گامبیا: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
(←جمعیت) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | [[پرونده:Gambia.jpg|left|thumb|گامبیا در جهان]] | |
| + | کشور اسلامی «گامبیا» در نیم کره شمالی و غربی قاره آفریقا و در کنار اقیانوس اطلس و کشور [[سنگال]] واقع گردیده است. گامبیا کشوری باریک و طویل است که حدود ۳۲۰ کیلومتر در کشور سنگال پیش رفته و جلگه آبرفتی و کم ارتفاع محسوب می گردد. آب و هوای این کشور گرم و مرطوب و پرباران است. حدود ۹۰ درصد جمعیت کشور گامبیا [[اسلام|مسلمان]] هستند. | ||
| − | == | + | ==جمعیت == |
| + | جمعیت گامبیا حدود ۲ میلیون نفر بوده و ۱۶ درصد مردم کشور ساکن شهرها می باشند. پرجمعیت‌ترین شهر این کشور بانجول است که حدود ۸ درصد از جمعیت کشور را در خود جای داده است. از لحاظ توزیع سنی ۴۱/۵ درصد از جمعیت کشور را افراد زیر ۱۴ سال، ۵۵ درصد از جمعیت را افراد ۱۵ تا ۵۹ سال و ۳/۵ درصد را نیز افراد بالاتر از ۶۰ سال تشکیل می دهند. از جمله نژادهای غالب کشور می توان به سیاهپوستان تیره های ماندنیگو (۱۴ درصد) اشاره نمود. | ||
| − | + | حدود ۹۰ درصد جمعیت کشور [[اسلام|مسلمان]] و ۱۰ درصد نیز [[مسیحیت|مسیحی]] می باشند. زبان رسمی کشور انگلیسی و خط نوشتاری رسمی آن لاتین است. پایتخت و بندر مهم آن بانجول و شهر مهم آن سرهکوندال می باشد. نوع حکومت کشور گامبیا جمهوری است. | |
| − | + | ==ساختارهای سازمانی و اداری== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | شورای ملی فرهنگ و هنر کشور گامبیا با عنوان (NcAc) طبق قانون اساسی کشور در سال ۱۹۹۰ تشکیل یافت. شورای مذکور به حفاظت، مطالعه و ارتقاء فرهنگ و هنر کشور از طریق حفاظت از کلکسیون های هنری، انجام تحقیقات در زمینه فرهنگ و هنر و ارائه نمایش های سیستماتیک هنری مبادرت می نماید. | |
| + | شورای مذکور مسؤولیت حفاظت و نگهداری از آثار و اماکن تاریخی و موزه های دولتی کشور را برعهده دارد. ترویج و گسترش فرهنگ در جامعه نیز بر عهده این شورا می باشد. | ||
| + | شورای مذکور همچنین به تأمین نیازمندیهای هنرهای حرفه ای، تئاتر، رقص، هنرهای تجسمی، صنایع دستی، نقاشیهای متحرک، میراث فرهنگی، فرهنگ سنتی و محلی، موزه ها، گالری ها، آرشیوها، مراکز باستانی، حفاظت و نگهداری از هنرهای دستی، حفاظت از زبان ملّی، آموزش هنرمندان، کادر فرهنگی و نویسندگان، نشر کتاب و آموزش و تدریس علوم هنری مبادرت می نماید. | ||
| − | + | از جمله مهمترین وظایف شورای مذکور می توان به موارد ذیل اشاره نمود: | |
| + | |||
| + | ۱- تأمین بودجه سازمان های فرهنگی و هنری | ||
| + | |||
| + | ۲- ارائه خدمات مشاوره و اطلاع رسانی به دولت ملّی در خصوص موضوعات فرهنگی و هنری | ||
| − | + | ۳- اجرای قوانین مصوب حوزه فرهنگ و هنر | |
| + | |||
| + | ۴- ارتقاء سیاست های فرهنگی / هنری ملّی | ||
| + | |||
| + | ۵- تحقق بخشیدن به سیاست های فرهنگی / هنری ملّی | ||
| − | + | ۶- ارزیابی سیاست های فرهنگی / هنری ملّی | |
| − | + | ۷- انجام تحقیقات جامع در خصوص فرهنگ و هنر | |
| − | + | ۸- گردآوری و ثبت پایگاههای فرهنگی و آمار فرهنگی ملی | |
| − | + | ۹- تلاش در جهت افزایش درک و فهم عمومی و شعور فرهنگی/ هنری سطوح مختلف جامعه | |
| − | + | ۱۰- هماهنگ سازی روابط و تبادلات بین المللی فرهنگی | |
| − | + | ۱۱- مجری قوانین حقوقی مؤلفین کشور | |
| − | + | ۱۲- سازماندهی و مدیریت فعالیت ها و رویدادهای فرهنگی | |
| − | + | ۱۳- ارائه آموزش های حرفه ای در حوزة فرهنگ و هنر | |
| − | + | ۱۴- انتشار کتب و مجلات فرهنگی | |
| − | + | ۱۵- اداره و نظارت بر موزه های دولتی و ملّی | |
| − | + | تعداد ۵۱ کارمند در شورای فرهنگ و هنر کشور به فعالیت می پردازند. | |
| + | کادر مذکور که مسؤولیت های اجرایی شورا را بر عهده دارد مستقیماً از سوی شورای فرهنگ و هنر انتخاب می گردد. و این در حالیست که کادر عالی رتبه اجرایی شورای مذکور از سوی وزیر فرهنگ منصوب می گردد. | ||
| + | شورای مذکور همچنین به تأسیس دفاتر ناحیه ای در استانهای کشور جهت نظارت بر موزه ها و ارائه خدمات به جهانگردان مبادرت می نماید. | ||
| + | در این روند دولت نیز مسؤولیت نظارت بر عزل و نصب کادر عالی رتبه اجرایی شورای فرهنگ و هنر را بر عهده دارد. دولت همچنین به اتخاذ سیاست های کلی در ارتباط با فعالیت های شورای مذکور مبادرت می نماید. | ||
| + | محاسبه حساب های مالی این شوراها از طریق حسابرسی های دولتی صورت می گیرد. | ||
| + | بخشی از بودجه شوراهای مذکور توسط دولت و بخش دیگر توسط شورای فرهنگ و هنر تأمین می گردد. دولت نیز در این خصوص به ارائه راهکارهای مدیریتی اقدام می نماید امّا در زمینه اقدامات تخصصی و خصوصی شوراها از اختیاراتی برخوردار نمی باشد. | ||
| − | + | ==سیاست‌های ناحیه‌ای== | |
| − | + | طی سال جاری مبلغ کلّ بودجه کشور بر ۷۶۵/۹۸۳ هزار دلار زامبیایی معادل (۹۸۰/۸۱ هزار دلار آمریکا) بالغ گردید. لازم به ذکر است تقریباً کل بودجه فوق توسط دولت ملی تأمین اعتبار می گردد. | |
| + | شورای مذکور بودجه سالیانه خود را از محّل درآمدهای دولتی و بودجه فرهنگ تأمین می نماید. طی ۵ سال گذشته، بودجة دولت (۷۶۰/۹۸۳ هزار دلار گامبیایی) ثابت مانده و تغییری نداشته است. | ||
| + | شورای مذکور به جمع آوری کمکهای مردمی و منابع غیردولتی مبادرت نموده و فعالانه به اتخاذ سیاست هایی در جهت جذب چنین درآمدهایی اقدام می نماید. | ||
| − | + | حمایت مالی از جامعه فرهنگی و هنری | |
| − | + | شورای فرهنگ و هنر، حمایت مالی از سازمان های فرهنگی کشور را برعهده دارد. اما لازم به ذکر است که تنها فعالیت های حرفه ای و تخصصی فرهنگی مورد حمایت و پشتیبانی قرار می گیرند. | |
| − | + | سهم عمده بودجه فرهنگی کشور در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرد: | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | •انجام تحقیقات فرهنگی و توسعة فرهنگ ملّی | |
| − | + | •تولید و ارائه نمایش های مختلف فرهنگی | |
| − | + | •انتشار آثار فرهنگی نظیر کتب و مجلات فرهنگی | |
| − | + | ||
| − | + | •حفاظت و نگهداری از میراث فرهنگی منقول و غیرمنقول کشور | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | •برطرف نمودن نقصان موجود در حوزه های مختلف فرهنگی کشور | |
| − | + | در حال حاضر شورای فرهنگ و هنر گامبیا به مدت ۱۰ سال است که از سوی بانک جهانی مورد حمایت و پشتیبانی قرار می گیرد. این بانک درصدد توسعه پایگاه منابع انسانی (NCAC) و تقویت ساختار فرهنگی کشور می باشد . | |
| − | + | آموزش کادر فرهنگی متخصص و جذب و جلب کمک های مالی مردمی و غیردولتی در جهت توسعه پروژه های فرهنگی کشور از جمله بزرگترین چالشهای حوزه فرهنگ کشور گامبیا محسوب می گردد. | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | از جمله عمده ترین نقاط قوت کشور می توان به وجود کادر حرفه ای بخش فرهنگ، مدیریت منسجم و برقراری روابط فرهنگی با دپارتمان دولتی توریسم و فرهنگ اشاره نمود . | |
| − | + | بخش بین المللی وزارت فرهنگ کشور گامبیا مسؤولیت برقراری روابط بین المللی فرهنگی با سایر کشورهای جهان را برعهده دارد. | |
| + | البته لازم به ذکر است که وزارت امور خارجه کشور به عنوان ناظر در انعقاد قراردادهای بین المللی فرهنگی عمل می نماید. | ||
| − | == | + | کشور گامبیا با اغلب کشورهای آفریقایی و اروپایی روابط بین المللی فرهنگی برقرار نموده است. همچنین این کشور با برقراری ارتباط با سازمان جهانی پول کمک های ویژه ای در جهت غنای هر چه بیشتر فرهنگ کشور دریافت نموده است. |
| + | ==ویژگی‌های اقتصادی== | ||
| + | [[گامبیا]] همچون بسیاری از کشورهای آفریقایی از اقتصادی ضعیف و نامتعادل برخوردار است. اثر سالها بهره‌کشی کشورهای استعمارگر، هنوز قدرت توسعه اقتصادی را به گامبیا نداده و بی‌سوادی شمار زیادی از جمعیت این کشور و نیز کمبود منابع اقتصادی قابل اتکا موجب شده است تا گامبیا در ردیف یکی از کشورهای فقیر جهان قرار گیرد. | ||
| − | + | نرخ تولید ناخالص داخلی گامبیا که در سال ۱۹۹۰ حدود ۳۱۷ میلیون دلار بود اکنون با اندکی افزایش به ۴۳۷ میلیون دلار رسیده است. این در حالی است که متوسط نرخ رشد تولید ناخالص داخلی این جمهوری در فاصله سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ حدود ۴۶/۳ درصد بود. | |
| − | + | حداکثر سرمایه‌های جذب شده خارجی در این کشور طی ۱۰ سال گذشته حدود ۱۵ میلیون دلار است و نرخ تورم اقتصادی در این جمهوری حدود ۵/۲ درصد برآورد می‌شود. متوسط درآمد سرانه مردم گامبیا حدود ۳۴۰ دلار در سال است. | |
| − | از | + | محصولات کشاورزی ۲۳ درصد، تولیدات صنعتی ۱۳ درصد و فعالیتهای خدماتی ۶۴ درصد از تولید ناخالص داخلی گامبیا را شامل می‌شود. |
| − | + | بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در پایان سال ۲۰۰۰ میلادی با اختصاص بخشی از یک وام ۳۴ میلیارد دلاری به کشورهای فقیر آفریقا و ازجمله گامبیا به منظور کاهش بدهی های خارجی این کشورها موافقت کردند. | |
| − | + | در سالهای اخیر آمریکا، سنگال، بلژیک، ایرلند، اسپانیا، انگلستان، هلند، فرانسه ایتالیا، آلمان، سوئیس و پرتغال جزو مهمترین شرکای گامبیا بوده‌اند. | |
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | تراز پرداختهای تجاری گامبیا در سالهای اخیر به ترتیب (۱۷۲-) و (۲۰۶-) میلیون دلار بود. |
| − | [http:// | + | ==منابع== |
| + | * گامبیا، سایت رحماء. | ||
| + | * [http://hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-countries/item/2185-1393-06-04-12-22-21 آشنائی با کشور گامبيا، رواق الحجاج]. | ||
{{کشورهای اسلامی}} | {{کشورهای اسلامی}} | ||
[[رده:کشورهای اسلامی]] | [[رده:کشورهای اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶
کشور اسلامی «گامبیا» در نیم کره شمالی و غربی قاره آفریقا و در کنار اقیانوس اطلس و کشور سنگال واقع گردیده است. گامبیا کشوری باریک و طویل است که حدود ۳۲۰ کیلومتر در کشور سنگال پیش رفته و جلگه آبرفتی و کم ارتفاع محسوب می گردد. آب و هوای این کشور گرم و مرطوب و پرباران است. حدود ۹۰ درصد جمعیت کشور گامبیا مسلمان هستند.
جمعیت
جمعیت گامبیا حدود ۲ میلیون نفر بوده و ۱۶ درصد مردم کشور ساکن شهرها می باشند. پرجمعیت‌ترین شهر این کشور بانجول است که حدود ۸ درصد از جمعیت کشور را در خود جای داده است. از لحاظ توزیع سنی ۴۱/۵ درصد از جمعیت کشور را افراد زیر ۱۴ سال، ۵۵ درصد از جمعیت را افراد ۱۵ تا ۵۹ سال و ۳/۵ درصد را نیز افراد بالاتر از ۶۰ سال تشکیل می دهند. از جمله نژادهای غالب کشور می توان به سیاهپوستان تیره های ماندنیگو (۱۴ درصد) اشاره نمود.
حدود ۹۰ درصد جمعیت کشور مسلمان و ۱۰ درصد نیز مسیحی می باشند. زبان رسمی کشور انگلیسی و خط نوشتاری رسمی آن لاتین است. پایتخت و بندر مهم آن بانجول و شهر مهم آن سرهکوندال می باشد. نوع حکومت کشور گامبیا جمهوری است.
ساختارهای سازمانی و اداری
شورای ملی فرهنگ و هنر کشور گامبیا با عنوان (NcAc) طبق قانون اساسی کشور در سال ۱۹۹۰ تشکیل یافت. شورای مذکور به حفاظت، مطالعه و ارتقاء فرهنگ و هنر کشور از طریق حفاظت از کلکسیون های هنری، انجام تحقیقات در زمینه فرهنگ و هنر و ارائه نمایش های سیستماتیک هنری مبادرت می نماید. شورای مذکور مسؤولیت حفاظت و نگهداری از آثار و اماکن تاریخی و موزه های دولتی کشور را برعهده دارد. ترویج و گسترش فرهنگ در جامعه نیز بر عهده این شورا می باشد. شورای مذکور همچنین به تأمین نیازمندیهای هنرهای حرفه ای، تئاتر، رقص، هنرهای تجسمی، صنایع دستی، نقاشیهای متحرک، میراث فرهنگی، فرهنگ سنتی و محلی، موزه ها، گالری ها، آرشیوها، مراکز باستانی، حفاظت و نگهداری از هنرهای دستی، حفاظت از زبان ملّی، آموزش هنرمندان، کادر فرهنگی و نویسندگان، نشر کتاب و آموزش و تدریس علوم هنری مبادرت می نماید.
از جمله مهمترین وظایف شورای مذکور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱- تأمین بودجه سازمان های فرهنگی و هنری
۲- ارائه خدمات مشاوره و اطلاع رسانی به دولت ملّی در خصوص موضوعات فرهنگی و هنری
۳- اجرای قوانین مصوب حوزه فرهنگ و هنر
۴- ارتقاء سیاست های فرهنگی / هنری ملّی
۵- تحقق بخشیدن به سیاست های فرهنگی / هنری ملّی
۶- ارزیابی سیاست های فرهنگی / هنری ملّی
۷- انجام تحقیقات جامع در خصوص فرهنگ و هنر
۸- گردآوری و ثبت پایگاههای فرهنگی و آمار فرهنگی ملی
۹- تلاش در جهت افزایش درک و فهم عمومی و شعور فرهنگی/ هنری سطوح مختلف جامعه
۱۰- هماهنگ سازی روابط و تبادلات بین المللی فرهنگی
۱۱- مجری قوانین حقوقی مؤلفین کشور
۱۲- سازماندهی و مدیریت فعالیت ها و رویدادهای فرهنگی
۱۳- ارائه آموزش های حرفه ای در حوزة فرهنگ و هنر
۱۴- انتشار کتب و مجلات فرهنگی
۱۵- اداره و نظارت بر موزه های دولتی و ملّی
تعداد ۵۱ کارمند در شورای فرهنگ و هنر کشور به فعالیت می پردازند. کادر مذکور که مسؤولیت های اجرایی شورا را بر عهده دارد مستقیماً از سوی شورای فرهنگ و هنر انتخاب می گردد. و این در حالیست که کادر عالی رتبه اجرایی شورای مذکور از سوی وزیر فرهنگ منصوب می گردد. شورای مذکور همچنین به تأسیس دفاتر ناحیه ای در استانهای کشور جهت نظارت بر موزه ها و ارائه خدمات به جهانگردان مبادرت می نماید. در این روند دولت نیز مسؤولیت نظارت بر عزل و نصب کادر عالی رتبه اجرایی شورای فرهنگ و هنر را بر عهده دارد. دولت همچنین به اتخاذ سیاست های کلی در ارتباط با فعالیت های شورای مذکور مبادرت می نماید. محاسبه حساب های مالی این شوراها از طریق حسابرسی های دولتی صورت می گیرد. بخشی از بودجه شوراهای مذکور توسط دولت و بخش دیگر توسط شورای فرهنگ و هنر تأمین می گردد. دولت نیز در این خصوص به ارائه راهکارهای مدیریتی اقدام می نماید امّا در زمینه اقدامات تخصصی و خصوصی شوراها از اختیاراتی برخوردار نمی باشد.
سیاست‌های ناحیه‌ای
طی سال جاری مبلغ کلّ بودجه کشور بر ۷۶۵/۹۸۳ هزار دلار زامبیایی معادل (۹۸۰/۸۱ هزار دلار آمریکا) بالغ گردید. لازم به ذکر است تقریباً کل بودجه فوق توسط دولت ملی تأمین اعتبار می گردد. شورای مذکور بودجه سالیانه خود را از محّل درآمدهای دولتی و بودجه فرهنگ تأمین می نماید. طی ۵ سال گذشته، بودجة دولت (۷۶۰/۹۸۳ هزار دلار گامبیایی) ثابت مانده و تغییری نداشته است. شورای مذکور به جمع آوری کمکهای مردمی و منابع غیردولتی مبادرت نموده و فعالانه به اتخاذ سیاست هایی در جهت جذب چنین درآمدهایی اقدام می نماید.
حمایت مالی از جامعه فرهنگی و هنری شورای فرهنگ و هنر، حمایت مالی از سازمان های فرهنگی کشور را برعهده دارد. اما لازم به ذکر است که تنها فعالیت های حرفه ای و تخصصی فرهنگی مورد حمایت و پشتیبانی قرار می گیرند. سهم عمده بودجه فرهنگی کشور در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرد:
•انجام تحقیقات فرهنگی و توسعة فرهنگ ملّی
•تولید و ارائه نمایش های مختلف فرهنگی
•انتشار آثار فرهنگی نظیر کتب و مجلات فرهنگی
•حفاظت و نگهداری از میراث فرهنگی منقول و غیرمنقول کشور
•برطرف نمودن نقصان موجود در حوزه های مختلف فرهنگی کشور
در حال حاضر شورای فرهنگ و هنر گامبیا به مدت ۱۰ سال است که از سوی بانک جهانی مورد حمایت و پشتیبانی قرار می گیرد. این بانک درصدد توسعه پایگاه منابع انسانی (NCAC) و تقویت ساختار فرهنگی کشور می باشد .
آموزش کادر فرهنگی متخصص و جذب و جلب کمک های مالی مردمی و غیردولتی در جهت توسعه پروژه های فرهنگی کشور از جمله بزرگترین چالشهای حوزه فرهنگ کشور گامبیا محسوب می گردد.
از جمله عمده ترین نقاط قوت کشور می توان به وجود کادر حرفه ای بخش فرهنگ، مدیریت منسجم و برقراری روابط فرهنگی با دپارتمان دولتی توریسم و فرهنگ اشاره نمود .
بخش بین المللی وزارت فرهنگ کشور گامبیا مسؤولیت برقراری روابط بین المللی فرهنگی با سایر کشورهای جهان را برعهده دارد. البته لازم به ذکر است که وزارت امور خارجه کشور به عنوان ناظر در انعقاد قراردادهای بین المللی فرهنگی عمل می نماید.
کشور گامبیا با اغلب کشورهای آفریقایی و اروپایی روابط بین المللی فرهنگی برقرار نموده است. همچنین این کشور با برقراری ارتباط با سازمان جهانی پول کمک های ویژه ای در جهت غنای هر چه بیشتر فرهنگ کشور دریافت نموده است.
ویژگی‌های اقتصادی
گامبیا همچون بسیاری از کشورهای آفریقایی از اقتصادی ضعیف و نامتعادل برخوردار است. اثر سالها بهره‌کشی کشورهای استعمارگر، هنوز قدرت توسعه اقتصادی را به گامبیا نداده و بی‌سوادی شمار زیادی از جمعیت این کشور و نیز کمبود منابع اقتصادی قابل اتکا موجب شده است تا گامبیا در ردیف یکی از کشورهای فقیر جهان قرار گیرد.
نرخ تولید ناخالص داخلی گامبیا که در سال ۱۹۹۰ حدود ۳۱۷ میلیون دلار بود اکنون با اندکی افزایش به ۴۳۷ میلیون دلار رسیده است. این در حالی است که متوسط نرخ رشد تولید ناخالص داخلی این جمهوری در فاصله سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ حدود ۴۶/۳ درصد بود.
حداکثر سرمایه‌های جذب شده خارجی در این کشور طی ۱۰ سال گذشته حدود ۱۵ میلیون دلار است و نرخ تورم اقتصادی در این جمهوری حدود ۵/۲ درصد برآورد می‌شود. متوسط درآمد سرانه مردم گامبیا حدود ۳۴۰ دلار در سال است.
محصولات کشاورزی ۲۳ درصد، تولیدات صنعتی ۱۳ درصد و فعالیتهای خدماتی ۶۴ درصد از تولید ناخالص داخلی گامبیا را شامل می‌شود.
بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در پایان سال ۲۰۰۰ میلادی با اختصاص بخشی از یک وام ۳۴ میلیارد دلاری به کشورهای فقیر آفریقا و ازجمله گامبیا به منظور کاهش بدهی های خارجی این کشورها موافقت کردند.
در سالهای اخیر آمریکا، سنگال، بلژیک، ایرلند، اسپانیا، انگلستان، هلند، فرانسه ایتالیا، آلمان، سوئیس و پرتغال جزو مهمترین شرکای گامبیا بوده‌اند.
تراز پرداختهای تجاری گامبیا در سالهای اخیر به ترتیب (۱۷۲-) و (۲۰۶-) میلیون دلار بود.
منابع
- گامبیا، سایت رحماء.
- آشنائی با کشور گامبيا، رواق الحجاج.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
