیة نازل گردید.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


لَوْ لا كِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ «68»

اگر حكم ازلى خداوند نبود (كه بدون ابلاغ، هيچ امّتى را كيفر ندهد)، به خاطر آنچه (از اسيران كه نابجا) گرفتيد، عذابى بزرگ به شما مى‌رسيد.

پانویس

  1. پرش به بالا مسند احمد و دیگران از علماى عامه.

منابع