آیه 24 سوره حجر: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۵۲: | سطر ۵۲: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
| + | وَ إِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ نَحْنُ الْوارِثُونَ «23» | ||
| + | |||
| + | والبتّه اين مائيم كه زنده مى‌كنيم ومى‌ميرانيم ومائيم كه (بعد از مرگ همه، باقى مانده و) وارث مى‌شويم. | ||
| + | |||
وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ «24» | وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ «24» | ||
و بدون شك ما به پيشينيان از شما علم داريم وبه آيندگان نيز آگاهيم. | و بدون شك ما به پيشينيان از شما علم داريم وبه آيندگان نيز آگاهيم. | ||
| + | |||
| + | وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25» | ||
| + | |||
| + | وهمانا پروردگار تو است كه همه آنان را محشور خواهد كرد، زيرا كه او حكيم وعليم است. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | مفسران براى «الْمُسْتَقْدِمِينَ» و «الْمُسْتَأْخِرِينَ» مصاديقى ذكر كرده‌اند، از جمله: | ||
| + | |||
| + | 1. گذشتگان و باقيماندگان. | ||
| + | |||
| + | 2. سبقت گيرندگان و عاشقان جبهه و غير آنان. | ||
| + | |||
| + | 3. كسانى كه در صف اول نماز جماعت حاضر مى‌شوند و كسانى كه در صف آخر حضور | ||
| + | |||
| + | جلد 4 - صفحه 454 | ||
| + | |||
| + | مى‌يابند تا به زنان حاضر در جماعت نگاه بد كنند كه آيه مى‌فرمايد ما مى‌دانيم. | ||
| + | |||
| + | در مقابل بعضى از خوبى به جائى رسيده بودند كه منزلشان را در معرض فروش قرار داده بودند تا در عوض در نزديك مسجد منزل تهيه كنند و به صف اول برسند كه آيه مى‌فرمايد ما اين افراد را نيز مى‌شناسيم. | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- مرگ و حيات تنها بدست اوست. همه رفتنى هستند، پس سزاوار است با عمل خود ارث خوبى براى وارث حقيقى بجاى گذاريم. «نَحْنُ الْوارِثُونَ» | ||
| + | |||
| + | 2- زمان، در علم خداوند اثرى ندارد. علم او به گذشته و حال و آينده يكسان است. عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ ... عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ | ||
| + | |||
| + | 3- برپايى رستاخيز، كيفر وپاداش دادن از شئون ربوبيّت الهى است. «رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ» | ||
| + | |||
| + | 4- دليل رستاخيز، حكمت خداوند است. (اگر ذرات خاك، غذا و غذا، نطفه و نطفه، انسان شود و با مرگ، دوباره به خاك تبديل شود وحساب وكتابى در كار نباشد، اين كار حكيمانه نيست.) «إِنَّهُ حَكِيمٌ» | ||
| + | |||
| + | 5- در قيامت قديم وجديد با هم محشور مى‌شوند. «يَحْشُرُهُمْ» وخداوند بر عملكرد همه وآثار ونيّات هر فرد، آگاهى كامل دارد. «حَكِيمٌ عَلِيمٌ» | ||
}} | }} | ||
| سطر ۶۴: | سطر ۱۰۰: | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| + | وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25» | ||
| − | + | بعد از آن بيان حشر و جزاى اعمال را فرمايد: | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ: و بدرستى كه پروردگار تو اى مخاطب او، حشر و جمع فرمايد متقدمين و متأخرين را و جزاى هر يك را از خير و شر بدو رساند. | |
| − | + | «1» مجمع البيان، جلد 3، صفحه 334. | |
| − | جلد | + | «2» مجمع البيان، جلد 3، صفحه 334. |
| − | + | جلد 7 - صفحه 99 | |
| − | + | إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ: بتحقيق ذات سبحانى حكيم است، يعنى متقن در افعال و تمام كارهاى او بر وفق راستى و درستى باشد. عليم است يعنى داناى به نهانى و آشكارا، و هيچ چيزى از علم سبحانى معزوب نباشد، و هر يك را به استحقاق عمل پاداش مرحمت فرمايد. | |
| سطر ۱۱۷: | سطر ۱۵۰: | ||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| − | وَ | + | وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحشُرُهُم إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25» |
| − | و | + | و محققا پروردگار تو او محشور ميفرمايد آنها را محققا او حكيم است و عليم. |
| − | + | مسئله حشر يوم القيامة از ضروريات جميع اديان است و براهين عقليه و نقليه قرآنيه و اخباريه فوق حد و حصر بر او قائم است و كانه معاد ملازم با مبدء است و فقط منكر معاد منكر مبدأ است که او را طبيعي و دهري و زنديق و لا مذهب مينامند وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ با سه تأكيد جمله اسميه كلمه إن ضمير هو (يحشرهم) يكي از اسامي قيامة يوم الحشر است که خلق اولين و آخرين جن و انس حتي وحوش مجتمع مي‌شوند در صحراي قيامت (إِنَّهُ حَكِيمٌ) بعدل حكم ميفرمايد غير | |
| − | + | جلد 12 - صفحه 26 | |
| − | + | مستحق عذاب را عذاب نمي‌كند و مستحق ثواب را منع نمي‌كند بلكه تفضلات و عنايات با شرط قابليت شامل حال بندگان ميشود (عليم) ميداند با هر که چه معامله بايد كرد. | |
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
| سطر ۱۳۴: | سطر ۱۶۷: | ||
] | ] | ||
| − | (آیه | + | (آیه 25)- و لذا بلافاصله به دنبال این سخن می‌گوید: «پروردگار تو بطور قطع همه آنها را (به زندگی جدید در رستاخیز باز می‌گرداند و) جمع و محشور می‌کند» (وَ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ). |
| − | + | «چرا که او هم حکیم است و هم عالم» (إِنَّهُ حَکِیمٌ عَلِیمٌ). | |
| − | + | «حکمت» او ایجاب می‌کند که مرگ پایان همه چیز نباشد، زیرا اگر زندگی منحصر به همین چند روز حیات این جهان بود آفرینش جهان بیهوده و بی‌محتوا می‌شد، و از خداوند حکیم دور است که یک چنین آفرینش بی‌نتیجه‌ای داشته باشد. | |
| − | + | و «علیم» بودنش سبب می‌شود که در امر معاد و حشر، مشکلی ایجاد نشود، هر ذره خاکی که از انسانی به گوشه‌ای پرتاب شده جمع‌آوری می‌کند و حیات جدید به آن می‌بخشد، و از سوی دیگر پرونده اعمال همگی هم در دل این جهان طبیعت و هم در درون جان انسانها ثبت است. و او از همه اینها آگاه است. | |
| − | + | بنابراین حکیم و علیم بودن خدا دلیل فشرده و پرمغزی بر مسأله «حشر» و «معاد» محسوب می‌شود. | |
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
| سطر ۱۵۰: | سطر ۱۸۳: | ||
==تفسیر های فارسی== | ==تفسیر های فارسی== | ||
| − | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=15 |آیه= | + | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر خسروی|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر خسروی|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر عاملی|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر عاملی|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر جامع|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر جامع|سوره=15 |آیه=25}}=== |
==تفسیر های عربی== | ==تفسیر های عربی== | ||
| − | ==={{تفسیر المیزان|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر المیزان|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر الصافی|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر الصافی|سوره=15 |آیه=25}}=== |
| − | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=15 |آیه= | + | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=15 |آیه=25}}=== |
</tabber> | </tabber> | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۵۱
| <<23 | آیه 24 سوره حجر | 25>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و البته ما به همه گذشتگان و آیندگان شما آگاهی کامل داریم.
و بی تردید [حالات، اعمال و شمار] پیشینیانِ شما و آیندگانتان را می دانیم.
و به يقين، پيشينيان شما را شناخته‌ايم و آيندگان [شما را نيز] شناخته‌ايم.
و مى‌دانيم چه كسانى از شما از اين پيش رفته‌اند و چه كسانى واپس مانده‌اند.
ما، هم پیشینیان شما را دانستیم؛ و هم متأخّران را!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«الْمُسْتَقْدِمِینَ»: پیشینیان. «الْمُسْتَئْخِرِینَ»: پسینیان.
نزول
«شیخ طوسى» گوید: فرّاء گوید: هنگامى که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: خداوند به نمازگذاران صف اول نماز جماعت درود می‌فرستد. بعضى از مسلمین در صدد شدند که خانه خود را بفروشند تا نزدیک مسجد باشند و در صف اول نماز جماعت قرار گیرند سپس این آیه نازل گردید و فرمود: خداوند به نمازگذاران درباره نیات آنان پاداش می‌دهد.[۱][۲]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ نَحْنُ الْوارِثُونَ «23»
والبتّه اين مائيم كه زنده مى‌كنيم ومى‌ميرانيم ومائيم كه (بعد از مرگ همه، باقى مانده و) وارث مى‌شويم.
وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ «24»
و بدون شك ما به پيشينيان از شما علم داريم وبه آيندگان نيز آگاهيم.
وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25»
وهمانا پروردگار تو است كه همه آنان را محشور خواهد كرد، زيرا كه او حكيم وعليم است.
نکته ها
مفسران براى «الْمُسْتَقْدِمِينَ» و «الْمُسْتَأْخِرِينَ» مصاديقى ذكر كرده‌اند، از جمله:
1. گذشتگان و باقيماندگان.
2. سبقت گيرندگان و عاشقان جبهه و غير آنان.
3. كسانى كه در صف اول نماز جماعت حاضر مى‌شوند و كسانى كه در صف آخر حضور
جلد 4 - صفحه 454
مى‌يابند تا به زنان حاضر در جماعت نگاه بد كنند كه آيه مى‌فرمايد ما مى‌دانيم.
در مقابل بعضى از خوبى به جائى رسيده بودند كه منزلشان را در معرض فروش قرار داده بودند تا در عوض در نزديك مسجد منزل تهيه كنند و به صف اول برسند كه آيه مى‌فرمايد ما اين افراد را نيز مى‌شناسيم.
پیام ها
1- مرگ و حيات تنها بدست اوست. همه رفتنى هستند، پس سزاوار است با عمل خود ارث خوبى براى وارث حقيقى بجاى گذاريم. «نَحْنُ الْوارِثُونَ»
2- زمان، در علم خداوند اثرى ندارد. علم او به گذشته و حال و آينده يكسان است. عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ ... عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ
3- برپايى رستاخيز، كيفر وپاداش دادن از شئون ربوبيّت الهى است. «رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ»
4- دليل رستاخيز، حكمت خداوند است. (اگر ذرات خاك، غذا و غذا، نطفه و نطفه، انسان شود و با مرگ، دوباره به خاك تبديل شود وحساب وكتابى در كار نباشد، اين كار حكيمانه نيست.) «إِنَّهُ حَكِيمٌ»
5- در قيامت قديم وجديد با هم محشور مى‌شوند. «يَحْشُرُهُمْ» وخداوند بر عملكرد همه وآثار ونيّات هر فرد، آگاهى كامل دارد. «حَكِيمٌ عَلِيمٌ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25»
بعد از آن بيان حشر و جزاى اعمال را فرمايد:
وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ: و بدرستى كه پروردگار تو اى مخاطب او، حشر و جمع فرمايد متقدمين و متأخرين را و جزاى هر يك را از خير و شر بدو رساند.
«1» مجمع البيان، جلد 3، صفحه 334.
«2» مجمع البيان، جلد 3، صفحه 334.
جلد 7 - صفحه 99
إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ: بتحقيق ذات سبحانى حكيم است، يعنى متقن در افعال و تمام كارهاى او بر وفق راستى و درستى باشد. عليم است يعنى داناى به نهانى و آشكارا، و هيچ چيزى از علم سبحانى معزوب نباشد، و هر يك را به استحقاق عمل پاداش مرحمت فرمايد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ «21» وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسْقَيْناكُمُوهُ وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنِينَ «22» وَ إِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ نَحْنُ الْوارِثُونَ «23» وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ «24» وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25»
ترجمه
و نيست هيچ چيز مگر آنكه نزد ما است خزانه‌هايش و نازل نميكنيم آنرا
جلد 3 صفحه 249
مگر بمقدارى معين
و فرستاديم بادها را بارور كنندگان پس نازل نموديم از آسمان آبرا پس سيراب نموديم شما را از آن و نيستيد شما مر آنرا خزانه داران
و همانا ما هر آينه زنده ميكنيم و ميميرانيم و مائيم وارثان
و بتحقيق دانستيم پيش رفتگان از شما را و بتحقيق دانستيم پس ماندگان را
و همانا پروردگار تو او محشور ميكند ايشانرا همانا او درست كار دانا است.
تفسير
هر موجوديكه از مكمن غيب پاى در عرصه شهود گذارده و خلعت هستى در بر نموده رشحه‌اى از رشحات اصل وجود و سر چشمه جود و آب حيات است كه از مقام عالى نازل و محدود بحدود و تعيّنات و تشخصات شده است پس اجناس و انواع و اصناف موجودات خزائن و معادن و منابع آنها در نزد خداوند بوده و هست و خواهد بود و در هر زمان بر حسب حكمت و مصلحت بعرصه ظهور و بروز خواهد رسيد و مفسّرين براى ضيق مجال و تقريب اذهان بمثال، خزائن را جمعى بقدرت و قمّى ره بآب تفسير نموده و فرموده‌اند نازل و متعلّق ميشود قدرت الهى بر مقدورات و فرود ميآيد آب از آسمان پس ميرويد گياه براى هر حيوان ولى مطلب بر اهل علم مخفى نيست و همانستكه اجمالا بيان شد از امام سجّاد عليه السّلام روايت شده كه در عرش تمثال جميع خلق خدا از صحرا و دريا هست و اين تأويل آيه ان من شى‌ء الّا عندنا خزائنه است كه اشاره بتحقيق مرقوم است و مراد از انزال بقدر معلوم اعطاء بقدر قابليّت و استعداد و اقتضاء حكمت و عدالت است مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آنداد از جاه و جلال و جمال و كمال و مال و منال و كسيرا حقّ چون و چرا نيست چون در دستگاه حكيم على الاطلاق جاى چون و چرا نيست و خداوند فرستاد بادها را كه بارور و آبستن كنندگانند ابرها را بباران و درختان را بميوه‌ها پس نازل فرمود از آسمان باران رحمت خود را و سيراب نمود بندگان و حيوانات و نباتاترا از آن و مردم قدرت ندارند بر جمع و تفريق آن بر طبق حكمت و مصلحت خلاصه آنكه بندگان عاجزند از خزانه‌دارى آب كه از اجسام است چه رسد بآنكه خزانه دار عالم ارواح و عقول و اشباح و نفوس باشند عيّاشى ره از امير المؤمنين عليه السّلام روايت نموده كه بباد بد نگوئيد كه آن مبشّر و منذر است و بارور كننده درختان است و از خداوند بخواهيد خير آنرا و باو پناه ببريد از شرّش
جلد 3 صفحه 250
و خداوند زنده ميكند و روح ميدهد بتمام موجودات و ميميراند آنها را بمقتضاى حكمت و مصلحت و ميگيرد از آنها دارائى و آنچه را بوديعت نزد آنها نهاده است مانند وارث و مالك و متصرّف ميشود در زمين وقتى كه موجودى جز او وجود نداشته باشد در آن كه تصور مالكيّت براى او شود و خداوند دانا است باحوال و اعيان گذشتگان و آيندگان از خلق و اين امّت و در روايت عيّاشى ره از امام باقر عليه السّلام در اين آيه اختصاص باهل ايمان آنها داده شده و بعضى اختصاص بمتقدّمين و متأخرين در جهاد و بعضى در خيرات و بعضى در صف جماعت داده‌اند و ظاهرا مرادشان نزول است نه بيان مراد و كلام امام، امام كلمات است و خداوند محشور ميفرمايد تمام خلائق را از اولين و آخرين در يكروز براى حساب و مجازات اعمال چون حكيم است مردم را بعبث خلق نفرموده و عليم است چيزى از اعمال آنها بر او مخفى نيست و از صفحه علم او محو نخواهد شد ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحشُرُهُم إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ «25»
و محققا پروردگار تو او محشور ميفرمايد آنها را محققا او حكيم است و عليم.
مسئله حشر يوم القيامة از ضروريات جميع اديان است و براهين عقليه و نقليه قرآنيه و اخباريه فوق حد و حصر بر او قائم است و كانه معاد ملازم با مبدء است و فقط منكر معاد منكر مبدأ است که او را طبيعي و دهري و زنديق و لا مذهب مينامند وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ با سه تأكيد جمله اسميه كلمه إن ضمير هو (يحشرهم) يكي از اسامي قيامة يوم الحشر است که خلق اولين و آخرين جن و انس حتي وحوش مجتمع مي‌شوند در صحراي قيامت (إِنَّهُ حَكِيمٌ) بعدل حكم ميفرمايد غير
جلد 12 - صفحه 26
مستحق عذاب را عذاب نمي‌كند و مستحق ثواب را منع نمي‌كند بلكه تفضلات و عنايات با شرط قابليت شامل حال بندگان ميشود (عليم) ميداند با هر که چه معامله بايد كرد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 25)- و لذا بلافاصله به دنبال این سخن می‌گوید: «پروردگار تو بطور قطع همه آنها را (به زندگی جدید در رستاخیز باز می‌گرداند و) جمع و محشور می‌کند» (وَ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ).
«چرا که او هم حکیم است و هم عالم» (إِنَّهُ حَکِیمٌ عَلِیمٌ).
«حکمت» او ایجاب می‌کند که مرگ پایان همه چیز نباشد، زیرا اگر زندگی منحصر به همین چند روز حیات این جهان بود آفرینش جهان بیهوده و بی‌محتوا می‌شد، و از خداوند حکیم دور است که یک چنین آفرینش بی‌نتیجه‌ای داشته باشد.
و «علیم» بودنش سبب می‌شود که در امر معاد و حشر، مشکلی ایجاد نشود، هر ذره خاکی که از انسانی به گوشه‌ای پرتاب شده جمع‌آوری می‌کند و حیات جدید به آن می‌بخشد، و از سوی دیگر پرونده اعمال همگی هم در دل این جهان طبیعت و هم در درون جان انسانها ثبت است. و او از همه اینها آگاه است.
بنابراین حکیم و علیم بودن خدا دلیل فشرده و پرمغزی بر مسأله «حشر» و «معاد» محسوب می‌شود.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ صاحب مجمع البیان از ابن عباس نقل کند که معنى آیه چنین است ما متقدمین در صف اول نماز جماعت را دانستیم و شناختیم و مستأخرین از آنها یعنى صف آخر آنها را نیز شناختیم زیرا مسلمین در نماز جماعت در قرار گرفتن صف از یکدیگر سبقت مى جستند تا ادراک فضیلت نماز جماعت را بنمایند و بعضى هم در صف آخر مى ایستادند تا پشت و کپل زن‌ها را در ضمن نماز نظاره کنند سپس این آیة نازل شد. ربیع بن انس گوید: پیامبر مردم را تشویق مى فرمود که در صف اول جماعت باشند و مى فرمود: بهترین صف نماز جماعت مردان، صف اول است و بدترین صف نماز جماعت آنان صف آخر است و بالعکس بهترین صف نماز جماعت زنان، صف آخر است و بدترین صف جماعت آنان صف اول است و فرمود خدا و فرشتگان بر نمازگذاران صف اول مردان درود مى فرستد بعد از این گفتار مردم ازدحام کردند و خانه هاى بنى‌عذرة از مسجد پیامبر دور بود. آنان مى گفتند: ما خانه هاى خود را مى فروشیم و خانه‌ائى نزدیک مسجد خریدارى مى کنیم تا بتوانیم در صف اول نماز جماعت قرار گیریم سپس این آیة نازل گردید و معنى آن چنین است که خداوند به مردم روى نیات آنان پاداش می‌دهد».
- ↑ ترمذى در صحیح خود و نسائى در سنن خویش و نیز حاکم و دیگران از علماء عامه از ابن عباس نقل کنند که زنى که خیلى زیباروى بود و در مدینه سکنى داشت. پشت سر رسول خدا صلی الله علیه و آله به نماز مى ایستاد. بعضى از مردم در صف اول نماز قرار مى گرفتند تا او را در نماز ببیند و بعضى در صف آخر نماز مى ماندند و از زیر عبا یا قبا به وى نظاره می‌نمودند سپس این آیه نازل گردید، ابن مردویه در تفسیر خود از داود بن صالح روایت کند که از سهل بن حنیف درباره این آیه سؤال شد که آیا درباره مستقدمین فی سبیل اللّه است یا مستأخرین آن؟ گفت: درباره هیچیک از آنان نیست بلکه درباره صفوف نماز جماعت است.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
