آیه 168 سوره بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
«حَلالاً»: حال (ما) یا مفعول (کُلُوا) یا صفت مفعول محذوفی است که تقدیر آن چنین است: کُلُوا شَیْئاً حَلالاً: یا صفت مصدر محذوفی است و تقدیر آن چنین می‌شود: کُلُوا أَکْلاً حَلالاً. «طَیِّباً»: پاکیزه، صفت (حَلالاً) است. «خُطُوَاتِ»: جمع خُطْوَةَ، گامها. «مُبِینٌ»: آشکار. آشکارکننده. از مصدر (إبانة) که به صورت لازم و متعدّی به کار می‌رود. یعنی: ظَاهِرُ الْعَدَاوَةِ، یا: مُظْهِرُ الْعَدَاوَةِ.
+
حلال: حل به معنى باز كردن است حلال چيزى است كه از ممنوعيت باز شده تصرف و خوردن آن جايز است بر خلاف حرام كه محدود و ممنوع است.
 +
 
 +
طيب: دلچسب و طبع پسند. كه حواس از آن لذت مى برد. اصل آن طيب (بر وزن قيف) به معنى دلچسبى و طبع پسندى است.
 +
 
 +
خطوات: خطوه (بر وزن خمره) فاصله ميان دو قدم در راه رفتن و (بر وزن بهره) يك قدم برداشتن، جمع آن در اول خطوات (بضم خاء و طاء) و در دوم (بر وزن ضربات) است. پيروى از خطوات شيطان، تبعيت از وسوسه هاى اوست.
 +
 
 +
شيطان: بقره/ 14 و 102.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref>
 +
 
 
==نزول==
 
==نزول==
  
سطر ۴۸: سطر ۵۵:
 
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
 
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
  
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 49.</ref>
+
'''شأن نزول:'''
 +
 
 +
گويند: وقتى كه اهل جاهليت از قبائل ثقيف و خزاعة و بنى‌مدلج چهارپايان و حرث و بحيرة<ref> شتر را گوش شكافته آزاد نمايند.</ref> و سائبة<ref> شتر را با نذر آزاد كنند.</ref> و وصيله<ref> بچه هفتم گوسفند را اگر نر باشد، نذر بت ها نمايند و نيز حام شترى است كه اگر ده بار بزايد سوار نشوند.</ref> را بر خويش [[حرام]] كردند. خداوند از اين عمل نهى فرمود و به مؤمنين دستور داد كه برخلاف آن رفتار نمايند<ref> صاحب تفسير كشف الاسرار طوايف بنى‌عامر بن صعصعة و كنانه و نيز حرث و عامر دو پسر عبدمناة را به آن افزوده است.</ref>.<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 49.</ref>
  
گويند: وقتى كه اهل جاهليت از قبائل ثقيف و خزاعة و بنى‌مدلج چهارپايان و حرث و بحيرة<ref> شتر را گوش شكافته آزاد نمايند.</ref> و سائبة<ref> شتر را با نذر آزاد كنند.</ref> و وصيله<ref> بچه هفتم گوسفند را اگر نر باشد، نذر بت ها نمايند و نيز حام شترى است كه اگر ده بار بزايد سوار نشوند.</ref> را بر خويش [[حرام]] كردند. خداوند از اين عمل نهى فرمود و به مؤمنين دستور داد كه برخلاف آن رفتار نمايند.<ref> صاحب تفسير كشف الاسرار طوايف بنى‌عامر بن صعصعة و كنانه و نيز حرث و عامر دو پسر عبدمناة را به آن افزوده است.</ref>
 
 
== تفسیر آیه ==
 
== تفسیر آیه ==
 
<tabber>
 
<tabber>
سطر ۲۷۹: سطر ۲۸۷:
 
</tabber>
 
</tabber>
  
==روایات مرتبط با تفسیر آیه==
 
از امام باقر(ع) روایت شده که فرمود: «ان من خطوات الشیطان الحلف بالطلاق و النذور فى المعاصى و کل یمین بغیر اللّه;<ref>مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۶۰; نورالثقلین، ج ۱- ، ص ۱۵۲، ح ۴۹۲.</ref> از گامهاى شیطان است قسم خوردن به طلاق همسر و نذر در گناهان و هر سوگندى که به غیر خداوند باشد».
 
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
 
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
سطر ۲۹۳: سطر ۲۹۹:
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه.
  
 
+
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="320">
 +
پرونده:آیه 168 سوره بقره (1).jpg
 +
</gallery>
  
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۲۳

مشاهده آیه در سوره

يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ

مشاهده آیه در سوره


<<167 آیه 168 سوره بقره 169>>
سوره : سوره بقره (2)
جزء : 2
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

ای مردم، از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را تناول کنید و پیروی نکنید و ساوس شیطان را، محققا شیطان از برای شما دشمنی آشکار است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O mankind! Eat of what is lawful and pure in the earth, and do not follow in Satan’s steps. Indeed, he is your manifest enemy.

معانی کلمات آیه

حلال: حل به معنى باز كردن است حلال چيزى است كه از ممنوعيت باز شده تصرف و خوردن آن جايز است بر خلاف حرام كه محدود و ممنوع است.

طيب: دلچسب و طبع پسند. كه حواس از آن لذت مى برد. اصل آن طيب (بر وزن قيف) به معنى دلچسبى و طبع پسندى است.

خطوات: خطوه (بر وزن خمره) فاصله ميان دو قدم در راه رفتن و (بر وزن بهره) يك قدم برداشتن، جمع آن در اول خطوات (بضم خاء و طاء) و در دوم (بر وزن ضربات) است. پيروى از خطوات شيطان، تبعيت از وسوسه هاى اوست.

شيطان: بقره/ 14 و 102.[۱]

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

شأن نزول:

گويند: وقتى كه اهل جاهليت از قبائل ثقيف و خزاعة و بنى‌مدلج چهارپايان و حرث و بحيرة[۳] و سائبة[۴] و وصيله[۵] را بر خويش حرام كردند. خداوند از اين عمل نهى فرمود و به مؤمنين دستور داد كه برخلاف آن رفتار نمايند[۶].[۷]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«168» يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌

اى مردم! از آنچه در زمين، حلال و پاكيزه است، بخوريد و از گام‌هاى (وسوسه انگيز) شيطان، پيروى نكنيد. براستى كه او دشمن آشكار شماست.

نکته ها

اسلام، همواره مردم را به بهره‌بردن از نعمت‌هاى پاك وحلالِ خداوند، سفارش نموده و با

«1». تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 151.

«2». بحار، ج 27، ص 184.

جلد 1 - صفحه 256

هرگونه رهبانيّت و زهد بى‌جا مبارزه مى‌نمايد. لذا هم خوردنى‌هاى ناسالم را از شيطان مى‌داند؛ «إِنَّمَا الْخَمْرُ ... رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» «1» و هم نخوردن نابجا را گام شيطان مى‌داند؛ «كُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ» زيرا در برخى از نقل‌هاى تاريخى آمده است كه بعضى از طوائف عرب، قسمتى از زراعت و حيوانات را بدون دليل برخود حرام كرده بودند و گاهى نيز اين تحريم‌ها را به خداوند نسبت مى‌دادند. آيه نازل شد تا رفع ابهام شود.

اسلام، به زندگى مادّى انسان توجّه كامل دارد و در رأس آنها نيازهاى غذايى است كه در اين مورد، دهها آيه و صدها حديث آمده است. يكى از وظايف انبيا نيز بيان خوردنى‌ها و آشاميدنى‌هاى حلال وحرام براى مردم است.

معمولًا قرآن در كنار اجازه مصرف، شرطى را بيان كرده است. مثلًا در اينجا مى‌فرمايد:

«كُلُوا ... حَلالًا طَيِّباً»

همچنين مى‌فرمايد: «كُلُوا وَ اشْرَبُوا ... وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ» «2» بخوريد و بياشاميد ... ولى در زمين فساد نكنيد.

در آيه ديگر: «كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا» «3» بخوريد و بياشاميد، ولى اسراف نكنيد.

و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «فَكُلُوا مِنْها وَ أَطْعِمُوا» «4» بخوريد و اطعام كنيد.

در تفسير برهان از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه شخصى به نام طارق، تصميم گرفته بود تا از همسرش جدا شده و زندگى راهبانه‌اى داشته باشد. حضرت فرمود: «ان هذا من خطوات الشيطان» اين از گام‌هاى شيطان است.

پیام ها

1- شرط اساسى در مصرف، دو چيز است: حلال بودن، پاكيزه و دل‌پسند بودن.

«1». مائده، 90.

«2». بقره، 60.

«3». اعراف، 31.

«4». حج، 28.

جلد 1 - صفحه 257

«كُلُوا ... حَلالًا طَيِّباً»

2- اسلام با بعضى رياضت‌ها مخالف است. «كُلُوا»

3- بهره‌گيرى از محرّمات و چيزهاى پليد و ناپاك، پيروى كردن از شيطان است.

«كُلُوا ... حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ»

4- نيازهاى طبيعى بشر، گاهى زمينه‌اى براى انحراف و تسلّط شيطان است. بايد ضمن تأمين نياز، به لغزش‌هاى آن توجّه داشت. «كُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ ...»

5- شيطان، انسان را قدم به قدم منحرف مى‌كند. بايد از همان قدم اوّل مواظبت كرد. «خُطُواتِ الشَّيْطانِ»

6- شيطان براى انحراف مردم، از راههاى گوناگونى وارد مى‌شود. «خُطُواتِ»

7- وادار نمودن مردم به استفاده از حرام‌ها و بازداشتن آنان از نعمت‌هاى حلال، نمودى از دشمنى آشكار شيطان است. «كُلُوا ... حَلالًا طَيِّباً ... إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
  2. پرش به بالا طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  3. پرش به بالا شتر را گوش شكافته آزاد نمايند.
  4. پرش به بالا شتر را با نذر آزاد كنند.
  5. پرش به بالا بچه هفتم گوسفند را اگر نر باشد، نذر بت ها نمايند و نيز حام شترى است كه اگر ده بار بزايد سوار نشوند.
  6. پرش به بالا صاحب تفسير كشف الاسرار طوايف بنى‌عامر بن صعصعة و كنانه و نيز حرث و عامر دو پسر عبدمناة را به آن افزوده است.
  7. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 49.

منابع

آرشیو عکس و تصویر