محمود شهرکردی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شهرکردی، محمود

قرن: 14

(1353-1286 ق)

شاعر، متخلص به محمود. وى در كودكى به مرض آبله گرفتار شد و از نعمت بینایى محروم گردید. در شعر داراى طبعى روان و ذوقى سرشار بود. در یكى از تذكره ‌ها سال وفات وى 1344 ق ذكر شده كه صاحب تذكره‌ ى «شعراى معاصر اصفهان» آن را ناصحیح مى ‌داند. از آثارش: دیوان (شعر). از اوست:

شدم كور تا ننگرم عیب كس مرا عیب خود بایدم دید و بس

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص192.

شعر فارسی
	شعرشناسی	* شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
	قالب‌های شعر	*مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
	سبک‌های شعر فارسی	* سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
	شاعران پارسی گو:	همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14