یا لیتنا کنا معک: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{مدخل | + | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} |
| + | آرزوى رستگار شدن و رسيدن به فوز و فيض [[شهادت در راه خدا|شهادت]] در ركاب ولى خدا، براى كسانى كه در معركه [[كربلا]] نبوده اند، آرزوى شيرينى است. شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درک آن فيض، هم‌خطى با [[سیدالشهدا]] علیه السلام است. | ||
| − | + | اين آرزو در [[زیارتنامه|زيارتنامه هاى]] آن حضرت با عبارت هاى مختلفى بيان شده است، از قبيل: «فُزتُم والله فليت‌َ انّى معكم فأفوز فوزا عظيما»،<ref>مفاتيح الجنان، زيارت اول امام حسين علیه السلام، ص 424.</ref> «يا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز فوزا عظيما»<ref>همان، زيارت ششم، ص 427.</ref> و «فيا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز معكم».<ref>همان، زيارت وارث، ص 430.</ref> | |
| − | اين آرزو در | + | جلوه اين آرمان والا در هر عصرى مى‌تواند آشكار شود، چرا كه وقتى هر روز [[عاشورا]] و همه جا [[كربلا]] باشد و خط [[جهاد]] و شهادت به روى پيروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در اين ادعا در جبهه هاى نبردش با ستمگران ديده مى‌شود و اين آرزو به عمل مى‌رسد. نمونه آن در جبهه هاى دفاع مقدس در جمهورى اسلامى [[ایران]] مكرر ديده شد. |
| − | + | آنان كه عمرى خطاب به مولايشان «يا ليتَنا كُنّا معكم...» گفته و بر غربت و تنهايى مظلوميت [[امام حسين]] علیه السلام گريسته بودند، وقتى كربلاى جبهه هاى حق براى حسين زمان، ناصر و ياور مى‌طلبيد، به ميدان هاى رزم شتافتند و جان فدا كردند و نشان دادند كه اگر در [[عاشورا]] هم بودند، همچون اصحاب شهيد آن امام، عاشقانه جان نثار مى‌كردند. | |
| − | + | جمله «يا ليتَنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حركت عاشورايى [[شهدای کربلا]] است، هم اعلام آمادگى براى حضور در كربلاهاى مكرر تاريخ. شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنيوى. | |
| − | + | چرا كه نوع شهادتى كه حسين علیه السلام و اصحابش در [[كربلا]] پذيرا شدند، [[غبطه]] همه انسانهاى آزاده در دورانهاست. در [[حديث]] مفصل [[امام رضا]] علیه السلام خطاب به [[ريان بن شبيب]] آمده است: «يا ريان! إن سرّک أن يكون لک من الثواب مثل ما لمن استُشهد مع الحسين علیه السلام فقل متى ما ذكرتَه: يا ليتَنى كنتُ معهم فأفوز معهم فوزا عظيما»؛<ref> بحارالانوار، ج 44، ص 286 .</ref> اگر دوست دارى كه [[ثواب]] شهيدان كربلا را داشته باشى، هرگاه به ياد آن حادثه افتادى بگو: كاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مى‌رسيدم. اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفكرات عاشورايى در دل انسان است. | |
| − | |||
| − | چرا كه نوع شهادتى كه حسين علیه السلام و اصحابش در [[كربلا]] پذيرا شدند، غبطه همه انسانهاى آزاده در دورانهاست. در حديث مفصل [[امام رضا]] علیه السلام خطاب به ريان بن شبيب آمده است: «يا ريان! | ||
| − | |||
| − | اگر دوست دارى كه ثواب شهيدان كربلا را داشته باشى، هرگاه به ياد آن حادثه افتادى بگو: كاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مى‌رسيدم. اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفكرات عاشورايى در دل انسان است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | + | *جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. |
| + | |||
| + | [[رده:گفتارهای عاشورائی]] | ||
| + | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸
آرزوى رستگار شدن و رسيدن به فوز و فيض شهادت در ركاب ولى خدا، براى كسانى كه در معركه كربلا نبوده اند، آرزوى شيرينى است. شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درک آن فيض، هم‌خطى با سیدالشهدا علیه السلام است.
اين آرزو در زيارتنامه هاى آن حضرت با عبارت هاى مختلفى بيان شده است، از قبيل: «فُزتُم والله فليت‌َ انّى معكم فأفوز فوزا عظيما»،[۱] «يا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز فوزا عظيما»[۲] و «فيا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز معكم».[۳]
جلوه اين آرمان والا در هر عصرى مى‌تواند آشكار شود، چرا كه وقتى هر روز عاشورا و همه جا كربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روى پيروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در اين ادعا در جبهه هاى نبردش با ستمگران ديده مى‌شود و اين آرزو به عمل مى‌رسد. نمونه آن در جبهه هاى دفاع مقدس در جمهورى اسلامى ایران مكرر ديده شد.
آنان كه عمرى خطاب به مولايشان «يا ليتَنا كُنّا معكم...» گفته و بر غربت و تنهايى مظلوميت امام حسين علیه السلام گريسته بودند، وقتى كربلاى جبهه هاى حق براى حسين زمان، ناصر و ياور مى‌طلبيد، به ميدان هاى رزم شتافتند و جان فدا كردند و نشان دادند كه اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهيد آن امام، عاشقانه جان نثار مى‌كردند.
جمله «يا ليتَنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حركت عاشورايى شهدای کربلا است، هم اعلام آمادگى براى حضور در كربلاهاى مكرر تاريخ. شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنيوى.
چرا كه نوع شهادتى كه حسين علیه السلام و اصحابش در كربلا پذيرا شدند، غبطه همه انسانهاى آزاده در دورانهاست. در حديث مفصل امام رضا علیه السلام خطاب به ريان بن شبيب آمده است: «يا ريان! إن سرّک أن يكون لک من الثواب مثل ما لمن استُشهد مع الحسين علیه السلام فقل متى ما ذكرتَه: يا ليتَنى كنتُ معهم فأفوز معهم فوزا عظيما»؛[۴] اگر دوست دارى كه ثواب شهيدان كربلا را داشته باشى، هرگاه به ياد آن حادثه افتادى بگو: كاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مى‌رسيدم. اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفكرات عاشورايى در دل انسان است.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
