آیه 44 سوره غافر: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ ۚ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَ...» ایجاد کرد) |
|||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۳: | ||
پس به زودى آن چه را براى شما مى‌گويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مى‌كنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست. | پس به زودى آن چه را براى شما مى‌گويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مى‌كنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست. | ||
| + | |||
| + | فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ «45» | ||
| + | |||
| + | پس خداوند او را از بدى‌هاى آن چه نيرنگ نمودند حفظ كرد و عذاب سختى آل فرعون را فراگرفت. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | «تفويض»، واگذار كردن كارها به خداست و اين حالت بالاتر از توكّل است. چون در وكالت، موكّل مى‌تواند بر كار وكيل نظارت كند، ولى در تفويض همه‌ى كارها را به خدا مى‌سپاريم. «1» البتّه تفويض و سپردن كارها به خدا كه شعار مؤمن آل فرعون بود، بعد از بكار بردن تمام تلاش خود در راه نجات موسى از قتل و بيدار كردن و هشدار دادن و تبليغ كردن بود. اين گونه تفويض است كه انواع حمايت‌هاى الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ» | ||
| + | |||
| + | از اين دو آيه استفاده مى‌شود كه آل فرعون، اين مؤمن را تهديد مى‌كردند و براى او حيله‌ها مى‌انديشيدند، ولى خداوند او را از همه‌ى توطئه‌ها و خطرها حفظ كرد. | ||
| + | |||
| + | امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: فرعونيان مؤمن آل فرعون را كشتند و مراد از «فَوَقاهُ اللَّهُ» اين است كه خداوند دين او را حفظ كرد. «2» | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- مبلّغ بايد اميدوار باشد و آينده را روشن ببيند. فَسَتَذْكُرُونَ ... | ||
| + | |||
| + | 2- در تبليغ، گاهى بايد تهديد كرد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ» (در آينده با قهر الهى از غفلت بيرون خواهيد آمد). | ||
| + | |||
| + | «1». تفسير نمونه. | ||
| + | |||
| + | «2». تفسير نورالثقلين. | ||
| + | |||
| + | جلد 8 - صفحه 261 | ||
| + | |||
| + | 3- مبلّغ بايد به اهداف خود يقين داشته باشد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ» | ||
| + | |||
| + | 4- در برابر تهديدها وتوطئه‌ها «مَكَرُوا» بايد به خدا پناه برد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ» | ||
| + | |||
| + | 5- مبلغ بايد تكيه‌گاه معنوى داشته باشد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ» | ||
| + | |||
| + | 6- كارها را به كسى بسپاريم كه به حال ما آگاهى كامل داشته باشد. «بَصِيرٌ بِالْعِبادِ» | ||
| + | |||
| + | 7- توكّل بر خداوند و تفويض كارها به او، پاسخ سريع الهى را به دنبال دارد. | ||
| + | «فَوَقاهُ اللَّهُ» | ||
| + | |||
| + | 8- اگر خداوند اراده كند، يك نفر مؤمن را در ميان يك رژيم فاسد و حيله‌گر حفظ و يارى مى‌كند. «فَوَقاهُ اللَّهُ» | ||
| + | |||
| + | 9- با لطف خداوند، هم جان و ايمان افراد مؤمن از توطئه‌ها حفظ مى‌شود و هم توطئه‌گران نابود مى‌شوند. فَوَقاهُ اللَّهُ ... وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ | ||
| + | |||
| + | 10- همراهى و همدمى با ستمگران، انسان را در كيفر آنها شريك مى‌كنند. «وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ» | ||
| + | |||
| + | 11- عذاب‌هاى الهى درجات دارد. «سُوءُ الْعَذابِ» | ||
}} | }} | ||
| سطر ۱۷۳: | سطر ۲۱۶: | ||
* [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | ||
* [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
| + | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
| + | <gallery mode="packed" heights="320"> | ||
| + | پرونده:آیه 44 سوره غافر (1).jpg | ||
| + | </gallery> | ||
[[رده:آیات سوره غافر]] | [[رده:آیات سوره غافر]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۲۱
| <<43 | آیه 44 سوره غافر | 45>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
پس به زودی گفتارم را (هنگام پاداش عمل) متذکر می‌شوید و من کار خود به خدا وامی‌گذارم، که او کاملا بر احوال بندگان بیناست.
پس به زودی [درستیِ] آنچه را [که امروز درباره عذاب اسراف کاران] می گویم [و شما باور نمی کنید] متوجّه خواهید شد، و من کارم را به خدا وامی گذارم؛ زیرا خدا به بندگان بیناست.
پس به زودى آنچه را به شما مى‌گويم به ياد خواهيد آورد. و كارم را به خدا مى‌سپارم؛ خداست كه به [حال] بندگان [خود] بيناست.»
زودا كه آنچه را كه اكنون مى‌گويم به ياد خواهيد آورد. و من كار خويش به خدا واگذار كردم، زيرا او بندگانش را مى‌بيند.
و بزودی آنچه را به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«أُفَوِّضُ»: واگذار می‌کنم. می‌سپارم.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ «44»
پس به زودى آن چه را براى شما مى‌گويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مى‌كنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست.
فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ «45»
پس خداوند او را از بدى‌هاى آن چه نيرنگ نمودند حفظ كرد و عذاب سختى آل فرعون را فراگرفت.
نکته ها
«تفويض»، واگذار كردن كارها به خداست و اين حالت بالاتر از توكّل است. چون در وكالت، موكّل مى‌تواند بر كار وكيل نظارت كند، ولى در تفويض همه‌ى كارها را به خدا مى‌سپاريم. «1» البتّه تفويض و سپردن كارها به خدا كه شعار مؤمن آل فرعون بود، بعد از بكار بردن تمام تلاش خود در راه نجات موسى از قتل و بيدار كردن و هشدار دادن و تبليغ كردن بود. اين گونه تفويض است كه انواع حمايت‌هاى الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
از اين دو آيه استفاده مى‌شود كه آل فرعون، اين مؤمن را تهديد مى‌كردند و براى او حيله‌ها مى‌انديشيدند، ولى خداوند او را از همه‌ى توطئه‌ها و خطرها حفظ كرد.
امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: فرعونيان مؤمن آل فرعون را كشتند و مراد از «فَوَقاهُ اللَّهُ» اين است كه خداوند دين او را حفظ كرد. «2»
پیام ها
1- مبلّغ بايد اميدوار باشد و آينده را روشن ببيند. فَسَتَذْكُرُونَ ...
2- در تبليغ، گاهى بايد تهديد كرد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ» (در آينده با قهر الهى از غفلت بيرون خواهيد آمد).
«1». تفسير نمونه.
«2». تفسير نورالثقلين.
جلد 8 - صفحه 261
3- مبلّغ بايد به اهداف خود يقين داشته باشد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ»
4- در برابر تهديدها وتوطئه‌ها «مَكَرُوا» بايد به خدا پناه برد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ»
5- مبلغ بايد تكيه‌گاه معنوى داشته باشد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ»
6- كارها را به كسى بسپاريم كه به حال ما آگاهى كامل داشته باشد. «بَصِيرٌ بِالْعِبادِ»
7- توكّل بر خداوند و تفويض كارها به او، پاسخ سريع الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
8- اگر خداوند اراده كند، يك نفر مؤمن را در ميان يك رژيم فاسد و حيله‌گر حفظ و يارى مى‌كند. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
9- با لطف خداوند، هم جان و ايمان افراد مؤمن از توطئه‌ها حفظ مى‌شود و هم توطئه‌گران نابود مى‌شوند. فَوَقاهُ اللَّهُ ... وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ
10- همراهى و همدمى با ستمگران، انسان را در كيفر آنها شريك مى‌كنند. «وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ»
11- عذاب‌هاى الهى درجات دارد. «سُوءُ الْعَذابِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ (44)
مرحله نهم: حزبيل در مقام تهديد برآمده كه:
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ: پس زود باشد كه ياد كنيد در وقت مشاهده عذاب و عقاب، راستى آنچه مى‌گويم شما را از نصيحت و موعظه، وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ: و تفويض مى‌كنم و وا مى‌گذارم امر خود را به خدا و بر او توكل مى‌كنم و به لطف او اعتماد مى‌نمايم تا مرا از شما نگاهدارد، إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ: بدرستى كه خداى تعالى بينا است به بندگان خود، يعنى دانا به افعال آنها از طاعت و معصيت. اين جواب توعيد ايشان است مر او را كه مفهوم مى‌شود
جلد 11 - صفحه 314
از آيه.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ يا قَوْمِ ما لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجاةِ وَ تَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ (41) تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ (42) لا جَرَمَ أَنَّما تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيا وَ لا فِي الْآخِرَةِ وَ أَنَّ مَرَدَّنا إِلَى اللَّهِ وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ (43) فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ (44) فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ (45)
النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ (46)
ترجمه
و اى قوم من چيست مرا كه ميخوانم شما را بسوى نجات و ميخوانيد مرا بسوى آتش ميخوانيد
مرا كه كافر شوم بخدا و شريك سازم با او آنچه را نيست مرا بآن دانشى و من ميخوانم شما را بسوى خداى غالب آمرزنده
ناچار آنكه آنچه ميخوانيد مرا بسوى آن نيست براى آن خواندنى در دنيا و نه در آخرت و همانا بازگشت ما بسوى خدا است و هر آينه تجاوز كنندگان آنانند اهل آتش
پس بزودى متذكّر ميشويد آنچه را ميگويم براى شما و واميگذارم كارم را بخدا همانا خدا بينا است باحوال بندگان
پس نگهدارى نمود او را خدا از بديهاى آنچه حيله نمودند و احاطه كرد بكسان فرعون بدى عقوبت
آتش عرضه ميشوند بر آن بامداد و شبانگاه و روز كه برپا ميشود قيامت گفته شود داخل كنيد كسان فرعون را در سخت‌ترين عذاب.
تفسير
مؤمن آل فرعون براى تأكيد ملاطفت خطاب را تجديد نموده ميفرمايد نميدانم چه موجب شده كه من شما را بتوحيد خدا و تصديق پيغمبرش دعوت ميكنم كه موجب نجات و رستگارى در دنيا و آخرت است و شما مرا دعوت ميكنيد بانكار توحيد خدا و شريك نمودن در پرستش و ستايش با او چيزيرا كه معلوم نيست شركت او با خدا كه اين موجب دخول در آتش جهنّم است چون كسيكه ميگويد فرعون يا بت را بايد ستايش و پرستش نمود بايد بداند شركت آنرا و بتواند دليلى بر آن اقامه نمايد و شما دليلى نداريد بلكه دليل بر بطلان ادّعاء شما قائم است و آن خداوندى كه من شما را باو دعوت مينمايم غالب و قادر است و شما را بر ترك عبادت خود و عبادت غير عذاب ميكند و اگر از اعمال ناشايسته
جلد 4 صفحه 530
خود كه تا كنون مينموديد توبه كنيد ميپذيرد و شما را مى‌آمرزد جز اين نيست و اين مسلّما حق است كه آنچه ميخوانيد شما مرا بسوى آن چه فرعون باشد چه بت حقّ و قابليّت دعوت مردم را باطاعت و عبادت خود در دنيا و آخرت ندارد چون اگر فرعون باشد مخلوقى است مانند ما و اگر بت باشد جماد است كه تمكّن از دعوت هم ندارد و بازگشت و مرجع تمام خلق بخدا است و روز قيامت معبودهاى باطل خودشان از عبادت كنندگانشان تبرّى ميجويند و خداوند تجاوز كنندگان از حقوق و حدود بشريّت و بندگى را مخلّد در آتش خواهد فرمود اگر فعلا نصايح مرا قبول نكنيد در آتيه نزديك يا محقّقى متذكّر و متنبّه خواهيد شد كه آنچه من بشما گفتم حق و صدق بوده چون يا در دنيا معذّب ميشويد يا در آخرت و من از حق گوئى باك ندارم امر خود را بخدا واگذار مينمايم و خدا ميداند كه غرضى جز نصيحت و دلالت شما نداشته و ندارم و بعضى گفته‌اند اينكه فرموده نيست براى او دعوتى مراد نداشتن غير خدا قوّه اجابت دعا است از احدى در دنيا و آخرت و پس از اين مواعظ گفته‌اند فرعونيان خواستند مؤمن را بگيرند و سياست نمايند او فرار كرد و بعدا باصحاب حضرت موسى ملحق شد و از دريا عبور نمود و خداوند او را از شرّ آنها حفظ فرمود و اتباع فرعون و خودش كه رأس آنها بود در دريا غرق شدند و اين عذاب بد آنها در دنيا بود و در عالم برزخ تا روز قيامت بر حسب روايات عديده و ظاهر آيه شريفه همه روزه صبح و شام بآتش معذّب ميشوند و عذاب شديدتر دائم آنها در قيامت است و فرموده‌اند چون در آخرت آفتاب و ماه و صبح و شامى نيست و امر خداوند بداخل شدن يا داخل كردن آل فرعون را در عذاب شديدتر كه آتش جهنّم است شامل فرعون بطور يقين و طريق اولى خواهد بود علاوه بر آنكه آل شخص در اين مقامات شامل خود شخص هم ميشود و امثال و نظائر آن گذشته است و ادخلوا بهمزه وصل نيز قرائت شده و بنابر اين حرف ندا قبل از آل حذف شده است و بر هر تقدير قول مقدّر است يعنى خدا بملائكه ميفرمايد داخل كنيد آل فرعون را يا داخل شويد اى آل فرعون در اشدّ العذاب.
جلد 4 صفحه 531
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَسَتَذكُرُون‌َ ما أَقُولُ لَكُم وَ أُفَوِّضُ أَمرِي إِلَي اللّه‌ِ إِنَّ اللّه‌َ بَصِيرٌ بِالعِبادِ (44)
پس زود باشد که متذكّر شويد آنچه را که من ميگويم براي شما و من تفويض ميكنم تمام كار خود را و تمام امور را بخداي متعال محقّقا خداوند بينا است به جميع بندگان.
فَسَتَذكُرُون‌َ ما أَقُولُ لَكُم موقعي که بلاء متوجّه شد بشما و عذاب نازل شد و در صحراي محشر وارد شديد لكن اينکه تذكّر ديگر بر شما نتيجه و فائده ندارد.
وَ أُفَوِّضُ أَمرِي إِلَي اللّه‌ِ تفويض امر بخدا موجب اينکه ميشود که خداوند تمام كارهاي او را اصلاح ميكند چنانچه در آيه بعد اشاره دارد:
تو كار خود بخدا واگذار و خوش دل باش
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 44)- و در آخرین سخنش با تهدیدی پر معنی گفت: «به زودی آنچه را من امروز به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد» (فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ).
و هنگامی که آتش خشم و غضب الهی دامانتان را در این جهان و آن جهان بگیرد به
ج4، ص275
صدق گفتار من پی می‌برید.
اما افسوس که آن زمان دیر است، اگر در آخرت باشد راه بازگشت وجود ندارد، و اگر در دنیا باشد به هنگام نزول عذاب تمام درهای توبه بسته می‌شود.
سپس افزود: «و من تمام کارهای خود را به خداوند یگانه یکتا واگذار می‌کنم که او نسبت به بندگانش بیناست» (وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ).
و به همین دلیل نه از تهدیدهای شما می‌ترسم، و نه کثرت و قدرت شما و تنهایی من مرا به وحشت می‌افکند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
آرشیو عکس و تصویر
.jpg)
