شهادت امام سجاد علیه السلام: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ شهادت امام زين العابدين را به شهادت امام سجاد علیه السلام منتقل کرد) |
|||
سطر ۴: | سطر ۴: | ||
در روز [[شهادت در راه خدا|شهادت]] آن حضرت نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم [[ماه محرم|محرم]] و برخی بیست و دوم همین ماه ذکر کرده اند. [[کفعمی]] در [[مصباح کفعمی (کتاب)|مصباح]] می نویسد: حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور [[هشام بن عبدالملک|هشام بن عبدالملک]] بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که [[ولید بن عبدالملک|ولید بن عبدالملک]] به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک لعنت الله علیهما امام را مسموم کرد. | در روز [[شهادت در راه خدا|شهادت]] آن حضرت نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم [[ماه محرم|محرم]] و برخی بیست و دوم همین ماه ذکر کرده اند. [[کفعمی]] در [[مصباح کفعمی (کتاب)|مصباح]] می نویسد: حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور [[هشام بن عبدالملک|هشام بن عبدالملک]] بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که [[ولید بن عبدالملک|ولید بن عبدالملک]] به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک لعنت الله علیهما امام را مسموم کرد. | ||
− | حضرت هنگام مرگ، | + | حضرت هنگام مرگ، اندک زمانی از هوش رفت و چون به هوش آمد [[سوره واقعه]] و [[سوره فتح|فتح]] را خواند و سپس فرمود: <I>«الحمدلله الذی صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوأ من الجنه حیث نشاء فنعم اجر العاملین»</I><ref>[[سوره زمر]]/۷۴. «سپاس خدایی را که وعده خویش را درباره ما راست فرمود و بهشت را میراث ما کرد تا هر جا که خواهیم جای گیریم، پس نیکوست پاداش عمل کنندگان».</ref> سپس دیده برهم گذاشت و بسرای باقی شتافت. |
[[محمد بن سعد|ابن سعد]] به سند خود از [[امام باقر]] علیه السلام آورده است که: [[امام سجاد]] علیه السلام وصیت کرد که او را در [[کفن|کفنی]] از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.<ref>ابن سعد، طبقات، ج ۵، ص ۱۶۳.</ref> | [[محمد بن سعد|ابن سعد]] به سند خود از [[امام باقر]] علیه السلام آورده است که: [[امام سجاد]] علیه السلام وصیت کرد که او را در [[کفن|کفنی]] از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.<ref>ابن سعد، طبقات، ج ۵، ص ۱۶۳.</ref> |
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۲
شیخ مفید و کلینی شهادت امام سجاد علیه السلام را سال ۹۵ هجری نوشته اند.[۱] لکن برخی دیگر از محدثان و سیره نویسان سال ۹۴ را ذکر کرده اند.[۲] امام صادق علیه السلام در این رابطه فرمود: علی بن الحسین علیه السلام در ۵۷ سالگی در سال ۹۵ هجری وفات یافت و بعد از امام حسین علیه السلام ۳۵ سال زندگی کرد.[۳]
در روز شهادت آن حضرت نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم محرم و برخی بیست و دوم همین ماه ذکر کرده اند. کفعمی در مصباح می نویسد: حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک لعنت الله علیهما امام را مسموم کرد.
حضرت هنگام مرگ، اندک زمانی از هوش رفت و چون به هوش آمد سوره واقعه و فتح را خواند و سپس فرمود: «الحمدلله الذی صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوأ من الجنه حیث نشاء فنعم اجر العاملین»[۴] سپس دیده برهم گذاشت و بسرای باقی شتافت.
ابن سعد به سند خود از امام باقر علیه السلام آورده است که: امام سجاد علیه السلام وصیت کرد که او را در کفنی از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.[۵]
به هنگام تشییع و دفن آن بزرگوار، انبوهی از مردم فراهم آمدند که مدینه مانند آن را کمتر دیده بود. مدفن آن حضرت قبرستان بقیع در کنار عموی بزرگوارش امام حسن علیه السلام و فرزندانش امام باقر و امام صادق علیهماالسلام است.
پانویس
منابع